گزارش صعود به قله خاتون بارگاه 3870 متر
موقعیت جغرافیایی: تهران، فشم، گرمابدر
تاریخ: پنجشنبه 19 اردیبهشت 1392
تعداد نفرات: 20 نفر (17 نفر تیم قله)
سرپرست برنامه: آقای محمد صالحی (گروه “همه ما”)
ارتفاع و زمان بندی مسیر صعود:
گرمابدر، جاده دشت لار: 2770 متر، ساعت: 09:00 صبح
بالای یال اول: 3300 متر، ساعت: 11:00
روی خط الراس: 3700 متر، ساعت: 13:00
بر روی قله: ساعت: 14:00
کل زمان صعود (با گام متوسط): 5 ساعت
فرود:
حرکت از قله: 14:30
تایم ناهار: 45 دقیقه
ابتدای تنگه: حدود 3 هزار متر، ساعت: 17:20
جاده دشت لار (محل پارک خودرو): ساعت: 18:00
———————————————–
بر فراز قله خاتون بارگاه:
قله خاتون بارگاه – گروه همه ما
مسیر صعود به قله خاتون بارگاه در گوگل ارث:
(جهت مشاهده تصویر در سایز واقعی، بر روی آن کلیک نمایید)
مسیر قله خاتون بارگاه
————————————————-
دانلود فایل جی پی اس GPS قله خاتون بارگاه: (با تشکر از پژمان عزیز)
باز کن پنجره‌ها را که نسیم
روز میلاد اقاقی ها را
جشن می گیرد
و بهار
روی هر شاخه کنار هر برگ
شمع روشن کرده است
همه چلچله ها برگشتند
و طراوت را فریاد زدند
کوچه یکپارچه آواز شده است
و درخت گیلاس هدیه جشن اقاقی ها را
گل به دامن کرده است
باز کن پنجره‌ها را ای دوست
(گزارش صعود همراه با تصاویر برنامه در ادامه مطلب)
نکته: گزارش برنامه قله خاتون بارگاه – زمستانه نیز در همین سایت نوشته شده که در واقع کلیت مسیر تابستان و زمستانه یکی می باشند. مطالعه این گزارش با مسیر صعود و فرود متفاوت، به شما دوست گرامی پیشنهاد می شود: قله خاتون بارگاه، زمستانه
گزارش برنامه:
ساعت 06:30 صبح -طبق قرار قبلی- تعدادی از اعضا در چهار راه پارک وی جمع شده و به سمت جاده فشم براه افتادیم. در گردنه قوچک بقیه اعضا نیز به ما ملحق شده و مسیر میدان لشگرک و جاده فشم را در پیش گرفتیم. به میدان فشم که رسیدیم، به سمت راست پیچیده، پس از پشت سر گذاشتن روستاهای روته (کیلومتر 4)، زایگان، لالان (کیلومتر 9)، آب نیک (کیلومتر 12)، و طی ؟؟؟ کیلومتر از میدان فشم، به محیط بانی گرمابدر در انتهای جاده آسفالت رسیدیم. از محیط بانی گرمابدر جاده خاکی عریضی تا دشت لار کشیده شده است. جاده خاکی پیش رو را دقیقا 3 کیلومتر ادامه دادیم تا جایی که جاده به سمت راست می‌پیچید. خودروهایمان را پارک کرده و صبحانه را کنار جاده صرف کردیم. پس از صرف صبحانه کوله هایمان را بسته و ساعت 09:00، یال سمت چپ جاده را به سمت بالا صعود کردیم. (در جهت شمال).
مسیر صعود تا خود قله پاکوب مشخصی ندارد اما اگر موقعیت قله را بدانید مسیر صعود نیز تا حدود زیادی دستتان خواهد آمد. در واقع شما باید از روی یال، تقریبا مستقیم تا خط الراس رفته و سپس با گردش به چپ مسیر قله را در پیش بگیرید. خط الراس و محدوده قله از جاده دیده می‌شود.
پس از حدود یک ساعت به اولین صخره های سنگی رسیدیم. صخره ها را از سمت راست دور زده و از بالای آن مسیر را ادامه دادیم. با پشت سر گذاردن مسیر سنگی که کم و بیش ریزشی هم بود، ساعت 11:00 روی یال اول بودیم. جایی که بخش کوتاهی از مسیر فلت و بدون شیب میشد. سمت راستمان (شرق) دره و دشت کوچکی قرار داشت و روبرویمان در جهت شمال، یالی بود که باید از روی آن به روی خط الراس صعود میکردیم. از اینجا به بعد به دو گروه تند رو و کند رو تقسیم شده و از روی یال جدید مسیر خط الراس را در پیش گرفتیم. حدود نیم ساعت مانده به خط الراس، به سمت چپ کشیده و از سمت چپ یال مسیر را ادامه دادیم. پاکوب ضعیفی در اینجا دیده میشد. با توجه نقابهای برفی که روی خط الراس تشکیل شده بود، از تراورس به سمت قله (در جهت غرب) خود داری کرده و مسیر را از همان سمت چپ یال مستقیم به سمت خط الراس ادامه دادیم. ساعت 13:00روی خط الراس بودیم. تا اینجای مسیر زیر پایمان برف نبود اما روی خط الراس و در جبهه شمالی پوشیده از برف بود. مسیر را از روی خط الراس به سمت قله ادامه دادیم در حالی که باد تند و آزار دهنده‌ای هم در حال وزیدن بود. تقریبا ساعت 14:00 هر دو گروه با اختلاف حدود 15 دقیقه بر روی قله خاتون بارگاه بودیم.
فرود:
خوشبختانه بر روی قله از شدت وزش باد کم شده بود. پس از حدود نیم ساعت استراحت و گرفتن عکس یادگاری بر روی قله، ساعت 14:30 به سمت پایین براه افتادیم. مسیر فرودمان تا پایین یال (ارتفاع 3300 متر) با مسیر صعود یکی بود. اما برای ادامه مسیر فرود، به پیشنهاد سرپرست گروه، مسیر دره پشتی را در نظر گرفتیم که در جهت شرق ِ مسیر صعودمان قرار داشت. ساعت 16:00، کمی پایین تر (در ارتفاع حدود 3200 متر) برای ناهار توقف کرده و پس از صرف ناهار، ساعت 16:45 مسیر دره را در پیش گرفتیم. با ادامه مسیر، کمی پایین‌تر به چشمه آبی رسیدیم و پس از آن به دشت سرسبزی که کم و بیش پوشیده از گل‌های زرد زیبا بود. آنسوی دشت، در سمت راستمان، حدود 100-150 متر پایین‌تر، تنگه‌ای پوشیده از برف قرار داشت که باید از آن عبور میکردیم. از بالا که نگاه می‌کیردیم ورودی تنگه پوشیده از برف بود و اعضای گروه ترس از این داشتند که نشود از آن عبور کرد. به هر حال با اطمینان و تشویق‌های سرپرست (آقای صالحی عزیز) به جلوی تنگه رسیده و دیدیم که برف چندانی نداشته و قابل عبور است. از تنگه عبور کرده و ساعت 18:00 همه اعضا به سلامت به محل پارک خودروها رسیدیم و پایان برنامه.
نکات مفید:
* از گرمابدر به بعد تا قله، کل مسیر بدون آنتن است.
* چشمه آب در مسیر صعود نبود. اما در مسیر فرود در ابتدای دشت چشمه آب وجود داشت. در ارتفاع حدود 3200 متر.
* در این موقع از سال، هنوز آنچنان که باید و شاید دامنه‌ها سرسبز نشده و مسیر جذابیت خاصی از لحاظ سرسبزی و طراوت بهاری نداشت. تا حدود ارتفاع 3300 متر (بالای یال اول) مسیر کم و بیش سرسبز و پوشیده از گیاه بود و از آن به بعد پوشش گیاهی قابل توجهی دیده نمی‌شد. بخواهیم مقایسه کنیم با سایر قله‌های منطقه (مثل برنامه آبک، هفته گذشته)، نه از باغ‌های زیبای گیلاس در ابتدای مسیر خبری بود و نه از لاله‌های رنگارنگ (حداقل در این موقع از سال).
* در طول مسیر صعود تا حدود ارتفاع 3 هزار متری کم و بیش تره کوهی، آویشن و کنگر دیده میشد که دوستان مشغول چیدن آویشن بودند. خصوصا در مسیر فرود (بعد از تنگه و نزدیک جاده) زمین زیر پایمان پوشیده از تره کوهی بود.
پایان
