ارتفاعات آبشار ایگل

گزارش صعود زمستانه به ارتفاعات آبشار ایگل

تاریخ اجرا: جمعه، 93.12.01

موقعیت جغرافیایی: استان تهران، لواسانات، روستای ایگل
ارتفاع نقطه استارت: شهر اوشان، 1880 متر
بالاترین نقطه صعود: 2527 متر
مسافت پیموده شده: 15 کیلومتر (رفت و برگشت)
مدت زمان برنامه: حدود 7 ساعت (07:45 تا 3 عصر)
از روستای ایگل تا آبشار: 2.5 ساعت

مسافت و ارتفاع سنجی مسیر:
اوشان: کیلومتر: 0 ، ارتفاع: 1880 متر
ورودی ایگل: کیلومتر: 3.2 ، ارتفاع: 1980 متر
روستای ایگل: کیلومتر: 4 ، ارتفاع: 2000 متر
آبشار: کیلومتر: 7.5 ، ارتفاع: 2350 متر
بلندترین نقطه صعود: کیلومتر: 7.8 ، ارتفاع: 2527 متر
تعداد نفرات: 3 نفر
آقای حبیبی، خانم رنجبریان و خودم

آبشار ایگل:

آبشار ایگل – از راست: نیما اسماعیلی، طیبه رنجیریان، رضا حبیبی

مسیر آبشار ایگل:

مسیر آبشار ایگل

بقیه در ادامه مطلب

گزارش برنامه:

به نام خالق زیبایی‌ها

این هفته طبق برنامه‌ی از پیش تعیین شده قرار بود که قله آبک را از میگون صعود کنیم. قله آبک را قبلا از روته صعود کرده بودیم اما از آبک نه. از تهران که حرکت کردیم، نزدیک گردنه قوچک که رسیدیم بارش برف شروع شد! حدود ساعت 06:45 صبح در بلوار فشم و قبل از سه راهی اوشان بودیم که با شدت گرفتن بارش برف تصمیم گرفتیم که ریسک نکرده و برنامه آبک را کنسل کنیم. پس از بررسی گزینه‌هایی که در این مسیر می‌توانستند جایگرین شوند، تصمیم گرفتیم که به سمت اوشان و ایگل حرکت کنیم که هم از بابت ماشین و گیر نکردن در برف خیالمان راحت باشد و هم اینکه با حرکت به سمت آبشار ایگل، مسیر ایمن تری را صعود کرده باشیم. ساعت 07:00 صبح به اوشان رسیدیم. پس از پارک خودرو، صبحانه را داخل ماشین صرف کرده و ساعت 07:45 ، جاده آسفالت را به سمت ایگل با پای پیاده در پیش گرفتیم. جاده سفید پوش شده و مشخص بود که حرکت با ماشین‌های معمولی در آن به مشکل بر می خورد. کمی بالاتر دیدیم که ماشین‌هایی که از کنار ما رد شده بودند (به جز شاسی بلند‌ها) بیشترشان در یک نقطه پرشیب گیر کرده و در حال پارک بودند. ساعت 08:30 به ورودی ایگل رسیدیم در حالی که بارش ملایم برف همچنان ادامه داشت. در این موقع ماشین برف روب که جاده اوشان به آهار را باز می‌کرد از کنار ما رد شد و در واقع راه برای سواری ها باز شد.

بیشتر بخوانید: آبشار ایگل

فاصله ورودی تا روستا بیشتر از 500-600 متر نیست. به روستا که رسیدیم از اولین کوچه (سمت راست) داخل روستا شده، دوراهی اول سمت چپ، دوراهی دوم سمت راست و پس از چند دقیقه از روستا خارج شده و در مسیر باغ‌های ایگل و آبشار قرار گرفتیم. بارش برف موقتا قطع شده بود اما روی زمین زیر پایمان حدود 20 تا 30 سانت برف نشسته و شاخه های درختان به زیبایی هر چه تمام تر سفید پوش شده بودند.

یکی دو گروه قبل از ما در مسیر بودند و در نتیجه برفکوبی نداشتیم. با ادامه مسیر و عبور از قسمت پر شیب به باغ‌های بالا رسیدیم. در اینجا دو راه برای رسیدن به آبشار وجود دارد: مسیر اول از سمت چپ و از میان باغ ها که کمی پیچ در پیچ است. مسیر دوم مستقیم است که کمی بالاتر باید از انتهای باغ ها دور زده و در امتدا کناره باغ به سمت آبشار حرکت کنیم. ما مسیر بی دردسر تر یعنی از بالای باغ ها را انتخاب کردیم پس مسیر را مستقیم ادامه دادیم در حالی که دره سمت راستمان و باغ‌ها سمت چپمان بودند. چند دقیقه بعد به انتهای باغ‌ها رسیدیم. پاکوب گروهی که قبل از ما در مسیر بودند مستقیم در امتدا دره ادامه داشت. یعنی به سمت آبشار نرفته بودند. ما با گردش به چپ و برف کوبی مسیر آبشار را در پیش گرفتیم. از آنجایی که حرکت در مسیر باریک کنار نهر آب کمی خطرناک بود ، هر جا که امکان داشت تراوس کرده و کمی بالاتر از دامنه ی یال حرکت کردیم. در آن روز ما تنها نفراتی بودیم که به سمت آبشار حرکت می کردیم. سکوت کوهستان، برف های پا نخورده و مناظر بکر و زیبا همه و همه ، نه یک چشم بلکه هزار چشم ِ دل می طلبید برای تماشای زیبایی های طبیعت ِ زمستانی و شکر پروردگار…

ساعت 11:10 صبح به آبشار رسیدیم. پس از صرف نسکافه داغ و شیرینی و تنقلات (جا همه دوستان خالی) و عکاسی تصمیم گرفتیم که حدود یک ساعت یال سمت راست آبشار را صعود کرده و از آنجا مسیر فرود را در پیش بگیریم. ابتدا از مسیر کوتاه تر که دقیقا بالا-سمت راست آبشار است اقدام کردیم. با اینکه پیش بینی عدم امکان صعود از این مسیر را می کردیم باز هم گفتیم شانس مان را امتحان کنیم. دو دقیقه بعد به اولین سنگ ها که رسیدیم دیدیم که یک لایه ضخیم یخ روی سنگ ها نشسته و ادامه مسیر میسر نیست. به پایین و کمی عقب تر برگشته و از نقطه بهتر و کم شیب تری مسیر را به سمت بالای یال در پیش گرفتیم. مسیر پر برف بوده و شیب تندی داشت که بیشتر مسیر را آقای حبیبی عزیز زحمت برف کوبی اش کشیدند و ما هم پشت سر ایشان پس از حدود 1.5 ساعت تلاش خود را به بالای یال رساندیم. ارتفاع آبشار 2350 متر و ارتفاع نقطه ای که برسیدیم 2527 متر بود. بارش برف مجددا شروع شده و وجود مه دید را به شدت کم کرده بود.

بیشتر بخوانید: تنگه دار نوشهر

ساعت 12:30 مسیر فرود را از روی یال در پیش گرفتیم. یال پیش رو را تراورس کرده و با شیب ملایم ارتفاع کم کردیم. شیب یالی که تراورس میکردیم نسبتا زیاد و در برخی نقاط به نظر می رسید که احتمال ریزش بهمن هم وجود داشته باشد! در طول مسیر از دو نقطه که از قبل بهمن ریخته بود با احتیاط گذر کردیم و حواسمان هم به جی پی اس و نقطه مارک شده ی بالای باغ ها بود که با توجه به وجود مه و عدم دید، یک وقت از پوینت مورد نظر دور نشویم. ساعت 01:00 عصر به پایین یال رسیدیم که گوسفند سرایی هم آنجا بود. با گردش به راست به سمت نقطه بالای باغ ها حرکت کردیم و از آنجا هم مسیر روستای ایگل را در پیش گرفتیم.

فاصله حدود 4 کیلومتری روستای ایگل تا اوشان و محل پارک خودرو را همانند مسیر رفت، در جاده آسفالت با پای پیاده طی کردیم در حالی که برف های جاده رو به آب شدن بود و کف آسفالت دیده می شد. چقدر هم طولانی بود همین چند کیلومتر. مدام با خودمان می گفتیم که: ما اینهمهههه راه رفته بودیم سر صبح!؟ 🙂 پیاده روی از ایگل تا اوشان دقیقا 50 دقیقه طول کشید. ساعت 03:00 عصر اوشان بودیم و پایان برنامه.

از آقای حبیبی بزرگوار و خانم رنجبریان گرانقدر که در این برنامه و این روز زیبا همراه و هم‌قدم و هم‌دل بودند بسیار سپاسگزارم و جای همه دوستان نازنین ِ غائب هم سبز بود (یا شابد هم سفید ِ قشنگگگگ 🙂 …

یا حق

——————————————————-

+ دانلود فایل جی پی اس مسیر (wikiloc)

+ دانلود جی پی اس آبشار ایگل (پیمایش آذر ماه 93) (wikiloc)

——————————————————

گزارش‌های مرتبط در همین وبلاگ:

آبشار ایگل: شهریور 1391

آبشار ایگل – پاییزه: آبان 1391

————————————————————

بلوار فشم، ساعت 7 صبح: