قله دماوند جبهه شمال شرقی

ارسال شده در ۰۷ شهریور ۱۳۹۵ by نیما اسماعیلی

گزارش برنامه قله دماوند جبهه شمال شرقی

تاریخ اجرای برنامه: چهارشنبه، پنجشنبه و جمعه 4،5و6 شهریور 95
نفرات شرکت کننده: (5 نفر)
رضا حبیبی (سرپرست)، مسعود کریمخانی، حمید محسنی، ایمان حسینی و محمد شکوفکی
مبدا صعود: روستای ناندل

+ گزارش برنامه مرداد 1398 (در انتهای همین گزارش)

ارتفاع قله دماوند: 5610 متر
ارتفاع نقطه شروع: (گردنه سر): 2950 متر
ارتفاع پناهگاه تخت فریدون: 4350 متر
کل مسافت تا قله: 10 کیلومتر (6 کیلومتر تا تخت فریدون)
مدت زمان: روز اول: ؟؟ ساعت تا پناهگاه
روز دوم: 7.5 ساعت تا قله (با گام کند)

متاسفانه بنده (نیما) در این برنامه، سعادت همراهی با دوستان را نداشتم!

دماوند شمال شرقی - گروه نشاط زندگی

قله دماوند جبهه شمال شرقی – گروه نشاط زندگی

پی نوشت و آپدیت گزارش (مرداد 1398):

راهنمای صعود به قله دماوند جبهه شمال شرقی:

1- از طریق جاده هراز خود را به روستای ناندل (2350 متر) می رسانید.

2- از ناندل با نیسان به گردنه سر (2900 متر) می روید. 15 کیلومتر، حدود 1 ساعت. (هر نیسان حدود 12 نفر، 150 ه.ت، مرداد 98). تلفن تماس در همین گزارش وجود دارد. از قبل تماس گرفته و هماهنگی لازم برای نیسان و خصوصا قاطر را انجام دهید.

3- در گردنه سر، در صورت تمایل بارهای خود را به قاطر می دهید و سبکبار به سمت تخت فریدون (4370 متر) حرکت می کنید. پاکوب به سمت بالا مشخص است. (هر کوله یا گونی 70 ه.ت رفت و 60 ه.ت برگشت، هر قاطر 5 کوله یا گونی). چشمه آب در گردنه سر و کنار کلبه قرار دارد. از گردنه سر تا تخت فریدون حدود 6 ساعت با گام متوسط زمان می برد.

نکته1: برخی بجای تخت فریدون در دشت چمن (4100 متر) کمپ می زنند که حدود نیم ساعت قبل از تخت فریدون است، خلوت تر بوده و آب دارد. (برفاب).

4- روز دوم: قله و مسیر صعود به قله به خوبی از تخت فریدون مشخص است. پاکوب تقریبا در یک خط مستقیم به قله منتهی می شود. صعود روز دوم حدود 4 کیلومتر بوده و با گام متوسط حدود 6 ساعت زمان می برد.

فرود:

برای فرود باید مراقب انشعاب پاکوب ها از قله تا محدوده بالای یخچال ها باشید. اگر دقت نکنید به راحتی از مسیر اصلی خارج شده و به سمت بالای یخچال ها و جبهه شمالی منحرف می شوید. هر ساله تعدادی از کوهنوردان در اثر همین اشتباه گم شده و یا دچار حادثه می شوند.

منابع آب در مسیر:

1- روستای ناندل.

2- گردنه سر، کنار کلبه بالایی در مسیر.

3- دشت چمن، برفاب که البته همه از این آب می خورند و ما هم خوردیم. ولی سعی کردیم برای مصرف تخت فریدون از آب معدنی که بار قاطر کرده بودیم استفاده کنیم.

نکته1: تخت فریدون و پس از آن تا قله آب ندارد. به فاصله حدود 70-80 متر پایین تر از تخت فریدون (در مسیر) برفاب وجود دارد که بعید می دانم مناسب آشامیدن باشد مگر با جوشاندن و یا مصارف غیر شرب.

نکته2: کمپ اسپیلت البرز به فاصله حدود 10 دقیقه پایین تر از تخت فریدون، آب معدنی دارد که در صورت ضرورت می توانید از آنجا تهیه کنید. (فروشی نیست اما اگر درخواست کنید به شما می دهند. هر بطری 1.5 لیتری، 15 ه.ت، مرداد 98)

نکات قابل ذکر:

1- در مسیر شمال شرقی برخی حدود یک ساعت آخر وارد مسیر شمالی شده و سپس به سمت قله حرکت می کنند. علتش شاید شن اسکی در مسیر شمال شرقی هست که صعود را کمی مشکل می کند. اما مسیر نرمال همین مسیر مستقیم بدون ورود به شمالی هست که ما و تمام کوهنوردانی که در آن روز با ما صعود می کردند از همین مسیر به قله رسیدیم و من ندیدم و یا متوجه نشدم که کسی وارد مسیر شمالی شود.

2- قله دماوند در تمام مسیرها به ظاهر پاکوب و مسیر مشخص دارد. اما دست کم نگیرید و اگر صعود اولتان هست حتما راهنما و یا آدم اه بلد همراهتان باشد و یا جی پی اس داشته باشید.

3- نکته مهم: در مسیر برگشت، پس از حدود یک ساعت، (ارتفاع حدود 5200 متر) پاکوب فرعی به سمت یالهای شمالی وجود دارد که برخی کوهنوردان به اشتباه وارد این پاکوب ها شده، گم می شوند و یا حتی دچار حادثه روی یخچال ها می شوند. بسیار دقت کنید و خصوصا سرپرستان از جدا ماندن نفرات از گروه در این محدوده اکیدا جلوگیری نمایند. و البته کلا در مسیر برگشت تا محدوده حدود 4700 متر احتمال انحراف و گم شدن وجود دارد اما در آن نقطه که اشاره کردم بیشتر.

آدرس روستای ناندل:

در مسیر جاده هراز به سمت آمل، پس از پشت سر گذاشتن امامزاده هاشم، پلور، گزنک و بایجان، ۶ کیلومتر بعد از پلیس راه دلیجان-امامزاده هاشم و کمی پس از تونل شماره ۸ (آیو) به خروجی ناندل در سمت چپ جاده می رسید که فعلا هیچگونه تابلوی راهنمایی ندارد! باید دور بزنید و وارد جاده ناندل شوید. آخرین روستای مسیر، روستای ناندل است.

– فاصله تهران (سعادت آباد) تا خروجی ناندل در جاده هراز ۱۳۵ کیلومتر و از جاده هراز تا ناندل ۲۱ کیلومتر جاده آسفالت است که طی این مسیر حدود 3 ساعت زمان می برد.

– به دلیل باریک بودن جاده ناندل و شیب های تند، تردد اتوبوس از این جاده غیر ممکن و میدل باس به سختییی امکان پذیر و تقریبا منتفی می باشد.

گزارش برنامه (صعود شهریور 96):

(به قلم آقای ایمان حسینی)

روز پنج شنبه  به تاریخ سوم شهریور سال ۹۵ پنج نفر از اعضای گروه کوهنوردی نشاط زندگی سعادت صعود به قله دماوند را از مسیر شمال شرقی پیدا کردند. این صعود طی برنامه ای سه روزه با دو شب مانی درون چادر در کنار پناهگاه تخت فریدون انجام شد .

 قرار تیم ساعت ۵ صبح، انتهای اتوبان بابایی بود. ساعت ۵ به همراه دو ماشین و پنج سرنشین حرکت خود را به سمت روستای ناندل از طریق اتوبان تهران پردیس و جاده هراز شروع کردیم. پس از استراحت کوتاهی در امام زاده هاشم مسیر خود را ادامه داده تا ساعت ۹ به روستای ناندل رسیدیم. لازم به ذکر است برای رسیدن به این روستا می بایست خود را به دوراهی دلارستاق برسانیم. این جاده ۵۰ کیلومتری آمل و بین تونل ۸ و ۷ از سمت غرب جدا میشود که جهت رسیدن به روستاهای حاجی دلا ، میانده و ناندل استفاده میشود. تا حاجی‌دلا قسمتی خاکی دارد که برای اتوبوس نامناسب است. صعود از مسیرهای شمال شرقی و شمالی  دماوند از این روستا انجام میشود .

ساعت ۹ پس از صبحانه ای در خانه آقای صالحی که از قبل توسط سرپرست برنامه (آقای حبیبی) هماهنگ شده بود با نیسان به سمت “گردنه سر” حرکت کردیم. ساعت ۱۰.۱۵ پس از حدود ۴۵ دقیقه نیسان سواری در جاده ی نه چندان هموار گردنه سر به ابتدای مسیر  پناهگاه تخت فریدون رسیدیم. پس از چند دقیقه ای تایم صرف تحویل کوله ها به قاطرچی شروع به حرکت به سمت پناهگاه تخت فریدون کردیم. با هوای عالی که در روز اول داشتیم از مسیر صعود بسیار لذت برده و با داشتن وقت کافی توانستیم ساعت ۱۶.۱۵ عصر به پناهگاه تخت فریدون برسیم. این پناهگاه که در ارتفاع ۴۴۰۰ متری قرار گرفته گنجایش ۲۲ نفر را دارا است. آنتن دهی موبایل در زمان حضور ما در این پناهگاه بسیار عالی و مناسب بود. همچنین تنها چشمه مسیر چشمه قبل از این پناهگاه می باشد که معمولاً از حدود ساعت ۶ بعد از ظهر به بعد آب آن به طور کلی یخ میزند.

در شب حضور ما در این پناهگاه تیم های کوهنوردی از شهرهای مشهد و شیراز که شب قبل خود را به آن منطقه رسانده بودند  درون پناهگاه جا گیر شده و متاسفانه جایی برای حضور ما در پناهگاه. پس از تحویل گرفتن بار قاطر شروع به برپایی چادرها کردیم. با توجه به انتخاب روز چهارشنبه برای حضور در این مسیر تنها دو تیم برای برپایی چادر و صعود در روز پنجشنبه در این منطقه مشاهده شد. پس از استراحت و صرف شامی سبک به همراه اعضای تیم و همچنین بررسی برنامه صعود به درون چادر رفته و  استراحت نمودیم.

صبح روز پنجشنبه پس از صرف صبحانه ساعت ۵.۱۵ با کوله هایی سبک حرکت خود را به سمت قله دماوند آغاز کردیم. در ابتدای صبح باد بسیار شدیدی در حال وزیدن بود که رفته رفته با نزدیک شدن به زمان طلوع خورشید از شدت آن کاسته شد. در نهایت توانستیم در ساعت ۱۲.۴۵ خود را به قله برسانیم.

پس از مقایسه مسیرهای صعود، در این فصل از سال، مسیر جنوبی به عنوان پرطرفدارترین مسیر صعود، در زمان حضور ما نیز بیشترین تعداد کوهنوردان را به قله می رساند. مسیر شمال شرقی که طولانی ترین مسیر صعود به قله است در تمام طول مسیر با پرچم هایی کوچک توسط Damavand Eco Camp نشانه گذاری شده بود. البته در این فصل بدون نیاز به نشانه گذاری ها پاکوب رسیدن به قله کاملا واضح و قابل رصد بود از همین رو مشکلی در مسیر یابی وجود نداشت.

پس از ؟ ساعت توقف روی قله، آقای شکوفکی نیز (که پشت سر ما با گروه ؟ همراه شده بودند)، خود را به ما رساندند و در نهایت با ثبت خاطرات و شکر گذاری حضور در بلندترین نقطه ایران، در ساعت ۱۴.۳۰ حرکت خود را به سمت پناهگاه تخت فریدون آغاز کردیم. در مسیر فرود، از حدود ساعت ۳ عصر هوا مه آلود شده و افت دما کاملا محسوس بود. به نحوی که در ساعت ۶ که به پناهگاه رسیدیم برف شروع به باریدن گرفته و تا  حدود ساعت ۷ ادامه داشت. با توجه به نامساعد بودن هوا و همچنین تخلیه انرژی اعضای تیم، تصمیم بر این شد که یک شب دیگر نیز در تخت فریدون بمانیم. پس از استراحت و صرف شام به درون کیسه خواب خزیده و به خوابی شیرین فرو رفتیم .

صبح جمعه، طبق قراری که با قاطرچی برای حمل بار داشتیم پس از صرف صبحانه و جمع نمودن چادرها و تحویل کوله دوتن از اعضا به قاطرچی حرکت خود را ساعت ۸.۱۵ روز جمعه از پناهگاه تخت فریدون شروع کرده و در نهایت در ساعت ۱۱.۱۵ به گردنه سر رسیدیم.  همانگونه که در قبل گفته شد، صبح چشمه پایین ِ تخت فریدون یخ زده بود. پس از اندکی تاخیر در ساعت ۱۱.۴۰ سوار نیسان شده و ساعت 12.30 به ناندل رسیدیم. پس از استراحت و صرف هندوانه ای دلچسب که آقای حبیبی از تهران زحمت آن را کشیده بودند، حرکت خود را به سمت تهران در پیش گرفتیم. ناهار را در رستوان بین راه صرف کردم. جاده هراز در مسیر برگشت فقط در یک نقطه کمی ترافیک داشت که در نهایت ساعت 7 عصر به تهران رسیدیم.

بقیه در ادامه مطلب

ادامه‌ی خواندن→

منتشرشده در مسیرهای گردشگری و کوهنوردی مازندران | برچسب‌شده , , , , , , , , , , , , , , , , , | دیدگاه‌تان را بنویسید:

آبگرم رینه لاریجان

ارسال شده در ۲۰ مرداد ۱۳۹۵ by نیما اسماعیلی

جاذبه‌های گردشگری استان مازندران

رینه لاریجان؛ شهر چشمه‌های آب گرم

گزارش ارسالی برای مجله “پیام بهمن” شماره 146 – شهریور 95

آبگرم رینه لاریجان

آبگرم رینه لاریجان

 

مردادماه 1395 ضمن سفر به روستای خنک و رؤیایی فیلبند بر فراز ابرها و یک شب اقامت در آن، برنامه بازدید از آبگرم رینه را نیز در سفر خود گنجانده و در مسیر برگشت از جاده هراز وارد  فرعی رینه شدیم. رینه در این فصل نسبتاً خشک است اما به خاطر ارتفاع بالایش خنک بوده و در کنار جاذبه آب گرم  می‌تواند یک گزینه خوب سفر در هر فصلی برای تهرانی‌ها باشد. سفر به رینه را بیشتر در فصول سرد سال ازجمله پاییز و زمستان توصیه می‌کنم اما استفاده از آبگرم رینه در تابستان نیز خالی از لطف نیست. خصوصاً با توجه به نزدیکی نسبی با تهران و امکان بازدید از سایر جاذبه‌های جاده هراز که می‌تواند درمجموع سفر خاطره‌انگیزی را برای شما رقم بزند.

***

آبگرم رینه در نزدیکی شهر رینه لاریجان واقع در استان مازندران و شهرستان آمل از جاذبه‌های گردشگری مسیر جاده هراز است. رینه با چشمه‌های آبگرمش شناخته می‌شود و بیشتر مسافران به هوای استفاده از خواص درمانی آبگرم چشمه‌ها راهی رینه می‌شوند. خانه‌های این روستا استخرهای آبگرم دارند. برای استفاده از آبگرم می‌توانید اتاق، سوئیت، آپارتمان یا ویلا اجاره کنید و از استخر آب گوگردی با ۶۰ درجه سانتی‌گراد حرارت استفاده کنید. همچنین خانه‌های روستایی داخل محل با حوضچه‌هایی از آبگرم با فشار کمی قوی‌تر از هتل‌ها و هتل‌آپارتمان‌ها در خدمت مسافران عزیز هستند.

شاید مهم‌ترین حسن رینه نزدیک بودن این آبگرم به تهران است. البته حسن دیگر آن وجود حوضچه‌های خصوصی در منازل و سوییت و ویلاهای اجاره‌ای است. رینه حسن دیگری هم برای ساکنین تهران دارد و آن‌هم هوای تمیز و عالی زیر سایه دماوند باشکوه است.

آب‌های گرم معدنی این روستا با حرارتی در حدود 60 درجه سانتی‌گراد، سرشار از مواد گوگردی بوده و به همین دلیل برای درمان انواع بیماری‌های پوستی، عفونی، دردهای استخوان، مفاصل و روماتیسم مفید می‌باشد.

شاید استفاده از آبگرم در فصول سرد سال ازجمله پاییز برای خیلی‌ها مطلوب‌تر باشد، اما روستا و آبگرم رینه با ارتفاع بیش از 2 هزار متر از سطح دریا (شهر رینه: 2 هزار متر) در فصول گرم سال نسبتاً خنک بوده و می‌تواند در تابستان نیز یک گزینه مناسب برای سفر باشد. شلوغی رینه در آخر هفته‌ها و حتی روزهای وسط هفته در تابستان خود گویای این واقعیت است.

گرچه می‌توان با اجاره یک منزل، سوییت یا ویلا، شبی را در کنار خانواده از آبگرم‌های گوگردی رینه به‌طور خصوصی استفاده کرد اما استخرهای عمومی نیز در رینه وجود دارد که مهم‌ترین آن استخر شاه‌عباسی است که موقوفه شاه عباس صفوی است و به نظر می‌رسد بنای آن نیز باید جزو میراث فرهنگی باشد. کوهنوردانی که قصد صعود به قله دماوند از یال جنوبی را دارند از مسیر رینه عبور و تردد می‌کنند. اگر به رینه سفر کنید حتماً کوهنوردانی را که در حال برگشت از قله یا صعود به آن هستند، می‌بینید.

دشت‌های شقایق دامنه‌های دماوند و دشت لار از دیگر جاذبه‌های طبیعی این منطقه هستند. هرسال در فصل بهار با شکوفایی گل‌های شقایق در دامنه‌های دماوند و دشت لار، این منطقه میزبان هزاران گردشگر و مسافر می‌شود. شقایق‌های این منطقه پس از نیمه اول تیرماه پژمرده می‌شوند و دیگر شقایقی در دشت وجود ندارد.

چطور برسیم:

بعد از گذر از گردنه‌های جاده هراز، پشت سر گذاشتن امامزاده هاشم و شهر پلور، حدود ٣ کیلومتر بعد از آب اسک و بعد از رد کردن تابلو “آمل ٧۵ کیلومتر” در سمت چپ جاده، تابلوی “رینه” قابل‌ مشاهده است. رستوران بزرگ “سالاری” دقیقاً قبل از ورودی رینه قرار داشته و نشانه خوبی برای آن است. از جاده هراز تا شهر رینه حدود 10 کیلومتر و از شهر رینه تا آبگرم رینه 3 کیلومتر دیگر راه در پیش دارید. درمجموع از تهران (ابتدای جاده جاجرود) تا آبگرم رینه حدود 100 کیلومتر راه است که بدون ترافیک حدود 2 ساعت زمان می‌برد.

در مسیر برگشت از رینه، تابلو راهنما “تهران” شما را به سمت جاده فرعی پلور هدایت می‌کند که پس از حدود 20 کیلومتر به خروجی پلور در جاده هراز منتهی می‌شود.

دخمه‌های سنگی کافر کِلی:

همان ابتدای مسیر ورود به رینه، پشت اولین پیچ و در سمت راستتان کوهی را می‌بینید که در دل آن سوراخ‌هایی دیده می‌شود. عده‌ا‌ی می‌گویند این کوه محل دفن مرده‌های اهالی رینه است! اما واقعیت تاریخی آن چیز دیگری است. این سوراخ‌ها و حفره‌ها درواقع آثار یک روستای سنگی در دل کوه هستند که گوگل ارث آن را با عنوان “Kafer Keli” نشان می‌دهد. این حفره‌ها خانه‌های سه‌طبقه‌ای هستند که با مهارت و مشقت بسیار در دل صخره‌ها کنده شده‌اند. وجود اتاق‌خواب 2در3،  آشپزخانه، سرویس بهداشتی و مخازن و کانال هدایت آب نشان می‌دهد که افرادی این مکان را برای زندگی درازمدت ساخته‌اند. با توجه به کاوش‌های باستان‌شناسی و بقایای سفال‌هایی که در این خانه‌ها پیدا شده، می‌توان قدمت آن‌ها را به اوایل دوران اسلامی یعنی بیش از هزار سال پیش نسبت داد و ازآنجایی‌که در این دوران ایران مورد هجوم اعراب قرار گرفته است؛ به نظر می‌رسد این خانه‌ها در دل کوه با امکان زندگی در بلندمدت، همراه با محل‌هایی برای نگهبانی به خاطر عدم پذیرش کیش و آیین جدید و یا به خاطر ترس از هجوم اعراب بنا شده است و به همین دلیل این غارها کافر کلی یعنی محل زندگی غیرمسلمانان نامیده شده است.

دسترسی به این خانه‌های سنگی از جاده رینه نیاز به حدود 10 دقیقه پیاده‌روی در مسیر پاکوب دارد.

دخمه‌های سنگی کافر کلی

دخمه‌های سنگی کافر کلی

 

سایر جاذبه‌های گردشگری نزدیک رینه:

از دیگر جاذبه‌های گردشگری جاده هراز و نزدیک رینه می‌توان آبشار زیبای شاهان‌دشت لاریجان، آبشار آب مراد لاسم، آبشار قلعه دختر پلور، دریاچه سد لار، غار گل زرد پلور، دشت آزو، روستای فیلبند و … را نام برد که در قالب یک سفر دوروزه می‌توانید بازدید از هر یک از این جاذبه‌ها را نیز در برنامه خود بگنجانید.

تجربه‌هایی از سفر به رینه:

  • بهترین زمان برای سفر به رینه فصول سرد سال ازجمله پاییز و زمستان است اما خنکی هوای رینه در تابستان نیز بسیاری از گردشگران را برای سفر به رینه وسوسه می‌کند.
  • سوئیت‌ها معمولاً تا ساعت 10 صبح فردا  اجاره داده می‌شوند اما پیشنهاد می‌شود که شما برای ساعت 12 ظهر صحبت کنید که صبح فرصت گشت گذار در روستا، و استفاده مجدد از آبگرم را داشته باشید.
  • در رینه جای اقامت زیاد هست اما خیلی دیر نروید که جای خوبی گیرتان نمی‌آید. حتماً چند جا را دیده و بعد انتخاب کنید. سوئیت دربست و تمیز با امکانات کامل و آبگرم، وسط هفته با شبی حدود 100 هزار تومان می‌توانید اجاره کنید که البته این نرخ برای آخر هفته‌ها و ایام تعطیل افزایش می‌یابد. اگر کمی انتظار خود را پایین بیاورید، می‌توانید داخل محل با شبی 50-60 هزار تومان نیز سوئیت با همین امکانات (اما نه به همان تمیزی) پیدا کنید.
  • در رینه آبگرم‌هایی هست به شکل مسافرخانه. یعنی یک اتاق در بالا و یک واحد آبگرم با کلید در پایین به شما می‌دهند که انتهای آن حوضچه دارد. هزینه این اتاق‌ها در تابستان 95، شبی 60 هزار تومان بوده است. مهمان‌پذیر ممتاز سرچشمه یک پیشنهاد برای این مورد است. ما استفاده نکردیم، اما ظاهر آن را که دیدیم تمیز بود. تلفن: 0122-3362122 و 23
  • برخی سوئیت‌ها و خصوصاً هتل‌ها به دلیل دوری از سرچشمه و یا افت فشار، آب را با شوفاژ مجدداً گرم کرده و راهی حوضچه‌ها می‌کنند که در این صورت آب خاصیت درمانی خود را از دست می‌دهد. پس ترجیحاً به‌جای هتل، سوئیت بگیرید و حواستان باشد که آب آن مستقیم به سرچشمه وصل بوده و کف حوض نیز املاح سیاه‌رنگ گوگرد دیده شود. دقت کنید که اگر دمای آب خیلی زیاد بود، حتماً شیر آب سرد داشته باشد. این مورد را با مسئول آبگرم چک کنید که در آن زمان آب سرد قطع نباشد.
  • داخل محل و خیابان اصلی روستای رینه همه جور مغازه و فروشگاهی دیده می‌شود ازجمله بقالی، لبنیاتی، رستوران و کبابی و جگرکی. پس خیالتان جمع باید که برای غذا و مایحتاج لنگ نمی‌مانید. برای صبحانه می‌توانید از داخل محل لبنیات محلی ازجمله پنیر و سرشیر تازه و نان گرم از نانوایی تهیه‌کرده و نوش جان کنید.

منابع:
1-       وب‌سایت دانشنامه شهری ایران
2-       راهنمای مصور ایران‌گردی، حمید اعلمی، بهار 1391.
3-       تارنمای خبری برنا نیوز
4-       وبلاگ http://esteghamat.persianblog.ir

 ——————————–

تاریخ سفر خانوادگی ما به آبگرم رینه: 11 مرداد 95

آبگرم رینه لاریجان

آبگرم رینه لاریجان

منتشرشده در گزارش های من در ماهنامه پیام بهمن, مسیرهای گردشگری و کوهنوردی مازندران | برچسب‌شده | دیدگاه‌تان را بنویسید:

فیلبند؛ بر فراز ابرها

ارسال شده در ۱۹ مرداد ۱۳۹۵ by نیما اسماعیلی

فیلبند؛ بر فراز ابرها

گزارش ارسالی برای مجله “پیام بهمن” شماره 145 – مرداد 95

 پیشنهاد سفر تابستانی

جاذبه‌های گردشگری استان مازندران

فیلبند؛ بر فراز ابرها

فیلبند؛ بر فراز ابرها

 تابستان که از راه برسد، سفر به یک روستای ییلاقی‌ و خنک، می‌تواند یکی از اتفاقات دل‌چسب در فصل گرما باشد. جایی که نه نیازی به کولر هست و نه اثری از دود و بوق و آسمان‌خراش. “فیلبند”معروف به “بام مازندران”، روستایی است از توابع بخش “بندپی غربی” شهرستان بابل. روستای فیلبند یکی از مرتفع‌ترین روستاهای استان مازندران است که با حدود ۲۳۰۰ هزار متر ارتفاع از سطح دریا بر فراز ابرها قرار دارد. در بهار و تابستان در این روستا همه پدیده‌های جوی دیده می‌شود.

***

از همین ابتدای راه همه چیز متفاوت می شود؛ آسمان، زمین، هوا. از میان خانه هایی با معماری شمالی و جاده ای باریک و پرپیچ و خم گذشته تا به ییلاق فیلبند می‌رسیم. ییلاقی در ارتفاعات با هوای بی نظیر. خانه هایی با شیروانی‌های رنگارنگ در میان طبیعتی سبز و گوسفندانی که بر روی زمین سبز درخشان در حال چرا هستند، تابلویی منحصر به فرد را خلق کرده که نشان خالقی قدرتمند و مهربان را می‌دهد. اهالی مهربان ییلاق که با دیدن هر مسافری لبخند می زنند و خوش آمد می گویند. این جا همه چیز آرام و دلنشین است…

در شهرستان بابل استان مازندران، در بخش بندپی غربی (روستای دیوا) ییلاقی کم‌نظیر در ارتفاع 2300 متری قرار دارد که بیشتر روزگار خود را با زمستان سپری می‌کند و ساکنانش به خاطر سرمای شدید و یخبندان و برف در زمستان ترکش می‌کنند و با گرم شدن هوا و تولد دوباره طبیعت و رویش گیاهان به روستای خود بازمی‌گردند. فیلبند نزدیک به هفت ماه در سال، سفید پوش و سرد است! سرمای شدید پاییز و زمستان فیلبند، به کمتر درختی فرصت رشد می‌دهد. به همین دلیل در این منطقه تنها درختان سیاه ریشه‌ای چون آلوچه ترش، زرشک کوهی و انگور کوهی و درخت ون دیده می‌شود. بعد از زمستانی سخت و طولانی، دیگر نوبت خورشید است که بتابد و جویبارها را راه بیندازد و در گوش گیاهان آهنگ بیداری بنوازد. گیاهان و گل‌های زیبای منطقه بعد از خوابی عمیق، با طبیعت بی‌نظیر و ابرهای متراکم در آسمان فیلبند، سمفونی زندگی را اجرا می‌کنند.

در ییلاق فیلبند چشمه‌های کوچک و بزرگی قرار دارد که آبی با املاح معدنی سودمند دارد که می‌گویند اهالی شادابی و تنومندی خود را از نوشیدن آب این چشمه‌ها دارند. در میان این همه زیبایی، خانه‌هایی ییلاقی اهالی فیلبند که با چوب‌هایی قطور و شیروانی‌های رنگارنگ ساخته شده اند، جلوه‌ای تماشایی به مناظر فیلبند می‌بخشند.

فیلبند که به بام شرقی مازندران معروف شده درواقع یک پنت هاوس تماشایی است که همچون برج دیده‌بانی مناطق وسیعی را زیر دید خود دارد. یکی از زیبایی‌های فیلبند این است که این روستا بر فراز ابرها قرار دارد و بیشتر روزها همه‌جا را ابر و مه فراگرفته است و چشم‌اندازی زیبا را به وجود می‌آورد. درصورتی‌که ابر و مه وجود نداشته باشد و هوا به‌طور کامل صاف و آفتابی باشد، می‌توان از این روستا که در بلندترین نقطه منطقه است به تماشای مناظر اطراف پرداخت.

در رابطه با علت نام‌گذاری فیلبند، متأسفانه اطلاعات مستندی وجود ندارد اما برخی می‌گویند در گویش مازندرانی “فل” یعنی خستگی و “بند” به معنای بند آمدن یا نتوانستن است و نام واقعی آن فلبند بوده است. علت این نظریه ‌ارتفاع بالای ییلاق و کمرگاه‌های تند آن است که عبور از آن را دشوار می‌کند.

به گفته اهالی، جمعیت روستا در فصول بهار و تابستان حدود هزار خانوار و در زمستان خالی از سکنه است. قدمت تاریخی این روستا را حداقل 700 سال تخمین زده‌اند. از اماکن متبرکه و مذهبی فیلبند مسجدها و دو تکیه قدیمی آن را باید نام برد. که به دلیل خلوص و پاکی نیت سازندگان معتقد این بناها این دو تکیه از کرامات خاصی برخوردارند و هرساله دوستداران اهل‌بیت جهت زیارت و اجابت نذورات خود از شهرهای دور و نزدیک به فیلبند سفر می‌کنند. این روستا از چشمه‌های کوچک و بزرگ متعددی بهره‌مند است. چشمه کوچک موسوم به لار دارای املاح معدنی فراوانی است که برای درمان درد کلیه مفید است. می‌گویند که وجود فلوئور کافی در آب چشمه‌های این منطقه در استخوان‌بندی مردمش تأثیر بسزایی گذاشته است. علاوه بر دوستداران طبیعت، بیشترین گردشگران و مسافران این منطقه را بیماران و کوهنوردان تشکیل می‌دهند. کوهنوردان بسیاری برای بالا رفتن از قله‌های فیلبند و امامزاده قاسم به‌صورت گروهی به این منطقه سفر می‌کنند.

***

در روستای فیلبند علاوه بر استفاده از هوای خنک و تمیز می‌توانید چشم‌اندازهای زیبای البرز مرکزی را در سمت جنوب و نیز مناظر چشم‌نواز جنگل‌های هیرکانی را در سمت شمال ببینید. خانه‌های شیروانی، چراگاه‌ها، ابرهای روان در پایین‌دست و دره‌های سرسبز، همه و همه کمک می‌کنند تا خاطره‌ای خوش از این سفر لذت‌بخش در ذهن‌تان بماند. در اطراف روستا چشمه‌های آب‌معدنی متعددی وجود دارد که چشمۀ لار معروف‌ترین آن‌هاست و فلوئور موجود در آب این چشمه، به درمان بیماری‌ها نیز کمک می‌کند.

کجا بمانیم؟

اگر مجذوب فیلبند شده‌اید و دلتان می‌خواهد شبی را در این ییلاق مصفا سپری کنید؛ نگران سرپناه و اقامت نباشید. ویلاهایی در روستا وجود دارد که به گردشگران اجاره داده می‌شود و البته هزینه اجاره آن‌ها بستگی به امکانات خانه دارد. در روزهای عادی که مسافر زیاد نیست؛ اجاره خانه‌ها راحت‌تر و ارزان‌تر است. اگر هم اتاقی ارزان‌تر از خانه‌های محلی می‌خواهید، به تکیه های روستا سری بزنید (تکیه غرب و تکیه شرق). تکیه ها اتاق هایی دارند که با قیمت مناسب به مهمانان اجاره داده می شود.

چطور برسیم؟

 از تهران: وارد جاده هراز شوید. بعد از رودهن و آبعلی و گزنک، 23 کیلومتر مانده به آمل (2 کیلومتر بعد از تابلوی “آمل 25”)، به فرعی با تابلو “چلاو” در سمت راست جاده می‌رسید. وارد فرعی شده و پس از 8 کیلومتر اولین سه راهی جاده را به چپ بپیچید (تابلو واضح ندارد)  و مستقیم ادامه دهید تا به روستای بزرگ سنگچال برسید. از سنگچال به بعد، جاده کاملاً سربالایی و پرپیچ و خم می‌شود. روستای فیلبند، بر بلندای کوه، آخرین روستای این جاده است.

در مجموع از شمال شرق تهران (ابتدای جاده جاجرود) تا ورودی چلاو: 140 کیلومتر (حدود 3 ساعت)، و از آنجا تا روستای فیلبند 31 کیلومتر دیگر جاده کوهستانی آسفالته در پیش دارید که حدود 1.5 ساعت زمان می برد.

(از ورودی چلاو تا روستای سنگچال: 19 کیلومتر و از سنگچال تا فیلبند: 12 کیلومتر است)

توصیه‌هایی برای سفر به فیلبند:

  • مسیر سنگچال به فیلبند را بسیاری از گردشگران پیاده طی می‌کنند تا مناظر زیبا و تماشایی آن را ببینند (حدود 3 ساعت با شیب نسبتا تند). اگر قصد پیاده‌روی دارید، قدم زدن در دره‌ آفتابی فیلبند بسیار لذت‌بخش است، اما فریب این آسمان را نخورید چون هرلحظه امکان دارد تغییر رفتار دهد و ببارد، بارانی نرم و دل‌انگیز. به همین دلیل، کفش کوه مناسب بپوشید و پانچوی خود را در کوله بگذارید.
  • شب‌های فیلبند سرد است، لباس گرم همراه خود ببرید.
  • در کنار بازدید از روستای فیلبند، دیدن روستای سنگچال را نیز به شما پیشنهاد می‌کنیم.
  • جهت دسترسی به روستا از اتوبوس استفاده نشود چون در هنگام برگشت حتماً دچار مشکل می‌شوید! پیچ‌ها مناسب اتوبوس طراحی نشده است. ضمنا ورودی چلاو (از جاده هراز) نگهبانی دارد که تابلو “ورود اتوبوس و میدل باس ممنوع” در آنجا نصب شده است.
  • تا جایی که اطلاع دارم میدل باس تورها تا بالای روستای سنگچال امکان تردد دارد. (پاییز 97)

منابع مورداستفاده:

http://mazandaran.irib.ir
http://sarzamin.hamshahrilinks.org

http://karnaval.ir

——————————————-

 تجربه هایی از سفر مرداد ماه 95 به فیلبند:

1-       اجاره سوییت کوچک با امکانات کامل، وسط هفته شبی حدود 100-150 است که در ایام تعطیل و آخر هفته ها به مراتب بیشتر می شود.

2-       سعی کنید منزلی اجاره کنید که تراس و یا ویو به سمت دره داشته باشد که در صورت امکان از منظره زیبای دره های پوشیده از ابر و مه لذت ببرید.

3-       روستا دارای امکانات آب، برق، آنتن همراه اول، حمام عمومی، نانوایی و چند بقالی و حتی فروشگاه مرغ و گوشت است، اما غذای آماده در روستا یافت نمیشود.

4-       روستا دارای چند چشمه آب معدنی است که مهم ترین آنها، یکی در بین راه، چند کیلومتر مانده به روستا (چشمه کشکه بند) و دیگری جنب نگهبانی ورودی روستا واقع است.

5-       سوغات فیلبند لبنیات محلی، آب زرشک، رب زرشک و سیب زمینی های مرغوب و عالی آن است که فصل برداشت آن اواخر تابستان است. البته اهالی فیلبند این سیب زمینی را برای مصرف یک سال خود در خانه ها نگهداری می کنند.

6-       تاریخ سفر خانوادگی ما به فیلبند: 10و11 مرداد 95

 ———————————————————————–

شماره تماس روستای فیلبند:

آقای باباپور (متولی تکیه): 09114146953

اجاره اتاق در تکیه های روستا، هر اتاق شبی 40 هزار تومان با امکانات مشترک است.

آقای محمد دبیر (راهنمای محلی و اجاره سوییت):  09113152048

ریش سفیدهای روستای فیلبند، مرداد ماه 1395:

(برای دانلود تصویر در سایز واقعی بر روی آن کلیک نمایید)

فیلبند؛ بر فراز ابرها

جمعی از اهالی فیلبند

معصوم علی باباییان، اسماعیل ابراهیمی، رمضان داداشی، غلامحسین شفیع زاد، حسن فاضلی، معصوم علی قربانعلی پور، سید محمد مرتضوی، عیسی آملی، سید فتاح تقی زاده و علیدوست خانلری (قهرمان ۷ ساله کشتی، پیشکوستان ایران)

تصاویر بیشتر در ادامه مطلب

ادامه‌ی خواندن→

منتشرشده در گزارش های من در ماهنامه پیام بهمن, مسیرهای گردشگری و کوهنوردی مازندران | برچسب‌شده | دیدگاه‌تان را بنویسید:

قله علم کوه از مسیر سیاه سنگ ها

ارسال شده در ۱۵ مرداد ۱۳۹۵ by نیما اسماعیلی

گزارش صعود به قله علم کوه از مسیر سیاه سنگ ها

تاریخ اجرای برنامه: چهارشنبه و پنجشنبه، 13و14 مرداد 95

موقعیت جغرافیایی قله: استان مازندران، جاده چالوس، شهر کلاردشت
ارتفاع قله علم کوه: 4850 متر

اطلاعات صعود:

روز اول؛ از قرارگاه ونداربن تا پناهگاه سرچال: 7.2 کیلومتر، 5.5 ساعت، 14:30 تا 20:00، (با گام متوسط)

روز دوم؛ از پناهگاه سرچال تا قله: 6.3 کیلومتر، 8 ساعت، 06:00 تا 14:00 (با گام کند)

فرود؛ از قله تا پناهگاه سرچال: 4 ساعت، 14:45 تا 18:45 (با گام تند)

از پناهگاه سرچال تا قرارگاه ونداربن: 4 ساعت، 20:15 تا 24:30 (شبانه با گام کند)

نفرات شرکت کننده: 6 نفر – تیم قله: 4 نفر
نیما اسماعیلی (سرپرست)، رضا نورکامی (راهنما)، رضا حبیبی، حمید محسنی + ایمان حسینی، محمد شکوفکی

 

قله علم کوه

قله علم کوه – گروه نشاط زندگی

 

علم چال

علم چال

 

+ دانلود فایل جی پی اس علم کوه از مسیر سیاه سنگ ها GPS

—————————————————————–

گزارش ارسالی برای مجله جهانگردان، شماره 75، مهرماه 95

استفاده از مطلب فقط با ذکر منبع بلامانع است.

راهنمای صعود به قله‌ها

علم‌کوه؛ از مسیر سیاه سنگ‌ها

کوه‌ها را صعود کنید و نظم و آراستگی آنها را فرا گیرید. آرامشِ طبیعت در وجود شما جاری خواهد شد همانطور که نور آفتاب بر درختان جاری می‌شود. بادها طراوت و شادابی خود را در وجودتان خواهند دمید و طوفان‌ها نیروی خود را، در حالی که بیم و ترس همانند برگ‌های پاییزی از وجودتان فرو خواهند ریخت... جان مویر 1)

معرفی قله:

علم‌کوه درمنطقه‌ای زیبا در شمال ایران قرار دارد که به لحاظ موقعیت جغرافیایی از آب‌و‌هوای مطلوب بهاری برخوردار است و حتی بسیاری از کوهنوردان آن را با رشته کوه‌های آلپ در اروپا مقایسه می‌کنند. قله علم‌کوه با ارتفاع 4850 متر پس از دماوند، دومین قله مرتفع البرز مرکزیو ایران به شمار می‌رود. این قله در منطقه‌ای از البرز به نام رشته‌کوه تخت سلیمان قرار دارد و تنها نقطه‌ای از ایران است که از لحاظ زمین‌شناسی می‌توان یخچال‌های قدیمی را در آن مشاهده کرد. بیشتر شهرت این قله به خاطر دیواره‌ای است که در دامنهٔ شمالی آن واقع است و دارای فنی‌ترین و سخت‌ترین مسیرهای سنگ‌نوردی و دیواره نوردی در ایران است. این دیواره در ایران، جایگاهی مانند کوه K2 در جهان را دارا است. برای صعود به این قله باید از طریق جاده چالوس به شهر کلاردشت در نزدیکی چالوس بروید. بهترین فصل صعود به قله علم‌کوه از تمام جبهه‌ها، فصل تابستان، خصوصاً مردادماه است.

 

مسیرهای صعود:

1- مسیر جبهه جنوبی (حصارچال) 2- مسیر جبهه شمالی (سیاه سنگ) 3- مسیر گرده آلمان‌ها 4- مسیر دیواره شمالی.

حصارچال ساده‌ترین مسیر صعود به قله است که معمولا با شبمانی در دشت حصارچال همراه بوده و به طور متوسط 6 ساعت زمان می‌برد.

بهترین فصل صعود:

بهترین فصل صعود به قله علم‌کوه از تمام جبهه‌ها فصل تابستان، خصوصاً مردادماه است. اوایل مردادماه، هم‌زمان با آب شدن برف‌ها اوج سرسبزی و زیبایی منطقه حصارچال است که خیل عظیمی از کوهنوردان علاقه‌مند را از سراسر کشور به این منطقه می‌کشاند.

منابع آب در مسیر:

1- قرارگاه ونداربن 2- سنگ کشتی (2 ساعت از قرارگاه) 3- چشمه جلوی سیاه کمان (4.5 ساعت از قرارگاه) 4- چشمه پناهگاه سرچال

آنتن دهی مسیر:

همراه اول در قرارگاه ونداربن، بخش‌هایی از مسیر تا سرچال، پناهگاه سرچال و احتمالا قله (طبق گزارش سایر گروه‌ها) آنتن دارد. نکته: ظاهرا آنتن در پناهگاه سرچال قطعی دارد. چون شب اول که ما آنجا بودیم آنتن داشت اما شب دوم نه!

مکان‌های مناسب کمپینگ و شبمانی:

1- قرارگاه رودبارک، در ارتفاع 1550 متر  2- قرارگاه ونداربن، ارتفاع 2200 متر  3- پناهگاه سرچال، 3700 متر 4- علم چال، 4150 متر

ارتفاع سنجی مسیر:

شهر کلاردشت: 1200 متر متوسط، قرارگاه رودبارک: 1550 متر، قرارگاه ونداربن: 2200 متر، پناهگاه سرچال: 3700 متر، علم چال: 4150 متر در انتها، گردنه سیاه سنگ: 4430 متر، قله سیاه سنگ: 4620 متر، جانپناه سیاه سنگ: 4560 متر، قله علم کوه: 4850 متر

قرارگاه‌های کوهنوردی:

علم‌کوه دارای دو قرارگاه کوهنوردی به نام‌های قرارگاه رودبارک و قرارگاه ونداربن در شهر کلاردشت، محله رودبارک و در مسیر علم‌کوه است. قبل از عزیمت به منطقه، جهت رزرو اتاق و کسب اطلاعات می‌توانید با قرارگاه تماس حاصل فرمایید. مسئولین قرارگاه همچنین هماهنگی لازم برای کرایه نیسان یا جیپ و قاطر را برای شما انجام می‌دهند.

تلفن قرارگاه رودبارک: 52642626-011  ، تلفن قرارگاه ونداربن: 52627244-011

راهنمای صعود به علم‌کوه از مسیر سیاه سنگ‌ها:

روز اول:

1-       از کلاردشت تا قرارگاه ونداربن را با ماشین سواری خودتان طی کرده و ماشین را در حیاط قرارگاه پارک می‌کنید. یک کارت شناسایی تحویل داده و نام خود (یا گروه) و مقصد را در قرارگاه ثبت کرده و راهی می‌شوید.

2-       از کنار قرارگاه جاده خاکی را از سمت راست رودخانه ادامه می‌دهید تا حدود نیم ساعت بعد به انتهای جاده و گوسفندسرای بریر برسید که در سمت چپ رودخانه قرار دارد. از پل رد شده و مسیر را از سمت چپ رودخانه ادامه می‌دهید تا یک ربع بعد به محل تلاقی دو رودخانه و پل بعدی برسید. از پل رد می‌شوید. در اینجا پاکوب دوراهی و حتی چندراهی می‌شود که شما باید پاکوب به سمت بالا و چپ را ادامه دهید.

3-       پاکوب اصلی را ادامه می‌دهید تا جایی که قله سیاه کمان (کوه سیاه هرمی شکل) در دوردست و در انتهای دره دیده می‌شود. پاکوب اصلی شما را تا نزدیک سیاه کمان می‌برد و در بالای آخرین بلندی، پناهگاه سرچال نمایان می‌شود. از اینجا تا پناهگاه حدود 15 دقیقه دیگر راه دارید. در کل از قرارگاه ونداربن تا پناهگاه سرچال (3700 متر) 5 تا 6 ساعت برای یک گروه با گام متوسط راه است.

روز دوم:

1-       بخشی از وسایل را در پناهگاه گذاشته و صبح زود با کوله سبک راه بیفتید. از پناهگاه سرچال، پاکوب را در جهت جنوب‌غرب (بالا و چپ) در پیش بگیرید. حدود 15 دقیقه بعد وارد منطقه سنگلاخی شده و در اینجا مسیر سنگ‌چین‌ها را در امتداد پاکوب ادامه دهید تا وارد دره‌ای شوید که انتهای آن به علم چال ختم می‌شود. از پناهگاه تا علم چال حدود 2 ساعت راه است. علم چال زیر دیواره شمالی علم‌کوه واقع شده که در تمام طول سال پوشیده از برف و یخ است. ارتفاع علم چال در نزدیک دیواره حدود 4150 متر است. در علم چال، علم کوه در مقابل شما قرار دارد که قله تقریبا در منتهی‌الیه سمت راست، و بالای دیواره قرار دارد. از علم چال (محدوده 4100 متر) به چپ پیچیده، از مسیر شن اسکی همراه با پاکوب زیگزاگ، خود را به گردنه سیاه سنگ در ارتفاع 4430 متر برسانید. از پناهگاه تا گردنه سیاه سنگ حدود 2.5 تا 3 ساعت راه است. از اینجا به بعد باید وارد مسیر سیاه سنگ‌ها شوید که دست به سنگ دارد. اگر کوهنورد کم‌تجربه و یا ضعیف روی سنگ‌ها در گروه دارید، بهتر است که از همین نقطه به سمت پناهگاه برگردد.

2-       از اینجا به بعد اصلِ داستان یعنی سیاه سنگ‌ها شروع می‌شود. باید وارد مسیر سنگ‌ شده تا قله سیاه سنگ بروید و سپس ارتفاع کم کنید. مسیر عبور شما در واقع از جلوی سیاه سنگ‌ها به سمت بالا است. از روی گردنه به راست پیچیده و وارد مسیر سیاه سنگ‌ شوید. حدود نیم ساعت ابتدای مسیر پاکوب و سنگ‌چین دارد سپس باید سیم بکسل را دیده و خود را به آن برسانید. حدود یک ساعت دیگر، تا نزدیکی‌های قله، مسیر را با سیم بکسل ادامه می‌دهید. از قله سیاه سنگ (4620 متر) باید سرازیر شده و خود را به جان‌پناه نارنجی‌رنگ سیاه سنگ (4560 متر) برسانید. در کل از گردنه سیاه سنگ تا جان‌پناه حدود 2 ساعت است که بیشتر مسیر درگیری با سنگ دارد.

3-       از جان‌پناه یک پاکوب کمرنگ به سمت بالا و قله فرعی می‌رود که شما به آن کاری ندارید. باید در مسیر پاکوب اصلی به سمت پایین کمی ارتفاع کم کرده و سپس ارتفاع بگیرید تا حدود 1 ساعت دیگر به پاکوب اصلی در مسیر حصارچال برسید. این بخش از مسیر (جان‌پناه تا پاکوب حصارچال) شن اسکی و سنگلاخی و پرشیب و بعضاً بدون پاکوب است که حرکت در آن کمی با کندی صورت می‌گیرد اما مسیر، کم‌وبیش سنگ‌چین شده و با دنبال کردن سنگ‌چین‌ها می‌توانید راه را پیدا کنید.

4-       با رسیدن به مسیر حصارچال حدود نیم ساعت دیگر تا قله راه در پیش دارید که پاکوب و هموار است. به راست پیچیده و مسیر قله را در پیش بگیرید. در کل از پناهگاه سرچال تا قله برای یک گروه با گام متوسط 6 تا 7 ساعت زمان لازم است. صعود به دومین قله بلند ایران، “علم‌کوه باشکوه” گوارای وجودتان باد.

فرود:

در کل تایم فرود را حدود دوسوم تایم صعود در نظر بگیرد. 5 ساعت برای فرود از قله تا سرچال و 3.5 ساعت از سرچال تا ونداربن. اگر زمان دارید، بهتر است که شب را در پناهگاه سرچال خوابیده و فردا صبح به سمت ونداربن حرکت کنید.

نکته: در شرایط خاص مثل خراب شدن هوا و یا خستگی و عدم توان برای بازگشت از مسیر سیاه سنگ‌ها، می‌توانید از مسیر حصارچال برگردید. حداکثر 4 ساعته به تنگ گلو رسیده و از آنجا با نیسان و یا جیپ که کوهنوردان را جابجا می‌کنند می‌توانید خود را به قرارگاه ونداربن برسانید. از ونداربن می‌توانید هماهنگ کنید که با قاطر وسایل شما را از پناهگاه سرچال به پایین بیاورند.

———————————————

ادامه گزارش و تصاویر بیشتر در ادامه مطلب

ادامه‌ی خواندن→

منتشرشده در گزارش های من در مجله جهانگردان, مسیرهای گردشگری و کوهنوردی مازندران | برچسب‌شده , , , , , , , , , , , , | دیدگاه‌تان را بنویسید:

قله خلنو از تیغه های ژاندارک

ارسال شده در ۰۹ مرداد ۱۳۹۵ by نیما اسماعیلی

گزارش صعود به قله خلنو از تیغه های ژاندارک

(صعود از مسیر قله برج و تیغه های ژاندارک، فرود از مسیر کاسه)
ارتفاع قله خلنو: 4375 متر (خلنو بزرگ)
تاریخ اجرای برنامه: جمعه 95.05.08

موقعیت جغرافیایی: تهران، فشم، روستای لالون
ارتفاع مبدا صعود: 2530 متر (انتهای روستای لالون)
مسافت پیموده شده تا قله: 10.2 کیلومتر
کل مسافت پیموده شده: 19.2 کیلومتر
مدت زمان صعود: 7.5 ساعت (6:30 تا 14:00)
کل زمان برنامه: 12.5 ساعت (6:30 تا 19:00)

(تایم صبحانه: 1 ساعت ، ناهار: 1 ساعت)

نفرات شرکت کننده: (2 نفر)
نیما اسماعیلی، رضا حبیبی

قله خلنو

قله خلنو – رضا حبیبی، نیما اسماعیلی

 

قله خلنو

مسیر قله خلنو – گردنه ورزاب

قله خلنو از تیغه های ژاندارک

قله خلنو از تیغه های ژاندارک

+ دانلود فایل جی پی اس قله خلنو از مسیر تیغه های ژاندارک Kholeno GPS 

———————————————-

زمان بندی برنامه:

حرکت از تهران: 4:30 صبح
استارت پیاده روی، 2530 متر: 6:20
چشمه تلخ آب 3050: 7:50 (صبحانه 1 ساعت)
آبشار 3300: 9:15
گردنه ورزاب 3950: 10:50 (استراحت 20 دقیقه)
قله برج 4320: 12:15
خلنو کوچک 4330: 13:30
خلنو بزرگ 4375: 14:00 (توقف روی قله  10 دقیقه)
ناهار و استراحت زیر قله: 14:30 تا 15:30
گردنه ورزاب: 16:00
لالون و پایان برنامه: 18:50

————————————————————

توپوگرافی قله:

قله خلنو بزرگ به ارتفاع 4375 متر، بلندترین نقطه خط الراس‌های به هم پیوسته ای است که گران‌کوه خلنو را تشکیل میدهند. این گران‌کوه از جنوب به رودخانه جاجرود، از شمال به رودخانه نور، از غرب به رودخانه کرج و از شرق به رودخانه لار محدود می شود. پس از قله دماوند قله خلنو (همراه با قله آزادکوه) بلندترین کوه بین جاده هراز و جاده چالوس می باشد. (منبع)

کدام بلندتر است خلنو یا آزادکوه؟

منابع و نقشه های مختلف ارتفاع های مختلف و بعضن متناقضی را برای این دو قله ذکر نموده اند. برخی منابع خلنو را بلندتر و برخی نیز آزاد کوه را مرتفع ترین قله البرز مرکزی! گفته اند. نقشه توپوگرافی من ارتفاع 4390 متر برای آزاد کوه و ارتفاع 4381 متر را برای خلنو بزرگ نشان میدهد.

البته این “بلندترین قله البرز مرکزی” که برخی عنوان می کنند به نظر می رسد که طبق تقسیم بندی علمی رشته کوه البرز، صحت نداشته باشد چرا که معتبرترین تقسیم بندی، از فیروزکوه در سمت شرق تا منطقه الموت در غرب را جزو البرز مرکزی می داند که این رشته کوه ها از شمال به جنوب در حدفاصل کرانه دریای خزر تا قزوین و تهران را محصور شده اند. طبق این تقسیم بندی، قله های دماوند 5670، علم کوه 4850 و تمام قله های بالای 4 هزار متر منطقه تخت سلیمان شامل البرز مرکزی می شوند که به عبارتی دماوند بلندترین قله البرز مرکزی خواهد بود. البته تقسیم بندی های غیر رسمی دیگری نیز برای البرز وجود دارد که شاید طبق آن تقسیم بندی ها خلنو و ازادکوه را بلندترین ها در البرز مرکزی نام برده اند!

—————————————————–

راهنمای صعود به قله خلنو:

1-       پیاده روی را از بالای روستای لالون (2500 متر) شروع کرده، از تنگه لالون، چشمه تلخ آب، آبشار لالون (ارتفاع 3300 متر) رد شده تا به گردنه ورزاب در ارتفاع 3950 متر برسید. از شروع حرکت تا روی گردنه، مسیر مشخص بوده و پاکوب دارد که حدود 4 ساعت طول می کشد.

2-       از گردنه ورزاب برای صعود به قله خلنو دو راه پیش رو دارید: (تصویر ش1 ضمیمه)

الف) از طریق پاکوب کاسه. یعنی پاکوبی که در جهت شمال به سمت پایین رفته و سپس ارتفاع گرفته و به قله خلنو می رسد. این مسیر هموار، بدون خطر و کوتاه تر می باشد.

ب) از طریق قله برج و تیغه های ژاندارک. برای این مسیر باید از روی گردنه در جهت غرب ارتفاع گرفته و خود را به پای قله برج (4320 متر) برسانید. از آنجا در جهت شمال و از مسیر تیغه های ژاندارک ابتدا قله خلنو کوچک (4330 متر) را صعود نموده تا در نهایت به خلنو بزرگ برسید.

 3-       از روی گردنه ورزاب در جهت غرب قله برج را صعود نموده و در جهت شمال مسیر تیغه های ژاندارک را در پیش می گیرید. (از گردنه تا قله برج حدود یک ساعت). از قله برج تا قله خلنو بزرگ حدود 2 ساعت راه است که کمتر از یک ساعت آن از تیغه های ژاندارک می گذرد.

4-       مسیر عبور، از روی تیغه ها تقریبا مشخص است و مشکل خاصی ندارد تا جایی که به انتهای تیغه ها یعنی بلندترین نقطه آن می رسید که سخت ترین قسمت آن است. در اینجا دو راه پیش رو دارید: (تصویر ش2 ضمیمه)

الف) عبور از بالای تیغه ها، که در این قسمت شاید مجبور شوید بخشی از مسیر را به اصطلاح با خرسواری یا شترسواری (حالت نشسته) عبور کنید. مسیر نرمال و آسان تر همین مسیر است.

ب) عبور از پایین و سمت راست تیغه ها، که در این مسیر باید از سمت راست کمی ارتفاع کم کرده و تیغه ها را دور زده و خود را به پشت آن برسانید. جمعا حدود 50 متر که حدود 15 دقیقه زمان می برد. پیدا کردن جای پا و گیره روی سنگ ها در این مسیر دشوار بوده و خطر آن از مسیر بالا بیشتر است. البته سختی آن بستگی به نحوه عبور و راه گرفتن شما روی سنگ ها دارد. در هر حال پیشنهاد میکنم که از مسیر بالا حرکت کنید.

من هر دو باری که از تیغه ها رد شدم از این مسیر پایین بوده اما دفعه دوم دیدیم که پشت سر ما یک گروه (در ظاهر آماتورتر از ما) به راحتی و خیلی سریع تر از بالای تیغه ها عبور کردند!

 5-       پس از پشت سر گذاشتن تیغه ها، مسیر تا خلنو بزرگ هموار است فقط کمی فراز و نشیب دارد. حدود یک ربع بعد به بالای خلنو کوچک می رسید و از خلنو کوچک تا خلنو بزرگ حدود نیم ساعت راه در پیش دارید.

در مجموع صعود تابستانی به قله خلنو از روستای لالون 7 تا 8 ساعت با گام متوسط زمان می برد.

فرود:

برای فرود سه مسیر پاکوب پیش رو دارید که هر سه آنها در پایین (کاسه) به هم ملحق شده و در نهایت شما را به گردنه ورزاب می رسانند. دو پاکوب که مستقیما از قله سرازیر می شوند شن اسکی داشته و برای فرود مناسب تر هستند (البته به شرط داشتن زانوهای سالم!)

نکته مهم: تیغه های ژاندارک یکی از مسیرهای فنی و پرخطر است که عبور از آن نیاز به مهارت و تسلط بر روی سنگ دارد. البته در عین حال بنظرم هر کوهنوردی که مدتی کوهنوردی کرده و تسلط نسبی در مسیرهای ناهموار و روی سنگ داشته باشد قادر به عبور از تیغه ها خواهد بود. اما توصیه می شود که کوهنوردان مبتدی و کسانی که روی سنگ ضعف دارند خلنو را از پاکوب پایین (مسیر کاسه) صعود نمایند.

 نکته2: قله خلنو، هم به صورت یک روزه و هم به صورت دو روزه (1.5 روزه) قابل صعود است. پیشنهاد می شود که قله دو روزه صعود شده و در محل آبشار یا روی گردنه ورزاب شب مانی داشته باشید.

چشمه های مسیر:

1-       چشمه کوچک بین راه (حدود یک ساعت از شروع حرکت)
2-       چشمه محل تلخ آب (جلوی چشمه تلخ آب)
3-       چشمه بالای آبشار (به فاصله حدود 50 متر بالاتر از آبشار)
4-       چشمه پایین گردنه (حدود 1 ساعت مانده به گردنه)

نکته: از شروع حرکت تا آخرین چشمه مسیر، به دلیل نزدیک بودن چشمه ها، اگر یک بطری نیم لیتری آب همراه داشته باشید کافی است اما برای باقی مسیر آب به اندازه کافی بردارید چون چشمه ای در مسیر وجود ندارد مگر آب برفچال ها در صورت جوشاندن در مواقع ضروری.

آنتن دهی مسیر:

؟

آدرس روستای لالون و دسترسی به نقطه شروع:

از طریق جاده فشم خود را به میدان فشم رسانده و در میدان فشم به راست بپیچید. پس از طی حدود 10 کیلومتر (بعد از پل زایگان) به تابلوی روستای لالان در سمت چپ جاده می رسید. از اینجا تا روستا 3 کیلومتر و تا نقطه شروع 1.5 کیلومتر دیگر جاده خاکی در پیش دارید.

به روستا که رسیدید از جلوی مسجد فاطمه زهرا به چپ پیچیده و جاده آسفالت را از سمت راست رودخانه ادامه دهید. مسیر اصلی را ادامه دهید تا به جاده خاکی برسید. جاده خاکی را نیز ادامه دهید تا به پل برسید. با چرخش به چپ از روی پل عبور کنید. حدود 200 متر بالاتر، در سمت راست، به اولین کوچه می رسید (کوچه ای که دو طرف آن دیوار سنگی دارد). این کوچه به تنگه لالون راه داشته و نقطه شروع مسیر است.

محل پارک خودرو: اطراف کوچه جا برای پارک ماشین دارد اما روزهای جمعه در مسیر برگشت با شلوغی و ترافیک گردشگران مواجه می شوید. بهترین مکان برای پارک ماشین، در جاده خاکی، حدود 200 متر مانده به پل، جنب یک مغازه متروکه است که در سمت راست جاده قرار دارد.

 تصاویر بیشتر در ادامه مطلب

ادامه‌ی خواندن→

منتشرشده در مسیرهای گردشگری و کوهنوردی لواسان-فشم | برچسب‌شده , , , , , , , , , , , , , , , , | ۵ دیدگاه