قله شاهدژ

نکات و توصیه ها:

1- بنظر می رسد که روی خط الراس شاهدژ سه قله می توان متصور شد:
1) قله شاهدژ غربی، به ارتفاع حدود 2900 متر (شرق قلعه و چسبیده به آن)
2) قله شاهدژ مرکزی، یا همان قله اصلی به ارتفاع 3070 متر
3) قله شاهدژ شرقی به فاصله حدود 500 متر در شرق قله اصلی که بنظر می رسد حدود 3 هزار متر ارتفاع دارد.

گزارش برنامه ها را که می خوانید دقت کنید که کدام قله و یا قله ها را صعود کرده اند. چون تایم و سختی مسیر متفاوت خواهد بود. مثلا در گزارش های پاییزه و زمستانه که بخش هایی از مسیر برف دارد، می بینید که خیلی ها به دلیل خطرات بالقوه و کمبود وقت فقط همان قله اول را صعود کرده و برمی گردند.

2- آنهایی که مدعی اند تیغه های ژاندارک ، تیغه های دارآباد و … فنی هستند، حتما یک سر به شاهدژ بزنند! ادعا نمی کنم که شاهدژ خیلی فنی هست اما واقعا درگیری با سنگ زیاد داشته و قابل مقایسه با ژاندارک و یا دارآباد نیست به مراتب فنی تر و سخت تره. یکی از خصوصیات بارز شاهدژ اینه که مسیر صعود از بین سنگها گاهی اصلا مشخص نیست. باید از فکر و تجربه ات استفاده کنی.

3- به کوهنوردان کم تجربه و آنهایی که از سنگ و دست به سنگ شدن ترس دارند، صعود به شاهدژ را اصلا توصیه نمی کنم.

4- یکی از خصوصیات بارز شاهدژ این هست که بر خلاف آنچه که از دور می بینید و متصور هستید، مسیرش طولانی بوده و بسیار فراز و نشیب دارد. روی خط الراس مدام باید ارتفاع گرفته و گاهی به شدت ارتفاع کم کنید تا در نهایت به قله برسید.

5- من زمستانه این قله را نرفتم اما حتم دارم که روزهای بارانی و زمستانهای برفی قطعا بالا رفتن از سنگها و صعود به قله کار دشواری خواهد بود که حتما نیاز به طناب خواهد داشت. پیشنهاد می شود که اولین صعود را حتما در فصول گرم و خشک سال انجام دهید.

6- برای فرود پیشنهاد می شود که مسیر دره پشتی را انتخاب کنید هم سریعتر است و هم اینکه برگشت از مسیر صعود و درگیری مجدد با سنگ ها چندان جالب و ایمن نیست.

نکته مهم: در مسیر فرود، قبل از آبشار باید از پاکوب سمت راست ارتفاع بگیرید و مجددا فرود بیایید. ادامه پاکوب (آن طرف سنگها) به فاصله حدود 50-100 متر از بالای دره عبور می کند.

پی نوشت: در این برنامه به دلیل عدم شناخت کافی از مسیر، ما بیشتر مسیر را از سمت راست یال و پایین تیغه ها رد کردیم که بسیار سخت تر است. تجربه های بعدی صعود به شاهدژ نشان داد که بیشتر مسیر از روی یال و روی تیغه ها است. فقط در نقاط خاصی مسیر از پایین و سمت راست یال می گذرد که باید به درستی تشخیص داده شده و بهترین مسیر طی شود.

***********************************************************

************************************************************

گزارش صعود به قله شاهدژ، 3060 متر

تاریخ اجرا: جمعه 94.08.01
موقعیت جغرافیایی: استان البرز، جاده چالوس، روستای سیجان

ارتفاع قله: 3060 متر
ارتفاع نقطه شروع: 2050 متر (زمین فوتبال سیجان)
ارتفاع نقطه پایان (جاده خور): 2140 متر
طول مسیر:
از نقطه شروع تا قله: 5.2 کیلومتر
طول کل مسیر: 8.2 کیلومتر (تا جاده خور)
زمان برنامه:
صعود: 5.5 ساعت (با احتساب نیم ساعت تایم صبحانه)
فرود: 3 ساعت (با احتساب 40 دقیقه تایم ناهار)
کل زمان برنامه: 9.5 ساعت (7 صبح تا 4:30 عصر)
نفرات شرکت کننده: (4 نفر)
نیما اسماعیلی، علیرضا یاوری، علی محمد مهدیون، مهران حیدرخانی

————————————————————————-

گزارش برنامه:

این برنامه به پیشنهاد آقای مهدیون گرانقدر اجرا شد. پیش از این بنده دو بار در سال 93 این قله را صعود کرده بودم و این صعود سوم من و صعود اول بقیه دوستان محسوب می شد. به فرموده آقای مهدیون، قله شاهدژ جزو لیست “صد قله برتر ایران” هست که آقای ذبیح الله حمیدی آنرا تهیه کرده اند. لیستی که آقای مهدیون آنرا دنبال کرده و با این صعود، 29 قله از صد قله را صعود کرده اند.

ساعت 5 صبح با دو خودرو از تهران به راه افتادیم. در کیلومتر 17 جاده چالوس، وارد جاده با تابلو پیست اسکی خور (خوزنکلا) شدیم. حدود 10 کیلومتر بالاتر، سر یک پیچ تند که قرار بود محل فرود ما باشد، ساعت 6:30 یکی از ماشین ها را پارک کرده و با ماشین دیگر مجددا 3 کیلومتر به عقب برگشته و ماشین را جنب زمین فوتبال سیجان و در کنار جاده پارک کردیم. ساعت 7 صبح پس از صرف کاپوچینو داغ و کیک که زحمت آنرا علیرضا کشیده بود از کنار زمین فوتبال پیاده روی خود را به سمت شمال و یال مقابل آغاز نمودیم.

با توجه به اینکه گزارش این مسیر را قبلا هم نوشته ام فکر کنم نیازی به توضیح بیشتر نیست…

————————————————————-

و اما نکات این برنامه:

1- در صعود های قبلی (سال قبل) فقط در برخی نقاط، خیلی کم سنگ چین دیده می شد. اما امسال بخش های زیادی از مسیر، خصوصا بخش نخست تا محل قلعه، سنگ چین شده بود و کمک زیادی در پیدا کردن مسیر صحیح می کرد.

باقی مسیر هم کم و بیش سنگ چین داشت و خیلی از جاهایی هم که نداشت ما خودمان سنگ چین کردیم و الحق و والانصاف سنگ چین های خوبی هم گذاشتیم که فکر کنم دیگه با این سنگ چین ها گروههای بعدی مشکلی در پیدا کردن مسیر نداشته باشند.

2- طبق سه تجربه صعود که داشتم، شاهدژ اگر از مسیر صحیح صعود شود دست به سنگ آنچنانی و فنی ندارد و بنظرم هر کوهنوردی که در کار با سنگ ضعف نداشته باشد می تواند این مسیر را صعود کند. چه آقا و چه خانم. اما اگر از مسیرهای اصلی حرکت نکنید یعنی نتوانید بهترین مسیر را تشخیص دهید آنوقت کمی با مشکل مواجه شده و شاید افراد ضعیف واقعا مشکل ساز شوند. ما در صعود اول از آنجایی که سنگ چین هم خیلی کم بود خودمان مسیریابی کردیم و در چند نقطه واقعا تلاش مضاعفی برای صعود و عبور از سنگ ها انجام دادیم که من یادم هست تا چند روز کل بدنم درد می کرد از بس که کش آمده بودیم! 🙂

3- توصیه کلی من برای این مسیر این هست که سعی کنید بیشتر از روی خط الراس و یا میل به بالا حرکت کنید. هر چند که در بیشتر مواقع مسیر پایین آسان تر و ایمن تر نشان می دهد اما واقعیت خلاف این است. خیلی جاها مسیر از پایین خط الراس هست اما هر جا که شک کردید، و دیدید که سمت بالا راه می دهد، مسیر بالا را انتخاب کنید.

4- مسیر فرود، دره غربی قله شاهدژ اصلی هست. یعنی دره ای که در سمت چپ قله شاهدژ شرقی قرار دارد. ابتدای مسیر، سنگی و پوشیده از سنگریزه هست که کمی فرود را با مشکل مواجه می کند. اما پس از آن مسیر نرمال شده و مشکل خاصی برای فرود نخواهید داشت.

تصاویر برنامه: