گزارش صعود به قله جانستون (شرقی)
تاریخ اجرای برنامه: پنج شنبه 28 و جمعه: 1391.02.29
تعداد نفرات: 5 نفر (4 نفر تیم صعود)
سرپرست گروه: آقای عطا میرمعینی
————————————————–
پی نوشت، مرداد ماه 1400 و مهرماه 1401:
توضیح در مورد موقعیت قله جانستون:
سال 91 که اولین بار به قله جانستون صعود کردیم روی قله تابلویی نداشت. این قله همان قله ای است که اخیرا کوهنوردان بیشتر با نام “جانستون شرقی” می شناسند (ارتفاع 3930 متر) و البته تا جایی که بنده اطلاع دارم و بررسی ترک ها در ویکی لاک نشان می دهد ظاهرا اکثریت کوهنوردان همین قله شرقی را به نام جانستون شناخته و صعود می کردند. سال 94 هم که به هر دو قله غربی (ورزاب) و شرقی (جانستون) صعود کردیم بازهم تابلویی روی هیچ یک از قله ها نبود. بعدا (دقیق نمی دانم چه سالی) گروه کوهنوردی داراب روی قله شرقی تابلو “قله جانستون 3950” نصب کرد که در گزارش و عکس های دوستان دیده ام (ترک آقای مسعود کریمخانی شهریور 97). ظاهرا اخیرا یک بنده خدایی تابلو را از قله شرقی به قله غربی (که ما آن را به نام ورزاب 4 می شناختیم) منتقل کرده است. همانطور که می داینم هرجا که تابلو باشد همه همانجا را قله می شناسند و این اتقاق اخیرا برای قله جانستون هم افتاده. یعنی قبلا همه قله شرقی را جانستون شناخته و صعود می کردند و اخیرا اکثرا قله غربی را صعود می کنند.
اینکه واقعیت چیست و موقعیت درست قله کدام است قطعا مستلزم تحقیق و بدست آوردن منابع معتبر است. نقشه علی مقیم نیز بنظرم با توجه به موقعیت یال ها، قله شرقی را به نام جانستون معرفی کرده است. (نقشه پیوست)
در هر حال این قصه موقعیت قله جانستون بود که برای برخی سوال شده و دوستان نیز در موردش از من پرسیده بودند.
راهنمای صعود به قله جانستون:
جهت صعود به قله های جانستون شرقی و جانستون غربی (یا همان ورزاب 4) مسیرهای متفاوتی توسط کوهنوردان استفاده می شود. طبق تجربه چند صعود که در سال های مختلف به این قله ها داشتم بنظرم بهترین گزینه صعود از مسیر یال و فرود از مسیر دره است (ترک پیوست مهرماه 1401). البته اگر دنبال گزینه بی دردسر هستید پیشنهاد می کنم که از همان مسیر یال (مسیر صعود ما) برگردید چون مسیر فرود به سمت غار بیوک آقا در مسیریابی و بعضا لغزنده بودن در بالادست به هر حال ممکن است مشکلاتی ایجاد کند.
جهت صعود به قله جانستون شرقی (بدون صعود به قله غربی) می توانید از پاکوبی استفاده کنید که حدود 100 متر مانده به قله غربی به صورت تراورسی از سمت راست به روی خط الراس می رود. محدوده ورود به این پاکوب در ترک با نام “دوراهی 3850” نامگذاری و مشخص شده است. از دوراهی تا قله جانستون شرقی حدود نیم ساعت زمان می برد.
جهت فرود هم پیشنهاد میکنم اصلا وارد مسیر سنگهای زیر خط الراس (مابین دو قله) نشوید. مسیری که صعود کردید را به عقب برگردید و از نقطه مناسب (3710) به سمت پایین ارتفاع کم کنید تا وارد پاکوبی شوید که به سمت گوسفندسرا و غار بیوک آقا می رود. ضمن اینکه اگر قصد صعود از کنار غار بیوک آقا را دارید، مسیر فرود ما برای صعود نیز مناسب است.
موقعیت قله جانستون (نقشه علی مقیم)
پایان پی نوشت
گزارش برنامه اردیبهشت 1391:
تصویر ماهواره ای قله جانستون و مسیر صعود:
(برای مشاهده تصویر در سایز اصلی، بر روی آن کلیک نمائید)
مسیر صعود و جی پی اس قله جانستون
+ دانلود جی پی اس قله جانستون (شرقی) – (فایل از پیج ویکی لاک آقای رضا رحیم خانلی)
——————————————————-
قله جانستون (شرقی):
قله جانستون با ارتفاع 3950 متر در شمال شرق تهران، منطقه فشم و روستای آبنیک واقع شده است. ارتفاع این قله را برخی منابع 4100 متر نیز گفته اند. با بررسی چند نقشه که در دستم بود و ارتفاع سنجی با گوگل ارث، ارتفاع 4100 متر برای این قله چندان قابل قبول بنظر نمیرسد.
در مورد علت انتخاب این نام برای این قله اطلاعات دقیقی در دست نیست. به روایتـی اولین صعـود کننده این قله یک تبعـه خارجـی به نام John Ston بـوده است و روایتی دیگـر سخت بـودن صعـود این قله و وجـود صخـره های سنگی در اطـراف آن را دلیـل انتخاب این نـام می داند و آن را به جان ستان تعبیر می کند.
توپوگرافی قله:
یکی از زیباترین منـاطق در البرز مرکزی دشت جانستـون اسـت، ایـن دشـت با ارتفاع متوسط 2850 متر توسط چند قله احاطه شده که قله جانستون در شمال این دشت واقع میباشد. روستای آبنیک با ارتفاع تقریبی 2400 متر از سطح دریا در جنوب دشت جانستون واقع میباشد.
قله جانستون واقع در ناحیه کوهستانی البرز مرکزی، از جنوب به دره آب نیک، از شمال به بخشی از دره رودخانه لار، از شرق توسط یک خط الراس مرتفع به قله خرسنگ و از غرب توسط گردنه و قله وزوا به قلل برج و خلنو متصل می گردد.
مسیرهای صعود:
1. مسیر جنوبی، مسیر نرمال صعود این قله است. در انتهای دشت، از سمت چپ غار بیوک آقا شروع شده، سپس با تراورس به سمت غرب، از روی گرده ای که از میان سنگ ها و صخره ها و برف چال های فصلی می گذرد، به قله منتهی می شود.
2. مسیر شرقی، از مسیر یال زمستانی که بعد از گذر از تنگ آبنیک و ابتدای دشت جاستون شروع می شود.
3. مسیر غربی، که از همان دره شرقی انتهای دشت (مسیر صعود به خرسنگ) بوده و مسیری طولانی است.
دسترسی:
بزرگراه شهید بابایی – جاده لشگرک (تابلو لشگرک – لواسان) – میدان قائم – جاده فشم – میدان فشم – به سمت زایگان و گرمابدر – روستای آبنیک.
از اتوبان بابایی تا میدان قائم (دو راهی لواسان-فشم) حدود 7 کیلومتر و از میدان قائم تا میدان فشم 15 کیلومتر راه در پیش دارید. از میدان فشم به سمت زایگان (سمت راست) که حرکت میکنید پس از 12 کیلومتر (بعد از زایگان و قبل از گرمابدر) به تابلوی روستای آبنیک میرسید. از سر جاده تا روستا حدود 500 متر هست. میتوانید خودروی خود را همان ابتدای روستا پارک کرده و پیاده روی را شروع کنید. یا از داخل روستا و پس از عبور از دو پل به خیابانی میرسید که تابلوی جانستان دارد. خیابان جانستان یک جاده خاکی ماشین رو بطول حدود 3 کیلومتر هست که از کنار رودخانه عبور میکند. میتوانید این جاده را تا انتها با ماشین رفته و در یک جای مناسب خودروی خود را پارک کنید. انتهای این جاده باید با عبور از یک پل تنه درخت) از عرض رودخانه رد شده تا در مسیر پاکوب دشت جانستون قرار بگیرید. از اینجا تا دشت کمتر از یک ساعت پیاده روی در پیش دارید.
چشمه های مسیر:
1. ابتدای دشت جانستون 2. نیمه مسیر دشت با لوله و آب انبار 3. چشمه های پائین غار بیوک آقا (شاید فصلی باشند)
از آنجا که بیشتر از یک ساعت در دشت پیاده روی ندارید بهتر است که آب را از همان چشمه ابتدای دشت بردارید که همیشگی و مطمئن است. پس از پشت سر گذاشتن مسیر شیبدار منتهی به دشت، زمانی که برای اولین بار دشت را می بینید این چشمه در سمت راست شما کمی پائین تر و در مسیر پاکوب قرار دارد.
زمان بندی مسیر:
از روستا تا انتهای خ جانستون: حدود 3 کیلومتر جاده خاکی با خودرو از انتهای خ جانستون تا ابتدای دشت: 45 دقیقه
از ابتدای دشت تا انتهای دشت (غار بیوک آقا): 45 دقیقه
از انتهای دشت (محل کمپ) تا قله: 3.5 ساعت
جمع مدت زمان صعود: حدود 5 ساعت
منابع: وبسایت گروه گوهنوردی پارس شمیران
سبزی چشم تو دریای خیال
پلک بگشا که به چشمان ِ تو دریابم باز ،
مزرع سبز تمنایم را
…
“حمید مصدق”
————————————————
گزارش تصویری برنامه:
ساعت 15:30 ، عبور از عرض رودخانه در ابتدای مسیر:
مسیر قله جانستون
حدود 15 دقیقه اول مسیر بسیار سرسبز و فرح بخش و پوشیده از گلها و گیاهان مختلف بود. البته کل خیابان جانستون هم که قبل از این ما با خودرو از آن گذشته بودیم زیبا و دیدنی بود.
مسیر قله جانستون
مسیر پاکوب شیبدار که در بالا دست به دشت جانستون منتهی میشود:
مسیر قله جانستون
ساعت 16:30 ، نمایی از دشت جانستون. در این فصل هنوز از چوپانها و گوسفنهایشان در اینجا خبری نبود. اما در هنگام برگشت تعداد زیادی زن و مرد رو دیدیم که برای کندن تره کوهی اومده بودن و هر کدام یک گونی و یا ساک تره کوهی با خودشون میبردن پائین.
مسیر قله جانستون
ادامه پیاده روی در دشت:
با دقت به این عکس میتونید محل حدودی قله رو به ذهن سپرده و مسیر صعود رو از سمت چپ غار بیوک به سمت خط الراس در پیش بگیرید. پس از رسیدن به خط الراس با حدود 10-15 دقیقه حرکت به سمت شرق به قله خواهید رسید. قله جانستون پشت دو قله فرعی مخفی شده و قابل رویت نیست. نشانه و اختلاف آن با قله های فرعی یک سنگ چین کوچک هست که بر روی قله اصلی قرار دارد.
غار بیوک آقا
ساعت 17:15، پیش بسوی بازدید از غار بیوک آقا
مسیر قله جانستون
این هم غار بیوک آقا در انتهای دشت جانستون. ابعاد دهانه آن حدود 4 متر و عمق تقریبی آن حدود 5 متر هست. غاری که بویک آقای تبریزی طی سالها تلاش، با قلم و تیشه و با دست خالی کنده! در مورد این غار و دیگر غارهای بیوک آقا قبلن یک پست گذاشته و نوشته بودم.
غار بیوک آقا
محل کمپ و چادرهای ما. یک گوسفند سرا در کنار رودخانه کمی پائین تر از غار
مسیر قله جانستون
ساعت 07:40 صبح پس از صرف صبحانه 4 نفره با کوله های سبکتر به سمت قله استارت زدیم. از آنجا که خانم فرناز هر کدام از این قله ها رو یکی دو سه بار رفته، لذا در محل کمپ ماند تا ما از قله برگردیم. 🙂
و وقتی اون بالا در میان برف و یخ و سنگ دست و پا میزدیم چقدر حسودیمون شد به فرناز خانم که حتمن هنوز توی کیسه خواب بود و در خواب ناز. 🙂
در این فصل که ما اونجا بودیم از غار به بعد خبری از مسیر پاکوب نبود. بیشتر مسیر پوشیده از برف بود و ما با استفاده از تجربه آقا عطا و بصورت حسی بهترین مسیر صعود رو انتخاب کردیم.
عبور از داخل تنگه پوشیده از برف:
مسیر قله جانستون
در طول مسیر گاهی باید دست به سنگ میشدیم. شاید خیلی فنی نبود اما همچین آب خوردن هم نبود. 🙂
مسیر قله جانستون
و همچنان پیش بسوی قله. من در جلو، آقا فرزاد و خانم سالومه پشت سرم. آقا عطا هم که در حال عکاسی هستن
مسیر قله جانستون
بعصی جاها برف سفت بود و بعضی جا هم شل. گاهی برف زیر پامون خالی میشد و تا کمر توی برف فرو میرفتیم که باید با دست و پا زدن فراوان خلاص میشدیم. و گاهی هم برای خلاصی از برفهای شل دست به دامان سنگها میشدیم که خود ماجرایی بود…
مسیر قله جانستون
ساعت 11:00 صبح، و بالاخره تیم چهار نفره ما بر فراز قله جانستون.
از چپ: آقا عطا، خانم سالومه، آقا فرزاد و خودم
قله جانستون
حر کت بر روی خط الراس پوشیده از برف در مسیر بازگشت از قله
مسیر قله جانستون
آقا عطا ی گل در انتهای دره برفی
بیشتر مسیر فرود رو با سرسره بازی و اسکی پائین اومدیم (البته با احتیاط لازمه) که سختی صعود رو از یادمون برد.
عطا میرمعینی
هر چند که بدلیل سنگی بودن بخشهایی از مسیر و همچین عبور از مسیرهای پوشیده از برف (گاهی سفت، گاهی شل و بعضن خطرناک) صعود سختی داشتیم که واقعن جان ستان بود! میتونم بگم که یکی از سخت ترین صعودهایی بود که تا به امروز داشتم. اما در نهایت یک روز خوب و یک صعود بیاد ماندنی برایمان رقم خورد خصوصن که بیشتر مسیر فرود را با سر سره بازی و اسکی پائین اومدیم.
پایان
گزارشهای مرتبط:
قله خرسنگ :: تیرماه ۱۳٩٠
عالی بود
گزارش بسیار فصیح و شفافی رو با دقت و وسواس ارائه نمودید نیمای عزیز، به گونه ای که هر کوهنورد قابلی می تونه با استفاده از توضیحات بدون نقص شما به قله دلفریب جانستون صعود کنه، زحمات حضرتعالی قابل تقدیر است 👏👏👏🌹🌹
درود و سپاس از حسن توجه شما آقا شریعتی عزیز