هرمان بول؛ اولین فاتح نانگا پاربات

کوهنوردان نامدار جهان

هرمان بول؛ اولین فاتح نانگا پاربات

هرمان بول، کوهنورد مشهور اتریشی و یکی از بهترین کوهنوردان تمام دوران، اولین انسانی بود که پا بر روی نانگا پاربات نهاد. نانگا پاربات یا کوهستان قاتل یکی از سخت ترین و خطرناک ترین کوه های دنیاست. قبل از بول 31 نفر در راه صعود به نانگا پاربات جان خود را از دست داده بودند. بول هم چنین اولین کسی بود که قله برودپیک را صعود کرد.

هرمان بول، برودپیک:

هرمان بول – Hermann Buhl

اولین صعود به نانگا پاربات:

هرمان بول اتریشی (Hermann Buhl  1924 – 1957) در سوم جولای سال 1953 از سمت شمال از طریق یخچال راخیوت و یال شرقی اولین صعود نانگا پاربات، نهمین قله مرتفع جهان (8126 متر) را انجام داد. تا قبل از این، 31 نفر بر روی این کوه جان داده بودند. بول 29 ساله، عضوی از اکسپدیشن بزرگ آلمانی- اتریشی به سرپرستی دکتر “کارل هرلیگ کوفر” بود که بر اثر بی نظمی دچار مشکل شد. با رسیدن به کمپ اصلی سرپرستی به “پیتر آخن برنر” انتقال یافت. شرپاها از نپال نرسیدند و کمبود جدی در باربران ارتفاع بالا دیده می شد که با برپا نشدن کمپ های بالاتر تلاش ها را شدیدا محدود کرد. هوای نامساهد، کوه گرفتگی و اعتصاب های باربران باعث شد تا بسیاری از اعضا (از جمله کونو رینر همنورد همیشگی بول) شکست را پذیرفته و به کمپ اصلی فرود آیند.

وقتی چهار کوه نورد: اوتو کمپتر، والتر فرائو برگر، هانس ارتل و هرمان بول آخرین حمله را از کمپ 3 (حدود 6135 متر) به سمت قله با تعداد اندکی باربر ارتفاع بالا مجرب انجام دادند، دستورات مداومی از کمپ اصلی به آنان داده می شد تا تلاش شان را پایان دهند و فورا فرود آیند، اما آنها قاطعانه آن را رد کردند. تنها کمپتر و بول به بالاتر از کمپ 4 (حدود 6700 متر) ادامه دادند چون کمپ 5 (حدود 6870 متر) هرگز به طور مناسبی دایر نشده و تنها چادری کوچک در آنجا بر پا شده بود. در روز حمله به قله، بول زودتر از کمپتر حرکت کرد چون او در ساعت مقرر شده 02:30 صبح بیدار نشد. کمپتر در نهایت یک ساعت بعد حرکت کرد اما به او نرسید و به عقب برگشت و کار صعود انفرادی به قله را به بول واگذار کرد. بول در ساعت 7.30 دقیقه عصر لحظاتی قبل از غروب آفتاب پس از 17 ساعت به قله رسید (بدون استفاده از اکسیژن مکمل).

هرمان بول در راه نانگا پاربات 1300 متر آخر را به صورت سولو و انفرادی و بدون استفاده از کپسول اکسیژن صعود کرد و اولین صعود انفرادی در یک کوه هشت هزار متری را به نام خود به ثبت رساند. وی زمانی که به قله رسید هوا در حال تاریک شدن بود و در نهایت مجبور به بیواک (شبمانی بدون امکانات) در پای یک دیواره یخی شد.

به علت از دست دادن یکی از کرامپون هایش فرودش به کندی انجام شد. او که مسافتی کوتاه را قبل از تاریکی شب فرود آمده بود مجبور شد در فضای باز در ارتفاع حدود 7925 متر تا طلوع آفتاب شب مانی کند، که بطور شگفت انگیزی جان سالم به در برد. او مجبور شد بر روی طاقچه باریکی در حالت قائم با گرفتن گیره ای کوچک با یک دستش شب را سر کند. این بلندترین شب مانی در آن زمان بود. او بسیار خوش شانس بود که شب آرامی بود و در معرض سرمای باد قرار نداشت. صبح روز بعد، 41 ساعت پس از شروع حرکت، خسته، با پاهای یخ زده و دچار توهمات شدید به کمپ 5 رسید در حالی که بخاطر فشار ناشی از صعود، حتی قادر به صحبت کردن هم نبود! سه روز بعد به کمپ اصلی رسید که تا آن زمان بسیاری از اعضای گروه قبلا بارشان را بسته و آنجا را ترک کرده بودند.

بول تنها فردی است که اولین صعود یک 8 هزار متری را به صورت انفرادی انجام داد.

نانگا پاربات، کوه قاتل – Nanga Parbat

Nanga_Parbat_The_Killer_Mountain

نانگا پاربات به ارتفاع 8126 متر، نهمین قله مرتفع جهان و از قله های رشته جبال هیمالیا می باشد. این کوه که در اصطلاح محلی نام “برهند” دارد، در نظر بومی ها شوم می باشد و برای اولین کوهنوردانی که مشتاق پیروزی بر او بودند، از همان آغاز کار، جز بلایا و حوادث چیزی به ارمغان نیاورد! اولین ورود به قلمروی دست نخورده آن موجب مرگ “آلبرت اف مامری”، کوهنوردی که در سال 1895 قصد فتح این قله را نمود، شد.

 هرمان بول در نانگا پاربات:

هرمان بول – Hermann Buhl

هرمان بول پس از بازگشت از نانگا پاربات چند سال پیرتر شده است!:

هرمان بول؛ اولین فاتح نانگا پاربات

هرمان بول – Hermann Buhl

کفش های هرمان بول در صعود نانگا پاربات:

کفش های هرمان بول