قله دال نشین از شمشک

گزارش برنامه قله دال نشین از سفیدستان شمشک

تاریخ اجرا: دوشنبه 1403.11.22

ارتفاع قله: 3330 متر

موقعیت جغرافیایی: استان تهران، شمشک

Tehran – Shemshak – dal neshin peak

اطلاعات برنامه:

ارتفاع مبدا صعود: 2600 متر (شمشک، سفیدستان)

مسافت و اختلاف ارتفاع تا قله: 3.5 کیلومتر / 730 متر

مجموع افزایش ارتفاع تا قله: 765 متر (Elevation gain)

مسافت کل رفت و برگشت: 7 کیلومتر

مدت زمان صعود: 5 ساعت، (07:10 تا 12:15) (با گام متوسط)

مدت زمان کل برنامه: حدود 7.5 ساعت (اتمام برنامه 14:40)

تایم های اصلی توقف و استراحت: حدود 45 دقیقه (روی قله)

سطح برنامه (سبک/متوسط/نیمه سنگین/سنگین): نیمه سنگین (برفکوبی نسبتا سنگین)

مناسب برای افراد مبتدی و کم تجربه (می باشد/نمی باشد): در این فصل نمی باشد.

بقیه در ادامه مطلب

مسیر قله دال نشین از سفیدستان شمشک

+ دانلود جی پی اس قله دال نشین Dal neshin GPS

(راهنمای دانلود ترک از سایت ویکی لاک: اینجا)

———————————-

معرفی قله:

قله دال نشین با ارتفاع 3330 متر از قلل البرز مرکزی واقع در منطقه شمشک استان تهران است. دال در گویش محلی به معنی عقاب است و به دلیل وجود عقاب در این منطقه به دال نشین معروف است. قله دال نشین بلند ترین نقطه بر روی یک یال با امتداد شرقی-غربی است که بین دو قله آبک (در جنوب) و قله سرکچال (در شمال) واقع می باشد.

مسیرهای اصلی صعود:

مسیر یال غربی، از سفیدستان شمشک

مسیر یال شمالی، از سفیدستان شمشک، مسیر گردنه زیر پناهگاه لجنی

آنتن دهی مسیر:

کامل چک نشد. اما در شمشک و در نیمه راه قله تماس برقرار بود.

منابع آب در مسیر:

در این فصل چشمه آبی در مسیر مشاهده نشد.

گزارش برنامه:

به نام خالق زیبایی ها

ساعت 6:00 صبح چهار نفری با یک ماشین از گردنه قوچک به سمت شمشک به راه افتادیم. جاده تا شمشک کاملا باز و اوکی بود. در شمشک از سمت راست وارد خیابانی شدیم که تابلو “شمشک بالا – سفیدستان” بالای آن نصب است. پس از پارک ماشین در یک نقطه مناسب در جاده سفیدستان یا سپیدستان، با نسکافه و لقمه ته بندی کرده و ساعت 07:10 پیاده روی خود را آغاز نمودیم. 50 متر بالاتر از سمت راست وارد خیابان فرعی با تابلو “فیچال” شدیم. حدود 500 متر بالاتر از سمت چپ وارد مسیر یال شدیم. نشانه آن یک ویلای سفید رنگ گرد در بالا است که ما از سمت چپ وبلا ارتفاع گرفتیم. راه دیگری هم برای ورود به مسیر یال وجود دارد که حدود 100 متر قبل تر از طریق پله با تابلو “بن بست رز” می باشد.

بیشتر بخوانید: قله قبله

از همین ابتدا برفکوبی در شیب زیاد شروع شد و مشکل اصلی لغزنده بودن بستر زمین زیر برف بود که حرکت را کمی دشوار می کرد. تا حدود یک ساعت اول مسیر تقریبا به همین منوال بود. در مسیر یال ادامه دادیم و مشکل خاصی نبود بجز سرما. دمای حسی در این تایم حدود 8 صبح حدود منفی 20 درجه پیش بینی شده بود و انگشتان پای همه ما داخل کفش تا دو ساعت اول تحت سرما و اذیت بود! رفته رفته با بیرون زدن افتاب شرایط بهتر و اوکی شد. هرچه بالاتر می رفتیم ارتفاع برف بیشتر و تا زیر زانو و بعضا بالای زانو بود.

تمام مسیر برفکوبی داشتیم اما مشکل خاصی نبود. بیشتر از دامنه جنوبی که برف کمتری داشت حرکت می کردیم و لذت می بردیم تا حدود 200 متر مانده به قله که ارتفاع برف بیشتر و بیشتر می شد و در برخی نقاط تا کمر ارتفاع داشت و حرکت قفل می شد. چند بار مجبور شدیم راه رفته را برگشتیم مجدد از مسیر دیگری که حجم برف کمتری داشت ادامه دادیم. وقتی در دامنه جنوبی ارتفاع برف زیاد می شد به امید اینکه سمت شمالی برف سفت و کمتر فرو برود به سمت شمال می رفتیم اما نتیجه هربار منفی بود و برگشتیم دامنه جنوبی و ادامه دادیم تا در نهایت ساعت 12:15 به قله دال نشین در ارتفاع 3330 متر رسیدیم.

هوا در این روز آفتابیف بدون باد و در ارتفاعات بالای 3 هزار همراه با مه بود. البته از سمت جنوب دره ها هم پوشیده از مه بودن طوری که مثلا قله روته کامل داخل مه قرار گرفت و رفته رفته بالا آمد تا حدود ساعت 13:30 که قله دال نشین هم کامل داخل مه بود.

فرود:

پس از استراحت و صرف صبحانه تکمیلی، ساعت 14:00 مسیر فرود را از همان مسیری که آمده بودیم در پیش گرفتیم تا ساعت 14:40 که به ماشین رسیدیم.

نکات برنامه:

قله دال نشین زمانی که برف نباشد قله ی سبکی است اما در زمستان با توجه به حجم برف باید این پیش بینی را داشته باشید که زمان صعود تقریبا دو برابر شده و به همان نسبت توان بیشتری نیز برای صعود به قله نیاز است. با حجم برفی که ما در این روز داشتیم برنامه برای افراد مبتدی مناسب نمی باشد. ضمن اینکه با توجه به سرمای حدود منفی 20 درجه و فول برفکوبی در تمام مسیر، کفش مناسب زمستان از الزامات می باشد.

بیشتر بخوانید: قله بزمچال

حجم برف در این زمان بطور متوسط حدود 20 تا 30 سانت بود (بجز 200 متر آخر که تا یک متر هم برف داشت). باید توجه داشته باشید که اگر برف تازه بیش از نیم متر در تمام مسیر باشد صعود تقریبا غیر ممکن می شود.

در مسیر برگشت به سمت تهران از بعد از خروجی آهار به ترافیک خوردیم که تااااا گردنه قوچک ترافیک سنگین برقرار بود! پیش بینی من این بود که حداکثر ساعت 14 پایین هستیم و ترافیک چندانی نخواهیم داشت. اما هم دیرتر رسیدیم و دیرتر راه افتادیم و هم حجم ترافیک برای روز تعطیل وسط هفته بیشتر از پیش بینی بود!