قله سی چال از دربندسر

گزارش صعود به قله سی چال از دربندسر

تاریخ اجرای برنامه: پنجشنبه 94.04.04

ارتفاع قله سی چال: 3720 متر

موقعیت جغرافیایی: استان تهران، فشم، دربندسر
ارتفاع مبدا صعود: 2600 متر
مسافت طی شده تا قله: 6.5 کیلومتر

مسافت کل رفت و برگشت: 12.5 کیلومتر
مدت زمان صعود: 5 ساعت (با گام نسبتا آهسته)
کل زمان برنامه: 10 ساعت (7 صبح تا 5 عصر)
نفرات شرکت کننده (4 نفر):
آقایان: نیما اسماعیلی، رضا حبیبی، مجتبی داشخانه و خانم معصومه لشگریان

Tehran – Fasham – Darbandsar

گروه نشاط زندگی – قله سی چال (سیچال)

قله سی چال از دربندسر (سیچال)

(برای مشاهده تصویر در سایز واقعی بر روی آن کلیک نمایید)

+ دانلود فایل جی پی اس قله سی چال از دربندسر Sichal GPS (صعود تیرماه 94)

+ دانلود جی پی اس قله سیچال از دربندسر (مسیر پیشنهادی، مربوط به صعود خرداد ماه 1400)

(تصاویر بیشتر در ادامه مطلب)

گزارش برنامه:

به نام خالق زیبایی ها

بعد از حدود یک ماه وقفه به دلیل فصل امتحانات پایان ترم که من درگیرش بودم، مجددا برنامه ها رو از سر گرفتیم که استارتش همین قله سی چال از دربندسر بود. سی چال رو خودم قبلا از هملون و مسیر آهنگرک صعود کرده بودم اما از دربندسر نه. آقای حبیبی عزیز قبلا سی چال رو از دربندسر یه دو سه باری صعود کرده بودن که در نتیجه بدون اینکه بخوایم دنبال فایل جی پی اس باشیم و یا مسیر صعود رو در گوگل ارث ترسیم کرده و به جی پی اس منتقل کنیم، با دل قرص صعود به قله سی چال رو برای آخر هفته در نظر گرفتیم.

قرار ما ساعت 5.5 صبح گردنه قوچک بود. با حدود 10 دقیقه تاخیر من و آقای حبیبی و خانم لشگریان به آقا مجتبی ملحق شدیم که گردنه قوچک منتظر ما بودند. از اقبال خوش آقای صالحی (مدیر محترم گروه “همه ما“) هم در گردنه قوچک منتظر بچه هاشون بودند که در این روز برنامه قله جانستون داشتند. بعد از چند دقیقه توقف و چاق سلامتی با آقای صالحی عزیز با یک ماشین به سمت دربندسر به راه افتادیم. نانوایی جنب میدان لشگرک ساعت 6 صبح باز بوده و پخت می کرد.

بیشتر بخوانید: قله خلنو از تیغه های ژاندارک

پس از میدان فشم و بعد از میگون، به سه راهی شمشک – دربندسر رسیدیم که از سمت چپ وارد مسیر دربندسر شدیم. کمی جلوتر مجددا یک سه راهی بود که ما مسیر مستقیم را ادامه دادیم تا در نهایت به پارکینگ پیست اسکی دربندسر رسیدیم. ماشین را پارک کرده و ساعت 7 صبح مسیر مستقیم (جاده آسفالت) را به سمت بالا ادامه دادیم. حدود 5 دقیقه بعد به سه راهی رسیدیم که باز هم مسیر مستقیم را در پیش گرفتیم (جاده خاکی). (می شد تا اینجا نیز با ماشین آمد. جای پارک هم داشت) با ادامه مسیر وارد یک کوچه باغ قشنگ شدیم. چند دقیقه بعد فضای زیبایی برای صرف صببحانه بود که دیدیم پشه ها امان نمی دهند!! بنابراین از اتراق صرف نظر کرده و مجددا ادامه مسیر دادیم. کمی که ارتفاع گرفتیم دو مسیر پیش رو بود. مسیری که از سمت راست به سمت دره و رودخانه می رفت و مسیر دوم که از سمت چپ و از پای کوه کم کم ارتفاع می گرفت. ما مسیر سمت چپ را در پیش گرفتیم. بعد از حدود یک ساعت از ابتدای حرکت به یک دشت زیبا رسیدیم که پوشیده از گلهای زرد بود. صبحانه را همانجا بالای دشت صرف کردیم که حدود یک ساعت زمان برد.

پس از صرف صبحانه مسیر صعود را از یال سمت چپ در پیش گرفتیم. مسیر یال سرسبز و گاها پوشیده از گلهای کوچک به رنگ قرمز و سفید بود که سطح چمن را به زیبایی هر چه تمام تر پوشانده بود. پس از چندین بار فراز و فرود و عوض کردن یال -که از قبل نشان نمی داد- در نهایت به روی یال اصلی رسیدیم و با حرکت به سمت راست و تراورس از سمت چپِ قله فرعی در نهایت ساعت 12:10 بر روی قله سی چال بودیم.

نکته: در زمان تراورس از سمت چپ قله فرعی، زیاد به سنگها نزدیک نشوید. پاکوب های گوسفند رو وجود دارد که یکی از آنها پرنگ تر است. بهترین پاکوب حدود 40-50 متر پایین تر از سنگها قرار دارد که بدون اینکه به سنگ ها نزدیک شوید آن را دور زده و از پشت سنگها کم کم ارتفاع گرفته تا خود را به بالا و زیر تابلو رفلکتور برسانید.

بیشتر بخوانید: قله روته از مسیر زمستانی

پاکوب اصلی روی قله فرعی می رود که بی دردسر است. فقط آن طرف حدود 30-40 متری باید ارتفاع کم کنید تا به تابلو رفلکتور برسید.

فرود:

پس از حدود یک ساعت استراحت روی قله، مسیر فرود را در پیش گرفته و این بار برای اینکه مسیر فرودمان متفاوت از مسیر صعود باشد، با تراورس از سمت دیگرِ قله فرعی (سمت شمال) خود را به پشت قله فرعی رسانده و از آنجا مسیر دره را در پیش گرفتیم. کمی پایین تر به یک چشمه در ارتفاع حدود 3500 متر رسیدیم و مسیر دره را به سمت پایین ادامه دادیم. دره پوشیده از گلهای زرد و بنفش و سفید بود و رایحه فرح بخش گلها و گیاهان کوهی در طول مسیر به خوبی به مشام می رسید. هر چه پایین تر می رفتیم جوی ها به هم پیوسته و رودخانه پر آب تر می شد.

با اینکه تابستان بود و هوای شهر در این روزها بسیار گرم است اما خوشبختانه از لحظه استارت تا اینجای کار که در مسیر برگشت بودیم (حدود ارتفاع 3200 متر) اصلا احساس گرما نکردیم. هوا بسیار عالی و باد خنک مدام در حال وزیدن بود.

با ادامه مسیر به یک گوسفند سرا رسیدیم که از داخل گوسفند سرا عبور کرده و وارد مسیر پاکوب شدیم. کمی پایین تر به انتهای دشتی رسیدیم که صبح بالای آن برای صبحانه اتراق کرده بودیم. به فرمایش آقای حبیبی چشمه آبی در انتهای دشت و در مسیر پاکوب بود که در این فصل از سال متاسفانه خشک شده و آب نداشت!

ناهار را در میانه‌ی دشت صرف کرده و مجددا به راه افتادیم. که البته ناگفته نماند که اینجا و در ارتفاع حدود 3 هزار متر دیگر از باد خنک خبری نبوده و گرما کمی اذیت می کرد. در نهایت ساعت 5 عصر به پارکینگ پیست دربند سر و محل پارک ماشینمان رسیدیم و پایان یک برنامه عالی در کنار دوستان و همنوردان خوبم.

در مسیر برگشت، در جاده فشم گیلاس های خوبی داشتند که کیلویی 8 تا 10 هزار تومان محدوده قیمتش بود. یک جا توقف کرده و کمی گیلاس نیز خریدیم به عبارتی با تخفیف کیلویی 8500 تومان. اگر گیلاس می خرید به ظاهرش توجه نکنید، حتما یکی دو تا را باز کرده و بررسی کنید. بعضی گیلاس ها علی رغم ظاهر خوب و تازه بودشان، کرمو هستند.

بیشتر بخوانید: قله همهن

نکات قابل توجه:

+ در طول مسیر صعود و فرود به ندرت آویشن دیده می شد و همچنین گیاه کاکوتی که خیلی کم بود و از سیرک و پیازک هم خبری نبود. گفتم که حساب باز نکنید 🙂

+ تمام طول مسیر رفت و برگشت آنتن همراه اول برقرار بود.

+ چشمه های مسیر: 1- ابتدای پارکینگ، سمت چپ 2- چشمه پایین دشت (که خشک بود البته در این فصل) 3- چشمه ابتدای دره در مسیر فرود 4- و چند چشمه و نهر دیگر در مسیر دره