گزارش صعود به قله منار از روستای مورود کرج
اطلاعات برنامه:
تاریخ اجرای برنامه: جمعه 95.10.03
موقعیت جغرافیایی: استان البرز، کرج، جاده چالوس
ارتفاع نقطه شروع: 2140 متر
روی یال اصلی: 2780 متر
قله فرعی: 3250 متر، 3.7 کیلومتر
ارتفاع قله منار: 3530 متر، 5.6 کیلومتر
مدت زمان صعود: 5.5 ساعت (7 صبح تا 12.30 ظهر)
(با احتساب نیم ساعت تایم صبحانه)
کل زمان برنامه: 9.5 ساعت (7 تا 16.30)
نفرات شرکت کننده (9 نفر):
گروه “نشاط زندگی”: نیما اسماعیلی، ایمان حسینی و حسین شهبازی
گروه “دوستای خوب”: آقایان نیما نظری، علی طاهر اصلانی، روح الله روهین تن (تن تن)
محمد عبدالهی – خانم ها: نظری و اصلانی
————————————————————–
قله منار – گروه نشاط زندگی
+ قله منار از آن قله هایی هست که چندین سال در لسیت انتظار ما برای صعود قرار داشت و بالاخره امسال موفق به صعود آن شدیم . بنظرم بهترین فصل برای صعود به قله منار فقط زمستان هست و این قله و مسیرش در سایر فصول جاذبه خاصی ندارد.
+ بنا بر توصیه یکی از دوستان، منطقه گرگ دارد و بهتر است این قله در زمستان به صورت گروهی صعود شود. ما هم در روز صعود بسیار جای پای گرگ و شغال و گراز و … در مسیر دیدیم.
+ حدود 100 متر بعد از چشمه، ورودی روستا با زنجیر بسته شده و ظاهرا امکان ورود به روستا برای غریبه ها وجود ندارد.
آدرس روستای مورود:
کیلومتر 32 جاده کرج-چالوس، بعد از سد کرج، حدود 100 متر بعد از تابلوی پل خواب به فرعی روستای مورود در سمت راست جاده می رسید. یک جاده آسفالته پیچ در پیچ و نسبتا پرشیب پس از حدود 6 کیلومتر شما را به روستای مورود می رساند.
——————————————-
گزارش برنامه:
ساعت 5 صبح از تهران میدان آزادی به سمت کرج به راه افتادیم و پس از حدود یک رب انتظار در پل کلاک برای پیوستن دوستان، مسیر جاده چالوس را در پیش گرفتیم. پس از طی 32 کیلومتر در جاده چالوس (از م امیرکبیر) و جمعا 72 کیلومتر از تهران (میدان ازادی) به پل خواب رسیدیم. حدود 100 متر بعد از تابلو پل خواب، از سمت راست از روی پل گذشته و وارد فرعی مورود شدیم که تابلویی هم نداشت! جاده پیچ در پیچ با شیب نسبتا تند را طی کردیم تا حدود 5 کیلومتر بالاتر، ساعت 06.30 به نگهبانی متروکه روستای مورود رسیدیم که در سمت چپ جاده قرار دارد. اینجا محل پارک خودرو و نقطه شروع کوهپیمایی است. برای برداشتن آب حدود 300-400 متر در جاده جلوتر رفته و از چشمه پراب مورود که حدود 500 متر قبل از روستا و در ارتفاع 2100 متر قرار دارد آب برداشتیم و مجددا به محل نگهبانی برگشتیم (ارتفاع 2140 متر).
موقعیت قله منار بدن صورت است که وقتی رو به روستا (شرق) ایستاده باشید، سمت راستتان خط الراسی وجود دارد که در دورترین و بلندترین نقطه آن قله منار دیده می شود. قله فرعی (3250 متر) به صورت یک قله کله قندی در سمت راست قله اصلی قرار دارد که نباید آن را با قله اصلی اشتباه بگیرید. مسیر حرکت به سمت قله را می توان به راحتی تشخیص داده و تعیین کرد. در واقه باید از اولین و مناسب ترین یالی که به سمت خط الراس ارتفاع می گیرد خود را به روی خط الراس برسانید و باقی مسیر تا قله هم که مشخص است.
کنار جاده و روی دامنه های شمالی سفید پوش بوده و هوا حسابی سرد بود. در این روز ما 9 نفر بودیم. 3 نفر از گروه نشاط زندگی و 6 نفر هم دوست عزیزمان آقای نیما نظری و دوستانشان که در این برنامه با ما همراه بودند. ماشینها را کنار اتاقک نگهبانی پارک کرده و ساعت 7 صبح از سمت راست جاده (در جهت جنوب) کوهنوردی خود را آغاز نمودیم. همان ابتدا وارد یک زمین مسطح (شبیه زمین فوتبال) شدیم و پس از حدود 300 متر حرکت به سمت شرق (به سمت روستا)، سوار یکی از یال های جنوبی-شمالی شدیم که اواسط آن یال، چند سنگ بزرگ و صخره به چشم می خورد. زمین زیر پایمان پوشیده از برف بود و بخاطر لغزنده بودن مسیر حرکت روی شیب تند یال کمی با دشواری همراه بود. پس از حدود یک ساعت خود را به سنگ ها رساندیم و کاملا سوار یال شدیم. البته ما از مست چپ کم کم خود را به بالای رساندیم. شاید اگر از همان ابتدا سوار یال می شدیم بهتر می شد. با قرار گرفتن به روی یال، مسیر بهتر شده و حرکت با سرعت بیشتری صورت گرفت. یک گروه 10-12 نفره نیز در این روز پشت سرما در مسیر قله منار بودند که قبل از یال اصلی از ما سبقت گرفتند. ساعت 9 به روی یال اصلی (خط الراس) رسیدیم. در این لحظه، هوا آفتابی، باد ملایم و دمای هوا نرمال بود. با گردش به سمت چپ و حرکت به سمت شرق مسیر خط الراس را به سمت قله منار در پیش گرفتیم. دقایقی بعد نیم ساعت برای صبحانه توقف کردیم و ساعت 10 مجددا به راه افتادیم. بعد از صبحانه دو گروه شدیم که گروه اول با سرعت بیشتری حرکت کردند. من تایم گروه اول را ذکر میکنم. ساعت 11 به قله فرعی در ارتفاع 3250 متر رسیدیم که سنگ چین بزرگی به ارتفاع حدود 2 متر روی قله وجود دارد.
جالب اینکه وقتی از روی جاده به بالا نگاه میکردیم قله فرعی و قله اصلی تقریبا هم ارتفاع نشان می دادند. اما روی خط الراس که قرار گرفتیم قله فرعی کاملا بلندتر از قله اصلی دیده می شد. با قرار گرفتن روی قله فرعی مشخصی می شود که قله بعدی به فاصله حدود 1.5 دورتر، بلندترین قله روی خط الراس است. با ادامه مسیر، کمی ارتفاع کم کرده و سپس شیب تند زیر قله را نیز پشت سر گذاشته و ساعت 12.30 ظهر به قله منار در ارتفاع 3530 متر رسیدیم. جی پی اس ما مسافت پیموده شده از پای جاده (نگهبانی) تا قله را 5.6 کیلومتر نشان می داد. روی قله یک سنگ چین مربعی شکل به ابعاد تقریبی 1x1x1 قرار دارد که بخش هایی از آن ریخته است.
ادامه خط الراس منار با کمی چرخش به سمت راست به قله سیاه سنگ (3560 متر) می رسد که به نظر می رسد حدود 1.5 ساعت فاصله بین این دو قله باشد و مسیر آن ظاهرا هموار بوده و مشکل خاصی برای پیمایش آن وجود ندارد. قله سیاه سنگ را ما زمستان سال 94 از سنگان و پاییز سال 92 از تالون صعود نموده بودیم.
فرود:
ساعت 13.30 مسیر فرود را در پیش گرفتیم. برای فرود کمی مسیرمان را عوض کرده و از نقطه دورتری رو خط الراس به سمت پایین حرکت کردیم. یعنی کمی بیشتر به سمت غرب حرکت کرده و سپس از یکی از یالها به سمت پایین سرازیر شدیم. حرکت در این بخش از مسیر به دلیل پرشیب و لغزنده بودن مسیر کمی با کندی صورت گرفت. در نهایت ساعت 16.30 به محل پارک ماشین ها رسیدیم. ناهار و شام را یکجا پای ماشین و کمی با اعمال شاقه (بخاطر سرما) صرف کرده و ساعت 17.30 به سمت جاده چالوس و تهران به راه افتادیم.
——————————————————
+ در این روز ما متاسفانه یک اتفاق ناراحت کننده هم داشتیم که تاثیراتی در روند برنامه گذاشت که بنده برای اینکه گزارش از روند معمولی خارج نشده و برای خواننده از حالت شسته و رفتگی خارج نشود در متن گزارش به آن اشاره ای نکردم: گم شدن سوییچ ماشین اقای نظری، خداحافظی و برگشت ایشان به همراه همسر محترم که با ماشین دوستانشان بروند تهران و سوییچ یدک بیاورند. تند رفتن دوستانشان و جدا شدن از ما بخاطر اینکه بتوانند با گروه جلویی به پایین برگشته و با مینی بوس آنها برگردند و … که این شد که ما روی خط الراس از دوستان جدا شدیم و حسین آقا یک بار با دوستان قله رو صعود کردن و یک بار با ما و عکس روی قله ما سه نفره شد و ….
خلاصه در این روز شیرینی دیدار و آشنایی با دوستان جدید با اتفاق ناخوشایندِ گم شدن سوییچ، کمی به کاممان تلخ شد که ما از همراهی آقا و خانم نظری در باقی مسیر محروم شدیم. به هر حال تجربه ای بود که شاید خیری در آن بوده است.
———————————————————–
+ دانلود جی پی اس قله منار GPS
(ترک مسیر از پای چشمه زده شده است)
گزارش های مرتبط:
قله شاهدژ – اردیبهشت 93
تصاویر بیشتر در ادامه مطلب
ادامهی خواندن→