قله عمارت فیروزکوه

گزارش برنامه قله عمارت فیروزکوه، از روستای کبوتر دره

تاریخ اجرا: جمعه 1402.09.10

ارتفاع قله: 2185 متر

موقعیت جغرافیایی: استان تهران، فیروزکوه، سیمین دشت، روستای کبوتر دره

اطلاعات برنامه:

ارتفاع مبدا صعود: 1220 متر (روستای کبوتر دره)

مسافت و اختلاف ارتفاع تا قله: 6 کیلومتر / 965 متر

مجموع افزایش ارتفاع تا قله: 1050 متر (Elevation gain)

مسافت کل رفت و برگشت: 13 کیلومتر

مدت زمان صعود: 4 ساعت (08:30 تا 12:40) (با گام متوسط)

مدت زمان کل برنامه: حدود 9 ساعت (08:30 تا 17:20)

تایم های اصلی توقف و استراحت: حدود 1 ساعت (قله و ناهار)

سختی مسیر (آسان/متوسط/سخت): نسبتا آسان

مناسب برای افراد مبتدی و کم تجربه (می باشد/نمی باشد): می باشد

تعداد نفرات: – نفر

قله عمارت – گروه نشاط زندگی – مجتبی مرادی، رضا حبیبی . نیما اسماعیلی

قله عمارت فیروزکوه (گرمسار). از روستای کبوتر دره

+ دانلود جی پی اس قله عمارت از کبوتر دره فیروزکوه Emarat GPS

توجه: در سایت ویکی لاک برای دانلود نقاط همراه ترک، تیک گزینه Include locations … را بزنید.

بقیه در ادامه مطلب

لوکیشن ها:

(مختصات را در قسمت جستجوی مسیریاب کپی پیست نمایید)

روستای کبوتر دره: 35.428239, 52.428562

پارکینگ، پای کار: 35.395268, 52.421899

دسترسی:

گزارش برنامه مطالعه شود.

معرفی قله:

قله عمارت (کل کوه) با ارتفاع 2185 متر از قلل کم صعود در منطقه کویری گرمسار واقع در جنوب شهرستان فیروزکوه می باشد. این کوه در جوار روستای کبوتر دره فیروزکوه و از حیث جغرافیایی دقیقا در مرز استان های سمنان و تهران قرار دارد. از جذابیت های آن می توان به دشت و رودخانه جاری، بلندی ها با اشکال زیبا از فرسایش آب و باد و دره های نسبتا عمیق در مسیر صعود به قله را نام برد. از قلل نزدیک به عمارت به ترتیب می توان قله های شمشیرکوه 2350 در جهت جنوب شرقی، میل سر 2600 در جهت شمال شرقی و کهلرز 2230 در جهت جنوب غربی را نام برد.

مسیرهای صعود:

تنها مسیر صعود به قله عمارت از جبهه شمالی و روستای کبوتر دره می باشد.

آنتن دهی مسیر:

در محل پارک خودرو و کل مسیر تا قله آنتن ندارد. فقط روی قله آنتن برقرار می شود.

منابع آب در مسیر:

ندارد.

بیشتر بخوانید: قله تماشا از زردستان بومهن

نکات برنامه:

گزارش برنامه مطالعه شود.

گزارش برنامه:

به نام خالق زیبایی ها

مقدمه: << چند سال اخیر برای من همیشه ماههای آذر و اسفند به دلیل متعادل بودن هوا، فصل صعود به قله های کویری است. هرچند که گزینه های کویری خوب و نزدیک به تهران خیلی کم هستند اما خب از قدیم گفتن که جوینده یابنده است! 🙂 >>

قرار ما طبق معمول ساعت 04:30 انتهای بزرگراه بابایی بود. در جاده فیروزکوه، طبق راهنمایی مسیریاب گوگل مپ ساعت 5.40 به خروجی با تابلو “قلفک – سقز دره” رسیدیم. از آنجایی که قبلا چندین بار از گوگل مپ رکب خورده!! و دچار مشکل شده بودیم این بار شک کرده و نشان رو هم چک کردم که دیدم نشان مسیر دورتر، یعنی جاده سیمین دشت را پیشنهاد می دهد (توی پرانتز داشته باشید که وقتی ما دم خروجی مشغول بررسی بودیم، یک ماشین با پلاک تهران وارد جاده سقز دره شد). به نشان اعتماد کرده و به سمت فیروزکوه ادامه مسیر دادیم تا چند کیلومتر جلوتر به سیدآباد رسیده و با دیدن تابلو “کلاک – رود افشان – محمود آباد – سیمین دشت” وارد جاده سیمین دشت شدیم (تصویر پیوست). جاده خیلی طولانی و پر پیچ و خم بود اما خوشبختانه تازه آسفالت آن نوسازی شده و با کیفیت بود. بعد از پشت سر گذاشتن روستاهای کلاک، مشهد، سیمین دشت و محمود آباد در نهایت به کبوتر دره رسیدیم.

بعد از کبوتر دره کمی خاکی رفتیم تا نهایتا پس از 2.5 ساعت از تهران، ساعت حدود 7.30 به لوکیشن مورد نظر رسیدیم. البته حدود نیم ساعت هم در مسیر معطلی داشتیم. در اینجا کمی پس از ما ماشین سفیدی که در بالا اشاره کردم به همینجا رسید. ایشان مطابق گوگل مپ از جاده سقزدره آمده بودند و گفتند که بیش از 20 کیلومتر جاده خاکی اذیت کننده داشته و در واقع با اینکه کیلومتری راهشان کمتر از ما بود اما ظاهرا حدود نیم ساعت بیشتر زمان برد.

جایی که توقف کردیم یک جاده خاکی بود که می شد با ماشین از روی ریل قطار رد شد و حدود 500 متر جلوتر به سمت باغ های انار و داخل دشت رفت. باغی که روبروی ما قرار داشت یک اتاقک و نگهبان داشت دوروبر هم یکی دو نگهبان و باغدار دیده میشدن. بنابراین ماشین ها را همانجا کنار جاده و کنار ریل پارک کردیم. از محل پارک ماشین قله به خوبی دیده می شود: بلندترین قله در سمت راست دشت و دره ای که قرار است وارد آن شوید.

بیشتر بخوانید: قله میشینه مرگ

صبحانه را صرف کرده و ساعت 08:30 مسیر پیاده روی به سمت داخل دشت را آغاز کردیم. از همان ابتدای مسیر، مناظر زیبا و چشم نواز است. حدود یک ربع بعد از سمت راست وارد پاکوب مسیر یال شدیم. در طول مسیر تا قله کم و بیش پاکوب و سنگ چین وجود دارد اما در عین حال صعود به این قله بدون ترک یا راهنما به هیچ وجه توصیه نمی شود.

ساعت حدود 11.30 در ارتفاع 1930 متر به نقطه ای رسیدیم که برای تغییر مسیر وسوسه شدیم. تصمیم گرفتیم که بجای ادامه مسیر نرمال و صعود از انتهای خط الراس، به راست پیچیده و خود را مستقیم به خط الراس برسانیم. همین کار را کردیم، در ابتدا همه چیز خوب بود فقط مسیر کمی پرشیب بود اما آن بالا بخاطر لغزشی بودن کمی به زحمت افتادیم. در نهایت وارد شکاف شده و خود را به بالای خط الراس در ارتفاع 2100 متر رساندیم. این مسیر (به شرط انتخاب مسیر درست) برای افراد آماده مشکل خاصی ندارد اما برای افراد مبتدی توصیه نمی شود.

از روی خط الراس به راست پیچیده و حدود یک ربع بعد ساعت 12.40 به قله عمارت در ارتفاع 2185 متر رسیدیم. روی قله یک اتاقک کوچک فلزی مخروبه قرار دارد. با توجه به ظاهر امر و باطری 12 ولت ماشین که اطرافش افتاده بود احتمالا کاربرد آن قبلا آنتن بی سیم شاید برای محیط بانی بوده است.

فرود:

برای فرود مسیر نرمال را انتخاب کردیم یعنی خط الراس را تا انتها رفته (2130 متر) و سپس از پاکوب سمت چپ ارتفاع کم کردیم. حدود 100 متر پایین تر کم کم به چپ پیچیده و مسیر را به سمت پایین ادامه دادیم که گاهی با پاکوب و گاهی بدون پاکوب بود تا به نقطه اشتراک صبح یعنی 1700 متر رسیدیم و ادامه دادیم تا ساعت 16.20 به کف دره اصلی و کنار رودخانه رسیدیم. رودخانه دارای بستر نسبتا عریض بوده که آب زلال و شور در آن جریان دارد. حدود نیم ساعت برای نهار توقف کردیم و در ادامه ساعت 17.20 در ابتدای تاریکی شب به محل پارک ماشین ها رسیدیم.

برای برگشت به تهران، با توجه به بررسی و آمارهایی که از قبل گرفته بودم، مسیر گرمسار (جاده کبوتر دره به بنکوه) را انتخاب کردیم. در این مسیر 10 کیلومتر جاده خاکی با کیفیت متوسط (نه خیلی خوب و نه خیلی خراب) داشتیم که البته دیدیم که هم صبح و هم شب کم و بیش تردد داشت. حدود نیم ساعت در جاده خاکی با سرعت حدود 10-20 ک رانندگی کردیم تا به روستای بنکوه گرمسار رسیدیم. در ادامه جاده آسفالته شد و در کل حدود 1 ساعت طول کشید تا به بزرگراه امام رضا رسیدیم. اما خب بنظرم به مسیر فیروزکوه و ماندن در ترافیک گیلاوند و جاجرود می ارزید خصوصا برای ما که مقصدمان جنوب غرب تهران بود. بدون مشکل و ترافیک پس از حدود 2.5 ساعت از کبوتر دره به تهران و منزل رسیدیم.

بیشتر بخوانید: قله جلوئک از قیامدشت

نکته: اگر به این منطقه سفر کردید از انار معروف “محمود آباد” غافل نشید که بسیار خوشمزه و خوش نام هست. کل اون منطقه باغ انار هست اما به گفته یکی از باغ داران، مرغوب ترین آن انار محمود آباد هست و ما در مسیر دیدیم که یک بازارچه هم داخل محمودآباد برای این منظور وجود داشت. زمانی که ما اونجا بودیم ظاهرا انتهای فصل انار بود و اناری روی درختان دیده نمی شد. پرسیدیم گفتند که فصل انار منطقه آبان ماه است.