جنگل های انجیلی، مسیر زیرآب - لاجیم - پلسفید - کوهنوردی، نشاط زندگی - نیما اسماعیلیکوهنوردی، نشاط زندگی

جنگل های انجیلی، مسیر زیرآب – لاجیم – پلسفید

سفر به جنگل های انجیلی، مسیر زیرآب – لاجیم – پلسفید (با خودروی سواری)

زیرآب (شروع) – اتو – لاجیم – قارنسرا – پاشاکلا – رسکت – پلسفید (پایان)

تاریخ: 15 آبان 98

منطقه: استان مازندران، سوادکوه

مسیر پیموده شده: 82 کیلومتر

(72 کیلومتر آسفالت و حدود 10 کیلومتر خاکی، حدفاصل لاجیم تا روستای قارنسرا)

Mazandaran – Anjili forest – Zirab – Atoo – Lajim – Pashakola – Resket – Polsefid

جنگل های انجیلی، مسیر زیرآب – لاجیم – پلسفید – Anjili forest

+ دانلود جی پی اس مسیر (جنگل های انجیلی، مسیر زیرآب – لاجیم – پلسفید) – GPS Anjili

نکات برنامه:

1- جنگل یا جنگل های انجیلی به جنگل های محدوده ولیلا، سوخته سرا و لاجیم شهر زیرآب اتلاق می شود که درخت انجیلی به وفور در این منطقه یافت می شود.

2- برای این مسیر پیشنهاد می شود که از نرم افزارهای ویکی لاک و ویز و گوگل مپ به طور همزمان استفاده کنید. چون نت در بسیاری از بخش های مسیر وجود ندارد، ویز روی سرچینگ رفته و مشکل دار می شود اما گوگل مپ تا زمانی که از صفحه مورد نظر خارج نشوید، مسیر مورد نظر را حفظ می کند. از لاجیم به سمت پاشاکلا جاده خاکی بوده و فقط ویکی لاک (یا نرم افزارهای مشابه ترک خوان) به کار می آید. ویکی لاک همراه با ترکی که اینجا گذاشتم حتما حتما در کل مسیر روشن باشد چون مپ و ویز وابسته به نت بوده و به هر دلیلی ممکن است از دست بروند.

3- تمام مسیر جاده آسفالت است بجز حدود 10 کیلومتر حدفاصل لاجیم تا قارنسرا (قبل از پاشاکلا) که جاده خاکی داخل جنگل است. جاده خاکی در حال حاضر از کیفیت مناسبی برخوردار است.

4- امسال و در این تاریخ که ما به این سفر رفتیم جنگل های منطقه (هم سمت جاده لاجیم و هم سمت جاده فریم-سنگده) پاییز آنطور که باید و شاید نیامده و به اوج نرسیده بود. سمت جاده فریم (حد فاصل ورسک به پلسفید) پاییزی تر بود. اما در عین حال طبیعت و جنگل های منطقه بسیار زیباست.

منابع: وبسایت نهالستان ترنجینه – وبسایت نارگیل

درخت انجیلی:

انجیلی یا آسوندار یا درخت آهن با نام علمی parrotia persia درختی است بسیار زیبا و برگریز از خانواده Hamamelidaceae که بومی شمال ایران و قفقاز می باشد.

بیشتر بخوانید: جنگل راش (مرسی سی)

این درخت درنقاط مختلف شمال کشور به نام های گوناگون خوانده می‌شود که می توان به “توتوی” درگیلان، “انجیلی” در نور، کجور، گرگان، “تفی” گرگان و توالش، “سرآغاجی؛ دمیر آغاجی” در بین ترک زبانان آستارا، طوالش و مینودشت، “انجول” در بین فارسی زبانان مینودشت اشاره کرد. پراکندگی این درخت در شمال کشور از جلگه های ساحلی دریای خزر تا ارتفاعات میان بند می باشد.

Friedrich Parrot سیاح و طبیعی دان آلمانی نخستین کسی است که درخت انجیلی را به جامعه گیاه‏ شناسی معرفی کرد. او در سال 1811میلادی برای اندازه گیری اختلاف ارتفاع دریای سیاه و دریای مازندران به منطقه قفقاز سفر کرد و در این سفر او با درخت زیبایی روبرو شد، که هیچ گیاه شناسی پیشتر آن را معرفی نکرده بود؛ بنابراین او این درخت را با نام خودش به اسم علمی Parrotia Persica و نام انگلیسی Persian iron wood خواند.

این درخت به علت داشتن چوب بسیار سخت که حتی میخ در آن فرو نمی رود iroonwood (چوب آهنین) نامیده می شود. این درخت به دلیل رنگ های متنوع برگ هایش در پاییز یکی از زیباترین درختان شمال می باشد.

نخستین ویژگی بسیار شاخص این درخت که آن را بسیار زیبا و مشهور ساخته، خزان رنگارنگ (Foliage) بی‏ نظیر آن است. به نحوی که همزمان در یک درخت می ‏توان شاهد برگ‏های زرد، نارنجی، بنفش، قرمز و صورتی بود.

از دیگر زیبایی‏ های این درخت، فرم‏ های بسیار زیبای تنه‏ آن است. تنه و شاخه‏ های این درخت به طرز جالبی پیچ و تاب و گاه در برخورد با یکدیگر جوش می‏ خورند و طرح‏هائی زیبا در قالب یک شبکه پدید می‏ آورند. بسیاری از طراحان منظره، برای این که این پیچ و تاب‏ها نمایان شود، شاخه‏ های پائینی درخت را هرس می‏ کنند.

شکوفه‏ های این درخت نیز استثنائی است. شکوفه‏ ها در اوایل اسفند همانند یاقوت‏ هائی بر شاخه ‏های انجیلی نقش می‏ بندد. این شکوفه‏ ها گلبرگی ندارند و رنگ قرمزشان را وامدار پرچم ‏ها هستند.

از نکات مثبت حائز اهمیت دیگر که برای آن می توان برشمرد، مقاومت بالای این درخت در برابر آفات، بیماری، خشکسالی، باد و حتی آلودگی ها و تنش های شهری است؛ عاملی که در کنار آن همه زیبایی، انتخاب انجیلی را در طراحی های خیابان های شهر و پارک ها و باغ ها ایده آل می سازد. از این رو است که شاهد استفاده از آن به صورت روزافزون در کشورهای اروپایی و امریکایی هستیم.

بیشتر بخوانید: سفرنامه شیرگاه، سوادکوه

در حالی که در بازارهای اروپایی به منظور استفاده از این درخت در طراحی های باغ ها قیمتی بیش از 50 یورو برای یک نهال کوچک انجیلی پرداخته می شود، بزرگ ترین استفاده ما در تهیه زغال و صنایع دکوری و تهیه چوب سیگار و… است و حتی خیابان های شهرهای شمالی با درختان نخل و اکالیپتوس تزیین می شوند.

آسوندار، به بلندای 30 متر نیز می رسد ولی به طور معمول بین 15 تا 20 متر ارتفاع دارد و بین 8 تا 15 متر گستردگی دارد و قطر تنه آن 150 سانتیمتر می باشد. این درخت دارای تاجی گسترده می باشد.

تنه ی انجیلی، که گاهی از پایین چند شاخه بوده و به شیوه های گوناگون در هم تنیده و به هم گره می خورد و نقش های زیبایی را می آفرینند. چوب درخت انجیلی؛ سخت، سنگین، گره‌دار، پیچ و تاب خورده که مقاومت به پوسیدگی آن زیاد بوده، می‌باشد ولی ارزش صنعتی ندارد.

برگ های درخت انجیلی متناوب، بیضوی، پهن برگ و خزان کننده است که برگ های پاییزه آن به رنگ قرمز زیبایی دیده می‌ شود.