گزارش پیمایش مسیر بلوردکان به املش
Guilan – Amlash – Bolurdakan
تاریخ اجرای برنامه: سه شنبه 97.01.07
موقعیت جغرافیایی: استان گیلان، شهرستان املش
————————————
ارتفاع نقطه شروع: روستای چانگل بلوردکان (changol) ، 500 متر
ارتفاع بلندترین نقطه: خط الراس (جاده خصیل دشت)، 1800 متر
ارتفاع نقطه پایان: جاده بلوردکان، 120 متر
مسافت پیموده شده: 22.7 کیلومتر
مدت زمان: 8.5 ساعت (7.40 تا 16)
سطح برنامه: کوهنوردی متوسط
نفرات شرکت کننده: انفرادی
گام حرکت: متوسط رو به تند
—————————————
گراف مسیر پیموده شده (مسافت و ارتفاع):
چانگل بلوردکان (0 کیلومتر، 500 متر) – خصیل دشت (5.2 ک ، 1800 متر) – سه راه هلودشت (7.7 ک، 1630 متر) – امامزاده آغوزی (11 ک، 1600 متر) – امامزاده خرم کوتی (17.6 ک، 930 متر) – جاده تابستان نشین املش (19.7 ک، 470 متر) – شصتن رود (21.5 ک، 200 متر) – جاده بلوردکان (22.7 ک، 120 متر)
مسیر پیموده شده در گوگل ارث:
+ دانلود فایل جی پی اس بلوردکان به املش
توجه: در صفحه ویکی لاک، برای دانلود شدن نقاط مسیر همراه با فایل، گزینه
Include locations displayed on map. را تیک بزنید.
—————————————————–
گزارش برنامه:
دو روز قبل از برنامه در تهران توسط برنامه گوگل ارث منطقه املش را بررسی کرده و خوشبختانه چند ترک جی پی اس در منطقه بلوردکان و املش پیدا کردم که از چانگل به خصیل دشت و از املش به ارتفاعات تابستان نشین بود. ایده برنامه خط الراسی چانگل بلوردکان به تابستان نشین املش به ذهنم رسید. مسیر را در گوگل ارث ترسیم کرده و در سایت gpsvisualizer.com تبدیل به فرمت GPX کرده و به گوشی و برنامه ویکی لاک اندروید منتقل کردم تا در لنگرود که هستم به سراغش بروم.
(بقیه در ادامه مطلب)
روز سه شنبه 7 فروردین 97، ساعت 5.30 صبح از لنگرود (منزل پدری) راه افتادم. صبحانه را در کافه ای دور میدان کومله-پرشکوه صرف کرده و از جاده روستای شهید املاکی ادامه مسیر داده تا در جاده اطاقور-املش وارد جاده بلوردکان شدم. ساعت 6.45 به بلوردکان رسیدم در حالی که هوا هنوز کامل روشن نشده بود. طول جاده بلوردکان 14 کیلومتر است که حدود نیم ساعت زمان می برد. از سه راه بلوردکان مسیر مستقیم را به سمت بالا ادامه دادم. پس از طی 8 کیلومتر جاده آسفالت و خاکی که از چال دشت به بعد کاملا خاکی و ناهموار است، ساعت 7.15 به روستای چانگل (changol) رسیدم. پس از گپ و گفتگو با یکی از اهای روستا (خانواده محترم اقای صمدی، اولین خانه روستا)، اجازه دادند که ماشین را در حیاط منزلشان پارک کنم. به ایشان سپردم که اگر دیر به پایین برگشتم و شب شد، فردا برای ماشین به اینجا برمیگردم.
ساعت 7.40 از همان ابتدای روستا و از لابلای جایگاههای نگهداری دامها، طبق مسیر جی پی اس، مسیر یال را به سمت بالا در پیش گرفتم. سگهای گله در چند نقطه با عصبانیت به پیشوازم آمدند که شاید اگر حضور روستاییان و گله دارها در آن نزدیکی نبود، جدی جدی حمله می کردند! تا 20-15 دقیقه اول پاکوبها زیاد بودند اما بعدش پاکوب یکی شده و مسیر کاملا مشخص به سمت بالای یال ادامه پیدا کرد. هوای با طراوت بهاری، گل های سفید پامچال همراه با چهچه زیبای بلبلان در طول مسیر، شیب تند و سختی مسیر را آسان می نمود. در طول مسیر، هلو دشت در فاصله تقریبا دور روی یال سمت چپ در معرض دید قرار داشت. پس از حدود دو ساعت یک جاده را رد کرده و ساعت 10.30 به جاده خصیل دشت روی خط الراس در ارتفاع 1800 متر رسیدم. دکل مخابراتی نشانه این نقطه است که از دور دیده می شود. ویلاهای خصیل دشت به فاصله حدود 5 دقیقه پیاده روی در سمت راست (جنوب) دیده می شد.
پس از استراحت کوتاه، مسیر جاده را به سمت شمال در پیش گرفتم که با شیب نسبتا ملایم (سرازیری) به سمت پایین حرکت می کرد. کیفیت جاده خاکی خوب بود و در این فصل از سال تردد ماشین در این جاده نسبتا زیاد بود که مشخص بود عمدتا گردشگر هستند. طبق مسیر جی پی اس، محدوده دکل بلندترین نقطه بوده و از این پس مسیر به سمت املش سرازیر می شد که البته فراز و نشیب هم خواهد داشت. نمای بسیار زیبایی از ارتفاعات پیرامون در معرض دید قرار داشت و در دور دست سماموس سفید پوش به زیبایی هرچه تمام تر خودنمایی می کرد. (سماموس به ارتفاع 3700 متر بلندترین قله گیلان است). ساعت 11:10 به سه راه هلو دشت (به زبان محلی: هلی دشت) در ارتفاع 1630 متر رسیدم. راه سمت چپ به سمت هلو دشت و راه مستقیم به سمت املش و مسیر سمت راست طبق پرسو جویی که کردم به یک روستا در پایین دست منهتی می شود که ظاهرا بن بست بوده و باید راه رفته را برگشت.
وارد جاده بالایی (مسیر مستقیم) شده و ادامه دادم. در طول مسیر کوهپایه های سبز و سفیدپوش از شکوفه های درختان آلوچه مناظر چشم نوازی را بوجود آورده بود که چشم ها از تماشای آن سیر نمی شد. ساعت 11:40 به تپه ای رسیدم که چند کلبه بالای آن قرار داشت. طبق مسیر جی پی اس از جاده جدا شده و از سمت چپ وارد مسیر پاکوب شدم. ساعت 12 به امامزاده منطقه آغوزی در ارتفاع 1600 متر رسیدم. در اینجا مناظر بسیار زیبایی در معرض دید قرار داشت که بنظرم بهترین ویو در کل مسیر متعلق به اینجا می شد. پایین امامزاده چشمه ای وجود دارد که آب پای آن جمع شده بود اما از جریان آب خبری نبود که قابل برداشت باشد. طبق گفته یکی از گله دارها که پایین تر به آنها برخوردم، سالیان قبل این چشمه آب بیشتری داشته اما امسال بخاطر کمبود بارش در این فصل از سال رو به خشکی گزاشته! با ادامه مسیر پاکوب ساعت 13 و در ارتفاع 1400 متر به تپه ی سرسبز و زیبایی رسیدم که دو کلبه خرابه روی آن قرار داشت. کمی پایین تر به دو گله دار رسیدم که از آنها پرسیدم و گفتند که اسم آن تپه سرسبز “دوایی لنگای” است. در ادامه پس از پشت سر گذاشتن یک سربالایی که در زیر آفتاب فروردین، نفس گیر شده بود، ساعت 14.20 به امامزده خرم کوتی در ارتفاع 930 متر رسیدم که اینجا هم فضای زیبا و دلنشینی داشت اما نه به زیبایی امامزاده آغوزی که بی نظیر بود. از اینجا به بعد پاکوب با شیب تند به سمت پایین ادامه داشت تا در نهایت ساعت 15 در ارتفاع 470 متر به جاده خاکی تابستان نشین بالای املش رسیدم.
محله تابستان نشین به فاصله نزدیک از جاده در سمت راست دیده می شد. حدود 200 متر جلوتر، از سمت چپ وارد جاده ی دیگری شدم که به شصتن رود منتهی می شود. در این جاده پس از پشت سر گذاشتن محله “اربالان” ساعت 15.45 به محله شصتن رود در ارتفاع 200 متر رسیدم. از طریق جاده آسفالت مسیر را به سمت پایین ادامه دادم تا ساعت 16 که از پل گذشته و به جاده بلوردکان در ارتفاع 120 متر رسیدم. کنار جاده سوار یکی از ماشین های عبوری شده و تا نزدیک بلوردکان رفته و پس از حدود 15 دقیقه پیاده روی به بلوردکان رسیدم. از بلوردکان یک موتور کرایه کرده (25 ه.ت) و ساعت 17 خود را به محل پارک ماشینم در روستای چانگل رساندم و پایان برنامه …
نکات قابل ذکر:
1- از محدود دکل که گوشی را از آفلاین در آوردم، تقریبا در تمام طول مسیر تا املش آنتن همراه اول و حتی کم و بیش اینترنت هم به صورت E برقرار بود. روستای چانگل هم آنتن داشت اما به گفته یکی از اهالی آنتن در چانگل ضعیف است و کم و زیاد می شود.
2- هیچ چشمه آبی که آب قابل استفاده داشته باشد در مسیر ندیدم و چند تایی هم که دیدم و مارک کردم همگی غیرقابل مصرف و یا خشک بودند.
3- آدرس منطقه معروف گردشگری بلوردکان (کنار رودخانه): در جاده اطاقور- املش، باید خود را به سه راه بلوردکان برسانید و از آنجا 14 کیلومتر جاده آسفالته پرپیچ و خم را طی کنید تا به بلوردکان برسید. قبل از پلِ محل بلوردکان، در سمت چپ جاده و کنار رودخانه محدوده نسبتا وسیع و مسطحی دیده می شود که می شود با ماشین داخل آن شد و کنار رودخانه و یا لابلای درختها اطراق کرد.
تصاویر برنامه:
روستای چانگل بلوردکان:
آقای مسیب رحیمی از اهالی چانگل:
پایین خصیل دشت:
خصیل دشت:
هلو دشت:
سماموس:
امامزاده منطقه آغوزی:
منطقه دوایی لنگای:
دوایی لنگای:
دوایی لنگای:
عکس یادگاری با آقایان عزیز مصری و منصور نقدی از اهالی محترم روستای گودی گوابر املش:
امامزاده خرم کوتی:
جاده تابستان نشین املش:
آقای محرم علی پور محمد، اربالان، شصتن رود:
شصتن رود:
پل شصتن رود، جاده بلوردکان:
پایان
لینک کوتاه: http://kuhnavardi.com/?p=343
سلام، با آرزوی سالی پر از سلامتی و موفقیت
مثل همیشه عالی. حیف از وبلاگتون. من مرتب چک میکنم. چندوقتی نبودید. خیره انشاا…
ممنون
سلام و سپاس
بله بخاطر همین مشکل وبلاگ مدتی به روز نکردم و البته گاهی هم برنامه ها تکراری هستن و گزارش ندارن.
مهرتون ماندگار
بازتاب: بلوردکان، روستایی در منطقۀ کوهپایهای - جنگلی - مجله گردشگری میزبون
درود
متاسفانه روستای بلوردکان با اینکه یک روستای توریستی و
گردشگری هست فاقد هر گونه امکاناتی هست از جمله اینترنت که یک چیز پیش پا افتاده ایه فقط
روستاها با توجه به بافت قدیمی و سنتی که دارن گاها برای رزرو و اجاره ویلا یا سوئیت در این مناطق به مشکل خواهید خورد . به دلیل این که این اقامتگاه ها برای اهالی بومی اون منطقه هستند و استاندارد در نظر این مردمان کمی با مردمان سهری فرق خواهد داشت . پس بهتر است که از پلتفرم های آنلاین برای اجاره در این مناطق استفاده کنیم . یکی از بهترین این پلتفره ها برای اجاره ویلا https://www.shab.ir/
خیلی پست جالبی بود