گزارش صعود به قله خلنو از تیغه های ژاندارک
(صعود از مسیر قله برج و تیغه های ژاندارک، فرود از مسیر کاسه)
ارتفاع قله خلنو: 4375 متر (خلنو بزرگ)
تاریخ اجرای برنامه: جمعه 95.05.08
موقعیت جغرافیایی: تهران، فشم، روستای لالون
ارتفاع مبدا صعود: 2530 متر (انتهای روستای لالون)
مسافت پیموده شده تا قله: 10.2 کیلومتر
کل مسافت پیموده شده: 19.2 کیلومتر
مدت زمان صعود: 7.5 ساعت (6:30 تا 14:00)
کل زمان برنامه: 12.5 ساعت (6:30 تا 19:00)
(تایم صبحانه: 1 ساعت ، ناهار: 1 ساعت)
نفرات شرکت کننده: (2 نفر)
نیما اسماعیلی، رضا حبیبی
+ دانلود فایل جی پی اس قله خلنو از مسیر تیغه های ژاندارک Kholeno GPS
———————————————-
زمان بندی برنامه:
حرکت از تهران: 4:30 صبح
استارت پیاده روی، 2530 متر: 6:20
چشمه تلخ آب 3050: 7:50 (صبحانه 1 ساعت)
آبشار 3300: 9:15
گردنه ورزاب 3950: 10:50 (استراحت 20 دقیقه)
قله برج 4320: 12:15
خلنو کوچک 4330: 13:30
خلنو بزرگ 4375: 14:00 (توقف روی قله 10 دقیقه)
ناهار و استراحت زیر قله: 14:30 تا 15:30
گردنه ورزاب: 16:00
لالون و پایان برنامه: 18:50
————————————————————
توپوگرافی قله:
قله خلنو بزرگ به ارتفاع 4375 متر، بلندترین نقطه خط الراسهای به هم پیوسته ای است که گرانکوه خلنو را تشکیل میدهند. این گرانکوه از جنوب به رودخانه جاجرود، از شمال به رودخانه نور، از غرب به رودخانه کرج و از شرق به رودخانه لار محدود می شود. پس از قله دماوند قله خلنو (همراه با قله آزادکوه) بلندترین کوه بین جاده هراز و جاده چالوس می باشد. (منبع)
کدام بلندتر است خلنو یا آزادکوه؟
منابع و نقشه های مختلف ارتفاع های مختلف و بعضن متناقضی را برای این دو قله ذکر نموده اند. برخی منابع خلنو را بلندتر و برخی نیز آزاد کوه را مرتفع ترین قله البرز مرکزی! گفته اند. نقشه توپوگرافی من ارتفاع 4390 متر برای آزاد کوه و ارتفاع 4381 متر را برای خلنو بزرگ نشان میدهد.
البته این “بلندترین قله البرز مرکزی” که برخی عنوان می کنند به نظر می رسد که طبق تقسیم بندی علمی رشته کوه البرز، صحت نداشته باشد چرا که معتبرترین تقسیم بندی، از فیروزکوه در سمت شرق تا منطقه الموت در غرب را جزو البرز مرکزی می داند که این رشته کوه ها از شمال به جنوب در حدفاصل کرانه دریای خزر تا قزوین و تهران را محصور شده اند. طبق این تقسیم بندی، قله های دماوند 5670، علم کوه 4850 و تمام قله های بالای 4 هزار متر منطقه تخت سلیمان شامل البرز مرکزی می شوند که به عبارتی دماوند بلندترین قله البرز مرکزی خواهد بود. البته تقسیم بندی های غیر رسمی دیگری نیز برای البرز وجود دارد که شاید طبق آن تقسیم بندی ها خلنو و ازادکوه را بلندترین ها در البرز مرکزی نام برده اند!
—————————————————–
راهنمای صعود به قله خلنو:
1- پیاده روی را از بالای روستای لالون (2500 متر) شروع کرده، از تنگه لالون، چشمه تلخ آب، آبشار لالون (ارتفاع 3300 متر) رد شده تا به گردنه ورزاب در ارتفاع 3950 متر برسید. از شروع حرکت تا روی گردنه، مسیر مشخص بوده و پاکوب دارد که حدود 4 ساعت طول می کشد.
2- از گردنه ورزاب برای صعود به قله خلنو دو راه پیش رو دارید: (تصویر ش1 ضمیمه)
الف) از طریق پاکوب کاسه. یعنی پاکوبی که در جهت شمال به سمت پایین رفته و سپس ارتفاع گرفته و به قله خلنو می رسد. این مسیر هموار، بدون خطر و کوتاه تر می باشد.
ب) از طریق قله برج و تیغه های ژاندارک. برای این مسیر باید از روی گردنه در جهت غرب ارتفاع گرفته و خود را به پای قله برج (4320 متر) برسانید. از آنجا در جهت شمال و از مسیر تیغه های ژاندارک ابتدا قله خلنو کوچک (4330 متر) را صعود نموده تا در نهایت به خلنو بزرگ برسید.
3- از روی گردنه ورزاب در جهت غرب قله برج را صعود نموده و در جهت شمال مسیر تیغه های ژاندارک را در پیش می گیرید. (از گردنه تا قله برج حدود یک ساعت). از قله برج تا قله خلنو بزرگ حدود 2 ساعت راه است که کمتر از یک ساعت آن از تیغه های ژاندارک می گذرد.
4- مسیر عبور، از روی تیغه ها تقریبا مشخص است و مشکل خاصی ندارد تا جایی که به انتهای تیغه ها یعنی بلندترین نقطه آن می رسید که سخت ترین قسمت آن است. در اینجا دو راه پیش رو دارید: (تصویر ش2 ضمیمه)
الف) عبور از بالای تیغه ها، که در این قسمت شاید مجبور شوید بخشی از مسیر را به اصطلاح با خرسواری یا شترسواری (حالت نشسته) عبور کنید. مسیر نرمال و آسان تر همین مسیر است.
ب) عبور از پایین و سمت راست تیغه ها، که در این مسیر باید از سمت راست کمی ارتفاع کم کرده و تیغه ها را دور زده و خود را به پشت آن برسانید. جمعا حدود 50 متر که حدود 15 دقیقه زمان می برد. پیدا کردن جای پا و گیره روی سنگ ها در این مسیر دشوار بوده و خطر آن از مسیر بالا بیشتر است. البته سختی آن بستگی به نحوه عبور و راه گرفتن شما روی سنگ ها دارد. در هر حال پیشنهاد میکنم که از مسیر بالا حرکت کنید.
من هر دو باری که از تیغه ها رد شدم از این مسیر پایین بوده اما دفعه دوم دیدیم که پشت سر ما یک گروه (در ظاهر آماتورتر از ما) به راحتی و خیلی سریع تر از بالای تیغه ها عبور کردند!
5- پس از پشت سر گذاشتن تیغه ها، مسیر تا خلنو بزرگ هموار است فقط کمی فراز و نشیب دارد. حدود یک ربع بعد به بالای خلنو کوچک می رسید و از خلنو کوچک تا خلنو بزرگ حدود نیم ساعت راه در پیش دارید.
در مجموع صعود تابستانی به قله خلنو از روستای لالون 7 تا 8 ساعت با گام متوسط زمان می برد.
فرود:
برای فرود سه مسیر پاکوب پیش رو دارید که هر سه آنها در پایین (کاسه) به هم ملحق شده و در نهایت شما را به گردنه ورزاب می رسانند. دو پاکوب که مستقیما از قله سرازیر می شوند شن اسکی داشته و برای فرود مناسب تر هستند (البته به شرط داشتن زانوهای سالم!)
نکته مهم: تیغه های ژاندارک یکی از مسیرهای فنی و پرخطر است که عبور از آن نیاز به مهارت و تسلط بر روی سنگ دارد. البته در عین حال بنظرم هر کوهنوردی که مدتی کوهنوردی کرده و تسلط نسبی در مسیرهای ناهموار و روی سنگ داشته باشد قادر به عبور از تیغه ها خواهد بود. اما توصیه می شود که کوهنوردان مبتدی و کسانی که روی سنگ ضعف دارند خلنو را از پاکوب پایین (مسیر کاسه) صعود نمایند.
نکته2: قله خلنو، هم به صورت یک روزه و هم به صورت دو روزه (1.5 روزه) قابل صعود است. پیشنهاد می شود که قله دو روزه صعود شده و در محل آبشار یا روی گردنه ورزاب شب مانی داشته باشید.
چشمه های مسیر:
1- چشمه کوچک بین راه (حدود یک ساعت از شروع حرکت)
2- چشمه محل تلخ آب (جلوی چشمه تلخ آب)
3- چشمه بالای آبشار (به فاصله حدود 50 متر بالاتر از آبشار)
4- چشمه پایین گردنه (حدود 1 ساعت مانده به گردنه)
نکته: از شروع حرکت تا آخرین چشمه مسیر، به دلیل نزدیک بودن چشمه ها، اگر یک بطری نیم لیتری آب همراه داشته باشید کافی است اما برای باقی مسیر آب به اندازه کافی بردارید چون چشمه ای در مسیر وجود ندارد مگر آب برفچال ها در صورت جوشاندن در مواقع ضروری.
آنتن دهی مسیر:
؟
آدرس روستای لالون و دسترسی به نقطه شروع:
از طریق جاده فشم خود را به میدان فشم رسانده و در میدان فشم به راست بپیچید. پس از طی حدود 10 کیلومتر (بعد از پل زایگان) به تابلوی روستای لالان در سمت چپ جاده می رسید. از اینجا تا روستا 3 کیلومتر و تا نقطه شروع 1.5 کیلومتر دیگر جاده خاکی در پیش دارید.
به روستا که رسیدید از جلوی مسجد فاطمه زهرا به چپ پیچیده و جاده آسفالت را از سمت راست رودخانه ادامه دهید. مسیر اصلی را ادامه دهید تا به جاده خاکی برسید. جاده خاکی را نیز ادامه دهید تا به پل برسید. با چرخش به چپ از روی پل عبور کنید. حدود 200 متر بالاتر، در سمت راست، به اولین کوچه می رسید (کوچه ای که دو طرف آن دیوار سنگی دارد). این کوچه به تنگه لالون راه داشته و نقطه شروع مسیر است.
محل پارک خودرو: اطراف کوچه جا برای پارک ماشین دارد اما روزهای جمعه در مسیر برگشت با شلوغی و ترافیک گردشگران مواجه می شوید. بهترین مکان برای پارک ماشین، در جاده خاکی، حدود 200 متر مانده به پل، جنب یک مغازه متروکه است که در سمت راست جاده قرار دارد.
تصاویر بیشتر در ادامه مطلب
تصاویر برنامه:
یک تیم از گروه کوهنوردی دانشکده فنی تهران که به دلیل یک دست نبودن تیم و عدم توانایی برخی از نفرات، در نیمه راه تیغه ها متوقف شده و تصمیم گرفتند از همین نقطه به سمت برکه خرس چال سرازیر شوند.
بالاترین نقطه تیغه ها در این تصویر مشخص است. جایی که دو مسیر برای عبور پیش رو دارید: 1-از بالای تیغه ها 2-دور زدن تیغه ها از سمت راست. که در گزارش پیشنهاد شد از مسیر بالای تیغه ها حرکت کنید.
عکس آرشیوی از برنامه مهرماه 1390:
در اینجا مسیر عبور از پایین تیغه ها به خوبی مشخص است.
فرود:
پایان
گزارش های مرتبط در همین سایت:
قله برج – قله خلنو کوچک، (دو روزه) ، مهرماه 1390
قله برج، 25 تیر 1394
سلام
گزارش جامع و بسیار خوبی است. دست شما درد نکند. برفراز و پایدار باشید.
ما هروقت از روزمره خسته میشیم میایم سایت شما گزارش برنامه های قبلی رو میخونیم . اینم یه جور مریضیه !!!!! شاد و پیروز و برقرار باشید لیدر دوس داشتنی ۳>
فداتشم ایمان جان. عزیزییییییی
درود گزارش کامل و جامعی بود. سپاس از شما .
سلام دوستان عالی بود من برای صعود هام از اطلاعات شما هم استفاده میکنم امیدوارم تندرست و پیروز باشید.