قله سوزچال از روستای هویر

گزارش برنامه قله سوزچال از روستای هویر (جبهه جنوبی)

صعود از دره چاه خانی، فرود از دره پیرقاجی

ارتفاع قله: 4070 متر

تاریخ اجرا: دوشنبه 1403.04.25 (تعطیلی تاسوعا)

موقعیت جغرافیایی: استان تهران، جاده فیروزکوه، شهرستان دماوند، روستای هویر

قله سوزچال با ارتفاع 4070 متر، پس از قله دوبرار شرقی (4080 متر)، دومین قله بلند خط الراس دوبرار می باشد.

اطلاعات برنامه:

ارتفاع مبدا صعود: 2500 متر (روستای هویر)

مسافت و اختلاف ارتفاع تا قله: 10 کیلومتر / 1570 متر

مجموع افزایش ارتفاع تا قله: 1670 متر (Elevation gain)

مسافت کل رفت و برگشت: 21 کیلومتر

مدت زمان صعود: 6.5 ساعت، (08:00 تا 14:30) (با گام متوسط رو به تند)

مدت زمان کل برنامه: حدود 12 ساعت (اتمام برنامه 20:00)

تایم های اصلی توقف و استراحت: 1.5 ساعت (قله و نهار)

سختی مسیر (آسان/متوسط/سخت): سخت (نسبتا سنگین)

مناسب برای افراد مبتدی و کم تجربه (می باشد/نمی باشد): نمی باشد

تعداد نفرات: – نفر

قله سوزچال از روستای هویر. از راست: نیما اسماعیلی، حمید محسنی و رضا حبیبی

+ دانلود جی پی اس قله سوزچال از روستای هویر Soozchal GPS

توجه: در سایت ویکی لاک برای دانلود نقاط همراه ترک، تیک گزینه Include locations … را بزنید.

(راهنمای حل مشکل دانلود ترک از سایت ویکی لاک: اینجا)

بقیه در ادامه مطلب

معرفی قله:

سوزچال نام قله ای با ارتفاع 3070 متر بر روی رشته کوه دوبرار (قره داغ) در البرز شرقی است. این رشته کوه که درواقع یک خط الرأس طویل است از شرق به گردنه امامزاده هاشم (جاده هراز) و از غرب به منطقه فیروزکوه می رسد. سوزچال تقریباً در مرکز این خط الرأس قرار گرفته است که از غرب به قله اصلی دوبرار (شرقی) و از شرق به قلل رخش ۱ و ۲ ختم می شود. جنوب این قله به محدوده جاده دریاچه تار (روستای هویر) و شمال آن به محدوده روستاهای وزنا و لاسم کشیده شده است.

مسیرهای صعود:

1. جبهه شمالی، از روستای لاسم (مسیر متداول با مسافت کمتر و شیب بیشتر)

2. جبهه جنوبی، از روستای هویر

گزارش برنامه:

ساعت 04:30 صبح از انتهای بابایی شرق سه نفری با یک ماشین راه افتادیم. با کمی معطلی بین راه، ساعت 06:45 به روستای هویر رسیدیم. ابتدای روستا جنب مسجد جای پارک داشت اما بخاطر مراسم تاسوعا، ماشین را حدود 200 متر پایین تر جنب مرکز بهداشت پارک کردیم. صبحانه را پای ماشین صرف کرده و کفش و کوله را بسته و راه افتادیم. از سرویس بهداشتی مسجد که گوشه حیاط پشتی مسجد است استفاده کردیم و پذیرایی صبحانه عدسی هم مهمان اهالی خونگرم هویر بودیم تا درنهایت ساعت 08:00 مسیر دره چاه خانی را از جلوی مسجد در پیش گرفتیم. این دره تا انتها برخی جاها پاکوب داشت و برخی جاها نداشت و مسیر هم مرتب از چپ و راست رودخانه عوض می شود اما مشکل خاصی وجود ندارد. رودخانه در این فصل کم عرض و کم آب است اما در بهار بنظرم عبور از مسیر دره مشکل باشد. ساعت 11:00 به انتهای دره و ابتدای یال صعود در ارتفاع 3140 متر رسیدیم که سرسبز و پوشیده از علف های بلند و گون بود. مسیر پرشیب یال را به سمت شمال و خط الراس ادامه دادیم مشکل خاصی نداشت تا حدود 100 متر مانده به خط الراس که مسیر ریزشی و شن اسکی طور شد که مجبور شدیم به سمت چپ و یال مجاور تراورس کنیم. ساعت 14:00 به خط الراس در ارتفاع 4 هزار متر رسیدیم. و در کمتر از نیم ساعت بعد، ساعت 14:30 بر فراز قله سوزچال در ارتفاع 4070 متر بودیم.

بیشتر بخوانید: قله مهرچال از امامه

روی قله نمای زیبایی از دیواره عظیم قله دوبرار در جهت غرب و قله دماوند در دور دست در جهت شمال شرق در معرض دیدم ما قرار داشت. قله زرین کوه در جهت جنوب و قله های حوض شاه و پاشوره در جهت شمال. روستای زنا در جهت شمال شرق و لاسم در شمال غرب دیده می شوند.

فرود:

برای فرود مسیر دره پیرقاجی را انتخاب کردیم که بنظر فرود بهتری را برایامن رقم می زد. ساعت 15:20 از روی خط لراس به سمت غرب ارتفاع کم کردیم. از گرنه به چپ پیچیده و به سمت دره پیرقاجی سرازیر شدیم. در اینجا خیلی مهم است که پاکوب شن اسکی را دیده و وارد آن شوید. در مسیر شن اسکی که خیلی عالی بود حدود 200 متر ارتفاع کم کردیم و سپس در شیب تند مسیر را بدون پاکوب ادامه دادیم تا ساعت 16:45 به کف دره رسیدیم. خوشبختانه در این تایم دره سایه بود که این سایه تا انتهای دره ادامه داشت و فرود خوب و خنکی را برایمان رقم می زد. حدود نیم ساعت برای نهار توقف کرده و مجددا براه افتادیم. دره پیرقاجی از بالا تا نیمه راه پاکوب داشت اما در نیمه دوم اکثر مسیر بدون پاکوب یا با پاکوب ضعیف بود که مدام باید در چپ و راست رودخانه کم آب جابجا می شدیم و مسیر یابی می کردیم. مشکل خاصی نبود اما برای افراد مبتدی و یا گروههای پر تعداد ممکن است مشکلاتی ایجاد کند. مسیر دره پیرقاجی بسیار سرسبز و با طراوت و پوشیده از گل های رنگارنگ بود که در این موقع از سال تماشای اینهمه زیبایی واقعا دلچشب و بی نظیر بود.

ساعت 19:00 به جاده دریاچه تار و هویر رسیدیم و در مسیر جاده به سمت روستا با سرازیری ملایم، 3.5 کیلومتر، حدود 40 دقیقه پیاده روی کردیم تا در نهایت ساعت 19:50 به روستای هویر و محل پارک ماشین رسیدیم.

نکات برنامه:

1. قله سوزچال غالبا از جبهه شمالی و روستای لاسم صعود می شود که کوتاه تر و پرشیب تر است. مسیر جنوبی از روستای هویر طولانی تر، نسبتا کم شیب تر و بنظرم بسیار زیباتر است.

2. دره پیرقاجی (مسیر فرود ما) برای صعود نیز مناسب است و البته اگر ماشین نزدیک دره پارک شود مسیر کوتاه تری هم هست و البته زیباتر نسبت به دره چاه خانی. همچنین شن اسکی انتهای دره پیرقاجی تا گردنه قابل صعود است. اما در کل مسیر دره چاه خانی پاکوب بهتری دارد.

بیشتر بخوانید: قله سرخاب از وارنگه رود

منابع آب در مسیر:

چشمه قابل توجهی در مسیر ندیدیم بجز دو چشمه جاری در مسیر صعود (دره چاه خانی) که می شد از آنها آب برداشت. در مسیر فرود (دره پیرقاجی) اما هیچ چشمه ای مشاهده نشد.