قله آهنگرک از آهار

گزارش صعود به قله آهنگرک از آهار

تاریخ اجرا: جمعه 94.08.29
موقعیت جغرافیایی: تهران، لواسانات، روستای آهار
ارتفاع قله آهنگرک: 3380 متر

ارتفاع روستای آهار: 2100 متر
مسافت تا قله: 10 کیلومتر
کل مسافت طی شده: 15 کیلومتر
زمان صعود: 8.5 ساعت (45 دقیقه تایم صبحانه)
زمان فرود: 3.5 ساعت
کل زمان برنامه: 12.5 ساعت (07:30 تا 20:00)
نفرات شرکت کننده: (7 نفر)
نیما اسماعیلی، رضا حبیبی، علیرضا یاوری، رضا نورکامی، محسن کرمی، مسعود کریم خانی و خانم محبوبه افشاری

گروه نشاط زندگی – قله آهنگرک

مسیر پیموده شده در گوگل ارث (رنگ آبی):

رنگ نارنجی: مسیر نرمال صعود از گردنه (مسیر آپلود شده توسط آقای رضا رحیم خانلی)

(برای مشاهده تصویر در سایز واقعی بر روی آن کلیک نمایید)

مسیر قله آهنگرک از آهار

+ دانلود فایل جی پی اس مسیر (GPS)

نکته: با توجه به وجود مشکل در فایل جی پی اس اصلی بنده، مسیر در گوگل ارث مطابق با فایل جی پی اس مجددا ترسیم شده و با فرمت GPX دخیره شده و در اینجا قرار داده شده است.

————————————————————

نکته مهم: مسیر نرمال و تابستانه صعود به قله آهنگرک از آهار، از گردنه پایین استرچال (از یال جنوبی) است. مسیری که ما طی کردیم در فصل زمستان ریسک دار بوده و در صورت آماده نبودن نفرات تیم، برف سنگین و شرایط ناپایدار جوی، صعود از این مسیر به هیچ عنوان توصیه نمی شود.

+ دانلود فایل جی پی اس قله آهنگرک از آهار، مسیر گردنه استرچال (رضا رحیم خانلی)

گزارش های مرتبط:

قله آهنگرک از هملون ، گردنه استرچال – اسفند 96

قله استرچال از میگون – تیر ماه 93

بقیه در ادامه مطلب

گزارش برنامه:

به نام خالق زیبایی ها

طبق قرار قبلی ساعت 5.5 صبح همگی در گردنه قوچک گرد هم آمدیم. در این روز ما افتخار آشنایی نزدیک و دیدار دو دوست و همنورد خوب یعنی آقای مسعود کریم خانی و خانم محبوبه افشاری را داشتیم. پس از سلام و احوال و معرفی دوستان، ساعت حدود 06:00، گروه 7 نفره با چهار ماشین به سمت م لشگرک و جاده فشم به راه افتادیم. پس از رسیدن به سه راهی اوشان (م امام علی)، یک ماشین به اتفاق سه نفر از دوستان همانجا منتظر مانده و سه ماشین دیگر به سمت میگون و هملون ادامه مسیر دادیم. حدود کمتر از یک کیلومتر مانده به دره هملون، دو ماشین را کنار جاده و در پارکینگ اختصاصی رستوران ؟ پارک کردیم. از سه راهی اوشان تا اینجا حدود 20 دقیقه زمان برد. با یک ماشین برگشته به دوستانمان پیوسته و مسیر اوشان و روستای آهار را در پیش گرفتیم. حدود ساعت 7 آهار بودیم.

ساعت 07:25 صبح پیاده روی را آغاز نمودیم. از پل عبور کرده از سمت راست و خلاف جهت رودخانه مسیر ده تنگه را در پیش گرفتیم. هوا نسبتا سرد بوده و بنظر می رسید که دما حدود 0 تا 2 درجه باشد. داخل آهار و همچنین مسیر ده تنگه برف چندانی روی زمین ننشته بود و از اواسط راه بود که رفته رفته زمین کامل سفید پوش شده و چند سانتی برف روی زمین نشسته بود. تنفس در هوای پاک کوهستان همراه با تماشای مناظر برفی و درختان سفید پوش در دوطرف جاده پیاده روی دلپذیری را برایمان رقم می زد.

ساعت 9 صبح نزدیک ده تنگه برای صبحانه توقف کردیم و ساعت 9:35 مجددا براه افتادیم. پیاده روی از آهار تا ده تنگه بدون تایم صبحانه 1.5 ساعت زمان برد. بدون اینکه وارد ده تنگه شویم مسیر جاده را به سمت شمال که به دامنه های سی چال منتهی می شود ادامه دادیم. پس از ده تنگه مسیر جاده همراه با نمای زیبایی از کوه های الله بند، سی چال و آهنگرک در اطراف آن زیبا و زیباتر می شد.

حدود 1 کیومتر بعد از ده تنگه ، طبق بررسی قبلی در گوگل ارث و مسیر جی پی اس که همراه داشتم -از پیمایش دوست عزیزم آقای رضا رحیم خانلی- مسیر دره سمت راست به سمت گردنه را در پیش گرفتیم. مسیر نرمال صعود بدین صورت است که باید به گردنه رسیده و از سمت چپ یعنی از یال جنوبی به قله آهنگرگ برسید که یال تماما سنگی است. ما حدود یک ساعت پس از ورود به دره به دلیل اینکه مسیر دره غیر قابل پیمایش می نمود، از سمت چپ ارتفاع گرفتیم و از این پس مسیر طوری بود که جز حرکت مایل به سمت چپ همراه با افزایش ارتفاع گزینه دیگری نداشتیم. مسیر غالبا سنگی و صخره ای بوده و مدام باید جهت یابی می کردیم که بهترین مسیر را به سمت قله در پیش بگیریم. در چند نقطه دست به سنگ شده و یا از دهلیز عبور کردیم که خیلی مشکل خاصی نبود اما آسان هم نبود. ضلع جنوبی قله باید از دامنه پر برف تراورس می کردیم که برف تا بالای زانو بوده و برفکوبی داشت.

ساعت 14:15 به نقطه ای رسیدیم که از آنجا گردنه پایین قله آهنگرک روی یال سی چال در معرض دید قرار گرفت و از آنجا که من آهنگرگ را قبلا از مسیر هملون صعود کرده بودم توانستم موقعیت قله را دقیق تشخیص دهم. اما سخت ترین بخش مسیر اینجا بود که فقط یک راه باریک از میان سنگ ها به سمت بالا راه می داد که عبور از آن هم به آسانی میسر نبود. من و علیرضا برای بررسی از سنگ ها بالا رفتیم در حالی که تنها چیزی که ذهنمان را مشغول کرده بود این بود که آیا بالای این سنگ ها راه به سمت قله دارد یا نه!؟ که اگر راه نمی داد کارمان سخت می شد چون مسیر برگشت طولانی بوده و ممکن بود حتی در روشنایی روز نتوانیم به جاده برسیم. هوا هم که اصلا وضعیت پایداری نداشت و هر لحظه متغییر بود. دور تا دورمان هوا نامساعد و ابری بوده و فقط در جهت شمال و بالای سرمان در آن دقایق هوا باز و حتی بعضا آفتابی بود.

به بالای سنگ ها که رسیدیم دیدیم که خوشبختانه مسیر بصورت تراورس بدون درگیری با سنگ به سمت گردنه راه می دهد، فقط کمی حجم برف زیاد است. بچه ها یکی یکی با احتیاط کامل مسیر سنگی را پیموده و به ما ملحق شدند. سپس با یک برفکوبی جانانه 40 دقیقه ای، ساعت 15:20 به گردنه مابین آهنگرک و سی چال در ارتفاع 3290 متر رسیدیم در حالی که قله به فاصله کمی از ما و در سمت راستمان قرار داشت. پس از استراحت کوتاه به صرف چای و نسکافه داغ به سمت قله حرکت کردیم. از گردنه تا قله 20 دقیقه زمان برد.

ساعت 16:00 بر فراز قله آهنگرک بودیم در حالی که جی پی اس ما ارتفاع 3380 متر را برای این قله نشان می داد و هوا عااااالی. که واقعا هوا در این روز با ما یاری کرد که اگر نمی کرد قطعا به مشکل بر می خوردیم. از روی قله در جهت شرق و شمال شرق نمای زیبایی از قله آبک و سرکچال ها ی پوشیده از ابر و مه را داشتیم که جان می داد برای عکاسی و البته لذت تماشا و شکر خدا برای خلق اینهمه زیبایی و لطفی که شامل حال ما شده است.

پس از بررسی مسیر ِ فرود و انتخاب یال مورد نظر، ساعت 16:20 قله را به سمت گردنه ترک کردیم. حجم برف روی یالهای شرقی منتهی به دره هملون نسبتا زیاد بوده و فرود تا حدودی با کندی صورت می گرفت. ساعت 17:20 کف دره هملون بودیم در حالی که هوا تاریک شده و دمای هوا به شدت افت کرده بود. کفش های لاوان مثلا گورتکس دار بنده با یک سال عمر تقریبا از اواسط مسیر ِ صعود کم کم آب داخل آن نفوذ کرده و حالا دیگر در نوک انگشتان پا حسابی سرما را احساس می کردم خصوصا وقتی برای دقایقی از حرکت باز می ایستادیم. انگشتان دست هم کافی بود که برای ثانیه هایی بیرون از دستکش باشند تا یخ بزنند و خوشبختانه همه بچه ها دستکش خوب زمستانی داشتند.

شانس بزرگی که آوردیم هوا مهتابی بود و مسیر دید خوبی داشت و نیاز به هد لامپ نبود. با توجه به شناخت خوبی که از دره هملون داشتیم قبل از انتهای دره به موقع از سمت راست کمی ارتفاع گرفته و باغ ها را دور زده و در زیر نور مهتاب مسیر را به سمت پایین ادامه دادیم در حالی که از باغ ها به بعد مسیر قبلا پاکوب شده و یخ و سر بود. با احتیاط حرکت کردیم و ساعت 20 به جاده آسفالت رسیدیم. حدود یک ربعی به سمت میگون پیاده روی کردیم تا به محل پارک ماشینها رسیدیم در حالی که پارکبان رستوران غر می زد که چرا ماشینها را اینجا پارک کردین!؟

حداقل ده دقیقه طول کشید تا ماشین و بخاری گرم شده و یخ شیشه جلو آب شده و ما قادر به حرکت باشیم. به سمت آهار حرکت کردیم و با توجه به یک توقف نیم ساعته در رستوران ؟ بعد از م لشگرک به صرف چای نبات، ساعت حدود 11 شب تهران بودیم و این هم پایان اولین صعود زمستانه سال 94 و یک روز عالی و یک صعود بیادماندنی در کنار دوستان نازنین.

در پناه حق

—————————————————————————–

تصاویر برنامه:

مسیر قله آهنگرک از آهار

مسیر آهار به ده تنگه

مسیر آهار به ده تنگه

مسیر آهار به ده تنگه

مسیر آهار به ده تنگه

مسیر آهار به ده تنگه

مسیر قله آهنگرک از آهار

مسیر قله آهنگرک از آهار

مسیر قله آهنگرک

مسیر قله آهنگرک

مسیر قله آهنگرک

مسیر قله آهنگرک از آهار

مسیر قله آهنگرک از آهار

قله آهنگرک

مسیر فرود از قله آهنگرک به سمت هملون

مسیر فرود از قله آهنگرک به سمت هملون

مسیر فرود از قله آهنگرک به سمت هملون

پایان