قله نانگا پاربات

معرفی قله های هشت هزار متری

نانگا پاربات (Nanga Parbat)، (به معنی کوهستان برهنه) به ارتفاع 8126 متر، نهمین قله مرتفع جهان، در انتهای غربی رشته کوههای هیمالیا و در کشور پاکستان قرار دارد. واژه نانگاپاربات در زبان اردو به معنای کوه عریان است. این کوه همچنین در بین محلی ها به نام دیامیر نیز شهرت دارد که آنرا به پادشاه کوه ها نیز تفسیر می کنند. کوهی سترگ و عظیم که بسیار بلندتر از ارتفاعات اطراف خود است و با 4608 متر برجستگی پس از اورست در رتبه دومین کوه برجسته کره زمین قرار می گیرد. این کوه در نظر بومی ها شوم می باشد و برای اولین کوهنوردانی که مشتاق پیروزی بر او بودند، از همان آغاز کار، جز بلایا و حوادث چیزی به ارمغان نیاورد! صعود به این قله از مشکل‌ترین صعودهای کوهستانی است و به خاطر کوهنوردهای زیادی که در جریان صعودهای آن کشته شده‌اند به کوهستان قاتل معروف است. هم اکنون «نانگاپاربات» با بیش از ۶۰ کشته پس از آناپورنا دارای بیشترین کشته‌ها (به نسبت صعودها) در میان کوههای هشت هزار متری است.

نانگاپاربات معروف به کوه قاتل! – Nanga Parbat The Killer Mountain

اولین ورود به قلمروی دست نخورده آن موجب مرگ “آلبرت اف مامری”، کوهنوردی که در سال 1895 قصد فتح این قله را نمود، شد. از آن زمان تا پایان جنگ جهانی دوم تمام سفرهای اعزامی به کوه از آلمان بود تا جایی که این کوه که به کوه آلمانها نیز معروف شد. در نهایت تا سال 1953 هفت اکسپدیشن ناموفق وجود داشت که منجر به مرگ 31 کوهنورد شد. این قله بالاخره پس از 58 سال تلاش در سال 1953 به دست “هرمان بول” جوان 29 ساله اتریشی فتح شد. بول عضوی از تیم بزرگ آلمانی- اتریشی به سرپرستی دکتر کارل هرلیگ کوفر بود که در نهایت موفق به صعود انفرادی به قله شده و پس از یک شب بیواک در ارتفاع حدود 8 هزار متری به طرز معجزه آسایی زنده مانده و به کمپ 5 برگشت.

جبهه های اصلی نانگاپاربات:

1. رخ شمال غربی، جبهه دیامیر (این مسیر در حال حاضر به عنوان مسیر نرمال کوه شناخته می شود)

2. رخ شمالی، جبهه راخیوت (اولین صعود توسط هرمان بول، 1953)

3. رخ جنوبی، جبهه روپال (اولین صعود توسط برادران مسنر، 1970)

جبهه های اصلی نانگاپاربات – Nanga Parbat Face

تاریخچه اولین صعودها در نانگاپاربات:

1895 اولین تلاش در کوه، تا ارتفاع 6100 متری، مرگ آلبرت مومری
1934 صعود ناموفق آلمانها تا ارتفاع تقریبی 7900 متری، مرگ 9 کوهنورد
1937 تلاش ناموفق آلمانها، مرگ 16 کوهنورد بر اثر بهمن
1939 تلاش ناموفق آلمانها، جستجو به دنبال مسیری آسانتر در رخ دیامیر.
1953 اولین صعود موفق به قله از طریق رخ شمالی و جبهه راخیوت توسط هرمان بول اتریشی به عنوان قسمتی از یک تیم اتریشی-آلمانی به سرپرستی هرلیخ کوفر.

نانگاپاربات (رخ شمالی، جبهه راخیوت) – Nanga Parbat, Rakhiot face

مسیرهای جبهه دیامیر:

(۱) مسیر کینشوفر (۱۹۶۲، مسیر اولیه)
(1a) ورژن جدید مسیر کینشوفر
(۲) مسیر فرود برادران مسنر ۱۹۷۰
(۳) مسیر انفرادی مسنر ۱۹۷۸ (فرود)
(۴) مسیر اسلونی ۲۰۱۱
(۵) مسیر انفرادی مسنر ۱۹۷۸ (صعود)
(۶) بخش پیش از قله مسیر هانس شل (مسیر شل)، ۱۹۷۶ (صعود از سمت روپال از طریق گردنه مازنو انجام شد)

مسیرهای صعود نانگاپاربات، رخ شمال غربی، جبهه دیامیر – Nanga Parbat, Diamir face

مسیرهای صعود نانگاپاربات، رخ شمال غربی، جبهه دیامیر – Nanga Parbat, Diamir face

نانگاپاربات، رخ جنوبی، جبهه روپال – Nanga Parbat, Rupal face

جبهه «روپال» که در بخش جنوبی قرار گرفته را میتوان بزرگ ترین جبهه صخره‌ای کوه‌های جهان نامید، کـه با حدود 4500 متر ارتفاع از سطح دره‌ها قد برافراشته است. رینولد مسنر اولین فاتح این جبهه، روپال را کاری فراتر از دشوارترین صعودهای آلپ می داند.

کوه کلیدی نانگاپاربات:

نانگاپاربات همچنین نقش مهمی در حرفه مسنر ایفا کرد. 25 سال پس از بوهل، مسنر در نانگاپاربات که خودش آن را “کوه کلیدی” خود توصیف می کند، تاریخ ساز شد. در سال 1978، آن زمان 34 ساله، اولین فردی بود که یک انفرادی هشت هزار متری – از پایه دیوار تا قله – را صعود کرد. مسنر که مانند بوهل چندین انگشت خود را به دلیل سرمازدگی در نانگاپاربات از دست داد، صعود را از روی صورت دیامیر انتخاب کرد، سمتی که مسیر کینشوفر که در سال 1962 کشف شد، امروزه هنوز به عنوان مسیر عادی برای صعود مورد استفاده قرار می گیرد. مسیر بوهل خیلی سخت و خیلی طولانی بود. از زمان بوهل فقط دو بار صعود شده است.
حرفه مسنر نیز به طور جدایی ناپذیری با اصطلاحات نانگا پاربات و هرلیگ کوفر مرتبط است. دکتر همچنین سفری را در سال 1970 ترتیب داد که در آن مسنر و برادرش گونتر اولین کسانی بودند که از روپال فیس، بلندترین شیب جهان با ارتفاع بیش از 4500 متر صعود کردند. در طی فرود اجباری در طرف مقابل از جبهه دیامیر، گونتر در بهمن جان باخت. وقایع دراماتیک همچنین منجر به درگیری دادگاهی یک ساله بر سر شرایط واقعی مرگ گونتر شد.

1970: برادران مسنر، گونتر (سمت چپ) و راینهولد، در نانگاپاربات، پاکستان. آنها با هم به قله نانگاپاربات رسیدند اما در هنگام فرود از هم جدا شدند. گونتر در اثر سقوط بهمن جان خود را از دست داد. جسد او 35 سال بعد در سال 2005 پیدا شد. 1970: Günther (left) and Reinhold Messner in the Nanga Parbat

هرمان بول، اولین فاتح نانگاپاربات:

هرمان بول اتریشی در سوم جولای سال 1953 از سمت شمال از طریق یخچال راخیوت و یال شرقی اولین صعود نانگاپاربات (نهمین کوه مرتفع جهان و سومین قله هشت هزار متری پس از آناپورنا و اورست) را انجام داد. هرمان بول در راه نانگا پاربات 1300 متر آخر را به صورت سولو و انفرادی و بدون استفاده از کپسول اکسیژن صعود کرد و اولین صعود انفرادی در یک کوه هشت هزار متری را به نام خود به ثبت رساند. وی زمانی که به قله رسید هوا در حال تاریک شدن بود و در نهایت مجبور به بیواک (شبمانی بدون امکانات) در پای یک دیواره یخی در ارتفاع حدود هشت هزار متری شد.

<<این کوهنورد جوان و شجاع از همان زمان که از فراز نانگاپاربات کوههای پرنشیب و عظیم اطراف (قراقروم) را دیده بود همواره آروزی صعود بر آنها را داشت. پیروزی وی به قله 8051 متری “برودپیک” نتوانست او را قانع کند تا اینکه بالاخره در 25 ژوئن 1957 هنگام صعود به قله 7654 متری “چوگرلیزا” در ارتفاع 7350 متری در اثر کولاک شدید سقوط کرد و سه روز جستجوی رفقای او برای بدشت آوردن نشانی از او بی نتیجه ماند!>> (از کتاب کوه‌گشت و لذت / صادق سرابی / 1371 – همراه با ویرایش و اصلاح)

هرمان بوهل، اولین فاتح نانگاپاربات 1953 – (Hermann Buhl 1924-1957)

————————————————————–

پاورقی:

* لیلا اسفندیاری، اولین زن ایرانی به همراه کاظم فریدیان، سهند عقدایی، محمد نوروزی، حسین ابوالحسنی، احسان پرتوی نیا درسال ۱۳۸۷ قله نانگا پاربات را صعود کرد. درحین صعود به این قله سامان نعمتی جان خود را از دست داد. عظیم قیچی ساز کوهنورد ایرانی درسال ۱۳۸۹ نانگاپاربات را صعود نمود.

پایان

(آخرین به روزرسانی: بهمن 1402)

مطالب مرتبط در همین سایت:

کوهنوردان نامدار جهان

هرمان بول؛ اولین فاتح نانگاپاربات

هشت هزار متری ها