روستای هرانده و غار بورنیک

گزارش بازدید از روستای هرانده و غار بورنیک ، فیروزکوه

زمان اجرا: جمعه 12 مهر ماه 1392

موقعیت جغرافیایی: استان تهران، شهرستان فیروزکوه، روستای هرانده

روستای هرانده و غار بورنیک

روستای هرانده و غار بورنیک

 

مهر ماه سال 91 گزارش روستای هرانده و غار بورنیک را مفصل نوشته بودم.

مطلبی که در ذیل می خوانید خلاصه‌ای است از گزارش سال قبل که مهرماه امسال برای نشریه «پیام بهمن» ویرایش و ارسال کرده‌ام. در کل فکر کنم هر چیزی را که برای بازدید از هرانده و غاربورنیک لازم و ضروری هست می‌شود در این گزارش یافت بطوری که دیگر نیاز به مطالعه گزارش قبلی (که طولانی تر و مفصل تر هست) نباشد.

یک نکته:

پارسال 6 مهر هرانده بودیم، باغ‌های هرانده پر بود از سیب های قرمز و هنوز برداشت نشده بودند. چقدر لذت بردیم از آنهمه قرمزی، زیبایی و طراوت باغ‌ها. امسال 12 مهر هرانده بودیم و هیچ خبری از آن سیب‌های قرمز و باغ‌های با طراوت نبود! به ندرت بعضی از باغ‌ها و یا درختان سیب داشتند. ظاهرا یک یا دو هفته دیر رسیده بودیم.

نکته اینکه اگر به هرانده می‌روید، زمان اجرای برنامه خیلی مهم است. هرانده و مسیر غار بورنیک همیشه زیباست. اما این کجا و آن کجا!

——————————————————————————–

غار بورنیک؛ سفر به اعماق زمین!

سال از نیمه تابستان که می‌گذرد، بیشتر مسیرهای گردشگری اطراف تهران رفته رفته به خشکی گراییده، طراوت و سرسبزی بهار و یا اوایل تابستان را ندارد. این موقع از سال (مهرماه)، پاییز هزار رنگ هنوز تمام زیبایی‌هایش را بر چهره طبیعت رنگ‌آمیزی نکرده و هنوز فصل گشت و گذار‌های پاییزی آنچنان که باید و شاید فرا نرسیده. پس برای یک گشت و گذار فرح بخش و به یاد ماندنی کجا باید رفت؟ پیشنهاد ما به شما این است که بار سفر را بسته و کمی از شهر تهران و محدوده آن دور شوید. کمی آن‌طرف‌تر در منتهی‌الیه شمال شرق استان تهران، شهری سرسبز و خوش آب و هوا با دره‌ها و رودخانه‌های پرآب و باغ‌هایی که گویی در این فصل هنوز طراوت بهار را دارد، انتظار شما را می‌کشد: شهر فیروزکوه. جاذبه‌های طبیعی شهرستان فیروزکوه، این منطقه را در زمره مناطق خوش آب و هوای استان تهران قرار داده که به خصوص در فصل‌های گرم و خشک، پذیرای گردشگران علاقمند از استان تهران و سایر شهرهای کشور ست.

گوش کن، جاده صدا می‌زند از دور قدم‌های تو را
چشم تو زینت تاریکی نیست
پلک‌ها را بتکان، کفش به پا کن، و بیا…
بیا تا جایی که پر ماه به انگشت تو هشدار دهد…

روستای هرانده از توابع بخش مرکزی شهرستان فیروز کوه، در فاصله 12 کیلومتری جنوب غربی فیروز کوه و 120 کیلومتری شمال شرق تهران واقع شده است. این منطقه با باغ‌های سرسبز، رودخانه و نهرهای پرآب و چشم‌اندازهایی بی نظیر از کوه و دشت دارای جاذبه‌های بسیاری از منظر گردشگری است. به‌جز غار بورنیک که معروف‌ترین جاذبه گردشگری هرانده است، از دیگر دیدنی‌های این روستا می‌توان به دشت بورنیک با پوشش گیاهی متنوع، مزارع و باغ‌های وسیع در امتداد رودخانه، بقعه تاریخی امامزاده یحیی، باغ‌های پرورش گل داوودی و … نام برد. ارتفاع این روستا از سطح دریا حدود 1800 متر و آب هوای آن در زمستان سرد و در تابستان مطبوع و دل‌پذیر است. جمعیت حال حاضر هرانده بنا بر گفته دهیار محترم روستا، 148 خانوار است. گویش مردم روستا به زبان مازندرانی است که اصطلاحاً به آن گیلکی می‌گویند. مهرماه، یعنی فصل به بار نشستن سیب‌های قرمز در باغ‌های منطقه، بهترین زمان برای بازدید از غار بورنیک و گشت و گذار در طبیعت زیبای روستای هرانده است.

غار بورنیک
غار بورنیک در جنوب شرقی روستای هرانده و در ارتفاعات مشرف به دره بورنیک واقع است. ارتفاع این غار از سطح دریا حدود 2 هزار متر و اختلاف ارتفاع آن با دشت بورنیک حدود 100 متر است. نام غار از دو کلمه «بور» و «نیک» تشکیل شده است. بور، تغییر یافته کلمه بار، به معنای ساحل، کنار و جای امن است و بورنیک در اینجا محل امن و خوب معنی می‌دهد. به دلیل موقعیت خاص و نهان بودن دهانه غار از دید، این غار محل امنی برای زندگی و پناه گرفتن در دوره غار نشینی بوده است. دهانه غار بسیار بزرگ و تقریباً به شکل یک مثلث سه ضلعی است. عرض دهانه حدود 20 متر، ارتفاع آن حدود 8 متر و طول شعبه اصلی غار حدود 500 متر است. ساختار داخل غار به صورت سنگی و آهکی بوده و از سه تالار عظیم تاقدیسی تشکیل شده است. تالار نخست، سکونتگاه اصلی غار بوده و وجود آثاری مانند سفال‌های شکسته از دوره‌های تاریخی مختلف در آن، نشان دهنده آن است که از مراکز اصلی زیست انسان‌های غارنشین به بعد بوده است.
وجود تخته سنگهای عظیم در کف تالارهای نخست و سوم غار -که روی بعضی از آنها پوشیده از لایههای خاک رُس مرطوب و لغزنده و سطح اکثر آنها پوشیده از چکیدههای نخودی و میخ مانند (استالاگمیت) است- از ویژگیهای غار بورنیک است و در سایر غارهای ایران چنین وضعیتی کمتر دیده میشود. وجود دیوارهای پوشیده از چکندههای گل کلمی و نخودی سفید و صورتی رنگ (استالاکتیت)، زیبایی خاصی به غار بخشیده است. با ورود به دهانه غار از همان ابتدا با شیب نسبتاً تندی به سمت پایین هدایت می‌شوید… تجربه یک سفر به اعماق زمین!
برای قرار گرفتن در مسیر غار بورنیک، وقتی وارد روستا شدید به چهار راهی می‌رسید که مسیر غار از سمت راست چهار راه است. با حدود یک تا 1.5 ساعت پیاده‌روی در مسیر زیبایی که از کنار باغ‌های میوه، دشت‌های سرسبز و رودخانه پرآب نمرود می‌گذرد‌، در نهایت پس از پشت سر گذاردن یک شیب نسبتاً تند به دهانه غار بورنیک می‌رسید.

اگر مسافر هرانده شدید
* اگر قصد بازدید از غار بورنیک را دارید، حتی‌الامکان با گروه‌های طبیعت گردی و یا افراد با تجربه همراه شوید.
* در حال حاضر داخل روستا آبخوری و یا چشمه وجود ندارد. در طول مسیر غار نیز چشمه آب در دسترس نیست. پس آب خوردن به اندازه کافی برداشته و همراه خود داشته باشید.
* جهت ورود به غار حتماً لباس گرم، دستکش، چراغ پیشانی یا چراغ قوه و در صورت امکان کلاه ایمنی همراه داشته باشید. همراه داشتن یک جفت باتوم نیز در طول مسیر و داخل غار به شما کمک خواهد کرد.
* شکل گرفتن یک الی سه سانتی متر مکعب از استالاکتیت و استالاگمیت‌ها نیاز به حداقل 100 سال زمان دارد. لذا کوچک‌ترین صدمه شما به این چکنده و چکیده‌ها یعنی خراب کردن میراث آیندگان. توجه داشته باشید که دست زدن به نوک این چکنده و چکیده‌‌ها ممکن است که رشد آن‌ها را متوقف کند! خصوصاً اگر دست‌ها آغشته به مواد شیمیایی از قبیل مواد بهداشتی و آرایشی باشند.
* بجز برخی نقاط، تقریباً در تمام طول مسیر از روستا تا غار، آنتن همراه اول برقرار است.

چطور به هرانده برویم
با خودروی شخصی: برای رسیدن به هرانده، باید بزرگراه شهید بابایی را به سمت شرق تا انتها رفته و وارد آزادراه جدید تهران-پردیس شوید. تقریباً در انتهای آزادراه، بعد از بومهن و قبل از رودهن وارد جاده فیروزکوه می‌شوید. 12 کیلومتر مانده به فیروزکوه، در سمت راست جاده، به تابلو و فرعی روستای هرانده می‌رسید. از سر جاده تا روستا کمتر از 1 کیلومتر راه در پیش دارید.
با خودروی عمومی: به ترمینال شرق رفته و سوار مینی‌بوس‌های فیروزکوه شوید. قبل از فیروزکوه، ورودی روستای هرانده پیاده شده و بقیه راه تا روستا را پیاده طی کنید.
————————————————————————

مطالب مرتبط در همین وبلاگ:

 غار بورنیک ، گزارش ارسالی به روزنامه ایران ، مهر ماه ۱۳٩۱

————————————————–

(گزارش در حال تکمیل)

منتشرشده در گزارش های من در روزنامه ایران, مسیرهای گردشگری و کوهنوردی تهران | برچسب‌شده , , , , , , | دیدگاه‌تان را بنویسید:

خط الراس تالون به سیاه سنگ

گزارش برنامه خط الراس تالون به سیاه سنگ
(گزارش برنامه های مهرماه 92 و شهریور 97)
صعود به قله های تالون 3310 و سیاه سنگ 3562
موقعیت قله: تهران، جاده امامزاده داوود، روستای تالون
تاریخ اجرای برنامه: جمعه 5 مهرماه 1392
طول مسیر: 19 کیلومتر

قبل از اینکه به گزارش برنامه بپردازم یک نکته رو اینجا ذکر کنم و آن هم اینکه:
غروب هنگام بازگشت در ترافیک جاده امامزاده داوود رسما بیچااااااااره شدیم! میدونستیم که جاده امامزاده داوود جمعه ها در مسیر برگشت ترافیک داره اما فکرش رو هم نمی کردیم که تا این حد!! ساعت 7 غروب توی جاده بودیم و ساعت 10.5 از بلوار کوهسار خارج شدیم! یعنی یک مسیر حدود 10 کیلومتری رو به جای نیم ساعت، 3.5 ساعت توی ترافیک بودیم!
گفتم که حواستون باشه. اگر جمعه‌ها به امامزاده داوود رفتید، چه برای کوهنوردی و چه برای زیارت، یا خیلی زود برگردید و یا خیلی دیر، ساعت 10-11 شب به بعد. جالبه که وقتی از یکی از رستوران‌ها در مورد ترافیک پرسیدیم گفتند که تازه الان (پاییز) بهتره، هفته‌های قبل در ایام تابستان تا ساعت 12، 1 شب اینجا ترافیک داشت!
یکی از عواملی که ترافیک رو شدت می‌بخشید این بود که وقتی لاین موافق متوقف می‌شد، ملت به اصطلاح زرنگ! می انداختن توی لاین مخالف و مشخصه که جاده قفل می‌شد و باقی ماجرا… من نمیدونم کی و چه وقت مردم ما به اون درجه از آگاهی (بخوانید: فهم و شعور!) می‌رسند که در اینگونه موارد به حقوق دیگران احترام بگذارند!!؟؟ آنچه که مشخصه قطعا به عمر ما کفاف نمیده!

به هر حال تجربه‌ای بود… برسیم به گزارش برنامه:

تعداد نفرات: 3 نفر
مدت زمان صعود: 6 ساعت (با احتساب نیم ساعت صبحانه)
مدت زمان فرود: 4 ساعت و 45 دقیقه


ارتفاع و زمان بندی مسیر صعود و فرود:

محل پارک خودرو: 2380 متر، ساعت 07:00 صبح
بالای آبشار تالون: 2450 متر، ساعت 07:15
صبحانه: 07:30 تا 08:00
قله تالون: 3310 متر، 09:50
قله سیاه سنگ: 3562 متر، ساعت 13:10
فرود:
حرکت از قله پس از صرف ناهار:  14:15
جدا شدن از مسیر جاده: 2800 متر، 16:30
روستای تالون: 2150 متر، ساعت 17:30
محل پارک خودرو: 2380 متر، 18:00

اختلاف ارتفاع و طول مسیر صعود: 1200 متر، 8.7 کیلومتر
اختلاف ارتفاع و طول مسیر فرود: 1350 متر، 10.3 کیلومتر

مسافت و افزایش ارتفاع کل برنامه: حدود 19 کیلومتر /  1628 متر* (Elevation gain)


قلل مهم و مرتفع همجوار:

از شمال: قله منار 3520 متر ، جنوب غرب: قله پهنه سار 3400 متر ،شرق: قله لوارک 3560 متر

قله سیاه سنگ با قله منار (3520 متر) روی یک خط الراس قرار دارند که معمولا کوهنوردان قله منار را از روستای مورود از مسیر جاده چالوس، بعد از سد کرج، صعود می کنند.

بر فراز قله سیاه سنگ به همراه همنوردان عزیزم، علیرضا و رضا

قله سیاه سنگ

قله سیاه سنگ – از راست به چپ: نیما اسماعیلی، علیرضا یاوری، رضا نورکامی

 

مسیر صعود به قله سیاه سنگ از تالون + مسیر فرود در نرم افزار گوگل ارث
(جهت مشاهده تصویر در سایز بزرگتر بر روی آن کلیک نمایید)
قرمز: مسیر صعود، سبز: مسیر فرود

مسیر تالون به سیاه سنگ

مسیر تالون به سیاه سنگ

+ دانلود جی پی اس خط الراس تالون به سیاه سنگ (برنامه 96.06.26)


آدرس روستای تالون:

تهران، کیلومتر 18 جاده امامزاده داوود، فرعی روستای رندان در سمت چپ، 6 کیلومتر بعد از روستای رندان، روستای تالون
* از سر جاده امامزاده داوود تا روستای رندان 5.5 کیلومتر و تا روستای تالون جمعا 11.5 کیلومتر راه است.
———————————————-

گزارش‌های مرتبط:

آبشار تالون – قله تالون: جمعه 10 خرداد 1392
——————————————–

ای در خور اوج!
آوازه تو در کوه سحر، و گیاهی به نماز
غم ها را گل کردم، پل زدم از خود تا صخره ی دوست.
من هستم، و سفالینه ی تاریکی، و تراویدن راز ازلی،
سر بر سنگ و هوایی که خنک،
و چناری که به فکر و روانی که پر از ریزش دوست.

“سهراب سپهری”
——————————————–

(گزارش برنامه و تصاویر بیشتر در ادامه مطلب)


ادامه‌ی خواندن

منتشرشده در مسیرهای گردشگری و کوهنوردی تهران | برچسب‌شده , , , , , , | دیدگاه‌تان را بنویسید:

قله کلکچال از مسیر دارآباد

گزارش صعود به قله کلکچال از مسیر دارآباد – دره آب زندگانی

تاریخ اجرای برنامه: جمعه 29 شهریور 1392

ارتفاع قله کلکچال: 3350 متر
طول مسیر صعود: حدود 8 کیلومتر
تعداد نفرات: 2 نفر
مدت زمان صعود: 5 ساعت (با احتساب 30 دقیقه تایم صبحانه)
مدت زمان فرود (پارک جمشیدیه): 2 ساعت 15 دقیقه (بدون احتساب تایم ناهار و …)


پی نوشت، 24 مهر 96:
با توجه به اینکه مسیری که ما طی کردیم، از انتهای دره آب زندگانی سنگی و صخره ای و کمی صعب العبور است و دوستانی که پس از ما این مسیر رو رفتند، گله کردند، تصمیم گرفتم که گزارش رو مجدد نوشته و از مسیر نرمال و آسانتر یعنی از مسیر یال شرح بدهم. از ابتدای دره آب زندگانی از مسیر یال سمت چپ خود را به بالای یال می رسانید و ادامه …

————————————-

به نام خالق زیبایی ها
برنامه دارآباد – دره آب زندگانی به قله کلکچال یکی از برنامه هایی بود که همیشه در لیست علاقمندی هام بود اما فرصت اجرای این برنامه پیش نیامده بود. این جمعه بالاخره فرصتی دست داد تا به اتفاق دوست خوبم علیرضا ی عزیز این برنامه رو اجرا کنیم. روز قبل، مسیر رو در گوگل ارث بررسی کرده و از آقای صالحی (مدیر محترم گروه “همه ما”) که چند هفته پیش این مسیر رو رفته بودند، تلفنی راهنمایی‌های لازم رو گرفتم و صبح جمعه راهی دره دارآباد شدیم… و برفراز قله کلکچال عکس یادگاری گرفتیم. الحق و الانصاف برنامه خوبی بود و حسابی چسبید خصوصا که هوا هم تقریبا پاییزی و عالی بود. زیبایی های دره دارآباد، بکر بودن مسیر (از دره آب زندگانی به بعد)، دست به سنگ شدن در بخش‌هایی از مسیر، حرکت از روی صخره‌های سنگی، پیدا کردن بهترین و ایمن ترین مسیر صعود و … از نکات مثبت و حائز اهمیت این برنامه بود.

——————————————

ارتفاع و زمانبندی مسیر:
ابتدای دره دارآباد: 1750 متر، 07:15 صبح
چشمه جهان: 1970 متر، 08:00
آبشار چال مگس: 2100 متر، 08:15
سر هفت حوض (صبحانه): 08:30 تا 09:00
ابتدای دره آب زندگانی: 2300 متر، 09:15
روی یال (گردنه): 2750 متر، 10:35
قله کلکچال: 3350 متر، 12:15
چشمه پیازچال: 3200 متر، 12:30
ناهار: 12:30 تا 13:50
گردنه زین اسبی: 3050 متر، 14:20
پناهگاه کلکچال: 2600 متر، 14:45
استراحت و …: 14:45 تا 15:45
پارک جمشیدیه (محل پارک خودرو): 1850 متر، 17:00

* ارتفاع سنجی با گوگل ارث

————————————————

آدرس مسیر کوهپیمایی دارآباد:

با خودروی شخصی: با توجه به مبدا حرکت، باید به محله دارآباد رفته و از طریق خیابان شهید محبی وارد مسیر کوهپیمایی شوید. از ابتدای خ محبی تا انتهای آن حدود 500 متر است که می توانید ماشین خود را در این مسیر پارک کرده و پیاده روی خود را آغاز نمایید.

اگر مسیر شما از جنوب به شمال است، بزرگراه های امام علی و صیاد شیرازی هر دو در انتها به هم رسیده و به محله دارآباد منتهی می شوند (صیاد در انتها بهتر است). انتهای این بزرگراهها تابلوی راهنما شما را به سمت محله دارآباد راهنمایی می کند. داخل دارآباد سر یک پیچ چپ گرد باید وارد خ محبی شده و هر جا که جای پارک بود ماشین تان را پارک کنید.

با خودروهای عمومی: میدان تجریش اتوبوس شرکت واحد وهمچنین تاکسی های خطی مستقر در ضلع شرقی میدان قدس (چهار راه خ شریعتی) برای دارآباد دارد. در مورد اتوبوس مطمئن نیستم اما تاکسی شما را سر خ محبی پیاده می کند.


راهنمای صعود (ویرایش شده در تاریخ 96.07.24):

بعد از حدود 1.5 تا 2 ساعت پیاده روی در دره دارآباد و پشت سر گذاشتن چشمه جهان، آبشار چال مگس و سر هفت حوض به باغچه خلیل می‌رسید. دره آب زندگانی دره‌ای است که قبل از باغچه خلیل به آن می‌رسید (حدود 100 متر مانده به باغچه خلیل، سمت چپ) و یک تابلوی راهنما نیز ابتدای آن نصب شده. البته از تابلوی راهنما چیز زیادی دستگیرتان نمی‌شود چونکه بخش‌هایی از تابلو پاک شده و از بین رفته است. (تصویر ضمیمه).

ما وارد دره آب زندگانی شده و کمی قبل از انتهای دره از سمت چپ از مسیر صخره ای ارتفاع گرفتیم. اما به دلیل صعب العبور بودن این مسیر، مسیر آسانتر یعنی مسیر یال را توضیح می دهم:

بدون اینکه وارد دره آب زندگانی شوید از یال سمت چپ دره ی آب زندگانی به سمت بالا ارتفاع بگیرید. مسیر حرکت تقریبا در امتداد دره و به سمت بالا است. مسیر پاکوب مشخصی ندارد و باید خودتان بهترین مسیر حرکت را تعیین کنید. اگر مسیر را خوب انتخاب کنید نیازی به درگیری با سنگ و صخره نمی باشد. در نهایت به بالای یال (گردنه) در ارتفاع ؟ می رسید که دشت کوچکی در جهت جنوب آن وجود دارد. قله عرق چین به ارتفاع 2800 متر در سمت چپ (شرق) و نزدیک گردنه قرار دارد. از روی گردنه باید در جهت غرب (سمت راست) حرکت کنید که تقریبا بیشتر مسیر پاکوب دارد. حدود یک ساعت بعد به بالای یال بعدی می رسید که اینجا نیز دشت نسبتا بزرگی در سمت چپ (جنوب) قرار دارد. در اینجا قله کلکچال دیده می شود که دو قله نزدیک به هم هستند که سمت راستی قله اصلی کلکچال است. شما باید از بالای دشت (سمت راست دشت) به روی یال رفته و با یک گردش به چپ قله کلکچال را صعود کنید.


بر فراز قله کلکچال به همراه علیرضا ی عزیز:

قله کلکچال از مسیر دارآباد

قله کلکچال – نیما اسماعیلی ، علیرضا یاوری


گزارش های مرتبط در همین سایت:

قله کلکچال از پارک جمشیدیه – آذر 1391

خط الراس دارآباد به کلکچال – مرداد 1391


 بقیه در ادامه مطلب ادامه‌ی خواندن

منتشرشده در مسیرهای گردشگری و کوهنوردی تهران | برچسب‌شده , , , , , , , , | ۷ دیدگاه

تنگه واشی

معرفی تنگه واشی (تنگه ساواشی)؛ جاذبه خنک فیروزکوه

Tehran – Firuzkuh – Tange vashi

موقعیت: استان تهران، شهر فیروزکوه، روستای جلیزجند
زمان بازدید: جمعه 22 شهریور 1392

فواصل و زمان بندی مسیر حرکت:
انتهای شهر تهران (اول اتوبان پردیس)، 08:00 صبح
تا
بخش گیلاوند: 43 کیلومتر
ورودی تنگه واشی: 124 کیلومتر
روستای جلیزجند: 138 کیلومتر
تنگه واشی: 143 کیلومتر ، 11:00 صبح

* 45 دقیقه صبحانه و خرید در گیلاوند
* طول اتوبان تهران – پردیس: 30 کیلومتر، عوارض: 1800 تومان، مسیر جایگزین: جاده قدیم رودهن.

فواصل پیاده روی:
از محل پارکینگ‌ها تا ابتدای تنگه اول: بین 500 تا 200 متر
طول تنگه اول: حدود 300 متر (حدود 20 دقیقه)
پیاده روی بین تنگه اول تا تنگه دوم (دشت ساواشی): 1700 متر (حدود 20 دقیقه)
از ابتدای تنگه دوم تا آبشار: حدود 500 متر (حدود 30 دقیقه)

تنگه واشی

تنگه واشی

+ دو سه سالی بود که قصد بازدید از تنگه واشی را داشتیم اما هر بار یا یک مسیر جدید و بقولی بکرتر و خولوت‌تر را جایگزین می‌کردیم و یا پایه و همراه نبود! تا امسال که بالاخره برنامه اوکی شد و به اتفاق دوست نازنینم آقا رضا تصمیم گرفتیم که به همراه خانواده این برنامه را اجرا کنیم. اولین بار سال 86 به تنگه واشی رفته بودم و این بازدید دوم بنده از تنگه واشی بود که در این گزارش سعی کردم تمام نکات و ظرایف این سفر و گردش مفرح را برای خوانندگان محترم بازگو کنم، بلکه مفید واقع شود.
تنگه واشی با همه نامهربانی‌ها و ناملایمات و تخریب‌هایی که سالیان اخیر دیده و با همه شلوغی‌هایی که چه در تنگه و چه در مسیر برگشت احیانا متحمل می‌شوید، اما باز هم تنگه واشی‌ست. بازدید از طبیعت زیبای منطقه و عبور از تنگه‌های پر آب آن خالی از لطف نیست. به هر حال شلوغی و ازدحام در تنگه واشی در فصول گرم سال، چه بخواهیم چه نخواهیم بخشی از هویت آن شده که باید پذیرفت و با آن کنار آمد. شور و نشاط و هیجانِ حرکت در تنگه و آب خروشان آن روح و روان آدمی را سرشار از انرژی و احساس شعف می‌کند. پس باید رفت و تجربه کرد… برای بار اول و حتی برای بار چندم.
مسیرها و تنگه های دیگری هم مشابه تنگه واشی در سایر نقاط کشور و حتی در همین فیروزکوه در دسترس هستند اما خوبی تنگه واشی این است که پیمایش مسیر این تنگه نسبتا آسان بوده و قابلیت اجرای یک تور خانوادگی را دارد. پیر و جوان و کودک، همه و همه این شانس را دارند که شادی و نشاط تنگه واشی را تجربه کنند.

نکات و توصیه‌ها:
1- جهت عبور از آب تنگه و پیاده روی دشت ساواشی حتما کفش کتانی راحت برداشته و همراه خود داشته باشید. از آنجا که سرعت حرکت آب در تنگه شدید بوده و کف تنگه نیز ناهموار و پوشیده از سنگ‌های ریز و درشت است، استفاده از دمپایی و سندل توصیه نمی‌شود.
2- نان و سایر ملزومات سفر را می‌توانید از شهر گیلاوند (80 کیلومتر مانده به فیروزکوه) تهیه فرمایید. از گیلاوند تا فیروزکوه، شهر و آبادی مهم دیگری وجود ندارد.
3- به سمت فیروزکوه که می‌روید، ورودی تنگه واشی در سمت مخالف جاده قرار داشته و تابلو ندارد! به میدان اول فیروزکوه که رسیدید باید دور زده و به سمت تهران برگردید. حدود یک کیلومتر پایین‌تر تابلوی تنگه واشی را مشاهده خواهید کرد.
4- ورودی تنگه واشی (سر جاده فیروزکوه) ایست بازرسی دارد. خودروها را بازدید کرده و کنترل می‌کنند.
5- ابتدای روستای جلیزجند و همچنین ابتدای تنگه واشی بساطی هایی وجود دارند که دمپایی و کفش لاستیکی برای استفاده در تنگه به فروش می‌رسانند. (قیمت 7-8 هزار تومان، شهریور 92)
6- در روستای جلیزجند مبلغ 5 هزار تومان ورودی از خودروهای سواری دریافت می‌کنند. در ازای این مبلغ قبضی به شما ارائه می‌شود که با آن می‌توانید از یکی از پارکینگ‌های نزدیک تنگه واشی به صورت رایگان استفاده کنید.
7- داخل پارکینگ‌ها و همچنین ابتدای تنگه آلاچیق‌هایی وجود دارد که از 5 تا 15هزار تومان (بسته به موقعیت و اندازه) اجاره داده می‌شود.
8- ابتدا و انتهای تنگه، اسب برای جابجایی مسافر موجود است. (15 هزار تومان، یک سر، شهریور 92)
9- سرویس‌های بهداشتی عمومی (بخوانید غیر بهداشتی!) در این مکان‌ها در دسترس هستند: 1- محل پارکینگ 2- بعد از تنگه اول 3- بین تنگه اول و دوم.
10- برای تهیه تنقلات، آب معدنی و انواع غذاهای سرد و گرم، کافه‌هایی در محل پارکینگ ، قبل از تنگه اول و دشت ساواشی موجود هستند.
11- برای بازدید از تنگه واشی، یعنی عبور از تنگه اول، پیاده روی در دشت و عبور از تنگه دوم، بازدید از آبشار در انتهای تنگه دوم، و بازگشت به محل پارکینک چیزی حدود 4 ساعت زمان در نظر بگیرید. ما 11:30 ابتدای تنگه اول به آب زدیم و ساعت 04:30 عصر به محل پارکینک برگشته و تازه مشغول تهیه بساط ناهار شدیم! استراحت‌‌ها ، دسشویی، عکاسی و … زمان زیادی می‌برد. برای طول مسیر حتما خوراکی (ترجیحا نان) بردارید.
12- زیبایی‌های تنگه واشی بعد از آبشار هم همچنان ادامه دارد. اگر از سمت چپ آبشار خود را به بالا رسانده و سپس به سمت پایین سرازیر شوید به دشت و دریاچه (مرداب یا باتلاق) ساح می‌رسید که البته اجرای این برنامه نیازمند شناخت منطقه و آمادگی لازم است.
13- همراه اول در تنگه واشی آنتن نمی‌داد. در محل پارکینک (نزدیک تنگه) به سختی کمی آنتن می‌آمد و می‌رفت.


بقیه در ادامه مطلب

ادامه‌ی خواندن

منتشرشده در مسیرهای گردشگری و کوهنوردی تهران | برچسب‌شده , , , , , , , , , , , | دیدگاه‌تان را بنویسید:

علم کوه از مسیر حصارچال

گزارش صعود به قله علم کوه از مسیر حصارچال (یا هسارچال) (مسیر جنوبی)

ارتفاع قله علم کوه: 4850 متر (دومین قله بلند ایران پس از دماوند)

تاریخ اجرای برنامه: پنجشنبه و جمعه 14و15 شهریور 1392
موقعیت قله: استان مازندران، شهر کلاردشت

+ گزارش برنامه 3و4 مرداد 1398 در انتهای همین پست

برنامه 1.5 روزه صعود به علم کوه از مسیر نرمال (حصار چال)
همراه با دوستان عزیزمان در گروه کوهنوردی “خانه کوهنوردان چالوس”

روز اول: شب مانی در قرارگاه ونداربن
روز دوم: صعود به قله، از تنگه گلو

تعداد نفرات: 12 نفر (3 نفر از تهران + 9 نفر از “خانه کوهنوردان چالوس”)
تیم صعود به قله: 9 نفر


بر فراز قله علم کوه

بر فراز قله علم کوه، از مسیر حصار چال (هسارچال)

ارتفاع و زمان بندی مسیر:

کلاردشت: 1250 متر
قرارگاه وَنداربُن: 2200 متر (شب مانی)
تنگه گلو: 3300 متر، 06:00 صبح جمعه (استارت پیاده روی)
دشت حصارچال: 3.2 کیلومتر، 3800 متر، 07:40
صبحانه: تا 08:20
قله علم کوه: 7.6 کیلومتر، 4850 متر، 12:40
استراحت روی قله: تا 13:00
* مدت زمان صعود: 6 ساعت 40 دقیقه (با احتساب 40 دقیقه صبحانه)
فرود:
دشت حصار چال: 15:30
ناهار و استراحت: تا 16:30
ابتدای تنگه گلو (جاده): 17:40
* مدت زمان فرود: 4 ساعت و 40 دقیقه (با احتساب یک ساعت ناهار)

فواصل مسیرهای پیموده شده با خودرو:

– از کرج (پل فردیس) تا مرزن آباد: 130 کیلومتر ، حدود 3 ساعت با ترافیک روان
– از مرزن آباد تا مرکز کلاردشت (حسن کیف): 20 کیلومتر، حدود نیم ساعت
– کلاردشت تا قرارگاه ونداربن: 15 کیلومتر (آسفالت – خاکی)، حدود نیم ساعت
– قرارگاه تا تنگه گلوه: حدود 13 کیلومتر جاده خاکی، حدود یک ساعت با نیسان


نکته: در مورد قله علم کوه از مسیر حصارچال این نکته را خدمتتان عرض کنم که این مسیر در کل هیچ نکته فنی و یا چالش خاصی ندارد و صعود به آن برای هر کوهنوردی حتی تازه کار و مبتدی امکان پذیر است. از تنگ گلو تا حصار چال حدود 1.5 ساعت و تا قله حدود 4.5 ساعت دیگر، در مجموع 6 ساعت با گام متوسط راه است. تنها نکته علم کوه ارتفاع آن است که خصوصا برای کوهنوردان مبتدی ممکن است مشکل ساز شود. قبل از علم کوه باید حداقل چند برنامه در ارتفاع حدود 4 هزار متر و ترجیحا بالای 4 هزار اجرا کرده باشید تا بدنتان به ارتفاع بالا عادت کند. اگر نگران ارتفاع زدگی برای خود و یا اعضا گروه هستید پیشنهاد می شود که شب را در حصارچال (3800 متر) کمپ بزنید و صبح فردا صعود کنید تا هم هوایی بهتر انجام شود. اگر مدتی ارتفاع کار نکرده اید و در علم کوه ارتفاع زده شدید تعجب نکنید. بنده با اینکه تجربه صعود به قله های مرتقع تهران و دماوند را پیش از این (سالهای گذشته) داشتم، برای اولین بار در علم کوه ارتفاع زده شدم به دلیل اینکه مدتی برنامه ارتفاع نداشتم. و جالب اینکه حتی یکی از همراهان ما که از راهنمایان منطقه علم کوه بودند در این روز ارتفاع زده شدند که علتی جز این نداشت: عدم هم هوایی مناسب، حرکت از کلاردشت (1200 متر) به قله (4850 متر) در یک روز در حالی که مدتی نیز از کوه و قلل مرتفع دور بودند. موفق باشید.


شما ای قله های سرکش و خاموش
که پیشانی به تندرهای وهم انگیز می سایید
امیدم را برافزایید
غرورم را نگه دارید
به سان آن پلنگانی که در کوه و کمر دارید…
“سیاوش کسرایی”

(بقیه در ادامه مطلب)

ادامه‌ی خواندن

منتشرشده در مسیرهای گردشگری و کوهنوردی مازندران | برچسب‌شده , , , , , , , , , , , , , , , , , | ۵ دیدگاه