گزارش صعود به قله علم کوه از مسیر سیاه سنگ ها
تاریخ اجرای برنامه: چهارشنبه و پنجشنبه، 13و14 مرداد 95
موقعیت جغرافیایی قله: استان مازندران، جاده چالوس، شهر کلاردشت
ارتفاع قله علم کوه: 4850 متر
اطلاعات صعود:
روز اول؛ از قرارگاه ونداربن تا پناهگاه سرچال: 7.2 کیلومتر، 5.5 ساعت، 14:30 تا 20:00، (با گام متوسط)
روز دوم؛ از پناهگاه سرچال تا قله: 6.3 کیلومتر، 8 ساعت، 06:00 تا 14:00 (با گام کند)
فرود؛ از قله تا پناهگاه سرچال: 4 ساعت، 14:45 تا 18:45 (با گام تند)
از پناهگاه سرچال تا قرارگاه ونداربن: 4 ساعت، 20:15 تا 24:30 (شبانه با گام کند)
نفرات شرکت کننده: 6 نفر – تیم قله: 4 نفر
نیما اسماعیلی (سرپرست)، رضا نورکامی (راهنما)، رضا حبیبی، حمید محسنی + ایمان حسینی، محمد شکوفکی
+ دانلود فایل جی پی اس علم کوه از مسیر سیاه سنگ ها GPS
—————————————————————–
گزارش ارسالی برای مجله جهانگردان، شماره 75، مهرماه 95
استفاده از مطلب فقط با ذکر منبع بلامانع است.
راهنمای صعود به قلهها
علمکوه؛ از مسیر سیاه سنگها
کوهها را صعود کنید و نظم و آراستگی آنها را فرا گیرید. آرامشِ طبیعت در وجود شما جاری خواهد شد همانطور که نور آفتاب بر درختان جاری میشود. بادها طراوت و شادابی خود را در وجودتان خواهند دمید و طوفانها نیروی خود را، در حالی که بیم و ترس همانند برگهای پاییزی از وجودتان فرو خواهند ریخت... جان مویر 1)
معرفی قله:
علمکوه درمنطقهای زیبا در شمال ایران قرار دارد که به لحاظ موقعیت جغرافیایی از آبوهوای مطلوب بهاری برخوردار است و حتی بسیاری از کوهنوردان آن را با رشته کوههای آلپ در اروپا مقایسه میکنند. قله علمکوه با ارتفاع 4850 متر پس از دماوند، دومین قله مرتفع البرز مرکزیو ایران به شمار میرود. این قله در منطقهای از البرز به نام رشتهکوه تخت سلیمان قرار دارد و تنها نقطهای از ایران است که از لحاظ زمینشناسی میتوان یخچالهای قدیمی را در آن مشاهده کرد. بیشتر شهرت این قله به خاطر دیوارهای است که در دامنهٔ شمالی آن واقع است و دارای فنیترین و سختترین مسیرهای سنگنوردی و دیواره نوردی در ایران است. این دیواره در ایران، جایگاهی مانند کوه K2 در جهان را دارا است. برای صعود به این قله باید از طریق جاده چالوس به شهر کلاردشت در نزدیکی چالوس بروید. بهترین فصل صعود به قله علمکوه از تمام جبههها، فصل تابستان، خصوصاً مردادماه است.
مسیرهای صعود:
1- مسیر جبهه جنوبی (حصارچال) 2- مسیر جبهه شمالی (سیاه سنگ) 3- مسیر گرده آلمانها 4- مسیر دیواره شمالی.
حصارچال سادهترین مسیر صعود به قله است که معمولا با شبمانی در دشت حصارچال همراه بوده و به طور متوسط 6 ساعت زمان میبرد.
بهترین فصل صعود:
بهترین فصل صعود به قله علمکوه از تمام جبههها فصل تابستان، خصوصاً مردادماه است. اوایل مردادماه، همزمان با آب شدن برفها اوج سرسبزی و زیبایی منطقه حصارچال است که خیل عظیمی از کوهنوردان علاقهمند را از سراسر کشور به این منطقه میکشاند.
منابع آب در مسیر:
1- قرارگاه ونداربن 2- سنگ کشتی (2 ساعت از قرارگاه) 3- چشمه جلوی سیاه کمان (4.5 ساعت از قرارگاه) 4- چشمه پناهگاه سرچال
آنتن دهی مسیر:
همراه اول در قرارگاه ونداربن، بخشهایی از مسیر تا سرچال، پناهگاه سرچال و احتمالا قله (طبق گزارش سایر گروهها) آنتن دارد. نکته: ظاهرا آنتن در پناهگاه سرچال قطعی دارد. چون شب اول که ما آنجا بودیم آنتن داشت اما شب دوم نه!
مکانهای مناسب کمپینگ و شبمانی:
1- قرارگاه رودبارک، در ارتفاع 1550 متر 2- قرارگاه ونداربن، ارتفاع 2200 متر 3- پناهگاه سرچال، 3700 متر 4- علم چال، 4150 متر
ارتفاع سنجی مسیر:
شهر کلاردشت: 1200 متر متوسط، قرارگاه رودبارک: 1550 متر، قرارگاه ونداربن: 2200 متر، پناهگاه سرچال: 3700 متر، علم چال: 4150 متر در انتها، گردنه سیاه سنگ: 4430 متر، قله سیاه سنگ: 4620 متر، جانپناه سیاه سنگ: 4560 متر، قله علم کوه: 4850 متر
قرارگاههای کوهنوردی:
علمکوه دارای دو قرارگاه کوهنوردی به نامهای قرارگاه رودبارک و قرارگاه ونداربن در شهر کلاردشت، محله رودبارک و در مسیر علمکوه است. قبل از عزیمت به منطقه، جهت رزرو اتاق و کسب اطلاعات میتوانید با قرارگاه تماس حاصل فرمایید. مسئولین قرارگاه همچنین هماهنگی لازم برای کرایه نیسان یا جیپ و قاطر را برای شما انجام میدهند.
تلفن قرارگاه رودبارک: 52642626-011 ، تلفن قرارگاه ونداربن: 52627244-011
راهنمای صعود به علمکوه از مسیر سیاه سنگها:
روز اول:
1- از کلاردشت تا قرارگاه ونداربن را با ماشین سواری خودتان طی کرده و ماشین را در حیاط قرارگاه پارک میکنید. یک کارت شناسایی تحویل داده و نام خود (یا گروه) و مقصد را در قرارگاه ثبت کرده و راهی میشوید.
2- از کنار قرارگاه جاده خاکی را از سمت راست رودخانه ادامه میدهید تا حدود نیم ساعت بعد به انتهای جاده و گوسفندسرای بریر برسید که در سمت چپ رودخانه قرار دارد. از پل رد شده و مسیر را از سمت چپ رودخانه ادامه میدهید تا یک ربع بعد به محل تلاقی دو رودخانه و پل بعدی برسید. از پل رد میشوید. در اینجا پاکوب دوراهی و حتی چندراهی میشود که شما باید پاکوب به سمت بالا و چپ را ادامه دهید.
3- پاکوب اصلی را ادامه میدهید تا جایی که قله سیاه کمان (کوه سیاه هرمی شکل) در دوردست و در انتهای دره دیده میشود. پاکوب اصلی شما را تا نزدیک سیاه کمان میبرد و در بالای آخرین بلندی، پناهگاه سرچال نمایان میشود. از اینجا تا پناهگاه حدود 15 دقیقه دیگر راه دارید. در کل از قرارگاه ونداربن تا پناهگاه سرچال (3700 متر) 5 تا 6 ساعت برای یک گروه با گام متوسط راه است.
روز دوم:
1- بخشی از وسایل را در پناهگاه گذاشته و صبح زود با کوله سبک راه بیفتید. از پناهگاه سرچال، پاکوب را در جهت جنوبغرب (بالا و چپ) در پیش بگیرید. حدود 15 دقیقه بعد وارد منطقه سنگلاخی شده و در اینجا مسیر سنگچینها را در امتداد پاکوب ادامه دهید تا وارد درهای شوید که انتهای آن به علم چال ختم میشود. از پناهگاه تا علم چال حدود 2 ساعت راه است. علم چال زیر دیواره شمالی علمکوه واقع شده که در تمام طول سال پوشیده از برف و یخ است. ارتفاع علم چال در نزدیک دیواره حدود 4150 متر است. در علم چال، علم کوه در مقابل شما قرار دارد که قله تقریبا در منتهیالیه سمت راست، و بالای دیواره قرار دارد. از علم چال (محدوده 4100 متر) به چپ پیچیده، از مسیر شن اسکی همراه با پاکوب زیگزاگ، خود را به گردنه سیاه سنگ در ارتفاع 4430 متر برسانید. از پناهگاه تا گردنه سیاه سنگ حدود 2.5 تا 3 ساعت راه است. از اینجا به بعد باید وارد مسیر سیاه سنگها شوید که دست به سنگ دارد. اگر کوهنورد کمتجربه و یا ضعیف روی سنگها در گروه دارید، بهتر است که از همین نقطه به سمت پناهگاه برگردد.
2- از اینجا به بعد اصلِ داستان یعنی سیاه سنگها شروع میشود. باید وارد مسیر سنگ شده تا قله سیاه سنگ بروید و سپس ارتفاع کم کنید. مسیر عبور شما در واقع از جلوی سیاه سنگها به سمت بالا است. از روی گردنه به راست پیچیده و وارد مسیر سیاه سنگ شوید. حدود نیم ساعت ابتدای مسیر پاکوب و سنگچین دارد سپس باید سیم بکسل را دیده و خود را به آن برسانید. حدود یک ساعت دیگر، تا نزدیکیهای قله، مسیر را با سیم بکسل ادامه میدهید. از قله سیاه سنگ (4620 متر) باید سرازیر شده و خود را به جانپناه نارنجیرنگ سیاه سنگ (4560 متر) برسانید. در کل از گردنه سیاه سنگ تا جانپناه حدود 2 ساعت است که بیشتر مسیر درگیری با سنگ دارد.
3- از جانپناه یک پاکوب کمرنگ به سمت بالا و قله فرعی میرود که شما به آن کاری ندارید. باید در مسیر پاکوب اصلی به سمت پایین کمی ارتفاع کم کرده و سپس ارتفاع بگیرید تا حدود 1 ساعت دیگر به پاکوب اصلی در مسیر حصارچال برسید. این بخش از مسیر (جانپناه تا پاکوب حصارچال) شن اسکی و سنگلاخی و پرشیب و بعضاً بدون پاکوب است که حرکت در آن کمی با کندی صورت میگیرد اما مسیر، کموبیش سنگچین شده و با دنبال کردن سنگچینها میتوانید راه را پیدا کنید.
4- با رسیدن به مسیر حصارچال حدود نیم ساعت دیگر تا قله راه در پیش دارید که پاکوب و هموار است. به راست پیچیده و مسیر قله را در پیش بگیرید. در کل از پناهگاه سرچال تا قله برای یک گروه با گام متوسط 6 تا 7 ساعت زمان لازم است. صعود به دومین قله بلند ایران، “علمکوه باشکوه” گوارای وجودتان باد.
فرود:
در کل تایم فرود را حدود دوسوم تایم صعود در نظر بگیرد. 5 ساعت برای فرود از قله تا سرچال و 3.5 ساعت از سرچال تا ونداربن. اگر زمان دارید، بهتر است که شب را در پناهگاه سرچال خوابیده و فردا صبح به سمت ونداربن حرکت کنید.
نکته: در شرایط خاص مثل خراب شدن هوا و یا خستگی و عدم توان برای بازگشت از مسیر سیاه سنگها، میتوانید از مسیر حصارچال برگردید. حداکثر 4 ساعته به تنگ گلو رسیده و از آنجا با نیسان و یا جیپ که کوهنوردان را جابجا میکنند میتوانید خود را به قرارگاه ونداربن برسانید. از ونداربن میتوانید هماهنگ کنید که با قاطر وسایل شما را از پناهگاه سرچال به پایین بیاورند.
———————————————
ادامه گزارش و تصاویر بیشتر در ادامه مطلب
=================================
گزارش برنامه
تاریخ اجرای برنامه: چهارشنبه و پنجشنبه، 13و14 مرداد 95
موقعیت جغرافیایی قله: استان مازندران، جاده چالوس، شهر کلاردشت
گروه کوهنوردی “نشاط زندگی”
نفرات شرکت کننده: 6 نفر (تیم قله: 4 نفر)
سرپرست برنامه: نیما اسماعیلی
اطلاعات صعود:
روز اول؛ از قرارگاه ونداربن تا پناهگاه سرچال: 7.2 کیلومتر، 5.5 ساعت، 14:30 تا 20:00، (با گام متوسط)
روز دوم؛ از پناهگاه سرچال تا قله: 6.3 کیلومتر، 8 ساعت، 06:00 تا 14:00 (با گام کند)
فرود؛ از قله تا پناهگاه سرچال: 4 ساعت، 14:45 تا 18:45 (با گام تند)
از پناهگاه سرچال تا قرارگاه ونداربن: 4 ساعت، 20:15 تا 24:30 (شبانه با گام کند)
شرح برنامه:
روز اول:
ساعت 6 صبح چهارشنبه 13 مردادماه 95، شش نفر از اعضای گروه با دو خودرو شخصی خودمان از تهران به سمت جاده چالوس و شهر کلاردشت به راه افتادیم. صبحانه را بین راه صرف کرده و پس از طی 130 کیلومتر از پل فردیس، به مرزنآباد و ورودی کلاردشت رسیدیم. 20 کیلومتر دیگر در جاده کوهستانی و پیچدرپیچ راندیم تا ساعت 10:30 به کلاردشت رسیدیم. نان و سایر ملزومات را از کلاردشت تهیهکرده و به سمت محله رودبارک و قرارگاه ونداربن به راه افتادیم. جاده دسترسی به رودبارک یک جاده آسفالته پردستانداز به طول 7 کیلومتر است که عبور از آن نیاز به کمی شکیبایی دارد. از سهراهی قرارگاه رودبارک (قرارگاه پایین) به سمت چپ پیچیده و 10 کیلومتر دیگر جاده خاکی پردستانداز را در مدت 45 دقیقه طی کردیم تا ساعت 13 به قرارگاه ونداربن رسیدیم. ماشینها را در حیاط قرارگاه پارک کرده و وارد ساختمان قرارگاه شدیم. بزرگی، تمیزی و مجهز بودن این قرارگاه هر تازهواردی را در وهله اول مجذوب خود میکند. ناهاری را که تدارک دیده بودیم، داخل قرارگاه و در رستوران بزرگ آن صرف کرده و قبل از حرکت از مسئولین قرارگاه در مورد وضعیت گروههای اعزامی به سرچال پرسیدیم که گفتند منطقه بسیار خلوت بوده و نگران جا در پناهگاه نباشید بنابراین از همراه بردن چادرها صرفنظر کردیم. با ثبت مشخصات گروه و ارائه یک کارت شناسایی قرارگاه را ترک کردیم. کولهها را بسته و ساعت 14:30 مسیر جاده خاکی را در جهت جنوب و در خلاف جهت رودخانه به سمت سرچال در پیش گرفتیم. آسمان آبی و هوا آفتابی بود و در ارتفاع 2200 متر، گرمای تابستان آنچنانکه باید احساس نمیشد.
طبق آدرسی که در قسمت “راهنمای صعود به قله” در سطور بالا ذکر کردم مسیر را طی کردیم. پس از طی حدود 2 ساعت قله تیره و هرمی شکل سیاه کمان در دوردست نمایان شد که مسیر حرکت به سمت سرچال را نشان میدهد. در طول مسیر از کنار سنگ بزرگی گذشتیم که به آن سنگ کشتی میگویند و کنار آن از آب گوارای اولین چشمه مسیر نوشیدیم. پس از سنگ کشتی بر طراوت و سرسبزی مسیر افزوده شد. سپس وارد دشتی شدیم که ترکیب سبزه و گل و سنگهای بزرگ داخل دشت زیبایی خاصی به آن بخشیده بود. به گفته آقا رضا که راهنمای ما در این برنامه بوده و آشنایی خوبی به منطقه داشتند، به اینجا پیت سرا (معادل گوسفند سرا) گفته میشد. کمی بالاتر، تماشای چشمه پرآب سیاه کمان که در آنسوی دره همچون رودی خروشان از دل کوه به بیرون میجوشید همه ما را به ستایش خالق آن واداشت. با ادامه راه در مسیر پاکوب ساعت 20 به پناهگاه سرچال در ارتفاع 3700 متر رسیدیم درحالیکه خورشید سخاوتمندانه واپسین تلألؤ خود را بر دشت زیبای سرچال و منطقه تخت سلیمان میتاباند.
پناهگاه سرچال دارای چهار اتاق است که طبق شمارش ما این چهار اتاق جمعاً گنجایش حدود 90 نفر را روی تخت دارد. در صورت لزوم در هر اتاق چند نفر هم میتوانند روی زمین بخوابند. بااینحال در ایام تعطیل و آخر هفتهها ظرفیت پناهگاه پرشده و کوهنوردان در بیرون پناهگاه چادر میزنند. یکی از اتاقهای بالا دارای روشنایی (چراغ برق) است که ظاهراً با سیستم خورشیدی کار میکند. آنتن همراه اول در پناهگاه برقرار است و حتی اینترنت آن نیز کموبیش با سرعت کم وجود دارد. اما آنتن پایدار نبوده و برخی مواقع نوسان و حتی قطعی کامل دارد. طوری که شب اول بهطور کامل وصل بوده اما شب پنجشنبه اصلاً آنتن وجود نداشت! سرچال در چهارشنبه شب بسیار خلوت بوده و بهجز ما فقط یک گروه کوچک دیگر در پناهگاه حضور داشتند. سکوت و آرامش دشت سرچال وسوسه میکرد که ساعتها بنشینی و آسمان پرستارهاش را تماشا کنی اما فردا روز سختی در پیش داشتیم، بنابراین چشم و دل از آسمان پرستاره برداشته و داخل پناهگاه سوپ آمادهای را که برای شام تدارک دیده بودیم دور همی صرف کرده و خواب راحتی را تا صبح تجربه کردیم.
روز دوم:
ساعت 4 صبح بیدارباش بود. صبحانه را صرف کرده، وسایل غیرضروری را در گوشه پناهگاه چیده و با کولههای سبک، ساعت 6 صبح پناهگاه را به سمت علم چال ترک کردیم. با نزدیک شدن به منطقه علم چال، علمکوه باشکوه هر چه تمامتر رخ نموده و مبارز میطلبید. گرده آلمانها همراه با سنگ سماور، دیواره علم، سیاه سنگها و قله علم بر فراز آنها در کنار زیباییهای یخچال طبیعی علم چال که در تمام سال پوشیده از برف و یخ است، شکوه و زیبایی وصفناپذیری دارد که هیچ جای دیگر و در هیچ کوهی بهمانند آن را نمیتوان یافت. کمی مانده به انتهای علم چال، به چپ پیچیده و مسیر گردنه سیاه سنگ (4430 متر) را در پیش گرفتیم. در اینجا پاکوب کمرنگ زیگزاگ تا گردنه وجود دارد که ما چون از پایین آن را نمیدیدم وارد پاکوب نشدیم به همین دلیل حرکت بر روی شیبِ تند و شن اسکی تا گردنه بهکندی صورت گرفته و حدود یک ساعت طول کشید. پاکوب مورد نظر در سمت چپ قرار داشته و به یال سیاه کمان نزدیکتر است. از روی گردنه، عظمت سیاه سنگها و چالش پیش رو بیشتر نمایان شد. کمی بالاتر رفته و نگاه دقیق تری به سیاه سنگها انداختم. سوالی که در ذهنم شکل گرفت این بود که: آیا واقعا میشود از این سنگهای خشن و بهظاهر صعبالعبور رد شویم!؟ راستش چون آقا رضا -که در واقع چشم امید و راهنمای ما در این برنامه بودند- چند سالی بود که از این مسیر صعود نداشته و جزئیات مسیر به درستی یادش نبود بنابراین اندکی نگرانی برای مسیریابی داشتم. دو نفر از اعضای گروه به دلیل تحلیل قوای جسمانی از ورود به سیاه سنگها صرفنظر کرده و با صلاحدید سرپرست از روی گردنه، مسیر برگشت را در پیش گرفتند و چهار نفر وارد مسیر سیاه سنگ شدیم.
عبور از سیاه سنگها سه بخش دارد:
بخش نخست حدود 30 دقیقه، تا رسیدن به سیم بکسل ها، که تقریباً پاکوب دارد.
بخش دوم حدود یک ساعت، با کمک سیم بکسل، تا قله سیاه سنگ.
و بخش پایانی حدود 30 دقیقه، فرود از سیاه سنگ تا جانپناه سیاه سنگ.
دنبال کردن سنگچینها و مسیر سیم بکسل نکته کلیدی عبور از مسیر سیاه سنگ است. عبور از سیاه سنگها نیاز به تجربه کوهنوردی، تسلط بر روی سنگ و توان جسمی بالا دارد که البته همه اینها با رعایت نکات ایمنی و فعل خواستن، به نظرم برای هر کوهنوردی که از توان جسمی لازم برخوردار باشد امکانپذیر است. نکته مهم در صعود به علمکوه از مسیر سیاه سنگها تقسیم توان جسمی در مسیر صعود و فرود است. پس از صعود، باید توان لازم برای برگشت از مسیر سیاه سنگها را نیز داشته باشید.
عبور از سیاه سنگها تجربهای هیجانانگیز است که هر کوهنوردی را مجذوب خود میکند. نبردی میان سنگ ِ سرد و سخت و اراده انسان… تجربهای ارزشمند و در نهایت شیرینی فتح قله.
با کمک سنگ چینها و سیم بکسل، عبور از سیاه سنگها ایمن است اما در عینحال همین سنگها در طی سالیان گذشته جان کوهنوردانی را گرفته که شاید کمترین سهلانگاری و یا حتی غرور! به قیمت خاموش شدن چراغ زندگی شان تمام شده است. اکیدا توصیه میشود که از مسیرهای سنگچین شده حرکت کنید و به دنبال میانبر یا مسیرهای جدید نباشید. عجله نکنید و مواظب پرت شدن سنگ از زیر پای بالاییها باشید. برای اینکه کیفیت و سختی صعود از سیاه سنگها دستتان بیاید، باید عرض کنم که عبور از سیاه سنگها بهمراتب سختتر از مسیرهایی چون تیغههای ژاندارک، تیغههای دارآباد و یا قله شاهدژ بوده و قابل قیاس نیست. شما حدود 2 ساعت در مسیر سیاه سنگها حرکت میکنید که حداقل 1.5 ساعت آن درگیری کامل با سنگ دارد.
برمیگردیم به ادامه گزارش: پس از فرود از سیاه سنگها، مسیر پاکوب را از کنار جانپناه نارنجیرنگ سیاه سنگ ادامه داده، کمی ارتفاع کم کردیم و سپس مجددا ارتفاع گرفتیم و با دنبال کردن مسیر پاکوب و سنگچینهای راهنما خود را به بالای یال و پاکوب حصارچال رساندیم. با قرار گرفتن در پاکوب حصارچال، به راست پیچیده و نیم ساعت دیگر حرکت کردیم تا درنهایت ساعت 14 بر فراز قله علمکوه به ارتفاع 4850 متر ایستادیم. بااینکه تعداد زیاد چادرها در دشت حصارچال که از دور دیده میشدند حکایت از تعداد زیاد صعودکنندگان در این روز داشت، اما ازآنجاییکه کمی دیر به قله رسیده بودیم، روی قله چندان شلوغ نبود. شاخکهای علم، سیاه کمان، یخچال علم چال، مسیر گرده، یخچال خرسان، حصار چال و تمام قلههای مرتفع منطقه تخت سلیمان مناظر بیبدیلی هستند که از فراز قله علمکوه در معرض دید قرار میگیرند.
فرود:
با توجه به اینکه یکی از دوستان انرژی برای برگشت از مسیر سیاه سنگ را نداشت، تصمیم بر این شد دو نفر از مسیر حصارچال برگردند که نزدیکتر است و دو نفر دیگر نیز از مسیر سیاه سنگها برگردیم. ساعت 14:45 مسیر فرود را در پیش گرفتیم درحالیکه مه شدیدی جبهه جنوبی علمکوه را در برگرفته و هرلحظه بر شدت آن افزوده میشد. ما نگران این بودیم که مه مانع دید و مسیریابی ما در مسیر سیاه سنگها شود اما در کمال تعجب دیدیم که دیوارههای مرتفع سیاه سنگ و سیاه کمان همچون سدی در مقابل مه عمل کرده و از نفوذ آن به جبهه شمالی و علم چال جلوگیری میکنند! بنابراین بدون مشکل خاصی با سرعت مسیر سیاه سنگها را طی کرده و پس از 4 ساعت یعنی ساعت 18:45 به پناهگاه سرچال رسیدیم درحالیکه دوستانمان در پناهگاه کمی نگران ما شده بودند. شام را در پناهگاه صرف کرده، وسیلهها را جمع کرده و ساعت 20:15، چهارنفری مسیر ونداربن را در پیش گرفتیم. دقایقی بعد هوا تاریک شد و باقی راه تا قرارگاه ونداربن را شبانه و با نور هدلامپ هایمان طی کردیم. دوستانمان که از حصارچال برگشته بودند چند ساعت قبل از ما به قرارگاه رسیده و در طول مسیر تلفنی از حال هم باخبر شدیم. ساعت 12:30 شب به پناهگاه ونداربن رسیدیم. دربهای قرارگاه ساعت 11 شب بسته میشود اما چون دوستانمان در قرارگاه حضور داشتند هماهنگی لازم را برای ورود ما به پارکینگ انجام دادند. پس از استراحتی کوتاه مسیر کلاردشت و تهران را در پیش گرفتیم. ساعت 02:30 نیمهشب به کلاردشت رسیدیم. گوشهای پارک کرده و نیم ساعتی داخل ماشین خوابیدیم و مجدد به راه افتادیم تا درنهایت ساعت 7 صبح به تهران رسیدیم.
+ دانلود فایل GPS مسیر، در وبلاگ “کوهنوردی… نشاط زندگی”:
http://koohestan-n.persianblog.ir/post/214
پاورقی:
1) جان مویر، John Muir (1838-1914) نویسنده، مهندس و زمین شناس اهل آمریکا.
نیما اسماعیلی
95.06.12
—————————————————–
اطلاعات تکمیلی:
مسیرهای صعود:
با توجه به ارتباط علمکوه با کوههای اطراف و وجود دیواره و گُرده، برای رسیدن به آن راههای بسیاری وجود دارد. مسیرهای رایج صعود به علمکوه را میتوان به شرح ذیل نام برد:
1- مسیر جبهه جنوبی (حصارچال): این مسیر از رودبارک آغاز شده و با گذر از ونداربن، تنگ گلو و حصار چال از یال جنوبی به قله علمکوه میرسد. حصارچال سادهترین مسیر صعود به قله است. شروع مسیر از منطقه تنگ گلو (3300 متر) بوده که معمولاً با شبمانی در دشت حصارچال (3750 متر) همراه است. صعود از مسیر حصارچال بهطور متوسط حدود 6 ساعت زمان میبرد. (1.5 ساعت تا حصارچال و 4.5 ساعت تا قله)
2- مسیر جبهه شمالی (سیاه سنگ): مسیر کوهپیمایی شمالی هم از رودبارک آغاز میشود و با گذر از ونداربن، جانپناه سرچال، علمچال و گردنه سیاه سنگ از سمت شرق به قله علمکوه میرسد. این مسیر بهعنوان یکی از سختترین مسیرهای کوهپیمایی در ایران محسوب میشود و غالباً با یک شبمانی در جانپناه سرچال (3700 متر) همراه است. صعود از مسیر سرچال بهطور متوسط حدود 12 ساعت زمان میبرد. (6 ساعت روز اول تا پناهگاه سرچال و 6 ساعت روز دوم تا قله)
3- مسیر گرده آلمانها: مسیر کوهنوردی که از رودبارک آغاز میشود و با گذر از ونداربن، جانپناه سرچال، علمچال و گرده آلمانها دقیقاً از سمت شمال به قله علمکوه میرسد. این مسیر از لحاظ زمانی کوتاهتر از مسیر سیاه سنگ است ولی نیازمند ابزار فنی میباشد و مانند آن، غالباً با یک شبمانی در پناهگاه سرچال همراه است.
4- مسیر دیواره شمالی: مسیر دیواره نوردی نیز از رودبارک آغاز میشود و با گذر از ونداربن، جانپناه سرچال، علمچال و دیواره شمالی به قله میرسد که با توجه به تعدد مسیرهای دیواره، دسترسی به قله نیز متفاوت خواهد بود. مسیر هاری روست، مسیر فرانسویها، مسیر آرش، مسیر همدانیها و … از مسیرهای دیواره علمکوه هستند که از نخستین تلاشها یعنی سال 1343 تاکنون بر روی این دیواره گشوده شدهاند.
قرارگاه رودبارک (قرارگاه پایین): این قرارگاه در کلاردشت، محله رودبارک و در مسیر علمکوه قرار دارد. فاصله قرارگاه رودبارک از کلاردشت (میدان حسن کیف) 7 کیلومتر و ارتفاع آن از سطح دریا 1550 متر است. قرارگاه زیبا و مجهز رودبارک، از قدیمیترین قرارگاههای کوهنوردی کشور و در عین حال بسیار مجهز و تمیز است. از امکانات خوبی ازجمله برق شهری، سیستم گرمایش (شوفاژ)، تخت، پتو، آشپزخانه همراه با گاز و ظروف، سرویس بهداشتی، حمام، فضای سبز و غیره برخوردار است. قرارگاه دارای تعدادی اتاق 6 تخته است که هزینه اجاره هر اتاق برای یک شب 50 هزار تومان و یا نفری 10 هزار تومان است. ورودی قرارگاه رودبارک برای هر نفر 1500 تومان و پارک ماشین شبی 10 هزار تومان است. (نرخها مربوط به تابستان 95)
تلفن قرارگاه رودبارک: 52642626-011
قرارگاه وَنداربُن (قرارگاه بالا): این قرارگاه نیز در کلاردشت، محله رودبارک، در مسیر علمکوه و 10 کیلومتر بالاتر از قرارگاه رودبارک قرار دارد. این 10 کیلومتر در حال حاضر جاده خاکی ناهمواری است که با خودروی سواری حدود 45 دقیقه زمان میبرد. ارتفاع قرارگاه ونداربن از سطح دریا 2200 متر است. قرارگاه خوشساخت و مجهز ونداربن در سال 1390 افتتاح شده و از امکانات خوبی ازجمله: برق شهری، سیستم گرمایش (شوفاژ)، تخت، پتو، آشپزخانه همراه با گاز و ظروف، سرویس بهداشتی، حمام و غیره برخوردار است. هزینه اجاره هر اتاق برای یک شب 50 هزار تومان و یا نفری 10 هزار تومان است. ورودی قرارگاه ونداربن برای هر نفر 1500 تومان و پارک ماشین شبی 10 هزار تومان است. (نرخها مربوط به تابستان 95)
تلفن قرارگاه ونداربن: 52627244-011
کرایه نیسان، پاترول و قاطر:
هماهنگی لازم جهت کرایه ماشین و قاطر توسط مسئولین قرارگاه برای شما انجام گرفته و جای نگرانی در این مورد وجود ندارد ضمن اینکه شخصاً نیز میتوانید برای این مورد اقدام نمایید. در صورت کم بودن نفرات گروه، میتوانید با گروههای دیگر بهصورت مشترک از ماشین استفاده کنید که هزینه کمتری پرداخت کنید. قرارگاه این هماهنگی را انجام میدهد.
– هزینه ماشین از قرارگاه رودبارک تا ونداربن: 45 هزار تومان
– هزینه ماشین از قرارگاه رودبارک یا ونداربن به تنگ گلو، یک سر: 125 هزار تومان
– ظرفیت پاترول: 6 نفر ، نیسان: 12 نفر بوده و به ازای هر نفر اضافه 10 هزار تومان دریافت میشود.
– کرایه قاطر از تنگ گلو به ونداربن: 140 ه.ت
(نرخها مربوط به تابستان 95)
فواصل مسیرها (با خودرو):
– کرج (پل فردیس) تا مرزنآباد: 130 کیلومتر ، حدود 2.5 ساعت
– مرزنآباد تا مرکز کلاردشت (میدان حسن کیف): 20 کیلومتر، حدود نیم ساعت
– کلاردشت تا قرارگاه رودبارک: 7 کیلومتر (آسفالت پردستانداز)، حدود نیم ساعت
– کلاردشت تا قرارگاه ونداربن: 15 کیلومتر (آسفالت – خاکی)، حدود 1 ساعت
– قرارگاه ونداربن تا تنگ گلو: 13 کیلومتر جاده خاکی، حدود 1 ساعت با نیسان یا پاترول
——————————————————–
تصاویر برنامه:
روز اول:
قرارگاه ونداربن:
قرارگاه ونداربن:
قرارگاه ونداربن، کرایه ماشین و قاطر:
گوسفندسرای بریر:
ادامه مسیر به سمت سیاه کمان و پناهگاه سرچال:
سنگ کشتی (کشتی سنگ):
محدوده سرسبز (پیت سرا):
پیت سرا:
زیر یال غربی سیاه کمان ، نزدیک سرچال:
پناهگاه سرچال، مسیر حرکت روز بعد:
روز دوم:
پناهگاه سرچال، طلوع خورشید از سمت کلاردشت:
محدوده سنگلاخی بالای سرچال (به سمت علم چال):
علم چال:
علم چال:
علم چال، مسیر حرکت به سمت گردنه سیاه سنگ:
گردنه سیاه سنگ:
گردنه سیاه سنگ:
مسیر تقریبی حرکت از روری سیاه سنگ ها:
سیاه سنگ ها، محدوده سیم بکسل:
سیاه سنگ ها، محدوده سیم بکسل:
نزدیکی های قله سیاه سنگ:
فرود از سیاه سنگ:
فرود از سیاه سنگ:
جانپناه سیاه سنگ، مسیر حرکت به سمت قله علم:
قله علم کوه:
قله علم کوه – گروه نشاط زندگی
**************************************
فرود:
علم چال از روی قله علم کوه، قله سیاه کمان در وسط تصویر دیده می شود:
سیاه سنگ ها در مسیر فرود با کمک کابل، آقای حبیبی:
پشت سرمان منظره زیبایی از توقف ابر و مه پشت یال سیاه کمان دیده می شود.
سیاه سنگ ها در مسیر فرود با کمک کابل، خودم:
علم چال:
پناهگاه سرچال، ساعت 7 عصر روز پنجشنبه:
در مسیر قرارگاه ونداربن با هدلامپ:
پایان
گزارش های مرتبط:
قله علم کوه از حصارچال، 14و15 شهریور 92
قله شاه علمدار از کلاردشت – آبان 97