قله کول جنو

قله کول جنو

گزارش برنامه صعود به قله کول جنو از روستای کمندان

صعود از مسیر تیغه ها، فرود از مسیر شصت خدا

تاریخ اجرای برنامه: دوشنبه 1403.06.12

ارتفاع قله: 3830 متر

موقعیت جغرافیایی: استان لرستان، شهرستان ازنا، روستای کمندان

قله کول جنو. گروه نشاط زندگی. از راست: حمید محسنی، نیما اسماعیلی، رضا حبیبی و ایمان حسینی

مسیر صعود و فرود قله کول جنو در گوگل ارث (صعود از مسیر تیغه و فرود از مسیر شصت خدا)

+ دانلود جی پی اس قله کول جنو Kool jeno GPS

توجه: در سایت ویکی لاک برای دانلود نقاط همراه ترک، تیک گزینه Include locations … را بزنید.

(راهنمای حل مشکل دانلود ترک از سایت ویکی لاک: اینجا)

زمان بندی برنامه:

حرکت از تهران: یکشنبه ساعت 19

شبمانی در ازنا: دوشنبه، ساعت 2 نیمه شب

استارت صعود از پارکینگ کمندان: دوشنبه، ساعت 8 صبح

قله: 16:30 (صعود 8.5 ساعت)

اتمام برنامه، پارکینگ: 22:00 (گل تایم برنامه: 14 ساعت)

بقیه در ادامه مطلب

معرفی قله:

قله کول‌ جنو یا کول‌ جنون با بلندای 3830 متر، از قلل مرتفع رشته کوه زاگرس، واقع در استان لرستان می باشد. کول جنو شرقی ترین قله بر روی خط الراس اشترانکوه است. مسیر معمول صعود به این قله از روستای کمندان، شهرستان ازنا می‌باشد. کول جنو به معنی جایگاه جن می‌باشد و دلیل نام گذاری به علت مخاطرات بسیار منطقه و همچنین بهمن‌های مهیبی است که همواره صدای آنها در منطقه طنین افکن است. مسیر صعود و فرود در کول جنو متفاوت است: صعود غالبا از مسیر تیغه ها و فرود از مسیر شرقی که به مسیر شصت خدا معروف است صورت می‌پذیرد. صعود به این قله در زمستان نیازمند مهارت‌های کافی در زمینهٔ کوهنوردی و سنگنوردی است.

از کول جنو به عنوان سرسخت‌ترین قله اشترانکوه و زاگرس و دومین قله فنی و مشکل ایران پس از قله علم‌کوه نام برده می شود! (نیازمند تحقیق)

(بیشتر بخوانید: حادثه ۱۳۹۶ اشترانکوه)

گزارش برنامه:

یکشنبه 21 شهریور ساعت 19 از تهران حرکت کردیم. پس از چند توقف و خرید در بین راه در نهایت ساعت 2 نیمه شب به ازنا رسیدیم. جنب پارک شهید بهشتی در پیاده رو چادرها را بپا کردیم و خوابیدیم که مکان خوب و راحتی است با توجه به دسترسی نزدیک به سرویس بهداشتی داخل پارک. ساعت 5 صبح دوشنبه بیدار شدیم و مسیر روستای کمندان را در پیش گرفتیم. مسیریاب از جاده دولت آباد ما را هدایت کرد که در انتها 2-3 کیلومتر خاکی تا کمندان داشتیم و در ادامه دسترسی به جاده کول جنو در بالای روستا کمی سخت تر شد. ولی بعدا در مسیر برگشت متوجه شدیم که جاده نصرت آباد مسیر اصلی و بهتری برای رسیدن به کمندان است. (در گوگل مپ ببینید)

بیشتر بخوانید: قله سرخاب از وارنگه رود

توصیه: حتما از قبل مسیر پیشنهادی مسیریاب را بررسی کنید. ممکن است در روستای کمندان برای ورود به جاده کول جنو کمی با مشکل مواجه شوید. در این مورد ترجیحا از نشان یا ویز استفاده کنید و به هیچ وجه به گوگل مپ اعتماد نکنید که ممکن است شما را به مسیرهای بن بست و نادرست راهنمایی کند. (بر اساس تجربه چندین و چند باره در مورد گوگل مپ!)

پس از روستای کمندان حدود 10 دقیقه جاده خاکی داشتیم و تقریبا در انتهای جاده ساعت 07:20 به پارکینگ اقامتگاه اشترانکوه رسیدیم (با سردر کارخانه آب معدنی سراب کمند زاگرس). در این پارکینگ هزینه 7 صبح تا 7 غروب برای هر ماشین مبلغ 50 ه.ت دریافت شد. داخل پارکینگ یک سوییت با ظرفیت 6 تا 8 نفر دارد با شبی 1.200 و داخل محوطه هم جا برای چادر زیاد دارد البته تا جایی که دیدیم آفتابگیر است. وعده های غذایی هم ارائه می شود.

صعود:

ساعت 08:00 صبح پیاده روی خود را آغاز کردیم. از درب پارکینگ خارج شده و از سمت راست مسیر کنار رودخانه را در پیش گرفتیم. حدود 100 متر پایین تر از یک پل فلزی عبور کرده و در جهت جنوب حرکت کردیم. حدود ساعت 9 به دوراهی حساسd رسیدیم (در ترک: دو راهی تونل برفی 2200) که در اینجا باید به موقع از سمت چپ از عرض رودخانه عبور کرده و وارد مسیر دره جدید شوید. در ترک ها دیدم که اکثرا اینجا را رد کرده و کمی جلوتر به چپ می پیچند که آنوقت یک فراز و فرود در پیش خواهید داشت.

با اینکه اواخر تابستان است ولی آفتاب بخاطر عدم وزش باد کمی آزار دهنده است اما خب قابل تحمل است. پس از حدود 2 ساعت از شروع حرکت به اولین چشمه یعنی “سراب بهادر” رسیدیم. از آب بسیاااار خنک و گوارای چشمه نوشیدیم و برداشتیم و ادامه مسیر دادیم. این نکته را هم بگم که در کل مسیر کول جنو تا پای تیغه ها دوراهی و پاکوب های گمراه کننده زیاد دارد که باید به ترک دقت کنید (مسیری که ما طی کردیم و ترکی که ثبت کردم بنظرم بدون نقص است). حدود یک ساعت بالاتر به چشمه ناصر رسیدیم که این چشمه هم آب خوبی داشت ولی نه به گوارایی چشمه اول. به راست پیچیده و در مسیر پاکوب با شیب بیشتری ارتفاع گرفتیم تا ساعت 11:30 به پناهگاه در ارتفاع 3030 متر رسیدیم.

بیشتر بخوانید: قله سر از روستای دلیر

پناهگاه در 1.5 طبقه است که طبقه پایین ظرفیت تقریبا 8-10 نفر و نیم طبقه بالا هم حدود 5-6 نفر جا دارد. کنار پناهگاه آب چشمه بالا با لوله آورده شده (تا جایی که در مسیر صعود بالای پناهگاه متوجه شدم این چشمه در بخش زیادی از مسیر روی سطح به صورت رود جاری است و سپس لوله گذاری شده است. یعنی احتمال آلودگی وجود دارد). یک باب سرویس بهداشتی هم کنار پناهگاه قرار دارد که در این تایمی که ما بودیم بسیار وضعیت نامناسبی داشت. پس از استراحت نیم ساعته به سمت بالا ادامه دادیم تا ساعت 13:00 به زیر تیغه ها در ارتفاع 3360 متر رسیدیم.

از اینجا تا قله 470 متر افزایش ارتفاع در پیش داریم که به طور متوسط حدود 3 ساعت زمان می برد. ساعت 13:30 از ابتدای تیغه ها با دست به سنگ شروع کردیم. شروع مسیر تیغه از سمت راست است که کمی سنگ روی کف زمین ریخته شده، پا روی آن گذاشته و شروع می کنید. در ادامه تا قله بیشتر مسیر از لبه و وسط تیغه ادامه دارد ولی گاهی مسیر از چپ به راست تیغه عوض می شود. عبور از تیغه ها تا قله برای ما 3 ساعت زمان برد (البته با گامی که ما داشتیم باید 2.5 ساعته می رسیدیم اما به دلیل عدم آشنایی به مسیر حدود نیم ساعت اتلاف زمان داشتیم). سخت ترین بخش تیغه همان نیم ساعت ابتدایی مسیر است که دست به سنگ های جدی تری دارد. ضمنا پاکوبی در سمت راست تیغه وجود دارد که از بالا به خوبی دیده می شود. این پاکوب 1/3 سخت ابتدای تیغه را رد کرده و از نقطه مناسب وارد تیغه می شود (به جایی که زنجیر کارگاه آویزان است. تصویر ضمیمه). آنطور که بعدا لیدر محترم منطقه جناب آقای ترابی توضیح دادند برای افراد مبتدی از این مسیر میانبر استفاده می شود.

در نهایت پس از 3 ساعت پرهیجان و نفس گیر روی تیغه ها ساعت 16:30 همگی بسلامت به قله کول جنو در ارتفاع 3830 متر رسیدیم. هوا آفتابی و مطلوب بود و روی قله از مناظر زیبای منطقه اشترانکوه لذت بردیم.

در کل عبور از تیغه ها تجربه ای هیجان انگیز و خیلی جدی تر از چیزی بود که انتظار داشتیم. توصیه من برای افراد مبتدی که تجربه کافی در مسیرهای سنگی و صخره ای ندارند این است که از مسیر تیغه ها اجتناب کرده و از مسیر شصت خدا صعود کنند که کار فنی ندارد.

فرود:

بیشتر بخوانید: قله سوزچال از روستای هویر

ساعت 17 فرود را از مسیر شرقی (مسیر شصت خدا) در پیش گرفتیم. حدود 10-15 دقیقه کمی سنگ و صخره بود و سپس شیب تند و ریزشی به سمت پایین. بعد از قسمت صخره ای دو جا باید حواستان باشد که از سمت راست ادامه دهید که در ترک مارک شده است. سپس شیب ملایم تر شده و ادامه تا جایی که علامت فلش وجود دارد و ظاهرا اینجا هم حساس و حادثه خیز است. باید به چپ بپیچید تا جایی که به سنگ شصت خدا می رسید. از اینجا یخچال پای کول جنو دیده می شود. شیب تند به سمت پایین کمی بد مسیر است که باید با احتیاط عبور کنید. در ادامه از یخچال چال سیاه عبور کردیم و آن طرف یخچال وارد پاکوب جدیدی شدیم که کمی پایین تر به پاکوب اصلی رسید و در ادامه ساعت 19:15 در ابتدای تاریکی هوا به پناهگاه رسیدیم. پس از حدود نیم ساعت استراحت و صرف نهار (یا شام) با هدلامپ مسیر فرود را به سمت چشمه ناصر ادامه دادیم. مشکل خاصی در فرود شبانه نبود و در نهایت ساعت 22:00 به پارکینگ رسیدیم.