گزارش صعود به قله یونزا 3400 متر از گرمابدر
تاریخ اجرای برنامه: جمعه 95.10.24
موقعیت جغرافیایی: استان تهران، فشم، گرمابدر
——————————–
اطلاعات برنامه:
ارتفاع قله یونزا: 3400 متر
ارتفاع مبدا صعود: 2520 متر (گرمابدر، ابتدای جاده دشت لار)
طول مسسر صعود: 6.3 کیلومتر
مدت زمان صعود: 7 ساعت 45 دقیقه (7.00 تا 14.45)
کل زمان برنامه: 11.5 ساعت (7.00 تا 18.30)
نفرات شرکت کننده: 6 نفر
نیما اسماعیلی، رضا حبیبی، مسعود کریمخانی، ایمان حسینی، یدا… طهوری و یاور معروفی
گزارش برنامه:
به نام خالق زیبایی ها
این هفته قصد صعود به قله کاسونک را داشتیم. قرار ما ساعت 5.30 صبح گردنه قوچک بود. پس از جمع شدن همه دوستان و پارک ماشین های اضافه به راه افتادیم و ساعت 6.30 به محیط بانی گرمابدر و ابتدای جاده دشت لار رسیدیم. پس از بستن کفش و کوله و گتر، ساعت 7 صبح مسیر جاده دشت لار را در پیش گرفتیم. جاده پوشیده از برف و هوا بسیار سرد بود. پس از طی 3.5 کیلومتر (1 ساعت و 10 دقیقه) به میله راه بند، پای خاتون بارگاه رسیدیم. تا اینجای کار مسیر از قبل برفکوبی شده و مشکل خاصی نداشتیم. صبحانه را کمی جلوتر روی برف ها با اعمال شاقه صرف کردیم در حالی که یخ زدگی پاها و دستها آزار دهنده بود و اصلا نفهمیدیم چه خوردیم! باید صبحانه را در منزل لقمه می گرفتیم که چنین نکرده بودیم (بجز آقا یاور).
ضمنا دوست عزیزمان آقای یاور معروفی اولین حضورشان در گروه نشاط زندگی بود که از این بابت بسیار خرسند بودیم. آشنایی ما با ایشان بر میگشت به زمستان سال قبل در برنامه قله سیاه سنگ از مسیر سنگان که من و آقای حبیبی، آقا یاور و دوستشان اقای موسوی را در مسیر زیارت کرده و باب آشنایی باز شد.
یادم رفت بگویم که از همان ابتدای مسیر یک سگ با وفا، با چند تکه نان که مهمانش کردیم، همراه ما بود.
پس از صرف صبحانه، با سرقدمی آقا مسعود مجددا به راه افتادیم. برف زیادی در مسیر بوده و برفکوبی به نوبت انجام می شد که انرژی زیادی برده و حرکت به کندی صورت می گرفت. هر از گاهی از مسیر جاده خارج شده و میانبر می زدیم. خیلی زود فهمیدیم که با این حجم برف ما امروز به قله کاسونک نمی رسیم و شاید گردنه یونزا در ارتفاع 3100 متر می توانست پایان مسیر کوهنوردی ما باشد.
هوا عالی و آفتابی و باد ملایمی در حال وزیدن بود. ساعت حدود 11.30 صبح حدود 2 ساعت دیگر با گردنه فاصله داشتیم. با یقین به اینکه به قله کاسونک نمی رسیم، به پیشنهاد آقا یاور تصمیم گرفتیم که بجای کاسونک، قله یونزا را صعود کنیم که دقیقا در نقطه مقابل کاسونک و در شمال گردنه یونزا واقع است. من این قله را صعود نکرده و آقا یاور هم چند سال پیش صعود کرده بودند اما مسیر به سمت قله مشخص بوده و قله سنگی و صخره ای یونزا در سمت چپ گردنه در معرض دید بود. حجم برف خیلی زیاد بود و تا زمانی که به پای یونزا برسیم حسابی برفکوبی کردیم. با قرار گرفتن در دامنه یونزا حجم برف خیلی کم شده و حرکت با سرعت بیشتری صورت گرفت. با تراورس روی دامنهبه سمت راست، ساعت 14 به پای یک سنگ نسبتا بزرگ در ارتفاع حدود 3200 متر رسیدیم. (روی یالی که گردنه یونزا را به قله یونزا متصل می سازد).
نمای زیبایی از قله دماوند در جهت شرق در معرض دید قرار گرفت و یال کاسونک نیز به خوبی دیده می شد. بنظر می رسید که حدود یک ساعت تا قله یونزا راه مانده باشد. که البته به دلیل سنگی و صخره ای و برفی بودن مسیر، مشخص نبود که ایا بشود از این مسیر صعود کرد یا نه! در اینجا اقا یاور و آقای طهوری با ما خداحافظی کردند و برگشتند و قرار شد که پای ماشین منتظر ما باشند. 4 نفری مسیر قله را در پیش گرفتیم. مسیر صعود به قله را از سه جهت می شد متصور شد: راست، چپ و وسط. که ما مسیر وسط را که آسان ترین مسیر می نمود انتخاب کردیم. نیمی از راه را طی کردیم که آقا ایمان از ادمه مسیر منصرف شده و با آقا مسعود مسیر برگشت به سمت سنگ پایین را در پیش گرفتند. به اتفاق آقای حبیبی مسیر قله را ادامه دادیم. حدود یک ربع مانده به قله به دهلیز باریکی رسیدیم که شیب تندی داشت. من که جلوتر بودم ابتدا وارد دهلیز شده و با احتیاط اقدام به صعود نمودم. هر از گاهی سنگ از زیر پایم رد می شد که برای اقای حبیبی خطر آفرین بود. بنابراین با فاصله کمی از هم حرکت کرده و دهلیز را پشت سر گذاشتیم. قله دقیقا بالای دهلیز قرار داشت. ساعت 14.45 به قله یونزا رسیدیم. جی پی اس ارتفاع 3400 متر را برای قله نشان می داد.
قله یونزا قله ای بود که با برفکوبی و دست به سنگ و تلاش مضاعف موفق به صعود به آن شده بودیم و این صعود زمستانی -نه چندان آسان- بسیار برای ما سرور آفرین و شادی بخش بود. قله، صخره نوک تیزی بود که ایستادن بر فراز آن حس خوبی به آدم می داد.
سمت چپمان، به فاصله نزدیک، به نظر می رسید که بلندترین نقطه قله یونزا باشد که حدود 20 متر بلندتر نشان می داد. فکر کنم صعود به بلندترین نقطه حدود 5 دقیقه زمان می برد. به دلیل ضیق وقت از صعود به آن صرفنظر کردیم.
جالب اینکه اقا سگه تا پای دهلیز با ما آمده و از ادامه مسیر باز مانده بود. آنچنان ناله و شیونی سر می داد که عجیب بود!!
از روی قله در جهت شمال قله اشتر (3630) دیده می شد که با یک گردنه (حدود 3300 متر) به یونزا می رسید. قله اشتر با یک خط الراس از شرق به غرب به ترتیب به قله های دره پلک (3650)، خاتون بارگاه (3810)، گیزنو (3850)، خرسنگ جنوبی (3900)، جانستون (3900) و … می رسد. دقیقا در جهت جنوب، قله کاسونک (3690) دیده می شود که با گردنه یونزا 3100 متر، به قله یونزا متصل می شود.
فرود:
ساعت 15 مسیر فرود را از مسیر شن اسکی غرب قله در پیش گرفتیم. پس از چند دقیقه با گردش به چپ خود را به پایین دهلیز رسانیدم. پس از ملحق شدن به اقا مسعود و آقا ایمان، مسیر برگشت را در پیش گرفتیم. حدود نیم ساعت آخر مسیر را در جاده با نور هدلامپ طی کردیم و ساعت 18.30 به ماشین ها رسیدیم.
——————————————————-
+ دانلود جی پی اس GPS قله یونزا
گزارش های مرتبط:
قله خاتون بارگاه – زمستانه ، دی ماه 94
قله های پیرزن کلوم و مهرچال از گرمابدر ، خرداد ماه 93