قله نانگا پاربات

معرفی قله های هشت هزار متری

نانگا پاربات (Nanga Parbat)، (به معنی کوهستان برهنه) به ارتفاع 8126 متر، نهمین قله مرتفع جهان، در انتهای غربی رشته کوههای هیمالیا و در کشور پاکستان قرار دارد. واژه نانگاپاربات در زبان اردو به معنای کوه عریان است. این کوه همچنین در بین محلی ها به نام دیامیر نیز شهرت دارد که آنرا به پادشاه کوه ها نیز تفسیر می کنند. کوهی سترگ و عظیم که بسیار بلندتر از ارتفاعات اطراف خود است و با 4608 متر برجستگی پس از اورست در رتبه دومین کوه برجسته کره زمین قرار می گیرد. این کوه در نظر بومی ها شوم می باشد و برای اولین کوهنوردانی که مشتاق پیروزی بر او بودند، از همان آغاز کار، جز بلایا و حوادث چیزی به ارمغان نیاورد! صعود به این قله از مشکل‌ترین صعودهای کوهستانی است و به خاطر کوهنوردهای زیادی که در جریان صعودهای آن کشته شده‌اند به کوهستان قاتل معروف است. هم اکنون «نانگاپاربات» با بیش از ۶۰ کشته پس از آناپورنا دارای بیشترین کشته‌ها (به نسبت صعودها) در میان کوههای هشت هزار متری است.

نانگا پاربات (رخ شمالی، جبهه راخیوت) - Nanga Parbat, Rakhiot face 

نانگاپاربات معروف به کوه قاتل! – Nanga Parbat The Killer Mountain

اولین ورود به قلمروی دست نخورده آن موجب مرگ “آلبرت اف مامری”، کوهنوردی که در سال 1895 قصد فتح این قله را نمود، شد. از آن زمان تا پایان جنگ جهانی دوم تمام سفرهای اعزامی به کوه از آلمان بود تا جایی که این کوه که به کوه آلمانها نیز معروف شد. در نهایت تا سال 1953 هفت اکسپدیشن ناموفق وجود داشت که منجر به مرگ 31 کوهنورد شد. این قله بالاخره پس از 58 سال تلاش در سال 1953 به دست “هرمان بول” جوان 29 ساله اتریشی فتح شد. بول عضوی از تیم بزرگ آلمانی- اتریشی به سرپرستی دکتر کارل هرلیگ کوفر بود که در نهایت موفق به صعود انفرادی به قله شده و پس از یک شب بیواک در ارتفاع حدود 8 هزار متری به طرز معجزه آسایی زنده مانده و به کمپ 5 برگشت.

جبهه های اصلی نانگاپاربات:

1. رخ شمال غربی، جبهه دیامیر (این مسیر در حال حاضر به عنوان مسیر نرمال کوه شناخته می شود)

2. رخ شمالی، جبهه راخیوت (اولین صعود توسط هرمان بول، 1953)

3. رخ جنوبی، جبهه روپال (اولین صعود توسط برادران مسنر، 1970)

جبهه های اصلی نانگاپاربات - Nanga Parbat Face

جبهه های اصلی نانگاپاربات – Nanga Parbat Face

تاریخچه اولین صعودها در نانگاپاربات:

1895 اولین تلاش در کوه، تا ارتفاع 6100 متری، مرگ آلبرت مومری
1934 صعود ناموفق آلمانها تا ارتفاع تقریبی 7900 متری، مرگ 9 کوهنورد
1937 تلاش ناموفق آلمانها، مرگ 16 کوهنورد بر اثر بهمن
1939 تلاش ناموفق آلمانها، جستجو به دنبال مسیری آسانتر در رخ دیامیر.
1953 اولین صعود موفق به قله از طریق رخ شمالی و جبهه راخیوت توسط هرمان بول اتریشی به عنوان قسمتی از یک تیم اتریشی-آلمانی به سرپرستی هرلیخ کوفر.

نانگا پاربات معروف به کوه قاتل! - Nanga Parbat The Killer Mountain

نانگاپاربات (رخ شمالی، جبهه راخیوت) – Nanga Parbat, Rakhiot face

مسیرهای جبهه دیامیر:

(۱) مسیر کینشوفر (۱۹۶۲، مسیر اولیه)
(1a) ورژن جدید مسیر کینشوفر
(۲) مسیر فرود برادران مسنر ۱۹۷۰
(۳) مسیر انفرادی مسنر ۱۹۷۸ (فرود)
(۴) مسیر اسلونی ۲۰۱۱
(۵) مسیر انفرادی مسنر ۱۹۷۸ (صعود)
(۶) بخش پیش از قله مسیر هانس شل (مسیر شل)، ۱۹۷۶ (صعود از سمت روپال از طریق گردنه مازنو انجام شد)

مسیرهای صعود نانگاپاربات، رخ شمال غربی، جبهه دیامیر - Nanga Parbat, Diamir face

مسیرهای صعود نانگاپاربات، رخ شمال غربی، جبهه دیامیر – Nanga Parbat, Diamir face

مسیرهای صعود نانگاپاربات، رخ شمال غربی، جبهه دیامیر - Nanga Parbat, Diamir face

مسیرهای صعود نانگاپاربات، رخ شمال غربی، جبهه دیامیر – Nanga Parbat, Diamir face

نانگاپاربات، رخ جنوبی، جبهه روپال – Nanga Parbat, Rupal face

نانگاپاربات، رخ جنوبی، جبهه روپال – Nanga Parbat, Rupal face

جبهه «روپال» که در بخش جنوبی قرار گرفته را میتوان بزرگ ترین جبهه صخره‌ای کوه‌های جهان نامید، کـه با حدود 4500 متر ارتفاع از سطح دره‌ها قد برافراشته است. رینولد مسنر اولین فاتح این جبهه، روپال را کاری فراتر از دشوارترین صعودهای آلپ می داند.


کوه کلیدی نانگاپاربات:

نانگاپاربات همچنین نقش مهمی در حرفه مسنر ایفا کرد. 25 سال پس از بوهل، مسنر در نانگاپاربات که خودش آن را “کوه کلیدی” خود توصیف می کند، تاریخ ساز شد. در سال 1978، آن زمان 34 ساله، اولین فردی بود که یک انفرادی هشت هزار متری – از پایه دیوار تا قله – را صعود کرد. مسنر که مانند بوهل چندین انگشت خود را به دلیل سرمازدگی در نانگاپاربات از دست داد، صعود را از روی صورت دیامیر انتخاب کرد، سمتی که مسیر کینشوفر که در سال 1962 کشف شد، امروزه هنوز به عنوان مسیر عادی برای صعود مورد استفاده قرار می گیرد. مسیر بوهل خیلی سخت و خیلی طولانی بود. از زمان بوهل فقط دو بار صعود شده است.
حرفه مسنر نیز به طور جدایی ناپذیری با اصطلاحات نانگا پاربات و هرلیگ کوفر مرتبط است. دکتر همچنین سفری را در سال 1970 ترتیب داد که در آن مسنر و برادرش گونتر اولین کسانی بودند که از روپال فیس، بلندترین شیب جهان با ارتفاع بیش از 4500 متر صعود کردند. در طی فرود اجباری در طرف مقابل از جبهه دیامیر، گونتر در بهمن جان باخت. وقایع دراماتیک همچنین منجر به درگیری دادگاهی یک ساله بر سر شرایط واقعی مرگ گونتر شد.

1970: برادران مسنر، گونتر (سمت چپ) و راینهولد، در نانگاپاربات، پاکستان. آنها با هم به قله نانگاپاربات رسیدند اما در هنگام فرود از هم جدا شدند. گونتر در اثر سقوط بهمن جان خود را از دست داد. جسد او 35 سال بعد در سال 2005 پیدا شد.1970: Günther (left) and Reinhold Messner in the Nanga Parbat

1970: برادران مسنر، گونتر (سمت چپ) و راینهولد، در نانگاپاربات، پاکستان. آنها با هم به قله نانگاپاربات رسیدند اما در هنگام فرود از هم جدا شدند. گونتر در اثر سقوط بهمن جان خود را از دست داد. جسد او 35 سال بعد در سال 2005 پیدا شد. 1970: Günther (left) and Reinhold Messner in the Nanga Parbat


هرمان بول، اولین فاتح نانگاپاربات:

هرمان بول اتریشی در سوم جولای سال 1953 از سمت شمال از طریق یخچال راخیوت و یال شرقی اولین صعود نانگاپاربات (نهمین کوه مرتفع جهان و سومین قله هشت هزار متری پس از آناپورنا و اورست) را انجام داد. هرمان بول در راه نانگا پاربات 1300 متر آخر را به صورت سولو و انفرادی و بدون استفاده از کپسول اکسیژن صعود کرد و اولین صعود انفرادی در یک کوه هشت هزار متری را به نام خود به ثبت رساند. وی زمانی که به قله رسید هوا در حال تاریک شدن بود و در نهایت مجبور به بیواک (شبمانی بدون امکانات) در پای یک دیواره یخی در ارتفاع حدود هشت هزار متری شد.

<<این کوهنورد جوان و شجاع از همان زمان که از فراز نانگاپاربات کوههای پرنشیب و عظیم اطراف (قراقروم) را دیده بود همواره آروزی صعود بر آنها را داشت. پیروزی وی به قله 8051 متری “برودپیک” نتوانست او را قانع کند تا اینکه بالاخره در 25 ژوئن 1957 هنگام صعود به قله 7654 متری “چوگرلیزا” در ارتفاع 7350 متری در اثر کولاک شدید سقوط کرد و سه روز جستجوی رفقای او برای بدشت آوردن نشانی از او بی نتیجه ماند!>> (از کتاب کوه‌گشت و لذت / صادق سرابی / 1371 – همراه با ویرایش و اصلاح)

هرمان بوهل، اولین فاتح نانگاپاربات 1953 - (Hermann Buhl 1924-1957)

هرمان بوهل، اولین فاتح نانگاپاربات 1953 – (Hermann Buhl 1924-1957)

————————————————————–

پاورقی:

* لیلا اسفندیاری، اولین زن ایرانی به همراه کاظم فریدیان، سهند عقدایی، محمد نوروزی، حسین ابوالحسنی، احسان پرتوی نیا درسال ۱۳۸۷ قله نانگا پاربات را صعود کرد. درحین صعود به این قله سامان نعمتی جان خود را از دست داد. عظیم قیچی ساز کوهنورد ایرانی درسال ۱۳۸۹ نانگاپاربات را صعود نمود.

پایان

(آخرین به روزرسانی: بهمن 1402)


مطالب مرتبط در همین سایت:

کوهنوردان نامدار جهان

هرمان بول؛ اولین فاتح نانگاپاربات

هشت هزار متری ها

منتشرشده در مطالب آموزشی و دانستنی های کوهنوردی | برچسب‌شده , , , , , , , , , | دیدگاه‌تان را بنویسید:

هشت هزار متری‌ ها

معرقی قله های هشت هزار متری جهان

هشت هزار متری‌ ها (به انگلیسی: The Eight-thousanders) چهارده کوه مستقل زمین هستند که ارتفاعشان از سطح دریا به بیش از 8 هزار متر می‌رسد. این کوه‌ها همگی در رشته‌کوههای هیمالیا و قراقروم در قارهٔ آسیا قرار دارند.

فهرست ۱۴ کوه هشت‌ هزار متری به ترتیب ارتفاع و اطلاعات مربوط به فتح آنها (به روز رسانی 2022/08):

فهرست ۱۴ کوه هشت‌ هزار متری

فهرست ۱۴ کوه هشت‌ هزار متری

 

صعودها:

نخستین تلاش ثبت‌ شده برای فتح یک هشت‌ هزار متری به سال ۱۸۹۵ باز می‌گردد که آلبرت اف مامری و جی نورمن کولی صعود خود به نانگا پاربات را آغاز نمودند اما مرگ مامری و دو گرکای همراهش بر اثر سقوط بهمن این تلاش را نافرجام گذاشت. نخستین صعود موفقیت‌آمیز ثبت‌شده به یک هشت هزار متری به ۳ ژوئن ۱۹۵۰ باز می‌گردد که موریس هرتزوگ و لوئی لاشنال موفق به فتح قلهٔ آناپورنا شدند. نخستین کوهنوردی که موفق به صعود به تمامی ۱۴ هشت هزار متری شد رینولد مسنر ایتالیایی بود که آخرین قله را در ۱۶ اکتبر ۱۹۸۶ فتح نمود. یک سال بعد در ۱۹۸۷، جرزی کوکوکچای لهستانی موفق به تکرار این موفقیت شد. با وجود این مسنر این ۱۴ قله را بدون استفاده از کپسول کمکی اکسیژن فتح کرده بود و ۹ سال طول کشید تا کوهنورد دیگری به نام ارهارد لورتان بدون بهره‌گیری از کپسول اکسیژن موفق به فتح ۱۴ قلهٔ هشت هزار متری در سال ۱۹۹۵ شود. همچنین پورپا تاشی نپالی رکورددار فتح ۱۴ قله با ۲۶ بار صعود در فاصلهٔ سال۱۹۹۸ تا ۲۰۱۱ است و پس از او در جایگاه دوم، خوانیتو اویارزابال با ۲۵ بار صعود در فاصلهٔ ۱۹۸۵ تا ۲۰۱۱ قرار دارد.

ایتالیا با ۵ کوهنورد، شمار بیشترین صعود به تمامی هشت هزار متری‌ ها را دارد و پس از آن کره جنوبی با ۴ کوهنورد و قزاقستان، لهستان و اسپانیا با ۳ کوهنورد قرار گرفته‌اند. نخستین زنی که مدعی صعود به هر ۱۴ قله شد اوه اون سان کره‌ای بود که بنا بر ادعای او آناپورنا آخرین قله‌ای بود که در ۲۷ آوریل ۲۰۱۰ توسط او فتح گردید. اما صحت این ادعا مورد تردید گروه‌های مختلف قرار گرفت و حتی فدراسیون کوه‌نوردی کرهٔ جنوبی اعلام کرد که ادعای فتح قلهٔ کانگچنجونگا توسط او در سال ۲۰۰۹ نامحتمل است. همچنین ادورن پاسابان، کوهنورد رقیب او نیز این صعود را پیشتر مورد تردید قرار داده بود و در نهایت در سال ۲۰۱۰ نام ادورنه پاسابان به عنوان نخستین کوهنورد زنی که موفق به صعود به هر ۱۴ قلهٔ هشت هزار متری شده بود اعلام گردید. عظیم قیچی‌ساز تنها هیمالیانورد ایرانی است که توانسته 14 قله بالای هشت هزار متری را صعود کند.

منبع: ویکی پدیا


نقشه و موقعیت قله های هشت هزار متری:

نقشه و موقعیت هشت هزار متری ها

نقشه و موقعیت هشت هزار متری ها

نقشه و موقعیت قله های هشت هزار متری

نقشه و موقعیت قله های هشت هزار متری


رینهولد مسنر اولین فاتح 14 قله:

رینهولد مسنر (Reinhold Messner) کوهنورد ایتالیایی، متولد هفدهم سپتامبر ۱۹۴۴ اولین کوهنوردی است که تمامی چهارده قله جهان را که بلندتر از هشت هزار متر ارتفاع دارند، فتح کرده‌است. مسنر از سال 1970 تا 1986 و در سن 42 سالگی موفق به تکمیل لیست 8 هزار متری های خود شده است.

رینهولد مسنر، نخستین کوهنورد باشگاه 8 هزار متری ها

رینهولد مسنر، نخستین کوهنورد باشگاه 8 هزار متری ها


عظیم قیچی ساز اولین ایرانی فاتح 14 قله:

عظیم قیچی ساز، متولد ۱۳۶۰ تبریز، تنها هیمالیانورد ایرانی است که توانسته به همه چهارده قله هشت هزار متری صعود کند. وی در فاصله سال‌های 1384 تا 1396 توانست 14 قله ی بالای هشت‌ هزار متر را صعود کند. عظیم ۳۷مین کوهنورد در دنیا است که به عضویت باشگاه هشت‌ هزار متری‌ ها درآمده است.

عظیم قیچی‌ساز (متولد ۱۳۶۰، تبریز)

عظیم قیچی‌ساز

پایان


مطالب مرتبط در همین سایت:

کوهنوردان نامدار جهان

جرزی کوکوشکا، نابغه کوهنوردی جهان

قله نانگا پاربات

منتشرشده در مطالب آموزشی و دانستنی های کوهنوردی | برچسب‌شده , , , , , , , , | دیدگاه‌تان را بنویسید:

قله شاه پیل کوه

گزارش صعود به قله شاه پیل کوه از روستای آشیر

تاریخ اجرای برنامه: دو روزه، پنجشنبه و جمعه 2و3 اردیبهشت 1395

موقعیت جغرافیایی: مازندران، مرزن‌آباد، روستای آشیر
ارتفاع قله شاه پیل کوه: 3402 متر
ارتفاع مبدأ صعود: 1365 متر (روستای آشیر)
مسافت طی شده تا قله: 10.1 کیلومتر (رفت و برگشت: 20.2)
مدت زمان صعود: 7 ساعت (از 06:15 تا 13:15)
کل زمان برنامه: 12.5 ساعت (از 06:15تا 18:45)
توقف‌ها: نیم ساعت صبحانه، نیم ساعت قله و یک ساعت ناهار
گام گروه: متوسط رو به تند
سطح برنامه: نیمه سنگین

نفرات شرکت‌کننده: 12 نفر
گروه نشاط زندگی (از تهران) (6 نفر): رضا نورکامی (لیدر و راهنمای گروه)، نیما اسماعیلی، رضا حبیبی، بهارالدین افضلی، حمید محسنی و یدالله طهوری

گروه “خانه کوهنوردان چالوس” (6 نفر): نیما افسایی (سرپرست برنامه)، مسعود نورکامی، حمید رودگر، سروش احسانی، حسین حسین نژاد و بهزاد انتظاری

+ آقای عظیم ابراهیمی، میزبان گران‌قدر ما در روستای آشیر که تا پای قله (گوسفندسرا) ما را هدایت و همراهی نمودند.

قله شاه پیل کوه

گروه نشاط زندگی – قله شاه پیل کوه


(گزارش ارسالی برای مجله جهانگردان، شماره 71، خرداد 95)

(استفاده از مطلب فقط با ذکر منبع بلامانع است)

راهنمای صعود به قله ها

قله شاه پیل کوه

بهار، هوا بسیار آرام و فرح‌بخش، چمن‌های تازه سر از خاک بیرون کشیده و جای جامه سفیدپوشِ زمستانی را فراگرفته بود. شکوفه‌های زیبا و نورس درختان میوه، ‌از خواب زمستانی سر برداشته و در برابر آفتاب درخشان بهاری جان تازه می‌یافتند. ورود به یک چنین مکان آرام و خلوت ما را که خسته از محیط پرغوغای شهر، بدان پناه برده‌ایم،‌ به فضای پرطراوت عشق می‌برد و به حالی می‌کشاند که بی‌شباهت به خلسه نیست. آشکارا می‌دیدم که آنچه تا ساعتی قبل بودم، نیستم! و آرزو می‌کردم که برای همیشه به همین حال باقی بماند. ولی افسوس …! 1)

***

این برنامه به پیشنهاد دوست عزیزم آقای رضا نورکامی انجام شد که سالیان گذشته چندین بار این قله را صعود کرده و آشنایی کامل به قله و منطقه را داشتند. پس از بررسی وضعیت جوی در آخر هفته که احتمال کمی برای بارندگی را نشان می‌داد، برنامه  بسته شده و به گروه اعلام شد. ساعت 8:30 صبح پنجشنبه 6 نفر از اعضای گروه با دو خودروی شخصی از تهران به سمت کرج به راه افتادیم. نان را در محله کلاک برای مصرف دو روزمان تهیه کردیم. ساعت 9 صبح آقای رضا نورکامی را ابتدای جاده چالوس (میدان امیرکبیر) سوار کرده و ادامه مسیر دادیم. به خاطر تعطیلی پنجشنبه، جاده چالوس شلوغ بود که حدود یک ساعت اول و تا نزدیکی‌های نساء را در ترافیک طی کردیم. تصمیم داشتیم که بین راه مایحتاج و میوه تهیه کنیم که هیچ میوه‌فروشی در جاده چالوس مشاهده نشد! بنابراین ورودی مجلار را رد کرده و 8 کیلومتر دیگر راندیم تا به مرزن‌آباد رسیدیم. هر چه لازم داشتیم را از مرزن‌آباد تهیه کرده، مجدداً به عقب برگشته و وارد فرعی مجلار شدیم. با ورود به جاده مجلار، مناظر زیبای دو سوی جاده، دامنه‌های سرسبز و کوه‌های پوشیده از انبوه درختان، از همان نخست نوید از طبیعت زیبا و بکر منطقه را داشت که روستای آشیر بر بلندای یکی از یال‌‌ها، اوج این زیبایی و شکوه است. ساعت 13:00 به روستای آشیر رسیدیم و طبق هماهنگی که از قبل انجام شده بود مهمان آقای عظیم ابراهیمی شدیم که از دوستان قدیمی آقای رضا نورکامی هستند. این آشنایی به سال‌ها پیش برمی‌گردد. زمانی که آقا رضا در این منطقه و در روستای پنجک به تدریس مشغول بودند. برای ناهار، جوجه تدارک دیده بودیم که آماده شده و دور همی صرف شد. عصر، حدود نیم ساعت از مسیرِ فردا را پیاده‌روی کرده و در مسیر برگشت، بالای روستا یکی دو ساعتی را کنار چشمه نشسته و با صرف چای آتشی از خود پذیرایی کردیم. غروب به روستا برگشته و شب را در منزل آقا عظیم به صبح رساندیم.

 

توپوگرافی قله:

قله شاه پیل کوه به ارتفاع 3400 متر از سطح دریا،از قله‌های البرز مرکزی، در نزدیکی شهر مرزن‌آباد و در استان مازندران واقع است.صعود به شاه پیل کوه از مسیرهای متعددی میسر است که برای رسیدن به قله باید از میان جنگلی انبوه با درختان سر به فلک کشیده عبور کنید. قله وروشت با ارتفاع 4030 متر در جنوب شرقی این قله و در همسایگی آن، از قلل شناخته‌شده و موردتوجه کوهنوردان در این منطقه است.

وجه‌تسمیه قله: پیل در زبان فارسی به معنای فیل است و در زبان گیلکی و مازنی به معنای بزرگ و عظیم به کار می‌رود. درنتیجه شاه پیل کوه یعنی “کوه بزرگ”.

مسیرهای صعود:

صعود به قله شاه پیل کوه از روستاهای واقع در یال شمالی این کوه به شرح ذیل صورت می‌گیرد:

1-       روستای پیرجه (pey-rajeh)، واقع در شهر مرزن‌آباد

2-       روستای آشیر، واقع در شهر مرزن‌آباد (مسیر صعود ما)

3-       روستای فیروزآباد، واقع در بخش کجور، شهرستان نوشهر


(گزارش کامل در ادامه مطلب)

ادامه‌ی خواندن

منتشرشده در گزارش های من در مجله جهانگردان, مسیرهای گردشگری و کوهنوردی مازندران | برچسب‌شده , , , , , , , | دیدگاه‌تان را بنویسید:

قله عرق چین

گزارش صعود به قله های تنگ چال و عرق چین از دارآباد

(فرود از مسیر یال رحمان آباد)

تاریخ اجرا: جمعه 95.01.20

ارتفاع قله تنگ چال: 2800 متر *
ارتفاع قله عرق چین: 2700 متر
ارتفاع مبدا صعود: دارآباد: 1700 متر
مسافت پیموده شده تا قله: 5.2 کیلومتر
کل مسافت پیموده شده (رفت و برگشت): 9.5 کیلومتر
مدت زمان صعود: صعود به قله تنگ چال با پای متوسط حدود 4 ساعت زمان می برد.

* ارتفاع سنجی دقیق با جی پی اس انجام شده است.

زمان بندی ما با پای کند:

شروع از دارآباد: 7 صبح ، قله تنگ چال: 12.20 ، قله عرقچین: ؟؟ ، پای ماشین: 15.45

نفرات شرکت کنند:
نیما اسماعیلی، رضا حبیبی، مسعود کریمخانی، محسن کرمی، مجتبی داشخانه، حسام مجلسی، آقای نجفی (7 نفر تیم قله) + آقایان: افضلی، محسنی، اولیایی و رسولی پور.


پی نوشت اردیبهشت 1400 – نکته: فروردین 95 ما قله رو به اسم عرقچین صعود کردیم و اصلا اطلاعی از قله تنگ چال نداشتیم. بعدا متوجه شدم که اونجا دو تا قله داره. اولی (از سمت غرب) که ما صعود کردیم در نقشه ها به اسم تنگ چال (2800 متر) و دومی که در مسیر فرود به سمت رحمان آباد هست قله عرق چین (2700 متر) نام دارد.


گروه نشاط زندگی - قله تنگ چال

گروه نشاط زندگی – قله تنگ چال

مسیر صعود و فرود، قله های عرق چین و تنگچال

مسیر صعود و فرود، قله های عرق چین و تنگ چال

+ دانلود جی پی اس قله های تنگ چال و عرقچین از مسیر دره دارآباد (و فرود از مسیر یال)


+ دانلود جی پی اس قله های عرق چین و تنگ چال از بوستان نیلوفر، رحمان آباد (مسیر یال)(فایل از صفحه ویکی لاک آقای علی پزشکی)


لوکیشن گوگل مپ – پارکینگ مسیر کوهپیمایی دارآباد:

https://goo.gl/maps/TBLCGF9Sx4EarPTj9

لوکیشن گوگل مپ، بوستان نیلوفر، رحمان آباد:

https://goo.gl/maps/LxSjH6MxAM36auCfA


بقیه در ادامه مطلب ادامه‌ی خواندن

منتشرشده در مسیرهای گردشگری و کوهنوردی تهران | برچسب‌شده , , , , , , , , | ۲ دیدگاه

سفرنامه شیراز

گزارش سفر به شیراز و استان فارس ، نوروز 1395

تاریخ اجرا: صبح شنبه 7 فروردین تا جمعه 13 فرودرین 95 (خانوادگی)

به نام خالق یکتا

نوروز امسال هم طبق روال چند سال اخیر، نیمه دوم را اختصاص به یک سفر برون استانی دادیم و علی رغم اینکه گفته می شد عید شیراز شلوغ است اما مقصد را شیراز و استان فارس تعیین کردیم. چون تجربه سالهای گذشته خصوصا سفر یزد و کرمان در نوروز 93 را داشتیم که به ما می گفت می شود در نوروز از سفر لذت برد حتی با همه شلوغی ها! به هر حال نوروز هم آیتم های مثبت خودش را دارد. اول از همه تعطیلات خوب و دوم هوای خوب و سوم برخی امکانات گردشگری که شاید در باقی سال یافت نمی شود. تنها نکته منفی آن شلوغی است که باید با آن کنار بیایید.

به هر حال به شیراز و استان فارس رفتیم و الحق هم سفر خوبی بود. جاذبه های تاریخی در کنار جاذبه های طبیعی استان فارس همراه با هوای عالی امسال که توام با بارندگی بود. اما خوشبختانه با اینکه بیشتر روزها و یا شبها بارندگی بود اما خللی در برنامه سفر ما بوجود نیامد خصوصا اینکه ما در این سفر اصلا برنامه چادر خوابی نداشتیم و قطعا مسافرانی که روی چادر حساب کرده بودند به مشکل خوردند و برخی شبها حسابی زندگی شان خیس شد!

مسیر حرکت: تهران، اصفهان، شیراز، سپیدان (اردکان)، اقلید، اصفهان، تهران

جاذبه های تاریخی و طبیعی این سفر (به ترتیب بازدید):

روز اول (7 فرودرین):
 1-      کاروانسرای شاه عباسی (مادر شاه) (نرسیده به اصفهان)
روز دوم (8 فرودرین):
 2-      پاسارگاد (نرسیده به شیراز)
 3-      نقش رستم (نرسیده به شیراز)
روز سوم (9 فرودرین):
 4-      تخت جمشید (نرسیده به شیراز)
 5-      بازارهای سنتی (شیراز)
روز چهارم (10 فرودرین):
 6-      آرامگاه حافظ (شیراز)
 7-      آرامگاه سعدی (شیراز)
 8-      ارگ کریم خان زند (شیراز)
 9-      عمارت کلاه فرنگی (شیراز)
 10-   مسجد وکیل (شیراز)
 11-   باغ ارم (شیراز)
روز پنجم (11 فرودرین):
 12-  تفرجگاه بهشت گمشده (کامفیروز)
 13-   تفرجگاه چله گاه (سپیدان)
روز ششم (12 فرودرین):
 14-   آبشار مارگون (سپیدان)
 15-  تنگ براق (اقلید)
روز هفتم (جمعه 13 فرودرین):
 حرکت به سمت تهران از اقلید
 16- توقف دو ساعته در اصفهان و پیاده روی در کنار زاینده رود

 مسیر طی شده:

(ادامه در ادامه مطلب)

================================

نکات سفر:

1-      ظاهرا نوروز امسال شیراز چندان شلوغ نبوده. طبق گفته دوستان، در ایام شلوغ چند کیلومتر صف ماشینها در ورودی شیراز تا دروازه قران تشکیل  میشود که امسال چند بار که از دروازه قران رد شدیم خبری از این ترافیک نبود. اما مرکز شهر تا حدودی ترافیک بود. علت این خلوتی شاید بخاطر بارندگی های امسال بود که شیراز هم هر شب بارندگی بود.

2-      در این سفر از اسکان فرهنگیان (مدارس) و منزل اجاره ای در نزدیکی جاذبه ها استفاده کردیم که اجاره خانه یا سوییت برای یک شب در پاسارگاد و یا آبشار مارگون با امکانات کامل حدود شبی 50 هزار تومان بود و اتاق 20 تومان. مثلا روستای نزدیک نقش رستم سوییت داشت شبی 50 تومان که پر شده بود (که اگر بیشتر می گشتیم حتما پیدا میشد) و ما در همان روستا اسکان مدرسه گرفتیم شبی 18 تومان (برای فرهنگیان) بدون نیاز به مراجعه به ستاد اسکان.

3-      تنها جایی که برای اسکان مدارس کمی اذیت شدیم شیراز بود که ستاد اسکان صف داشت و داخل شهر پر شده بود و شهرک گلستان (حدود 10 کیلومتر بیرون شیراز) اسکان گرفتیم. این نکته رو هم بگم که من و همسرم هیچ کدام فرهنگی نیستیم بلکه از سهمیه بستگان درجه یک استفاده میکنیم (خواهر خانم بنده فرهنگی هستن) که با ارائه کد پرسنلی و کارت شناسایی این امکان فراهم می شود. که البته در این یکی دو سال اخیر تنها ستادی که گیر دادن و گفتن که نمیشه ستاد شیراز بود که آنهم با صحبت حل شد.

4-      نرخ استفاده از مدارس برای فرهنگیان در نوروز 95 به شرح ذیل بود: گروه الف: 22 ه.ت – گروه ب: 16 ه.ت – گروه ج: 12 ه.ت و برپایی چادر 6 ه.ت. این نرخ برای کارمندان دولت به ترییب: 38-32-23 و 9 ه.ت و برای مشاغل آزاد: 60-46-33 و 16 ه.ت بوده است. نکته: گروه الف دارای امکانات: حمام و اشپزخانه مشترک و گرمایش + یخچال و تلوزیون و فرش در هر اتاق هستند.

5-      روز اول به دلیل نقص فنی ماشین کمی تاخیر در برنامه ایجاد شد که مجبور شدیم جلوتر از پیش بینی یعنی در آباده اتراق کنیم و نقص فنی ماشین را صبح فردا در اباده بر طرف کنیم که این امر تقریبا یک نصفه روز در برنامه سفرمان تاخیر بوجود آورد.

6-      امسال و در این سفر بخش طبیعت و طبیعت گردی را کمی پررنگ تر کرده و در بهشت گمشده، چله گاه و تنگ براق هر کدام حدود نیم ساعت (رفت و برگشت یک ساعت) پیاده روی کردیم.

7-      بهشت گمشده (شهر کامفیروز) از آن جاهایی بود که اتفاقی در سفر آنرا پیدا کرده و قبل از آبشار مارگون، سری به آن زدیم. بهشت گمشده جایی است مثب دربند و درکه خودمان شاید کمی قشنگ تر. جاده فرعی برگشت از کامفیروز به اردکان (سپیدان) از جاذبه های این مسیر بود که آن هم به لطف گوگل مپ پیدا کردیم.

8-      در این سفر همچنان از نرم افزار گوگل مپ در گوشی اندروید برای مسیریابی و نقشه راه استفاده کردیم که اگر کار با آن را بلد باشید واقعا نعمتی ست در سفر.

9-      اصل سوغات و صنایع دستی شیراز خاتم کاری است که مرکز آن در بازار سنتی مشیر است. جالب اینکه به علت قیمت بالای خاتم شیراز، تمام بازار پر بود از خاتم اصفهان و کمتر خاتم شیراز یافت می شد که قیمت آن حدود سه تا چندین برابر خاتم اصفهان است. ما هم چون حتما فقط خاتم شیراز می خواستیم آن هم با هزینه کم! گشتیم و گشتیم تا بالاخره در تنها مغازه بازار که کارهای خودشان را می فروختند، یک آجیل خوری خاتم شیراز پیدا کردیم به قیمت 220 ه.ت (با تخفیف).

10-  کل مسافت طی شده در این سفر 2500 کیلومتر بود که حدود 1800 کیلومتر آن مربوط به رفت و برگشت تا شیراز بوده و باقی مربوط به سایر مسیرهای طی شده در استان فارس بوده است.

11-  هزینه سفر: بنزین: 170 ، سوغات و صنایع دستی: حدود 430 ، اسکان و سایر هزینه ها: 400 ، جمع: 1 م.تومان

منتشرشده در مسیرهای گردشگری و کوهنوردی سایر استانها | برچسب‌شده , , , , , , | دیدگاه‌تان را بنویسید: