راهنمای خرید کفش کوهنوردی ایرانی
پی نوشت، آذرماه 1399:
مقدمه:
کفش های معرفی شده در این پست چون برای سال 91 هست شاید خیلی هاشون الان دیگه موجود نباشن. اگر بخوام یک توصیه به روز برای خرید کفش داشته باشم، گزینه اول کفش کوه قارتال مدل سهند هست (برای کوهنوردی سه فصل و زمستانه سبک) و برای کوهپیمایی سبک در حد دربند و درکه و یا قله سبک جسته و گریخته کفش کوه آسیا رو پیشنهاد می کنم. کفش بسیار خوبی هست با توجه به قیمت مناسبش. البته آسیا کفش های جدیدتر و به روزتر هم زده که می تونید اونها را هم مد نظر داشته باشید.
کفش سیمپا هم یک مدل شبیه آسیا 209 داره که از کیفیتش اطلاعی ندارم اما بنظر میرسه که اونم کفش خوبی باشه.
کفش کوهسار مدل های قشنگی داره میزنه اما از کیفیتش اطلاعی ندارم.
کفش کوهیار امسال یکی از دوستان خرید که کیفیت خوبی نداشت و زیره از کفش داشت جدا میشد که برد تعمیر.
کفش لاوان چند سال اخیر دیگه پای کسی نمی بینم در حالی که سالهای قبل خیلی ها از این کفش می خریدن. از جمله خود من که دو مدل از این کفش رو خریدم و هردوشون پشت پام رو میزدن. در عین حال یکیشون زیره ش زود خراب شد (شن اسکی که رفتم کناره ش شکافت) و اون یکی هم بعد از یک سال چسب زیره اش داشت باز میشد که گذاشتمش کنار.
قیمت روز قارتال سهند 700 ه.ت و آسیا مدل 209 یا مشابه فکر کنم حدود 400 ه.ت باشد.
کفش کوهنوردی مهمترین آیتم برای هر کوهنورد است. اگر بودجه تان به خرید کفش خارجی و برند نمی رسد، برای شروع می توانید سری به فروشگاههای کفش ملی، بلا و امثالهم بزنید و پوتین های چرمی بخرید. یا کفش های کوه تبریز مثل کسری و امثالهم در منیریه و یا بهتر از همه اینها از کفش کوه آسیا مدل های 209 و 210 (نمایندگی منیریه) شروع کنید. قیمت همگی اینها در حال حاضر (سال 97) زیر 200 ه.ت است. ترجیحا برای خرید کفش کوه ایرانی زیاد هزینه نکنید. تجربه چند ساله من برای خودم و دوستان همنوردم این است که کفش کوه ایرانی (حتی برندها و آنها که ظاهر شکیلی دارند)، گذشته از مسائل مهم از جمله دوام، ضدآب بودن، ارگونومی و غیره، ممکن است پایتان را بزند. به اصطلاح بگیر نگیر دارد!
هر گاه مطمئن شدید که قرار است به کوهنوردی تان ادامه دهید در اولین فرصت کفش کوه خارجی بخرید. کفش کوه خارجی برند و رده اول مثل Lowa لووا و یا Scarpa اسکارپا از 800 تا 1.200 و بالاتر و رده دوم مثل ترزتا Trezeta و گری اسپورت GriSport از 500 تا 800 و بالاتر. کفش های کوهپیمایی با برند چینی هامتو Hummto (کتانی ساقدار یا بدون ساق) هم با قیمت حدود 200 ه.ت برای کوهپیمایی، دویدن و پیاده روی کفش های خوش ساخت و محکمی بوده و برای برنامه های سبک در مسیرهای هموار مناسب هستند. دو مدل از کفش های ملی در ذیل گزارش آمده است.
نکته مهم: قانون سایز کفش کوه این است که باید یک شماره بزرگتر بردارید تا در حین برنامه که پاهایتان کمی متورم می شود نوک انگشهای پا به جلوی کفش برخورد نکند. متاسفانه کفش های ایرانی مثل کفش های خارجی نیم شماره ندارند. اگر یک شماره بزرگتر پوشیده و دیدید که آزادی کمی دارد سراغ مدل دیگر و یا برند دیگر بروید. اگر نه که حتما دو سایز بزرگتر بردارید و از یک کفی بیشتر استفاده کنید.
نکته قابل توجه در سایزینگ کفش های کوه ایرانی این است که اگر شماره پایتان رند باشد قائدتا با یک شماره بزرگتر حل می شود. مثال پای شهری 43 => کفش کوه: 44 . ولی اگر پای شما 43.5 باشد احتمالا با خیلی از کفش های ایرانی به مشکل می خورید. یعنی 44 برمی داید کوچک است و 45 بزرگ! و شاید مجبور شوید به سراغ کفش های خارجی بروید که نیم شماره هم دارند.
نکته مهم دیگر اینکه در هنگام خرید کفش کوهنوردی اصلا به شماره کفش دقت نکنید. هر کفشی ارگونومی و قالب خودش را دارد. از نظر حسی یک شماره بزرگتر از پایتان بردارید نه با تکیه بر شماره کفش. اگر از فروشگاههای کوهنوردی کفش بخرید، فروشنده های با تجربه روش ها و تکنیک هایی دارند که در برداشتن سایز مناسب به شما کمک می کنند. مثل روش فرو بردن انگشت پشت پای شما و یا ایستادن روی سطح شیب دار و …
به تجربه دریافتم که حتی کفش های برند خارجی هم سایزشان با یکدیگر متفاوت است. مثلا پای من 43.5 است. Lowa Tibet سایز 44.5 که الان دارم استفاده می کنم کاملا به پایم سایز و مناسب است (حتی 0.25 آزادتر). کفش Bestard spider K اسپانیا سایز 44.5 که کفش قبلیم بود تنگ تر از لووا بوده و با جوراب زمستانی برایم تنگ می شد و در مورد کفش اسکارپا هم یکی دو نمونه که در فروشگاه تست کردم 44.5 کاملا به پام کوچک بود.
کفش های چینی سبک و ارزان مثل SEDAR نیز برای شروع و برنامه های سبک تر می توانند گزینه خوبی باشند. این کفش و کفش آسیا برای خانمها نیز مناسب هستند.
راهنمای انتخاب سایز کفش کوهنوردی:
در مورد انتخاب سایز کفش های کوهنوردی همیشه سعی کنید حدود یک تا دو سایز (بسته به قالب کفش) بزرگتر از سایز کفش های شهری خود را انتخاب کنید. برای تست اندازه بودن کفش ابتدا بندهای کفش را به طور کامل باز کنید سپس انگشتان پای خود را کاملا به جلو هل دهید تا جلوی کفش را لمس کنند، اکنون باید بین پشت پا و کفش به اندازه یک انگشت فاصله باشد. این فاصله برای این است که به هنگام پایین آمدن از کوه انگشتان پا به جلوی کفش برخورد نکنند و آسیب نبینند. اگر انگشت به سختی وارد می شود، کفش برای کوهنوردی کوچک است.
کفش کوه قارتال. مدل سهند: (99.05.25)
کفش کوه قارتال. مدل سهند
درباره کفش کوه قارتال اینجا بخوانید
کفش کوهنوردی پایار، مدل فالکن، سه فصل، زیره ویبرام
فروش در فروشگاه پایار، خیابان منیریه، روبروی خیابان صنیعی پور
(قیمت: 110-120 هزار تومان، زمستان 1390)
قیمت: 230 هزار تومان، خرداد 92
قیمت: 330 هزار تومان، مردادماه 1394
کفش کوهنوردی پایار، مدل فالکن
محاسن: جنس و دوام خوب، زیره پردوام
معایب: زیره با آج کم و نامناسب برای زمستان، نفوذ آب در زمستان
* این کفش رو خودم حدود یک سال و نیم هر هفته پوشیدم و همه نوع برنامه از سبک تا سنگین رو باهاش رفتم. با توجه به قیمت و کارایی که برای کفش تعریف شده، کاملا ازش راضی بودم. این کفش سه فصله بوده و زیاد مناسب زمستان نیست و مقاومت نفوذش در برابر اب و برف کمه. البته در برنامه های کوتاه و یا برنامه هایی که برف خیلی شل نباشه جواب میده. اما همانطور که اشاره شد به علت آج کم زیره، روی برف و یخ سر میده که باید با این مشکل کنار بیایید و یا ترجیحا از یخ شکن و کرامپون استفاده کنید.
* کفش پایار یک مدل زمستانه هم داره که ظاهرش کمی محکم تر و در مقابل نفوذ آب مقاومتر هست.
————————————————————
پی نوشت (10 آذر 93):
کامنت یکی از دوستان:
سلام جناب اسماعیلی
…
خواستم که یه کفش دیگه بخرم با نوشته های شما اولویت کفش ایرانی برام پایار هست که الان 300 تومن هست البته همونطوری که گفتین برای زمستان خوب نیست.
حالا خواستم نظرتون رو بپرسم که کدومو بگیرم تا بتونه سه فصل رو کار کنه و احیانا تو زمستون هم خوب کار کنه؟
البته یه سوال هم برام پیش اومده که علت انتخاب کفش های ایرانی توسط شما که همیشه تو کوه هستین چیه ایا فقط مساله پولش هست یا اینکه کفش خارجی هم برای خودتون برای توی برف خریداری کردین؟ با این تفاسیر میشه نظرتون رو بفرمایید؟
پاسخ:
سلام وقت بخیر
در مورد کفش کوه اگر بودجه تون اجازه میده شک نکنید که کفش کوه خارجی بهتره. من هم بخاطر محدودیت بودجه کفش ایرانی گرفتم. و البته تا قبل از این نظرم در مورد خرید کفش ایرانی و حمایت از تولید داخلی مثبت بود اما الان با تجربه چند کفش ایرانی کمی نظرم برگشته!
مثلا الان هر دو کفش لاوان که گرفتم پشت پام رو میزنه! و دومی رو با پوشش یک لایه روی نقطه مورد نظر مشکلش رو تا حدود زیادی رفع کردم. (البته پا تا پا هم فرق میکنه). کفش دوم، لاوان مدل آگرین با زیره آیس ترک که گرفتم (زیره حتما باید زیره کوهنوردی مثل مدل آیس ترک باشد) واقعا کفش محکم و خوبیه و یک سال که پوشیدم آخ نگفته جز مشکلی که پشت پام رو میزنه و همانطور که گفتم پا تا پا فرق میکنه و شاید همه پاها رو نزنه. (رجوع به این پست)
اما کفش پایار خداییش کفش راحتی بود و اصلا باهاش مشکل نداشتم اما لایه گورتکس نداره و اصلا ضد آب نیست. ضمن اینکه زیره کفش پایار ضمن اینکه ویبرام هست کمی ضعیفه و بعد از 1.5 سال (هر هفته برنامه) کامل سابیده شد. البته با توجه به قیمتش توقع بیشتر از این هم نمیشه ازش داشت.
اما توجه داشته باشید که وقتی شما کفش 700 تومانی لوا میخرید، هم کفش بهتری هست و پاتون توش راحته و هم اینکه حداقل دو برابر کفش 300 تومنی ایرانی عمر میکنه. پس پولتون رو دور نریختید.
در نهایت پیشنهاد من برای شما همون کفش لوا هست. من این مدلش رو نمیدونم اما مدل بالاترش رو دو تا از دوستانم دارن که الان حدود یک میلیون تومان قیمتشه و خیلی کفش خوبی هست. در کل لوا کفش های خوبی هستن.موفق باشید
