قله کومنار (منارک) از سیجان

گزارش برنامه قله کومنار (منارک) از سیجان

(صعود از مسیر دره دشت بهشت – فرود از مسیر دره ریواس کش و آبشار سیجان)

تاریخ اجرا: جمعه 1403.02.14

ارتفاع قله: 3350 متر

موقعیت جغرافیایی: استان البرز، کرج، جاده چالوس، روستای سیجان

نکته: قبلا این قله را شهریور 1396 به اسم قله سیانو از مسیر دره ریواس کش صعود کرده بودیم: گزارش برنامه

اطلاعات برنامه:

ارتفاع مبدا صعود: 2130 متر (جاده سیجان به خور)

مسافت و اختلاف ارتفاع تا قله: 9 کیلومتر / 2120 متر

مجموع افزایش ارتفاع تا قله: حدود 1300 متر (Elevation gain)

مسافت کل رفت و برگشت: 15.5 کیلومتر

مدت زمان صعود: 5 ساعت، (06:20 تا 11:15) (با گام نسبتا تند)

مدت زمان کل برنامه: حدود 8.5 ساعت (اتمام برنامه 14:40)

تایم های اصلی توقف و استراحت: حدود 1.5 ساعت (صبحانه، قله و ناهار)

سختی مسیر (آسان/متوسط/سخت): نیمه سنگین

مناسب برای افراد مبتدی و کم تجربه (می باشد/نمی باشد): نمی باشد (در صورت توان بدنی خوب مشکلی ندارد)

تعداد نفرات: – نفر

قله کومنار (منارک) از سیجان. گروه نشاط زندگی. از راست: رضا حبیبی، مجتبی مرادی و نیما اسماعیلی

مسیر قله کومنار (منارک) از سیجان. صعود از دره بهشت. فرود از دره ریواس کش

مسیر قله کومنار (منارک) از سیجان. صعود از دره دشت بهشت. فرود از دره ریواس کش

+ دانلود جی پی اس قله کومنار (منارک) از سیجان – Koomenar (Menarak) GPS

توجه: در سایت ویکی لاک برای دانلود نقاط همراه ترک، تیک گزینه Include locations … را بزنید.

بقیه در ادامه مطلب

معرفی قله:

قله کومنار یا منارک به ارتفاع 3350 متر از قلل البرز مرکزی واقع در منطقه خوزنکلا کرج می باشد. کومنار، شرقی ترین و بلندترین نقطه بر روی یالی با امتداد غرب به شرق است که از کنار دریاچه سد کرج شروع شده و در نهایت با یک گردنه به خط الراس منار متصل می شود. قله های منار 3530 در شمال، سیاه سنگ 3550 در شرق، کرکوه 3140 در جنوب و شاهدژ 3070 در جنوب غربی از قلل پیرامون این قله هستند.

مسیرهای صعود:

1. مسیر جنوبی، از روستای سیجان، دره بهشت

2. مسیر جنوبی، از روستای سیجان، مسیر آبشار سیجان و دره ریواس کش

آنتن دهی مسیر:

روی قله آنتن داشت و تماس داشتیم. بقیه مسیر چک نشد.

بیشتر بخوانید: قله کرچان

منابع آب در مسیر:

چشمه در مسیر صعود و فرود مشاهده نشد.

نکات برنامه:

–

مخاطرات و چالش های برنامه:

–

گزارش برنامه:

به نام خالق زیبایی ها

مقدمه: <<قله کومنار را قبلا یک بار در شهریور 1396 به اسم قله سیانو صعود کرده بودیم. آن موقع دیتاهایی که در اختیار داشتم نام قله را سیانو ذکر کرده بودند. این قله در نقشه هایی که در اختیار دارم نیست اما در حال حاضر تابلو “قله کومنار” روی آن نصب شده و سرچی که کردم ظاهرا برخی گروههای کرجی این قله را به نام کومنار و یا منارک می نامند. در هر حال با تجربه صعود قبلی این بار تصمیم گرفتیم که از مسیر جدید دره بهشت صعود کرده و از مسیر قبلی یعنی دره ریواس کش فرود بیاییم.>>

قرار ما ساعت 5 صبح میدان آزادی بود. در جاده چالوس چند کیلومتر پس از خروجی ارنگه، وادر خروجی با تابلو خوزنکلا – پیست اسکی خور شدیم و حدود 500 متر بالاتر دوراهی را به راست رفتیم که در کمال تعجب سالهاست تابلو ندارد! در جاده سیجان-خور، حدود یکی دو کیلومتر بعد از خروجی روستای سیجان، سر یک پیچ تند ماشین را پارک کرده و ساعت 6.20 پیاده روی خود را در جاده خاکی که در گوگل مپ به نام “جاده لشگرک” ثبت شده آغاز کردیم. در این روز بجز ما چند گره دیگر نیز حضور داشتند که بیشترشان مسیر آبشار سیجان و دره ریواس کش را می رفتند و دو سه گروه هم در مسیر ما برنامه داشتند اما در کل برنامه ها گل گشتی و ریواس چینی بود و فقط ما و یک گروه دیگر برنامه قله داشتیم که روی قله به هم رسیدیم. خلاصه کم و بیش شلوغ بود. هوا هم طبق پیش بینی فعلا ابری و آرام بود تا ظهر که قرار بود بارندگی داشته باشیم.

پس از حدود یک ربع از شروع حرکت به دوراهی مهمی رسیدیم که مسیر اصلی از پاکوب سمت چپ به سمت بالا است. پاکوب پایین از کنار رودخانه ادامه دارد که قطعا در این فصل بخاطر پرآبی رودخانه عبور از این مسیر میسر نیست. هردو مسیر در نهایت جلوی سد اول به هم می رسند. برای صبحانه در لوکیشن باصفایی که با نام درختستان در ترک ثبت شده حدود نیم ساعت توقف کردیم. سپس در ادامه پاکوب را به سمت بالا ادامه دادیم تا به جاده رسیدیم (به نام جاده شمشک). از جاده سرازیر شدیم تا به رودخانه و سد اول رسیدیم. از سمت چپ سد بالا رفتیم. مناظر پشت سد زیبا بود تا به سد دوم رسیدیم و پشت سد دوم زیباتر شد و از تماشای مناظر چشم نواز دشت بهشت لذت بردیم. پشت سد از سمت چپ مسیر دره ای را در پیش گرفتیم که این دره تا انتها پر از ریواس بود و البته هنوز حدود یک هفته ای کار داشت تا ریواس ها کامل برسند. انتهای دره از یال سمت راست ارتفاع گرفتیم که خیلی زود مسیر حالت شن اسکی پبدا کرد و حرکت کمی با دشواری همراه بود تا روی خط الراس (3300 متر) فکر کنم حدود یک ساعت تمام ما در مسیر این یال بودیم که کمی نفس گیر بود. در کل اما از ابتدای دره ریواس تا اینجا کم و بیش پاکوب داشت که برخی نقاط هم نیاز به مسیریابی دارد. روی خط الراس حدود 10 دقیقه به سمت شرق حرکت کردیم تا به سنگ چین بزرگ و تابلوی قله کومنار در ارتفاع 3360 متر رسیدیم.

بیشتر بخوانید: قله لیچه از روستای کندر

فرود:

روی قله گروه دیگری نیز حضور داشتند که دقایقی قبل از ما از مسیر دره ریواس کش به قله رسیده بودند. هوا از حدود یک ساعت قبل کامل پوشیده از مه بود که روی قله شروع به بارش کرد. در نتیجه ساعت 11:30 به سرعت مسیر فرود را در پیش گرفتیم. یال فرود ما تا گردنه شن اسکی عالی داشت که باران هم بند آمد. پس از آن باز هم کم و بیش شن اسکی تا کف دره (2750 متر) وجود داشت. در مسیر دره ی ریواس کش (Rivas kesh) برای نهار توقف کردیم و مجددا راه افتادیم که باران مجددا شروع به باریدن کرد. این دره هم مثل دره سمت صعود پر از ریواس و زیبا بود والبته بنظرم دره های سمت صعود ما مناظر زیباتری داشت. در محدوده آبشار و دوراهی شاهدژ در دو نقطه مسیر سنگی و صخره ای است که باید با احتیاط عبور کنید اما مشکل خاصی ندارد.

در دوراهی شاهدژ ادامه مسیر از سمت چپ ِ رودخانه و از داخل قسمت صخره ای است. از اینجا به بعد برای مسیریابی باید حواستان بیشتر جمع باشد. به نقاط و دوراهی های ثبت شده در ترک به خوبی توجه کنید وگرنه به بن بست می خورید. ساعت 14.40 به جاده آسفالت و محل پارک ماشین رسیدیم در حالی که باران تقریبا متوقف شده بود. به پایان یک برنامه و صعود جذاب در هوای بارانی و با طراوت بهاری رسیدیم. از دوستان عزیزم آقای حبیبی و آقا مجتبی برای حضور صمیمانه در این برنامه نهایت تشکر را دارم و جای دوستانی که نبودند سبز بود.