امامزاده پونسی – لنگرود

گزارش کوهپیمایی مسیر روستای تیکسر به امامزاده پونسی

پنجشنبه 1 فروردین 1392

پونسی، امامزاده‌ای بر فراز کوهها

گیلان، لنگرود، اطاقور، جاده خرما، روستای تیکسر


مسافت‌ها:
از لنگرود به اطاقور: 16 کیلومتر
از اطاقور تا سر ورودی تیکسر (واقع در جاده خرما): 9 کیلومتر
از سر جاده تا روستای تیکسر: 5 کیلومتر (جاده آسفالت کوهستانی)
مسافت از تیکسر تا امامزاده پونسی (کوهپیمایی): 3.5 کیلومتر
مدت زمان کوهپیمایی: 2 ساعت از روستای تیکسر تا امامزاده پونسی


امامزاده پونسی

امامزاده پونسی


شرح مسیر:

از لنگرود به سمت اطاقور حرکت کرده و از اطاقور وارد جاده منطقه تورسیتی خرما شوید. (از سمت املش هم به این جاده دسترسی دارد). حدود 8 کیلومتر که در این جاده رانندگی کردید تابلوی روستای تیکسر را در سمت چپ جاده می‌بینید. جاده تیسکر یک جاده آسفالته کوهستانی به طول حدود 5 کیلومتر است. وارد روستای تیکسر که شدید، حدود 500 متر بالاتر به یک سه راهی میرسید. در اینجا جاده اصلی به سمت چپ پیچیده و راه دیگر یک جاده خاکی است که از سمت راست به پایین سرازیر میشود. این جاده خاکی، نقطه آغازین پیاده روی به سمت پونسی است. از همین سه راهی، بقعه امازاده پونسی اگر دقت کنید، در میان انبوه درختان، به سختی دیده میشود (عکس ذیل گزارش). جاده خاکی مزبور بعد از گذر از کنار چند خانه به راه مالرو تبدیل شده و از روی یال به سمت بالا ارتفاع میگیرد. حدود 20 دقیقه که در این مسیر حرکت کردید به یک راه پاکوب میرسید که از سمت چپ به دره منتهی میشود. وارد راه پاکوب شده و از رودخانه گذر کنید. پس از رودخانه دو راه پاکوب پیش روی شماست: یکی به سمت بالا ارتفاع گرفته و شما را مستقیم به روی یال و خط الراس می رساند و دیگری از سمت چپ از داخل جنگل میانبر زده و در نهایت پس از حدود یک ساعت می توانید بر روی خط الراس قرار بگیرید. مسیر دوم (مسیر رفت ما) دارای پاکوب مشخص نبوده و کمی صعب العبور و بعضا گمراه کننده است. اما مسیر اول، مسیر اصلی دسترسی به پونسی بوده و پیشنهاد میشود که اگر بلد راه نیستید، بعد از گذر از رودخانه، حتما از این مسیر عبور نمایید. با ادامه این مسیر پس از حدود 15 دقیقه بر روی خط الراس قرار گرفته و یک راه پاکوب مشخص و هموار، شما را مستقیم به امامزاده پونسی میرساند.

امامزاده دارای چاه آبی هست که اهالی به متبرک بودن آب آن اعتقاد زیادی داشته و از خاصیت شفا بخشی این چاه و آب آن قصه ها میگویند. آب چاه کمی رنگ دارد یعنی شفاف نیست، اما طعم و مزه طبیعی دارد. امامزاده در مکانی زیبا، بر روی بلند ترین نقطه‌ی خط الراس (قله) قرار داشته و طبیعت بسیار زیبا و مسحور کننده ای دارد. در محوطه امامزاده دو بقعه، یک انباری (آشپزخانه) و چند سرویس بهداشتی قرار دارد. برای کنجکاوی داخل انباری شدیم و از مشاهده آنهمه ظرف و ظروف و لوازم آشپزی در حیرت ماندیم. با توجه به صعب العبور بودن و دسترسی نه چندان آسان به این امامزاده، امکانات و تعداد زیاد ظروف آشپزی در این مکان در نوع خود جالب بود! این مهم نشان دهنده اعتقاد و علاقه وافر اهالی منطقه به این امامزاده و حجم زیاد هیئت های عزاداری هست که در ایام مختلف به این مکان مقدس و مذهبی مراجعه میکنند.

در داخل بقعه اصلی، سنگ نبشته ای قرار دارد (تصویر ذیل گزارش) که بر روی آن نوشته شده: آرامگاه سید نور الدین و فرزندانش که در سنه 635 ه.ق ، پس از شهادت در این مکان به خاک سپرده شده اند. سید نورالدین از نوادگان امام موسی کاظم (ع) بوده است.

به روایتی از یک از اهالی شنیدیم که علت نامگذاری این مکان بنام “پونسی” در واقع “پنج سید” است که به اختصار و در گویش محلی به “پونسی” شهرت یافته است. یعنی محل دفن پنج سید. بقعه اصلی آرامگاه سید نورالدین بوده در بقعه دیگر 4 مقبره وجود دارد که متعلق به خواهر و فرزندان آن بزرگوار میباشند. در مورد وجه تسمیه پونسی (پنج سید) چندان اطمینان ندارم چونکه سنگ نوشته به این موضوع اشاره ای نداشته و یا آنرا تایید نمیکند.

تابلوی راهنمای سر جاده (ورودی تیسکر) نام این محل را اینگونه نوشته: “امامزاده پاُنسی”

در مورد وجه تسمیه این امامزاده و همچنین اطلاعات آورده شده در این گزارش، اگر کسی اطلاعاتی دقیق تری داشت ممنون میشوم که در اختیار بنده قرار دهد.

لازم به ذکر است که ما این مسیر را بدون راهنما طی کردیم. با توجه به توضیحات گزارش و کمی هم پس و جو از اهالی قطعا میتوانید این مسیر زیبا را طی کرده و از آن لذت ببرید. نقطه قوت مسیر این است که مکان امامزاده بر روی خط الراس از همان ابتدای حرکت مشخص بوده و در نتیجه مسیر حرکت حداقل بصورت تقریبی مشخص است، حتی اگر راه پاکوب را گم کرده باشید.

+ دانلود جی پی اس امامزاده پونسی GPS


بقیه در ادامه مطلب


ادامه‌ی خواندن

منتشرشده در مسیرهای گردشگری و کوهنوردی گیلان | برچسب‌شده , , , , , , | دیدگاه‌تان را بنویسید:

وردیج و واریش

معرفی روستاهای وردیج و واریش

تاریخ بازدید: بهمن ماه 1391

وردیج و واریش، روستاهایی در همین نزدیکی

در اینجا می توان آسمان آبی را تماشا کرد …

این‌روزها با افزایش و گسترش روزافزون آلودگی هوا در شهرهای بزرگ، بیش از پیش نیاز است از زندگی شهری و هوای آلوده آن هر چند کوتاه دور شده و قدم در طبیعت پاک روستا بگذاریم؛ جایی که بشود آسمان آبی را تماشا کرد و با خیال آسوده نفس‌ عمیق کشید تا ریه‌ها از هوای پاک و با طراوت پر شوند. اگر دنبال چنین جایی می‌گردید، روستاهای وردیج واریش در دل کوه‌های شمال غرب تهران، جایی است که باید بار سفر را بسته و در یک روز آخر هفته به همراه خانواده یا دوستان، راهی آنجا شوید.
٭ ٭ ٭

روستای واریش

روستای واریش

در غربی‌ترین نقطه شهر تهران و در امتداد جاده‌ای کوهستانی و پیچ در پیچ، دو روستای کوچک و آرام در دل کوه‌های البرز میانی قرار گرفته‌اند به نام وَردیج و واریش. روستاهایی که فارغ از همهمه و شلوغی شهر تهران، ساکت و آرام در دل کوهستان البرز جا خوش کرده‌‌اند. دسترسی به این روستاها از طریق اتوبان تهران-کرج و از بالای وردآورد امکان‌پذیر است. از بالای محله وردآورد، جاده‌ای آسفالته و پیچ در پیچ به سبک و سیاق جاده امامزاده داوود، در امتداد رودخانه و دره‌ای عمیق به روستای وَردیج و پس از آن به واریش منتهی می‌شود. بهترین زمان برای بازدید از این منطقه فصل بهار، خصوصاً اردیبهشت ماه است چرا که در این موقع از سال، باغ‌های وردیج و واریش با شکوفه‌های زیبای گیلاس و آلبالو یکدست سفیدپوش شده و مناظری بدیع از طبیعت دلنشین بهار را به نمایش می‌گذارد. دره‌های عمیق، باغ‌های سرسبز و کوه‌های مرتفع، مناظر چشم‌نوازی است که در طول جاده و در طی مسیر، چشم‌های زیبابین و کنجکاو شما را به خود جلب خواهند کرد. ارتفاع روستای وردیج از سطح دریا یک هزار و 850 متر و ارتفاع روستای واریش، 2 هزار و 250 متر است.

——————————————————
لینک این گزارش در روزنامه ایران – شنبه 14 بهمن 1391


بقیه در ادامه مطلب

ادامه‌ی خواندن

منتشرشده در گزارش های من در روزنامه ایران, مسیرهای گردشگری و کوهنوردی تهران | برچسب‌شده , , , , , , , , , | دیدگاه‌تان را بنویسید:

لواسان در زمستان

گزارش تصویری لواسان در زمستان

جاده راحت آباد، روستای کند علیا

تاریخ:  جمعه 13 بهمن 1391


چشم صنوبران سحر خیز
بر شعله بلند افق خیره مانده بود .
دریا، بر گوهر نیامده آغوش می گشود .
سر می کشید کوه،
آیا در آن کرانه چه می دید؟
پر می کشید باد،
آیا چه می شنید، که سرشار از امید،
با کوله بار شادی،
از دره می گذشت،
در دشت می دوید!

——————————————–

لواسان در زمستان

لواسان در زمستان

 

آدرس روستای کند علیا:

برای رسیدن به روستای کند علیا و سفلی از تهران باید از طریق بزرگراه بابایی و جاده لشگرک خود را به دوراهی لواسان-فشم برسانید (میدان لشگرک یا میدان قائم). از میدان به سمت لواسان می روید. حدود 5 کیلومتر بعد از میدان در بلوار لواسان وارد جاده روستای کند علیا و سفلی (جاده راحت آباد) می شوید که در سمت چپ تابلو دارد. در جاده کند علیا – راحت آباد به یک دوراهی می رسید که سمت چپ مسیر روستای راحت آباد و سمت راست مسیر روستاهای کند سفلی و کند علیا است. از دوراهی تا روستای کند علیا حدود 7 کیلومتر دیگر راه پیش رو دارید که تمام مسیر جاده آسفالته است.


تصاویر بیشتر در ادامه مطلب

ادامه‌ی خواندن

منتشرشده در مسیرهای گردشگری و کوهنوردی لواسان-فشم | برچسب‌شده , , , , | ۱ دیدگاه

روستای آبنیک در زمستان

روستای آبنیک در زمستان

موقعیت جغرافیایی: تهران، فشم

تاریخ بازدید: سه شنبه 10 بهمن 1391

روستای آبنیک در زمستان

روستای آبنیک در زمستان

 

آبنیک، تصویر رویای یخی زمستان

لینک این گزارش در روزنامه ایران: شنبه 28 بهمن 1391


ما آتش افتاده به نیزار ملالیم
ما عاشق نوریم و سروریم و صفاییم
بگذار که – سرمست و غزل خوان – من و خورشید:
بالی بگشاییم و به سوی تو بیاییم.
————————————————

متن کامل گزارش و تصاویر بیشتر در ادامه مطلب ادامه‌ی خواندن

منتشرشده در گزارش های من در روزنامه ایران, مسیرهای گردشگری و کوهنوردی تهران | برچسب‌شده , , , , , , , , , , , | دیدگاه‌تان را بنویسید:

روستای سنگان

گزارش روستای سنگان در زمستان

موقعیت جغرافیایی: تهران، جاده امامزاده داود

تاریخ اجرای برنامه: پنجشنبه 21 دی ماه 1391


جاذبه‌های طبیعی و گردشگری تهران

سنگان؛ تجربه پیاده‌روی در جاده‌های برفی

اگر اهل طبیعت‌گردی یا کوه‌نوردی باشی، گاهی دلت طبیعت زیبای زمستان را می‌خواهد: از نوع ساکت و خلوتش. جاده باشد و برف و سکوت و تو بزنی به دل جاده… ساعت‌ها راه بروی و به هیچ چیز نیندیشی… حتی به پایان راه! دغدغه‌هایت را بگذاری پشت اولین پیچ جاده، گوشت را به قرچ قرچ برف‌های زیر پا بدهی و چشم دلت را بسپاری به دیدنی‌های طبیعت زیبا، بخشنده و بکر…

اگر دنبال چنین جایی می‌گردید، در روزهای زیبا و سرد زمستان سری به سنگان بزنید، به جاده‌ای در دل کوهستان سنگان.

روستای سنگان در زمستان

روستای سنگان در زمستان


گوش کن، جاده صدا می زند از دور قدم های ترا
چشم تو زینت تاریکی نیست
پلک ها را بتکان، کفش به پا کن، و بیا
و بیا تا جایی، که پر ماه به انگشت تو هشدار دهد
و زمان روی کلوخی بنشیند با تو
و مزامیر شب اندام ترا، مثل یک قطعه آواز به خود جذب کنند
———————————————————-

گزارش‌های مرتبط در همین سایت:

قله پهنه سار، از روستای سنگان :: مهر ۱۳٩٠

آبشار سنگان :: مرداد ۱۳٩۱

—————————————————-

لینک این گزارش در روزنامه ایران


ادامه‌ی خواندن

منتشرشده در گزارش های من در روزنامه ایران, مسیرهای گردشگری و کوهنوردی تهران | برچسب‌شده , , , , | دیدگاه‌تان را بنویسید: