گزارش برنامه قله قدمگاه از روستای کمرود، خطیرکوه
تاریخ اجرای برنامه: جمعه 1404.05.31
موقعیت جغرافیایی: مرز استان مازندران و سمنان، منطقه خطیرکوه، روستای کمرود
(روستای کمرود از توابع بخش خطیرکوه، مهدی شهر استان سمنان می باشد)
ارتفاع قله: 3580 متر
ارتفاع نقطه شروع: 1920 متر
مسافت و افزایش ارتفاع تا قله: 6 ک / 1650 متر
مسافت و افزایش ارتفاع کل برنامه: / 12 ک / 1650 متر
مدت زمان صعود / کل برنامه: 5.5 ساعت / حدود 10.5 ساعت (با گام متوسط رو به تند)
+ دانلود جی پی اس قله قدمگاه از روستای کمرود Ghadamgah GPS
(راهنمای دانلود ترک از سایت ویکی لاک: اینجا)
معرفی قله:
قله ی قدمگاه، قلهای سنگی با ارتفاع تقریبی 3600 متر است که در مرز استانهای سمنان و مازندران و در دل رشته کوه خطیرکوه* قرار دارد. این موقعیت جغرافیایی ویژه باعث شده که قله قدمگاه مرزی طبیعی میان دو اقلیم متفاوت باشد: از یک سو چشمانداز خشک و کوهستانی سمنان و از سوی دیگر دشتها و جنگلهای سرسبز مازندران. همین تضاد زیبا، به قله جلوهای منحصربهفرد داده و آن را به مقصدی جذاب برای کوهنوردان و طبیعتدوستان بدل کرده است. قله ی قدمگاه از دو مسیر گردنه گدوک و روستای کمرود صعود می شود.
*: رشته کوه خطیرکوه بخشی از البرز مرکزی است که در حدفاصل استانهای مازندران و سمنان امتداد یافته است. این رشتهکوه با قلههای بلندبالا و دیوارههای سنگیاش، مرز طبیعی میان اقلیم خشک کویر و سرسبزی جنگلهای هیرکانی بهشمار میآید. قلههای شاخصی چون قدمگاه و خطیرکوه در این ناحیه قرار دارند.
وجه تسمیه: نام «قدمگاه» در فرهنگ جغرافیایی ایران معمولاً به مکانهایی اطلاق میشود که به باور مردم جای قدم نهادن یا توقف یکی از بزرگان مذهبی بوده و از همینرو نوعی قداست یافته است. در مورد قله قدمگاه خطیرکوه نیز چنین روایتی میان مردم محلی رایج است و احتمالاً به همین دلیل این نام بر آن گذاشته شده است. از سوی دیگر، معنای لغوی واژه نیز «محل قدم گذاشتن» است و برخی گمانهها حاکی از آن است که به سبب موقعیت راهبردی قله و استفاده احتمالی آن در گذشته بهعنوان دیدگاه یا برج دیدهبانی، چنین نامی بر آن نهاده شده است.
مسیرهای صعود:
قله قدمگاه از دو مسیر شمالی زیر صعود می شود:
1. مسیر شمال غربی از گردنه کدوک و دشت چال میش (مسیر عمومی و کوتاه تر)
2. مسیر شمال شرقی از روستای کمرود (مسیر سخت تر و طولانی تر)
گزارش برنامه:
مقدمه: قله قدمگاه به عنوان یک قله شاخص در محدوده گردنه گدوک و ابتدای منطقه سوادکوه همیشه مورد توجه ام بود و در صعود های قبلی به سایر قلل منطقه (از جمله: بزگوش، اروان بیگ، منزل کوه و …) همیشه رخ پر ابهت این قله خودنمایی می کرد. اما صعود به این قله از مسیر نرمال یعنی گردنه گدوک که کلی پیمایش جاده خاکی با ماشین تا زیر قله دارد (تا دشت چمن) و پس از آن حدود 3 ساعته صعود می شود، برام جذابیتی نداشت. تا اینکه مسیر صعود از روستای کمرود را پیدا کردم و قدمگاه رفت توی لیست انتظار. جمعه گذشته با توجه به پیش بینی هواشناسی که هوای خنک برای منطقه را نشان می داد و همچنین احتمال تشکیل اقیانوس ابر، فرصت خوبی فراهم شد تا برنامه صعود به قله قدمگاه را طرح ریزی و اجرا کنیم. خوشبختانه هم هوا خنک بود و هم اقیانوس ابر وسیع و چشم نواز در جهت شمال تشکیل شد که یک صعود بیادماندنی را برایمان رقم زد.
شرح برنامه: قرار ما ساعت 04:00 صبح، حکیمیه بود که پس از دیدار با دوستانمان که در این روز عازم قله های “بابونچال و میانکوه” در گردنه گدوک بودند، ساعت 04:20 راه افتادیم. برای رسیدن به روستای کمرود از دو مسیر جاده فیروزکوه و یا جاده سمنان-شهمیرزاد می توان اقدام کرد که ما مسیر فیروزکوه را که مسیر کوتاه تری است انتخاب کردیم. ساعت 06:40 در جاده سوادکوه وارد خروجی خطیرکوه (با تابلو گرمان، امافت، کنگلو، خطیرکوه …) شدیم. در این جاده، از دو راهی ملرد به بعد جاده خاکی شد که حدود 7 کیلومتر (حدود یک ربع) در جاده خاکی ادامه دادیم تا به پل در دست احداث کمرود رسیدیم. کمی آنطرف تر از پل خاکی موقت رد شده و آنسوی رودخانه وارد خروجی روستای کمرود شدیم. (اگر از سمت سمنان و مهدی شهر می آمدیم به همین نقطه می رسیدیم که مسیر تماما آسفالت بود اما کیلومتری و زمانی بیشتر می شد). از اینجا تا کمرود هم حدود 10 دقیقه طول کشید که مسیر اسفالت بود. ساعت 07:30 به روستا رسیدیم. ماشین را در پارکینگ میدانگاهی ابتدای روستا پارک کردیم، صبحانه را صرف کرده و ساعت 08:15 پیاده روی خود را از خیابان با تابلو “خیابان قدمگاه” شروع کردیم. داخل روستا از جلوی مسجد رد شدیم که آب سرویس های مسجد قطه بود. حدود 50 متر بالاتر دهیاری روستا قرار دارد که سرویس بهداشتی دهیاری نوساز و اب آن وصل بود. در ادامه وارد راه مالرو بالای روستا به سمت قله شدیم. در نقطه ای که در ترک مشخص شده از سمت چپ از عرض رودخانه ی بدون آب رد شده و به سمت قدمگاه ادامه دادیم. از جلوی یک باغ گردو زیبا و با صفا رد شدیم و در مسیر پاکوب به سمت بالای یال ارتفاع گرفتیم. بالای یال از دور در دامنه های قدمگاه دو درخت به خوبی دیده می شود که باید خود را به آنها برسانید. بعد از باغ گردو از کنار تنها چشمه مسیر که جاری بود رد شدیم که در ترک مارک شده است. از یکی از اهالی که در مسیر بود پرسیدیم گفتند که آب آن قابل آشامیدن است. (در مسیر برگشت من ازش آب برداشتم).
از روستا که حرکت کردیم هوا آفتابی و مطبوع و نه چندان گرم بود و قله قدمگاه زیر مه و ابر پوشیده شده بود. در مسیر پرشیب یال، حدود ساعت 10 صبح رفته رفته وارد مه شدیم که خنکای آن در این فصل از سال خیلی می چسبید. در ادامه از کنار دو درخت کهنسال که در ترک ثبت شده گذشتیم و در مسیر ترک ادامه دادیم. کم کم از مه خارج شدیم و بالاتر در پشت سرمان با منظره وسیع و زیبای اقیانوس ابر مواجه شدیم که تمام محدوده شمالی را در بر گرفته بود. تا حدود 1.5 ساعت مانده به قله، مسیر خیلی نرمال و اوکی بود که می شد به راحتی گام برداری کرد. از یک ارتفاعی به بعد مسیر کمی سنگلاخی شد که البته مشکل خاصی نداشت. با انتخاب بهترین مسیرها همچنان در شیب تند به سمت بالا ارتفاع گرفتیم تا پشت یال به پاکوب اصلی قله رسیدیم (پاکوبی که از سمت گردنه گدوک و دشت چال میش به قله می رسد). با حرکت در مسیر پاکوب حدود 10-15 دقیقه بعد، پس از حدود 5.5 ساعت تلاش، ساعت 13:35 به تابلو “قله قدمگاه 3651 متر” رسیدیم. البته تابلو زیاد نوشته و جی پی اس ارتفاع قله را 3580 متر نشان می داد.
روی قله و بالای ابرها به استراحت و تماشای مناظر بی بدیل پرداختیم. در جهت شمال شرق نوک قله خرونرو از ابرها بیرون زده بود که جلوه خاص و زیبایی داشت. در سمت جنوب (سمت سمنان) اما همه چیز کویری و خشک و بدون ابر بود. در واقع ما روی نقطه تلاقی دو استان مازندران و سمنان بودیم که می شود شاهد تفاوت اقلیم دو سمت بود.
روی قله یک پاکوب روی یال شرقی به سمت پایین وجود دارد که کمی پاکوب را به سمت پایین رفتم و بررسی کردم دیدم که یال مورد نظر در ادامه صخره ای شده و راه نمی دهد. اگر راه می داد می شد از این یال در مسیر متفاوت از صعود به سمت روستا فرود آمد.
فرود:
ساعت 14:30 مسیر فرود را از همان مسیری که صعود کرده بودیم در پیش گرفتیم. حدود نیم ساعت بعد وارد ابر و مه شدیم. با توجه به دید بسیار کم مسیریابی سخت و وابسته به ترک می شد که مستلزم این بود که تند تند چک کنیم که از مسیر خارج نشویم. یعنی غافل می شدیم می دیدیم که خط ما از خط صبح دارد فاصله می گیرد! ساعت 18:40 به محل پارکینگ رسیدیم و پایان برنامه.
برای برگشت هم با توجه به تعطیلی دو روزه پیش رو (شنبه و یکشنبه) که پیش بینی ترافیک کمتر را داشتیم، همان مسیر فیروزکوه را انتخاب کردیم. ساعت 19:40 راه افتادیم و ساعت 23:40 تهران بودیم.
تصاویر برنامه:

ادامه مسیر به صورت سنگ ریزه ای در شیب تند بدون پاکوب (حدود 1.5 ساعت مانده به قله). در وسط تصویر نوک قله خرونرو دیده می شود که از ابرها بیرون آمده است

عبور از شکاف دو صخره، کمی بعد از این شکاف وارد پاکوب اصلی قله که از مسیر گردنه گدوک و دشت چمن می آید شدیم
************************
فرود:
مطالب مرتبط:
قله منزل کوه سوادکوه (خطیرکوه)
لینک کوتاه: http://kuhnavardi.com/wyyl
 
			


















سلام و خدا قوت…دست مریزاد به این پشتکار. خوشحالم که هنوز پا به راه کوه و زیبایی هاش هستید. پاینده باشید.
درود و سپاس دوست قدیمی. مهرت ماندگار