قله های وستان و فیل زمین
گزارش صعود به قله های وستان (گاوبینی) و فیل زمین از لواسان بزرگ
ارتفاع قله وستان (قله گاوبینی): 3270 متر
ارتفاع قله فیل زمین: 3345 متر
موقعیت جغرافیایی: استان تهران، لواسانات، لواسان بزرگ (2200 متر)
تاریخ اجرای برنامه: جمعه 14 شهریور 1393
تعدا نفرات: 2 نفر
مدت زمان صعود: 3 ساعت تا گاوبینی و جمعا 5.5 ساعت تا فیل زمین (با احتساب 20 دقیقه تایم صبحانه)
مدت زمان فرود: 3.5 ساعت (با احتساب نیم ساعت تایم ناهار)
کل زمان برنامه: 9 ساعت (از 7 صبح تا 4 عصر)
کل مسیر پیموده شده: 18 کیلومتر (11.5 کیلومتر صعود و 6.5 کیلومتر فرود)
گام حرکت: نسبتا تند
نکته مهم: مسیر طی شده توسط ما مسیر نرمال صعود به قله فیل زمین نیست. مسیر نرمال و عمومی قله فیل زمین از لواسان بزرگ، مسیرهای زرد و نارنجی در تصویر ذیل هستند. (زرد: مسیر فرود ما)
گزارش برنامه صعود به قله فیل زمین از مسیر نرمال: اینجا
همنورد خوبم در این برنامه آقای افضلی عزیز:
مسیر صعود و فرود در گوگل ارث:
رنگ سفید: مسیر صعود ، رنگ زرد: مسیر فرود ، رنگ نارنجی: مسیر صعود و فرود آپلود شده توسط دیگر گروهها
(جهت مشاهده تصویر در سایز واقعی، بر روی آن کلیک نمایید)
+ دانلود جی پی اس قله های وستان و فیل زمین
گزارش برنامه:
از آنجایی که تابحال قله فیل زمین و وستان را صعود نکرده بودیم (و اصلا ما تا بحال لواسان بزرگ نرفته بودیم)، لذا در طول هفته در حد امکان سرچ کرده و مسیر را در گوگل ارث بررسی کردیم. همچنین از دوست خوبم آقای مهران حیدرخانی که خرداد ماه امسال قله فیل زمین را صعود کرده بودند نیز تلفنی اطلاعاتی از مسیر گرفتم. قرار ما ساعت 5.5 صبح میدان هفت تیر بود. سر ساعت به میدان هفت تیر رسیده و دوست خوبم آقای افضلی را سوار کرده و از اتوبان مدرس مسیر شمال را در پیش گرفتیم. در واقع این نخستین دیدار و اولین برنامه مشترک بنده و آقای افضلی عزیز بود. از اتوبان بابایی-شرق وارد جاده قدیم جاجرود شده و در جاده جاجرود پس از رد کردن مغازه های کنار جاده، دور برگردان را دور زده و وارد جاده سد لتیان شدیم. جاده مذکور را ادامه داده پس از گذر از کنار تاسیسات سد و بدون اینکه متوجه دوراهی یا سه راهی در مسیر شویم، پس از طی 21 کیلومتر به لواسان بزرگ رسیدیم. جاده آسفالت را داخل لواسان بزرگ ادامه داده تا به یک میدانگاهی کوچک رسیدیم که سمت راستِ میدان یک امامزاده بود و سمت چپ یک ایستگاه کوچک تاکسی. (اگر اشتباه نکنم امامزاده سلطان احمد).
بعد از میدان و چسبیده به آن، سه راهی است. مسیر سمت راست، معروف به جاده “منبع آب” مسیر صعود به قله فیل زمین بوده و مسیر سمت چپ معروف به جاده “یارداخالو” مسیر صعود به قله وستان می باشد.
قصد ما در واقع صعود به قله فیل زمین بود اما از آنجایی که مسیر را در اینجا نمی دانستیم و قله هم در معرض دید نبود، یا شانس یا اقبال وارد مسیر سمت چپ شدیم، کمی جلوتر ماشین را پارک کرده و ساعت 7 صبح پیاده روی را در جاده خاکی آغاز نمودیم. غافل از اینکه ما مسیر صعود به قله وستان را در پیش گرفته ایم. به هر حال مسیر جاده را که شیب کمی هم داشت مستقیم به سمت بالا ادامه دادیم و پس از حدود 45 دقیقه به سمت چپ سرازیر شده، کمی ارتفاع کم کرده و سپس مسیر گردنه مقابل را در پیش گرفتیم. کمی بالاتر صبحانه را صرف کرده و یالی را که روی آن قرار داشتیم به سمت گردنه ادامه دادیم. ساعت 09:15 روی گردنه به ارتفاع 2950 متر بودیم. از روی گردنه قله های سرسیاه غار و ریزان و آتشکوه به خوبی دیده می شد. محدوده آبشار برگ جهان از اینجا دیده می شد و کمی هم که ارتفاع گرفتیم روستای برگ جهان نیز در امتداد دره به خوبی در معرض دید قرار گرفت. تا اینجای کار ما فکر می کردیم که در مسیر قله فیل زمین هستیم و قله ای که در سمت راستمان دیده می شود فیل زمین است (البته با تردید!). از روی گردنه به سمت راست پیچیده و خود را به روی خط الراس به ارتفاع 3200 متر رساندیم (ساعت 10 صبح). با توجه به شناختی که از کوههای منطقه داشتیم در اینجا بود که متوجه شدیم ای دل غافل! قله ای که به فاصله کمی در سمت چپمان قرار دارد قله وستان یا همان گاوبینی بوده و در ادامه آن نیز سرسیاه غار ها قرار دارند. و اما قله فیل زمین در سمت راستمان به فاصله او ه ه ه … در انتهای همین خط الراس دیده می شود!
از روی خط الراس نمای زیبایی از دشت لار و قله دماوند در جهت شرق و شمال شرق دیده می شد. قله های ریزان، آتشکوه و ساکا هم به ترتیب و پشت سر هم در جهت شمال غرب روی یک خط الراس دیده می شدند. باد ملایمی صورتهایمان را نوازش می داد و هوا در آن صبح تابستانی عااالی بود. در واقع هوا در ارتفاع 3 هزار متر، پاییزی بود نه تابستانی. تماشای دشت لار، قله زیبای دماوند -که چندان هم از ما دور نبود- و قله های مرتفعِ دور و نزدیک ما را سرشار از انرژی کرد…
در هر حال تصمیم گرفتیم که اول وستان را که نزدیک است صعود کرده و سپس برگشته و به سمت فیل زمین حرکت کنیم. عزممان را جزم کرده و به راه افتادیم. 10 دقیقه بعد، ساعت 10:20 روی قله وستان به ارتفاع 2270 بودیم. از آنجا مجدد برگشته و مسیر قله فیل زمین را در پیش گرفتیم. بعضی جاها از سمت چپ خط الراس تراورس کردیم که مثلا ارتفاع بی مورد نگرفته باشیم اما با پشت سر گذاشتن مسیر بنظر می رسید که تراورس کردنمان چندان هم مفید فایده نبوده و شاید حرکت از روی خط الراس راحت تر می شد. به هر حال بدون مشکل خاصی خود را به گردنه پایین فیل زمین رسانده (ساعت 12:10) و از آنجا به سمت قله ادامه مسیر دادیم. ساعت 12:30 بر فراز قله فیل زمین بودیم. چند عکس یادگاری گرفته و مسیر فرود را به سمت گردنه نارده در پیش گرفتیم.
کمی پایین تر برای ناهار توقف کرده و پس از صرف ناهار مجدد مسیر را از روی خط الراس به سمت گردنه نارده ادامه دادیم. کمی قبل از گردنه از یک محل مناسب به سمت پایین ارتفاع کم کردیم. هنوز کامل به پایین یال نرسیده بودیم که با منظره دل انگیزی مواجه شدیم: رودخانه! بله یک رودخانه کوچک که از ارتفاعات فیل زمین سرچشمه گرفته و به سمت روستا در جریان بود، میان آنهمه خشکی و بی آبی! واقعا سورپرایز شدیم خصوصا اینکه آبمان هم ته کشیده بود. از آب گوارای رودخانه که در واقع آب چشمه بود نوشیده جانی تازه گرفته و مجددا مسیر را از سمت راست رودخانه و دره به سمت باغهای روستا ادامه دادیم. داخل مسیرِ باغها از آلوچه خشکه ها و نا خشکه ها کمی چیدیم و لذت بردیم (جای شما خالی) و با ادامه مسیر مالرو از داخل باغها وارد جاده ای شدیم که در واقع همان جاده منبع آب بود. پس از حدود 10-15 دقیقه پیاده روی در این جاده به میدانگاه یا همان سه راهی امامزاده رسیدیم که در ابتدای گزارش ذکر شد. از آنجا به سمت محل پارک خودرویمان حرکت کردیم که حدود 500 متر بالاتر بود. ساعت 4 عصر کنار خودرویمان بودیم و پایان یک برنامه دل انگیز که در واقع ناخواسته خط الراسی شد و ما هم خرسند از این توفیق اجباری… 🙂
———————————————————————–
آدرس روستای لواسان بزرگ:
1- بزرگراه شهید بابایی – شرق، جاده قدیم جاجرود، جاده سد لتیان
2- بزرگراه شهید بابایی، جاده لشگرک، لواسان، به سمت افجه و برگ جهان، جاده سد لتیان
* از شهر تهران، مسیر اول نزدیکتر و مناسبتر است. از تقاطع امام علی- بابایی تا ورودی مسیر سد در جاده جاجرود: 30 کیلومتر و تا لواسان بزرگ 21 کیلومتر دیگر راه است.
تصاویر برنامه:
عبور از جاده در مسیر صعود به قله گاوبینی:
نمایی از لواسان بزرگ و مسیر پیموده شده در پشت سر:
بر فراز قله گاوبینی یا گوبینی، ساعت 10:10 صبح:
نمایی زیبا از دشت لار و کوههای پیرامون از روی خط الراس:
نمایی از قله فیل زمین از روی خط الراس:
قله فیل زمین، ساعت 12:30 ظهر:
نمایی زیبا از دماوند و دشت لار (عکاسی در حالت بزرگ نمایی):
لواسان بزرگ از روی قله فیل زمین:
آقای افضلی عزیز، پای رودخانه و چشمه آب گوارا در مسیر فرود:
نمایی از قله فیل زمین و گردنه نارده، از روی جاده در مسیر برگشت:
کوچه های روستای لواسان بزرگ:
پایان
گزارش های مرتبط در همین سایت:
قله فیل زمین از لواسان بزرگ – 95.06.19
لینک این گزارش در وبلاگ قدیم نشاط زندگی
آقا دمتون گرم و همیشه پاینده باشید.ما امروز مسیر برعکس شما رو رفتیم .نکته جالب عکس باغ ویلای مسیر رفت شما به گاوبینی بود که البته باغ این فرد طماع در این مدت فرق زیادی نکرده و درختان قد نکشیده اند .البته ما خط الراسی رفتیم و بده بستونش بد نبود
همیشه به کوه و طبیعت
درود بر شما