دریاچه چورت، باداب سورت و جنگل ابر

دریاچه چورت، باداب سورت و جنگل ابر

گزارش سفر اردیبهشت ماه، استان‌های مازندران و سمنان

این سفر در تاریخ 10 ﺗﺎ 12 ﺍﺭﺩﯾﺒﻬشت (به اتفاق خانواده) در ﻣﺴﯿﺮ زیر صورت گرفت:
ﺗﻬﺮﺍﻥ – ﻓﯿﺮﻭﺯﮐﻮﻩ – ﺟﺎﺩﻩ ﻓﺮﯾﻢ – ﺟﺎﺩﻩ ﮐﯿﺎﺳﺮ – ﺩﺍﻣﻐﺎﻥ – ﺷﺎﻫﺮﻭﺩ – ﺳﻤﻨﺎﻥ – ﺗﻬﺮﺍﻥ

 جاذبه‌ها و دیدنی‌های مسیر که از آنها بازدید بعمل آمد:

-1 ﺟﺎﺩﻩ ﻓﺮﯾﻢ
-2 ﺑﺮﺝ ﺭﺳکت
-3 ﺩﺭﯾﺎﭼﻪ سد ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﺗﻨﮕﻪ
-4 ﺟﻨﮕﻞ ﻭ ﺩﺭﯾﺎﭼﻪ ﻣﯿﺎﻧﺸﻪ ‏(ﭼﻮﺭﺕ / chorat‏)
-5 چشمه ﺑﺎﺩﺍﺏ ﺳﻮﺭﺕ
-6 ﭼﺸﻤﻪ ﻋﻠﯽ ﺩﺍﻣﻐﺎﻥ
-7 ﺯﯾﺎﺭﺗﮕﺎﻩ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺑﺴﻄﺎﻣﯽ ﺷﺎﻫﺮﻭﺩ
-8 ﺯﯾﺎﺭﺗﮕﺎﻩ ﺷﯿﺦ ﺍﺑﻮﺍﻟﺤﺴﻦ ﺧﺮﻗﺎﻧﯽ ﺷﺎﻫﺮﻭﺩ
-9 ﺟﻨﮕﻞ ﺍﺑﺮ ﺷﺎﻫﺮﻭﺩ
-10 ﻣﻌﺎﺩﻥ ﻧﻤﮏ ﮔﺮﻣﺴﺎﺭ (در مسیر برگشت)

—————————————————————

دریاچه میانشه (چورت)، روستای چورت، جاده ساری به کیاسر، (مازندران):

دریاچه چورت (میانشه)

مسیر حرکت در گوگل مپ:

مسیر دریاچه چورت، باداب سورت و جنگل ابر

شرح سفر:

صبح پنجشنبه 10 اردیبهشت به منظور بازدید از چشمه‌های باداب سورت و جنگل ابر راهی سفر شدیم. تصمیم بر این شد که از جاده فیروزکوه رفته و از مسیر سمنان برگردیم. با انتخاب جاده فریم (بین فیروزکوه و پل سفید) سعی بر این شد که از جاذبه‌های بیشتری در طی مسیر بازدید بعمل آوریم و این جاده الحق که زیبا و دیدنی بود. جاده‌ای کوهستانی و با طروات که بعضا از مبان جنگل های انبوه و پوشیده از درخت و گاهی از کنار دشت و مراتع سرسبز عبور می کند. در این جاده بجز مناظر بدیع و روستاهای مسیر، از برج رسکت و دریاچه سد سلیمان تنگه نیز از نزدیک بازدید کردیم. سپس به جاده کیاسر و روستای چورت رفته و مسیر دریاچه را در پیش گرفتیم.

بقیه در ادامه مطلب

برج رسکت (Resket): برج 900 ساله رسکت در روستای رسکت و در کیلومتر 33 جاده فریم قرار دارد.

دریاچه سد سلیمان تنگه: دریاچه آرام و زیبای پشت سد سلیمان تنگه (شهید رجایی) در کیلومتر 70 جاده فریم واقع شده است.

دریاچه چورت:

معرفی:

دریاچهٔ میانشه یا دریاچهٔ چورت (churat) (خواهرخواندهٔ دریای خزر) در فاصلهٔ ۱۰ کیلومتری روستای چورت حد فاصل ساری تا کیاسر در استان مازندران ایران قرار دارد. این دریاچه، در ۳۵۰ کیلومتری تهران در جنگل‌های بکر روستای چورت در بخش چهاردانگه شهرستان ساری واقع در ۵۰ کیلومتری جنوب این شهر است. وسعت این دریاچه حدود ۲٫۵ هکتار است. این دریاچه به دلیل نزدیکی به روستای چورت، دریاچه چورت هم نامیده می‌شود.
این دریاچه در سال ۱۳۱۸ خورشیدی بر اثر زمین‌لرزه و رانش زمین و در پی آن بسته شدن مسیر آب چشمه‌ای که در کنار دریاچه قرار دارد، بوجود آمده‌است. هنگام کاهش آب، پدیدار شدن باقیمانده درخت‌هایی که در محل پیدایش دریاچه بوده‌اند منظرهٔ ویژه‌ای را ایجاد می‌کند. این دریاچه در شکاف دره‌ای با شیب زیاد قرار گرفته و دور تا دور دریاچه را پوشش‌های جنگلی بکر و درختان قدیمی در بر گرفته‌است. شکل هندسی دریاچه به شکل بیضی کشیده بوده و ژرفای آن با توجه به میزان بارش‌های فصلی متغیر است. ماهی‌های موجود در دریاچه توسط افراد محلی به دریاچه انداخته شده‌است.

(منبع: سایت ویکی پدیا)

شرح سفر:

بالای روستا، در همان ابتدای راه یک قسمت پرشیب و ناهموار بود که عبور ماشین‌های سواری را غیر ممکن می نمود. دیگه با راهنمایی یکی از اهالی آن قسمت پر شیب را رد کردیم. طوری که ماشین بنده را خودش شخصا پشت فرمان نشسته و رد کرد و ماشین بعدی نیز پشت سرمان نکته را گرفته و از شیب عبور کرد. پس از طی 10 کیلومتر جاده خاکی، خود را به دریاچه زیبا و آرام چورت رساندیم. جالب اینکه همان توقف کوتاه در ابتدای شیب، آغازگر آشنایی و همسفر شدن ما با خانواده محترم آقای یوسفی شد که با هم به دریاچه رفته، چادرهایمان را در کنار هم برپا کرده و هم سفره و هم کلام شدیم تا صبح که خداحافظی کردیم.

نکته مهم: مسیر روستا به دریاچه چورت یک جاده خاکی کوهستانی با چند دوراهی است. برای رسیدن به دریاچه باید فقط در جاده اصلی حرکت کنید و دو راهی ها را بدین ترتیب طی کنید: از داخل روستا به ترتیب: راست، راست، راست، چپ، راست، راست. آخرین گردش به راست یک راه فرعی نسبتا مخفی به طول تقریبی 500 متر به داخل جنگل است که نشانه آن یک تنه درخت بزرگ بریده شده در دو طرف جاده است که حدود 50 متر مانده به تنه باید وارد این فرعی شوید. جاده هیچ گونه تابلو یا راهنما ندارد. اگر بدون راهنما یا دانستن راست و چپ هایی که گفته شد وارد مسیر شوید قطعا گم می شوید!

دریاچه هیچ گونه امکانات رفاهی از قبیل مغازه، سرویس بهداشتی و آنتن موبایل ندارد. در مورد آب آشامیدنی هم نهر آب در اطراف دریاچه زیاد هست اما اینکه چقدر سالم و قابل شرب باشند، نمی دانم! خلاصه اینکه شب را کنار دریاچه و با صدای آرامش بخش قورباغه‌ها گذرانده و صبح به روستای چورت برگشته و از جاده کیاسر مسیر باداب سورت را در پیش گرفتیم.

———————————————————-

پی نوشت 96.02.23:

نکاتی در ارتباط با تجربه سفر دوم به چورت، 21 و 22 اردیبهشت 96:

1-      در حالت نرمال با دو توقف برای صبحانه و ناهار و چند توقف کوتاه برای دیدن جاذبه های مسیر، فاصله 350 کیلومتری تهران تا دریاچه چورت را حدود 10 ساعت در نظر بگیرید! ما 7 صبح از تهران راه افتادیم و حدود 5 عصر به دریاچه رسیدیم. برگشتنی هم 10 صبح راه افتادیم و 7 عصر تهران بودیم. (بدون ترافیک)

2-      اگر از جاده فریم میرید حتما از گوگل مپ استفاده کنید. یا گوگل مپ و یا پرس و جو. وگرنه سر دوراهی ها که غالبا تابلو ندارند ممکنه به مشکل بر بخورید. اما هر جا که تابلو داشت در جهت فریم-ساری حرکت کنید.

3-       جاده فریم در سمت راست جاده فیرزوکوه-سوادکوه تابلو دارد. فرعی روستای چورت هم در سمت چپ جاده کیاسر تابلو وناجم – چورت دارد.

4-      اگر اهالی چورت گفتند که جاده خراب است، با ماشین خودتان نروید توجه نکنید. به هر حال جابجایی مسافر بین روستا و دریاچه برای برخی از اهالی محترم چورت منبع درآمد است پس سعی میکنند که شما را مجاب به کرایه نیسان یا پیکان بکنند. ما در هر دو سفر (اردیبهشت 94 و اردیبهشت 96) با پراید بدون مشکل خاصی تا دریاچه رفتیم. از جاده خاکی 11 کیلومتری دریاچه فقط یک کیلومتر اول از روستا و حدود 500 متر آخر تا دریاچه کم و بیش خراب و پر دست انداز است که اگر این دو قسمت را رد کنید باقی مسیر در طول جاده شوسه و تقریبا هموار است. 500 متر آخر حتی اگر غیر قابل عبور باشد نهایتا می توانید ماشین را همانجا پارک کرده و باقی راه را پیاده بروید.

5-      برای ورود به مسیر دریاچه چورت در داخل روستا اولین دوراهی را سمت راست و بعدی ها را فقط در مسیر اصلی به ترتیب: راست، راست، چپ، راست و آخری هم راست که یک فرعی تقریبا مخفی به داخل جنگل است که حدود 500 متر پایین تر شما را به دریاچه می رساند. محل این فرعی حدود 50 متر قبل از یک تنه بزرگ درخت است که بریده شده و در دو سمت جاده قرار گرفته است.

6-      تذکر مهممممم: اگر کنار دریاچه هستید، در صورت بارندگی فورا ماشین خود را به جاده برسانید. چون با خیس شدن زمین، فرعی دریاچه (همان حدود 500 متر) لغزنده شده و عبور از آن با ماشین های سواری غیر ممکن می شود. در این سفر(اردیبهشت 96) ساعت حدود 1 نیمه شب طبق پیش بینی باران ریزی شروع به باریدن گرفت که در عرض کمتر از یک ربع همه ماشین ها یا کلا دریاچه را ترک کردند و یا مثل بنده و چند نفر دیگر ماشین را به جاده اصلی رسانده و پای پیاده پیش چادر برگشتیم. البته این اتفاق یعنی مشکل لغزنده شدن فرعی کمی ضد حال بود که بنده از آن اطلاع نداشتم و همانجا از بومی ها که کنار دریاچه بودند شنیدم وگرنه با احتمال بارش شاید اصلا بیخیال چورت می شدیم.

7-      اگر چادرتان معمولی بوده و ضد آب نیست، حتما یک نایلون بزرگ همراه داشته باشید که به وقت باران روی چادر بکشید. همین چند متر نایلون می تواند تضمین کننده آسایش و خاطره خوش سفر شما باشد.

8-      جی پی اس گوشی در مسیر جاده چورت (داخل جنگل) مدام قطعی داشته و اصلا نمی شود روی آن حساب کرد. پس اصلا روی جی پی اس گوشی حساب نکنید. در مسیر رفت و برگشت بیشتر اوقات قطع بود!! شاید این مشکل فقط مربوط به گوشی بوده و دستگاه های حرفه ای جی پی اس این مشکل را نداشته باشد.

9-      اطراف دریاچه آنتن موبایل قطع است.

10-   سعی کنید از داخل روستا شماره یکی از اهالی (ترجیحا راننده نیسان) را بگیرید و برای مواقع ضروری و مبادا همراه داشته باشید.

11-   در دو سفری که به چورت داشتیم با یک اتفاق بسیار زشت و ناپسند مواجه شدیم که شاید حتی این آخرین سفرمان به چورت بوده و دیگر به این مکان زیبا نرویم. در سفر اول از حدود ساعت 11 تا  1 یا شاید 2 نیمه شب شاهد سر و صدای ماشین و موتور و عربده های عده ای از بومی ها در کنار دریاچه بودیم. گفتیم شاید از شانس بد ما بوده اما این اتفاق دقیقا ایندفعه نیز تکرار شد. یعنی در عجبم از این خلایق که ساعت 1 یا 2 نیمه شب چنان با صدای بلند موزیک و سر و صدا و خنده و عربده و … که انگار نه انگار که آنهمه گردشگر برای آرامش و آسایش به اینجا آمده و الان داخل چادرها در حال استراحت و خواب هستند!!! خدایا… نباید حرص خورد. اینجا ایرانه و این نه اولین بار بود و نه آخرینش!!

12-   طول جاده فریم 74 کیلومتر، از لحظه ورود به جاده کیاسر تا فرعی وناجم-چورت: 22 کیلومتر و از آنجا تا روستای چورت: 15 کیلومتر و طول جاده خاکی تا دریاچه چورت: 11.5 کیلومتر است.

+ دانلود جی پی اس دریاچه چورت (برداشت از صفحه ویکی لاک آقای فرشاد آقابراری)

———————————

باداب سورت: نشانه ورودی روستای اروست (Orost) و سورت، در جاده کیاسر، یک پمپ بنزین در سمت راست جاده است که ورودی درست بعد از پمپ بنزین در سمت چپ است. (تابلوی راهنما افتاده بود!). پس از طی 18 کیلومتر به سه راهی مالخواست – باداب سورت رسیدیم. در اینجا نیروی انتظامی چند مینی بوس را متوقف کرده و در حال سین جیم کردن آنها بود! شاید مجوز تور نداشتند. از اینجا تا باداب سورت 4 کیلومتر جاده خاکی را طی کردیم تا به محل پارکینک باداب سورت رسیدیم. چشمه های باداب سورت دیگر آن صفا و پرآبی سابق را که در عکس ها دیده بودیم نداشت. شاید هم نظر بعضی ها این باشد که ارزش آنهمه خاک خوردن در جاده خاکی و پیاده روی در شیب کوه تا رسیدن به چشمه را نداشته باشد. اما خب بنظرم در کل بد نبود. به هر حال چنین جاذبه های منحصر به فردی را باید رفت و از نزدیک دید. باداب سورت دومین جاذبه طبیعی ثبت شده در کشور بعد از دماوند است و نظیر آن در دنیا فقط سه تا هستند، با خودش چهار تا. (اگر اشتباه نکنم). بالا رفتن را خودمان با پاهای مبارک در آن گرما و در شیب تند رفتیم بالا (حدود 15-20 دقیقه) و پایین آمدن هم با نیسان آمدیم از جاده پشتی، نفری 2 هزار تومان. در مورد وضعیت آب چشمه ها از یکی از بومی ها جویا شدم که چرا کم است و … گفتند که اینجا بهار و تابستان و زمستان آب چشمه ها همین قدر است و فرق چندانی ندارد. کم بودن آب چشمه در حال حاضر بر می گردد به کم شدن کلی آب چشمه در چند سال اخیر.

چشمه علی دامغان: بعد از باداب سورت به سمت دامغان حرکت کرده و سر راه از چشمه علی دامغان بازدید کوتاهی داشتیم. چه آبی در دل آن کویر خشک و سوزان!

ناهار را در دامغان، (کبابی بناب) صرف کردیم که الحق والانصاف خوب و با کیفیت بود و قیمت مناسب، طوری که ناهار برگشتمان را نیز دوباره برگشتیم همانجا. (کبابی کوچکی داخل دامغان، دور یکی از میدان ها در مسیر شاهرود، بعد از میدان، ابتدای بلوار، سمت راست). حدود ساعت 5 عصر شاهرود بودیم.

چند کیلومتر بالاتر از شاهرود به سمت جنگل ابر، ابتدا از زیارتگاه بایزید بسطامی و مسجد جامع  و برج کاشانه بسطام بازدید کرده و با ادامه مسیر وارد فرعی نوخرقان شده و شب را در حیاط زیارتگاه شیخ ابوالحسن خرقانی چادر زدیم که در این مکان برای رفاه حال مسافرین امکانات برپایی چادر و سرویس بهداشتی تدارک دیده شده است. سوئیت های نوساز و تمیزی هم گوشه محوطه بود که پرسیدیم گفتند شبی 70 هزار تومان. نانوایی نزدیک زیارتگاه بوده و یک سوپری کوچک هم جلوی زیارتگاه وجود دارد.

زیارتگاه بایزید بسطامی شاهرود: آرامگاه و زیارتگاه تاریخی بایزید بسطامی با قدمت 700 سال در 6 کیلومتری شهر شاهرود و در مسیر جنگل ابر قرار دارد.

مسجد جامع و برج کاشانه بسطام شاهرود: برج کاشانه و مسجد جامع با قدمت 700 سال در نزدیکی بایزید بسطامی واقع است.

آرامگاه شیخ ابوالحسن خرقانی شاهرود: آرامگاه و زیارتگاه خرقانی در 24 کیلومتری شاهرود و در روستای نوخرقان در مسیر جنگل ابر قرار گرفته است. محوطه این آرامگاه دارای امکانات برای اسکان مسافرین و برپایی چادر است.

نکته: اگر قصد بازدید و شب مانی در آرامگاه خرقانی را نداشته باشید نیازی به ورود به نوخرقان نیست. با ادامه جاده اصلی از شاهرود، به ورودی روستای ابر می رسید که تا روستا جاده آسفالته است.

جنگل ابر (شاهرود): صبح روز شنبه پس از صرف صبحانه، از کنار زیارتگاه خرقانی جاده جنگل ابر را در پیش گرفتیم که یک جاده خاکی به طول تقریبا 4 کیلومتر است. این جاده کمی بالاتر به جاده اصلی جنگل ابر می رسد. بدون اینکه وارد روستای ابر شویم جاده خاکی را به سمت جنگل ابر ادامه دادیم و پس از طی حدود 20 کیلومتر جاده خاکی (از زیارتگاه) که بعضا ناهموار هم بود و با عبور ماشین‌های دیگر پر از خاک می شد، در نهایت به بلندترین نقطه در مسیر جاده رسیدیم که در آنجا مینی بوس ها و ماشین‌ها پارک کرده بودند و مشخص بود که انتهای مسیر ماشین رو است. ما آنجا را نیز رد کرده و وارد سرازیری شدیم که به شیرین آباد و در نهایت علی آباد کتول ختم می شود. در همان ابتدای سرازیری دو محیط بان محترم حضور داشتند. از آنها پرسیدیم گفتند که این جاده را شاید بتوانی پایین بروی اما برگشت امکان پذیر نیست. جهت اطلاع می خواستم بدانم که آیا می شود جاده جنگل ابر تا علی آباد را با ماشین سواری (غیر شاسی بلند) طی کرد یا نه؟ این جاده فکر کنم حدود 40 کیلومتر باشد. طبق پرس و جو از دو محیط بان و یکی دو نفر بومی منطقه متوجه شدیم که مسیر رفت چون سرازیری است شاید بشود با سواری رفت (آنهم شاید) اما برگشت به دلیل شیب زیاد و ناهموار بودن جاده محال است. ماشین‌های شاسی بلند مثل جیپ در این مسیر رفت و آمد می کنند.

خلاصه اینکه جنگل ابر در آن ساعاتی که ما آنجا بودیم (حدود ظهر و اوایل عصر) جلوه و جذابیت خاصی نداشت. از ابرهای معروفش که جویا شدیم گفتند که صبح هنگام و قبل از غروب زمان‌هایی که هوا سمت مازندران ابرای باشد، ابرها به دره‌های جنگل ابر نفوذ کرده و آن مناظر بدیع را پدید می آورند. اطلاع دقیقی از این پدیده ندارم و این هم اطلاعاتی بود که از آن دو محیط بان و اهالی گرفتم.

داخل جنگل ابر و در مسیر آن هیچ گونه امکانات و یا مغازه و کافه ای نبود بجز فروشندگان هیزم و داخل جنگل ابر یک سرویس بهداشتی بود که آنهم درش بسته بود.

در مسیر برگشت از آب چشمه گوارایی که کنار جاده بود (داخل جنگل ابر) استفاده کرده و مسیر برگشت را به سمت روستای ابر ادامه دادیم. اینبار دیگر به سمت نوخرقان ادامه مسیر ندادیم بلکه وارد روستای ابر شده و از جاده اصلی که آسفالته بود به سمت شاهرود حرکت کردیم.

پس از پشت سر گذاشتن شهرهای شاهرود، دامغان و سمنان به گرمسار رسیدیم. از آنجایی که پاییز سال 93 از معادن نمک گرمسار بازدید داشتیم (و دلمان برای آن نمک‌های رنگین تنگ شده بود).

معادن نمک گرمسار: بعد از گرمسار، 16 کیلومتر مانده به ایوانکی از سمت چپ وارد فرعی معادن نمک شده و به معدن متروکه رفتیم. (گزارش معادن نمک در همین وبلاگ منتشر شده است). این بار نیز به همان محل معدن قبلی رفتیم اما جالب اینکه یک معدن دیگر (با سه دهانه ورودی) نیز در پایین معدن قبلی قرار داشتند که ما در سفر قبلی آنها را ندیده بودیم! در واقع سورپرایز شدیم! معدن متروکه ای که داخل آن ستون‌های عظیم و کف آن پر از آب بود. واقعا زیبا و تماشایی بود. پس از حدود یک ساعت گشت و گذار داخل و حول و حوش معادن و تجدید دیدار با سنگ های زیبا و رنگین نمک، مجددا به جاده گرمسار برگشته و مسیر تهران را در پیش گرفتیم.

قبل از پاکدشت، در شریف آباد (دقیقا چسبیده به پلیس راه شریف آباد-گرمسار، سمت راست) به پیشنهاد بانو و دختر دردانه‌ام توقف کرده و در بستنی فروشی شاندرمن، بستنی میوه‌ای اسکوپی میل نمودیم که فضای مغازه و بستنی هر دو خوب بودند و در آن غروب نسبتا گرم واقعا چسبید. (جای همه دوستان خالی)

این نکته را هم بگم که پرداختن و ذکر این جزئیات علاوه بر ثبت برای خودم، برای این نیز هست که خواننده این گزارش بداند که چنین جا و چنین مکانی در مسیر هست که در صورت تمایل می تواند از خدمات آن بهره مند گردد.

حدود ساعت 9 شب تهران بودیم و پایان سفر.

سه روز و دو شب. 80 لیتر بنزین مصرف شد. دو شب در چادر خوابیدیم و حدود 350 هزار تومان کل هزینه سفرمان شد.

نکته قابل ذکر اینکه: همانطور که پیش بینی می کردیم، کل مسیر از سمنان تا تهران بدون ترافیک بود و اصولا علت انتخاب این مسیر برای برگشت هم همین بوده است.

تصاویر برنامه:
 جاده فریم (پل سفید به کیاسر)، (مازندران):

جاده فریم

برج رسکت، جاده فریم، روستای رسکت (مازندران):

برج رسکت

برج رسکت

عکس جدید از برج رسکت – 98.03.02

دریاچه سد سلیمان تنگه، جاده فریم (مازندران):

دریاچه سد سلیمان تنگه (شهید رجایی)

جنگل و دریاچه چورت (میانشه)، جاده کیاسر، روستای چورت (مازندران):

دریاچه چورت در بهار

دریاچه زیبای چورت:

دریاچه چورت در بهار

دریاچه زیبای چورت:

دریاچه چورت در بهار

دریاچه زیبای چورت:

دریاچه چورت در بهار

چشمه های رنگین باداب سورت، جاده کیاسر (مازندران):

چشمه باداب سورت

چشمه های رنگین باداب سورت، جاده کیاسر (مازندران):

چشمه باداب سورت

چشمه علی دامغان (سمنان):

چشمه علی دامغان

زیارتگاه بایزید بسطامی، بسطام شاهرود، (سمنان):

زیارتگاه بایزید بسطامی

برج مسجد جامع بسطام، شاهرود، (سمنان):

برج مسجد جامع بسطام، شاهرود

زیارتگاه شیخ ابوالحسن خرقانی، شاهرود، (سمنان):

زیارتگاه شیخ ابوالحسن خرقانی، شاهرود

جنگل ابر، شاهرود، (سمنان):

جنگل ابر، شاهرود، (سمنان)

***

مسیر برگشت:

معادن متروکه نمک، گرمسار، (سمنان):

معادن متروکه نمک، گرمسار، (سمنان)

معدن متروکه نمک که داخل آنرا آب فراگرفته و ستون‌های بزرگی که در هنگام استخراج برای پایداری معدن ایجاد شده است. ترکیب آب و این ستون‌های بزرگ جلوه زیبایی به این معادن متروکه بخشیده است:

معادن متروکه نمک، گرمسار، (سمنان)

سنگ زیبا و رنگین نمک در بیرون معدن که در اثر عوامل طبیعی (باد و باران و فرسایش) به این اشکال زیبا درآمده‌اند!:

سنگ نمک، معدن گرمسار

پایان

لینک های مرتبط در همین سایت:

دریاچه الندان – باداب سورت

جاذبه های گردشگری و کوهنوردی مسیر فیروزکوه – سوادکوه