گزارش صعود به قله جانستون (شرقی)
تاریخ اجرای برنامه: پنج شنبه 28 و جمعه: 1391.02.29
تعداد نفرات: 5 نفر (4 نفر تیم صعود)
سرپرست گروه: آقای عطا میرمعینی
————————————————–
پی نوشت، مرداد ماه 1400 و مهرماه 1401:
توضیح در مورد موقعیت قله جانستون:
سال 91 که اولین بار به قله جانستون صعود کردیم روی قله تابلویی نداشت. این قله همان قله ای است که اخیرا کوهنوردان بیشتر با نام “جانستون شرقی” می شناسند (ارتفاع 3930 متر) و البته تا جایی که بنده اطلاع دارم و بررسی ترک ها در ویکی لاک نشان می دهد ظاهرا اکثریت کوهنوردان همین قله شرقی را به نام جانستون شناخته و صعود می کردند. سال 94 هم که به هر دو قله غربی (ورزاب) و شرقی (جانستون) صعود کردیم بازهم تابلویی روی هیچ یک از قله ها نبود. بعدا (دقیق نمی دانم چه سالی) گروه کوهنوردی داراب روی قله شرقی تابلو “قله جانستون 3950” نصب کرد که در گزارش و عکس های دوستان دیده ام (ترک آقای مسعود کریمخانی شهریور 97). ظاهرا اخیرا یک بنده خدایی تابلو را از قله شرقی به قله غربی (که ما آن را به نام ورزاب 4 می شناختیم) منتقل کرده است. همانطور که می داینم هرجا که تابلو باشد همه همانجا را قله می شناسند و این اتقاق اخیرا برای قله جانستون هم افتاده. یعنی قبلا همه قله شرقی را جانستون شناخته و صعود می کردند و اخیرا اکثرا قله غربی را صعود می کنند.
اینکه واقعیت چیست و موقعیت درست قله کدام است قطعا مستلزم تحقیق و بدست آوردن منابع معتبر است. نقشه علی مقیم نیز بنظرم با توجه به موقعیت یال ها، قله شرقی را به نام جانستون معرفی کرده است. (نقشه پیوست)
در هر حال این قصه موقعیت قله جانستون بود که برای برخی از دوستان سوال شده و از من پرسیده بودند.
راهنمای صعود به قله جانستون:
جهت صعود به قله های جانستون شرقی و جانستون غربی (یا همان ورزاب 4) مسیرهای متفاوتی توسط کوهنوردان استفاده می شود. طبق تجربه چند صعود که در سال های مختلف به این قله ها داشتم بنظرم بهترین گزینه صعود از مسیر یال و فرود از مسیر دره است (ترک پیوست مهرماه 1401). البته اگر دنبال گزینه بی دردسر هستید پیشنهاد می کنم که از همان مسیر یال (مسیر صعود ما) برگردید چون مسیر فرود به سمت غار بیوک آقا در مسیریابی و بعضا لغزنده بودن در بالادست به هر حال ممکن است مشکلاتی ایجاد کند.
جهت صعود به قله جانستون شرقی (بدون صعود به قله غربی) می توانید از پاکوبی استفاده کنید که حدود 100 متر مانده به قله غربی به صورت تراورسی از سمت راست به روی خط الراس می رود. محدوده ورود به این پاکوب در ترک با نام “دوراهی 3850” نامگذاری و مشخص شده است. از دوراهی تا قله جانستون شرقی حدود نیم ساعت زمان می برد.
جهت فرود هم پیشنهاد میکنم اصلا وارد مسیر سنگهای زیر خط الراس (مابین دو قله) نشوید. مسیری که صعود کردید را به عقب برگردید و از نقطه مناسب (3710) به سمت پایین ارتفاع کم کنید تا وارد پاکوبی شوید که به سمت گوسفندسرا و غار بیوک آقا می رود. ضمن اینکه اگر قصد صعود از کنار غار بیوک آقا را دارید، مسیر فرود ما برای صعود نیز مناسب است.
موقعیت قله جانستون (نقشه علی مقیم)
پایان پی نوشت
گزارش برنامه اردیبهشت 1391:
تصویر ماهواره ای قله جانستون و مسیر صعود:
(برای مشاهده تصویر در سایز اصلی، بر روی آن کلیک نمائید)
مسیر صعود و جی پی اس قله جانستون
+ دانلود جی پی اس قله جانستون (شرقی) – (فایل از پیج ویکی لاک آقای رضا رحیم خانلی)
——————————————————-
قله جانستون (شرقی):
قله جانستون با ارتفاع 3950 متر در شمال شرق تهران، منطقه فشم و روستای آبنیک واقع شده است. ارتفاع این قله را برخی منابع 4100 متر نیز گفته اند. با بررسی چند نقشه که در دستم بود و ارتفاع سنجی با گوگل ارث، ارتفاع 4100 متر برای این قله چندان قابل قبول بنظر نمیرسد.
در مورد علت انتخاب این نام برای این قله اطلاعات دقیقی در دست نیست. به روایتـی اولین صعـود کننده این قله یک تبعـه خارجـی به نام John Ston بـوده است و روایتی دیگـر سخت بـودن صعـود این قله و وجـود صخـره های سنگی در اطـراف آن را دلیـل انتخاب این نـام می داند و آن را به جان ستان تعبیر می کند.
توپوگرافی قله:
یکی از زیباترین منـاطق در البرز مرکزی دشت جانستـون اسـت، ایـن دشـت با ارتفاع متوسط 2850 متر توسط چند قله احاطه شده که قله جانستون در شمال این دشت واقع میباشد. روستای آبنیک با ارتفاع تقریبی 2400 متر از سطح دریا در جنوب دشت جانستون واقع میباشد.
قله جانستون واقع در ناحیه کوهستانی البرز مرکزی، از جنوب به دره آب نیک، از شمال به بخشی از دره رودخانه لار، از شرق توسط یک خط الراس مرتفع به قله خرسنگ و از غرب توسط گردنه و قله وزوا به قلل برج و خلنو متصل می گردد.
مسیرهای صعود:
1. مسیر جنوبی، مسیر نرمال صعود به این قله است. در انتهای دشت، از سمت چپ غار بیوک آقا شروع شده، با گذر از مسیری که از میان سنگ ها و صخره ها و برف چال های فصلی می گذرد، به خط الراس (حدفاصل قله های جانستون و ورزاب) رسیده و در نهایت با حرکت به سمت شرق به قله منتهی می شود.
2. مسیر غربی، از مسیر یال زمستانی که بعد از گذر از تنگ آبنیک و ابتدای دشت جاستون به روی یال رفته و با تراورس زیر قله ورزاب به قله جانستون می رسد.
3. مسیر شرقی، که از دره شرقی انتهای دشت جانستون (مسیر صعود به خرسنگ) بوده و مسیری طولانی تری است.
دسترسی:
بزرگراه شهید بابایی، جاده لشگرک، جاده فشم، میدان فشم به سمت زایگان و گرمابدر، روستای آبنیک. در روستای آبنیک پس از عبور از کنار مسجد و عبور از پل دوم به سه راهی و ابتدای جاده خاکی می رسید (تابلو خیابان جانستان). این جاده خاکی به طول حدود 4 کیلومتر بدون شیب از کنار رودخانه به سمت دشت جانستون می رود. می توانید خودروی خود را داخل روستا و یا هر جایی در مسیر جاده خاکی پارک کرده و پیاده روی خود را آغاز کنید. معمولا کوهنوردان جاده را تا انتها رفته و پارک می کنند.
از تهران (میدان آزادی) تا روستای آبنیک 62 کیلومتر راه است که بدون ترافیک حدود 1 ساعت و ربع زمان می برد.
چشمه های مسیر:
1. ابتدای دشت جانستون زیر صخره 2. نیمه مسیر دشت با لوله و آب انبار 3. چشمه بزرگ حدود 200 متر مانده به غار بیوک آقا در سمت راست رودخانه.
زمان بندی مسیر:
از روستا تا انتهای جاده خاکی: حدود 3-4 کیلومتر با خودرو
شروع مسیر پیاده روی تا ابتدای دشت: 1 ساعت
از ابتدای دشت تا انتهای دشت (غار بیوک آقا): 1 ساعت
از انتهای دشت (جنب غار بیوک آقا) تا قله: 3.5 ساعت
جمع مدت زمان صعود با احتساب تایم صبحانه: حدود 6 ساعت (با گام متوسط)
منابع: وبسایت گروه گوهنوردی پارس شمیران
سبزی چشم تو دریای خیال
پلک بگشا که به چشمان ِ تو دریابم باز ،
مزرع سبز تمنایم را
…
“حمید مصدق”
————————————————
گزارش تصویری برنامه:
روز اول:
ساعت 15:30 ، عبور از عرض رودخانه (انتهای جاده خاکی و ابتدای مسیر)
حدود 15 دقیقه اول مسیر بسیار سرسبز و فرح بخش و پوشیده از گلها و گیاهان مختلف بود. البته کل خیابان جانستون هم که قبل از این ما با خودرو از آن گذشته بودیم زیبا و دیدنی بود.
مسیر قله جانستون
مسیر پاکوب شیبدار که در بالا دست به دشت جانستون منتهی میشود
ساعت 16:30 ، نمایی از دشت جانستون. در این فصل هنوز از چوپانها و گوسفنهایشان در اینجا خبری نبود. اما در هنگام برگشت تعداد زیادی زن و مرد رو دیدیم که برای کندن تره کوهی اومده بودن و هر کدام یک گونی و یا ساک تره کوهی با خودشون میبردن پائین.
نمایی از دشت جانستون
مسیر دشت جانستون به سمت غار بیوک آقا
با دقت به این عکس میتونید محل حدودی قله رو به ذهن سپرده و مسیر صعود رو از سمت چپ غار بیوک به سمت خط الراس در پیش بگیرید. پس از رسیدن به خط الراس با حدود 10-15 دقیقه حرکت به سمت شرق به قله خواهید رسید. قله جانستون پشت دو قله فرعی مخفی شده و قابل رویت نیست. نشانه و اختلاف آن با قله های فرعی یک سنگ چین کوچک هست که بر روی قله اصلی قرار دارد.
مسیر صعود به قله جانستون از کنار غار بیوک آقا
ساعت 17:15، پس از مشخص شدن محل کمپ، پیش بسوی بازدید از غار بیوک آقا
این هم غار بیوک آقا در انتهای دشت جانستون. ابعاد دهانه آن حدود 4 متر و عمق تقریبی آن حدود 5 متر هست. غاری که بویک آقای تبریزی طی سالها تلاش، با قلم و تیشه و با دست خالی کنده! در مورد این غار و دیگر غارهای بیوک آقا قبلن یک پست گذاشته و نوشته بودم.
غار بیوک آقا
محل کمپ و چادرهای ما. یک گوسفند سرا در کنار رودخانه کمی پائین تر از غار
روز دوم:
ساعت 07:40 صبح پس از صرف صبحانه 4 نفره با کوله های سبکتر به سمت قله استارت زدیم. از آنجا که خانم فرناز هر کدام از این قله ها رو یکی دو سه بار قبلا صعود کرده بود، لذا در محل کمپ ماند تا ما از قله برگردیم. وقتی اون بالا در میان برف و یخ و سنگ دست و پا میزدیم چقدر حسودیمون شد به فرناز خانم که حتمن هنوز توی کیسه خواب بود و در خواب ناز. 🙂 در این فصل که ما اونجا بودیم از غار به بعد خبری از مسیر پاکوب نبود. بیشتر مسیر پوشیده از برف بود و ما با استفاده از تجربه آقا عطا و بصورت حسی بهترین مسیر صعود رو انتخاب کردیم.
مسیر قله جانستون – عبور از داخل تنگه پوشیده از برف
مسیر قله جانستون – در طول مسیر گاهی باید دست به سنگ میشدیم. شاید خیلی فنی نبود اما همچین آب خوردن هم نبود. 🙂
مسیر قله جانستون – و همچنان پیش بسوی قله. من در جلو، آقا فرزاد و خانم سالومه پشت سرم. آقا عطا هم که در حال عکاسی هستن
بعصی جاها برف سفت بود و بعضی جا هم شل. گاهی برف زیر پامون خالی میشد و تا کمر توی برف فرو میرفتیم که باید با دست و پا زدن فراوان خلاص میشدیم. و گاهی هم برای خلاصی از برفهای شل دست به دامان سنگها میشدیم که خود ماجرایی بود…
مسیر قله جانستون
ساعت 11:00 صبح، و بالاخره تیم چهار نفره ما بر فراز قله جانستون.
قله جانستون – از چپ: آقا عطا، خانم سالومه، آقا فرزاد و خودم
مسیر فرود – حر کت بر روی خط الراس پوشیده از برف در مسیر بازگشت از قله
بیشتر مسیر فرود رو با سرسره بازی و اسکی پائین اومدیم (البته با احتیاط لازمه) که سختی صعود رو از یادمون برد.
عطا میرمعینی در انتهای دره برفی
هر چند که بدلیل سنگی بودن بخشهایی از مسیر و همچین عبور از مسیرهای پوشیده از برف (گاهی سفت، گاهی شل و بعضن خطرناک) صعود سختی داشتیم که واقعن جان ستان بود! میتونم بگم که یکی از سخت ترین صعودهایی بود که تا به امروز داشتم. اما در نهایت یک روز خوب و یک صعود بیاد ماندنی برایمان رقم خورد خصوصن که بیشتر مسیر فرود را با سر سره بازی و اسکی پائین اومدیم.
با تشکر از لیدر گروه آقا عطا عزیز بابت برنامه ریزی خوب این صعود.
پایان
گزارشهای مرتبط:
قله خرسنگ :: تیرماه ۱۳٩٠
عالی بود
گزارش بسیار فصیح و شفافی رو با دقت و وسواس ارائه نمودید نیمای عزیز، به گونه ای که هر کوهنورد قابلی می تونه با استفاده از توضیحات بدون نقص شما به قله دلفریب جانستون صعود کنه، زحمات حضرتعالی قابل تقدیر است 👏👏👏🌹🌹
درود و سپاس از حسن توجه شما آقا شریعتی عزیز
گزارش تان عالی بود. واضح، گویا، و به تفصیل و جزئیات کافی. خصوصاً عکس ها بسیار مفید بودند برای من.
من هم آخر همین هفته (۱۸ مرداد ۱۴۰۲) با تنی چند از دوستان عازم صعود به قله جانستون هستم.
برای همه اعضای گروه تان تندرستی، شادی، و صعودهای موفق جدی تر و بیشتر آرزو دارم.
عادل چایچیان
درود و سپاس