قله قبله، از مسیر جنوبی

گزارش صعود به قله قبله، از مسیر جنوبی

موقعیت جغرافیایی: استان البرز، جاده چالوس
تاریخ اجرای برنامه: 20 اسفند 1395
————————————–

ارتفاع قله قبله: 2880 متر
ارتفاع مبدا صعود: 1600 متر (جاده کندر)
مدت زمان صعود: 5 ساعت و 15 دقیقه (6.45 تا 12)
کل زمان برنامه: حدود 10 ساعت (6.45 تا 16.45)
مسافت و اختلاف ارتفاع تا قله: 5 کیلومتر / 1280 متر
کل مسافت طی شده در صعود و فرود: 11 کیلومتر
نفرات شرکت کننده (7 نفر) ، (تیم قله: 5 نفر):
نیما اسماعیلی، رضا حبیبی، یاور معروفی، حمید محسنی، علی محمد مهدیون، آرش عباسی، علیرضا رضایی
—————————————————————-

قله قبله، از مسیر جنوبی

قله قبله، از مسیر جنوبی

قله قبله، از مسیر جنوبی

قله قبله، از مسیر جنوبی

+ دانلود فایل GPS قله قبله، از مسیر جنوبی (جاده قدیم کندر)

بقیه در ادامه مطلب

ادامه‌ی خواندن

منتشرشده در مسیرهای گردشگری و کوهنوردی استان البرز | برچسب‌شده , , , , , , , | دیدگاه‌تان را بنویسید:

قله یونزا

گزارش صعود به قله یونزا 3400 متر از گرمابدر

تاریخ اجرای برنامه: جمعه 95.10.24
موقعیت جغرافیایی: استان تهران، فشم، گرمابدر

——————————–

اطلاعات برنامه:
ارتفاع قله یونزا: 3400 متر
ارتفاع مبدا صعود: 2520 متر (گرمابدر، ابتدای جاده دشت لار)
طول مسسر صعود: 6.3 کیلومتر
مدت زمان صعود: 7 ساعت 45 دقیقه (7.00 تا 14.45)
کل زمان برنامه: 11.5 ساعت (7.00 تا 18.30)
نفرات شرکت کننده: 6 نفر
نیما اسماعیلی، رضا حبیبی، مسعود کریمخانی، ایمان حسینی، یدا… طهوری و یاور معروفی

قله یونزا - گروه نشاط زندگی

قله یونزا – گروه نشاط زندگی

 

گزارش برنامه:

به نام خالق زیبایی ها

این هفته قصد صعود به قله کاسونک را داشتیم. قرار ما ساعت 5.30 صبح گردنه قوچک بود. پس از جمع شدن همه دوستان و پارک ماشین های اضافه به راه افتادیم و ساعت 6.30 به محیط بانی گرمابدر و ابتدای جاده دشت لار رسیدیم. پس از بستن کفش و کوله و گتر، ساعت 7 صبح مسیر جاده دشت لار را در پیش گرفتیم. جاده پوشیده از برف و هوا بسیار سرد بود. پس از طی 3.5 کیلومتر (1 ساعت و 10 دقیقه) به میله راه بند، پای خاتون بارگاه رسیدیم. تا اینجای کار مسیر از قبل برفکوبی شده و مشکل خاصی نداشتیم. صبحانه را کمی جلوتر روی برف ها با اعمال شاقه صرف کردیم در حالی که یخ زدگی پاها و دستها آزار دهنده بود و اصلا نفهمیدیم چه خوردیم! باید صبحانه را در منزل لقمه می گرفتیم که چنین نکرده بودیم (بجز آقا یاور).

ضمنا دوست عزیزمان آقای یاور معروفی اولین حضورشان در گروه نشاط زندگی بود که از این بابت بسیار خرسند بودیم. آشنایی ما با ایشان بر میگشت به زمستان سال قبل در برنامه قله سیاه سنگ از مسیر سنگان که من و آقای حبیبی، آقا یاور و دوستشان اقای موسوی را در مسیر زیارت کرده و باب آشنایی باز شد.

یادم رفت بگویم که از همان ابتدای مسیر یک سگ با وفا، با چند تکه نان که مهمانش کردیم، همراه ما بود.

پس از صرف صبحانه، با سرقدمی آقا مسعود مجددا به راه افتادیم. برف زیادی در مسیر بوده و برفکوبی به نوبت انجام می شد که انرژی زیادی برده و حرکت به کندی صورت می گرفت. هر از گاهی از مسیر جاده خارج شده و میانبر می زدیم. خیلی زود فهمیدیم که با این حجم برف ما امروز به قله کاسونک نمی رسیم و شاید گردنه یونزا در ارتفاع 3100 متر می توانست پایان مسیر کوهنوردی ما باشد.

هوا عالی و آفتابی و باد ملایمی در حال وزیدن بود. ساعت حدود 11.30 صبح حدود 2 ساعت دیگر با گردنه فاصله داشتیم. با یقین به اینکه به قله کاسونک نمی رسیم، به پیشنهاد آقا یاور تصمیم گرفتیم که بجای کاسونک، قله یونزا را صعود کنیم که دقیقا در نقطه مقابل کاسونک و در شمال گردنه یونزا واقع است. من این قله را صعود نکرده و آقا یاور هم چند سال پیش صعود کرده بودند اما مسیر به سمت قله مشخص بوده و قله سنگی و صخره ای یونزا در سمت چپ گردنه در معرض دید بود. حجم برف خیلی زیاد بود و تا زمانی که به پای یونزا برسیم حسابی برفکوبی کردیم. با قرار گرفتن در دامنه یونزا حجم برف خیلی کم شده و حرکت با سرعت بیشتری صورت گرفت. با تراورس روی دامنهبه سمت راست، ساعت 14 به پای یک سنگ نسبتا بزرگ در ارتفاع حدود 3200 متر رسیدیم. (روی یالی که گردنه یونزا را به قله یونزا متصل می سازد).

نمای زیبایی از قله دماوند در جهت شرق در معرض دید قرار گرفت و یال کاسونک نیز به خوبی دیده می شد. بنظر می رسید که حدود یک ساعت تا قله یونزا راه مانده باشد. که البته به دلیل سنگی و صخره ای و برفی بودن مسیر، مشخص نبود که ایا بشود از این مسیر صعود کرد یا نه! در اینجا اقا یاور و آقای طهوری با ما خداحافظی کردند و برگشتند و قرار شد که پای ماشین منتظر ما باشند. 4 نفری مسیر قله را در پیش گرفتیم. مسیر صعود به قله را از سه جهت می شد متصور شد: راست، چپ و وسط. که ما مسیر وسط را که آسان ترین مسیر می نمود انتخاب کردیم. نیمی از راه را طی کردیم که آقا ایمان از ادمه مسیر منصرف شده و با آقا مسعود مسیر برگشت به سمت سنگ پایین را در پیش گرفتند. به اتفاق آقای حبیبی مسیر قله را ادامه دادیم. حدود یک ربع مانده به قله به دهلیز باریکی رسیدیم که شیب تندی داشت. من که جلوتر بودم ابتدا وارد دهلیز شده و با احتیاط اقدام به صعود نمودم. هر از گاهی سنگ از زیر پایم رد می شد که برای اقای حبیبی خطر آفرین بود. بنابراین با فاصله کمی از هم حرکت کرده و دهلیز را پشت سر گذاشتیم. قله دقیقا بالای دهلیز قرار داشت. ساعت 14.45 به قله یونزا رسیدیم. جی پی اس ارتفاع 3400 متر را برای قله نشان می داد.

قله یونزا قله ای بود که با برفکوبی و دست به سنگ و تلاش مضاعف موفق به صعود به آن شده بودیم و این صعود زمستانی -نه چندان آسان- بسیار برای ما سرور آفرین و شادی بخش بود. قله، صخره نوک تیزی بود که ایستادن بر فراز آن حس خوبی به آدم می داد.

سمت چپمان، به فاصله نزدیک، به نظر می رسید که بلندترین نقطه قله یونزا باشد که حدود 20 متر بلندتر نشان می داد. فکر کنم صعود به بلندترین نقطه حدود 5 دقیقه زمان می برد. به دلیل ضیق وقت از صعود به آن صرفنظر کردیم.

جالب اینکه اقا سگه تا پای دهلیز با ما آمده و از ادامه مسیر باز مانده بود. آنچنان ناله و شیونی سر می داد که عجیب بود!!

از روی قله در جهت شمال قله اشتر (3630) دیده می شد که با یک گردنه (حدود 3300 متر) به یونزا می رسید. قله اشتر با یک خط الراس از شرق به غرب به ترتیب به قله های دره پلک (3650)، خاتون بارگاه (3810)، گیزنو (3850)، خرسنگ جنوبی (3900)، جانستون (3900) و … می رسد. دقیقا در جهت جنوب، قله کاسونک (3690) دیده می شود که با گردنه یونزا 3100 متر، به قله یونزا متصل می شود.

 فرود:

ساعت 15 مسیر فرود را از مسیر شن اسکی غرب قله در پیش گرفتیم. پس از چند دقیقه با گردش به چپ خود را به پایین دهلیز رسانیدم. پس از ملحق شدن به اقا مسعود و آقا ایمان، مسیر برگشت را در پیش گرفتیم. حدود نیم ساعت آخر مسیر را در جاده با نور هدلامپ طی کردیم و ساعت 18.30 به ماشین ها رسیدیم.

 ——————————————————-

+ دانلود جی پی اس GPS قله یونزا


گزارش های مرتبط:

قله خاتون بارگاه – زمستانه ، دی ماه 94

قله های پیرزن کلوم و مهرچال از گرمابدر ، خرداد ماه 93

منتشرشده در مسیرهای گردشگری و کوهنوردی لواسان-فشم | برچسب‌شده , , , , , , , , | دیدگاه‌تان را بنویسید:

قله منار کرج

گزارش صعود به قله منار از روستای مورود کرج

اطلاعات برنامه:

تاریخ اجرای برنامه: جمعه 95.10.03
موقعیت جغرافیایی: استان البرز، کرج، جاده چالوس
ارتفاع نقطه شروع: 2140 متر
روی یال اصلی: 2780 متر
قله فرعی: 3250 متر، 3.7 کیلومتر
ارتفاع قله منار: 3530 متر، 5.6 کیلومتر
مدت زمان صعود: 5.5 ساعت (7 صبح تا 12.30 ظهر)
(با احتساب نیم ساعت تایم صبحانه)
کل زمان برنامه: 9.5 ساعت (7 تا 16.30)
نفرات شرکت کننده (9 نفر):
گروه “نشاط زندگی”: نیما اسماعیلی، ایمان حسینی و حسین شهبازی
گروه “دوستای خوب”: آقایان نیما نظری، علی طاهر اصلانی، روح الله روهین تن (تن تن)
محمد عبدالهی – خانم ها: نظری و اصلانی

————————————————————–

قله منار - گروه نشاط زندگی

قله منار – گروه نشاط زندگی

+ قله منار از آن قله هایی هست که چندین سال در لسیت انتظار ما برای صعود قرار داشت و بالاخره امسال موفق به صعود آن شدیم . بنظرم بهترین فصل برای صعود به قله منار فقط زمستان هست و این قله و مسیرش در سایر فصول جاذبه خاصی ندارد.

+ بنا بر توصیه یکی از دوستان، منطقه گرگ دارد و بهتر است این قله در زمستان به صورت گروهی صعود شود. ما هم در روز صعود بسیار جای پای گرگ و شغال و گراز و … در مسیر دیدیم.

+ حدود 100 متر بعد از چشمه، ورودی روستا با زنجیر بسته شده و ظاهرا امکان ورود به روستا برای غریبه ها وجود ندارد.

آدرس روستای مورود:

کیلومتر 32 جاده کرج-چالوس، بعد از سد کرج، حدود 100 متر بعد از تابلوی پل خواب به فرعی روستای مورود در سمت راست جاده می رسید. یک جاده آسفالته پیچ در پیچ و نسبتا پرشیب پس از حدود 6 کیلومتر شما را به روستای مورود می رساند.

——————————————-

گزارش برنامه:

ساعت 5 صبح از تهران میدان آزادی به سمت کرج به راه افتادیم و پس از حدود یک رب انتظار در پل کلاک برای پیوستن دوستان، مسیر جاده چالوس را در پیش گرفتیم. پس از طی 32 کیلومتر در جاده چالوس (از م امیرکبیر) و جمعا 72 کیلومتر از تهران (میدان ازادی) به پل خواب رسیدیم. حدود 100 متر بعد از تابلو پل خواب، از سمت راست از روی پل گذشته و وارد فرعی مورود شدیم که تابلویی هم نداشت! جاده پیچ در پیچ با شیب نسبتا تند را طی کردیم تا حدود 5 کیلومتر بالاتر، ساعت 06.30 به نگهبانی متروکه روستای مورود رسیدیم که در سمت چپ جاده قرار دارد. اینجا محل پارک خودرو و نقطه شروع کوهپیمایی است. برای برداشتن آب حدود 300-400 متر در جاده جلوتر رفته و از چشمه پراب مورود که حدود 500 متر قبل از روستا و در ارتفاع 2100 متر قرار دارد آب برداشتیم و مجددا به محل نگهبانی برگشتیم (ارتفاع 2140 متر).

موقعیت قله منار بدن صورت است که وقتی رو به روستا (شرق) ایستاده باشید، سمت راستتان خط الراسی وجود دارد که در دورترین و بلندترین نقطه آن قله منار دیده می شود. قله فرعی (3250 متر) به صورت یک قله کله قندی در سمت راست قله اصلی قرار دارد که نباید آن را با قله اصلی اشتباه بگیرید. مسیر حرکت به سمت قله را می توان به راحتی تشخیص داده و تعیین کرد. در واقه باید از اولین و مناسب ترین یالی که به سمت خط الراس ارتفاع می گیرد خود را به روی خط الراس برسانید و باقی مسیر تا قله هم که مشخص است.

کنار جاده و روی دامنه های شمالی سفید پوش بوده و هوا حسابی سرد بود. در این روز ما 9 نفر بودیم. 3 نفر از گروه نشاط زندگی و 6 نفر هم دوست عزیزمان آقای نیما نظری و دوستانشان که در این برنامه با ما همراه بودند. ماشینها را کنار اتاقک نگهبانی پارک کرده و ساعت 7 صبح از سمت راست جاده (در جهت جنوب) کوهنوردی خود را آغاز نمودیم. همان ابتدا وارد یک زمین مسطح (شبیه زمین فوتبال) شدیم و پس از حدود 300 متر حرکت به سمت شرق (به سمت روستا)، سوار یکی از یال های جنوبی-شمالی شدیم که اواسط آن یال، چند سنگ بزرگ و صخره به چشم می خورد. زمین زیر پایمان پوشیده از برف بود و بخاطر لغزنده بودن مسیر حرکت روی شیب تند یال کمی با دشواری همراه بود.  پس از حدود یک ساعت خود را به سنگ ها رساندیم و کاملا سوار یال شدیم. البته ما از مست چپ کم کم خود را به بالای رساندیم. شاید اگر از همان ابتدا سوار یال می شدیم بهتر می شد. با قرار گرفتن به روی یال، مسیر بهتر شده و حرکت با سرعت بیشتری صورت گرفت. یک گروه 10-12 نفره نیز در این روز پشت سرما در مسیر قله منار بودند که قبل از یال اصلی از ما سبقت گرفتند. ساعت 9 به روی یال اصلی (خط الراس) رسیدیم. در این لحظه، هوا آفتابی، باد ملایم و دمای هوا نرمال بود. با گردش به سمت چپ و حرکت به سمت شرق مسیر خط الراس را به سمت قله منار در پیش گرفتیم. دقایقی بعد نیم ساعت برای صبحانه توقف کردیم و ساعت 10 مجددا به راه افتادیم. بعد از صبحانه دو گروه شدیم که گروه اول با سرعت بیشتری حرکت کردند. من تایم گروه اول را ذکر میکنم. ساعت 11 به قله فرعی در ارتفاع 3250 متر رسیدیم که سنگ چین بزرگی به ارتفاع حدود 2 متر روی قله وجود دارد.

جالب اینکه وقتی از روی جاده به بالا نگاه میکردیم قله فرعی و قله اصلی تقریبا هم ارتفاع نشان می دادند. اما روی خط الراس که قرار گرفتیم قله فرعی کاملا بلندتر از قله اصلی دیده می شد. با قرار گرفتن روی قله فرعی مشخصی می شود که قله بعدی به فاصله حدود 1.5 دورتر، بلندترین قله روی خط الراس است. با ادامه مسیر، کمی ارتفاع کم کرده و سپس شیب تند زیر قله را نیز پشت سر گذاشته و ساعت 12.30 ظهر به قله منار در ارتفاع 3530 متر رسیدیم. جی پی اس ما مسافت پیموده شده از پای جاده (نگهبانی) تا قله را 5.6 کیلومتر نشان می داد. روی قله یک سنگ چین مربعی شکل به ابعاد تقریبی 1x1x1 قرار دارد که بخش هایی از آن ریخته است.

ادامه خط الراس منار با کمی چرخش به سمت راست به قله سیاه سنگ (3560 متر) می رسد که به نظر می رسد حدود 1.5 ساعت فاصله بین این دو قله باشد و مسیر آن ظاهرا هموار بوده و مشکل خاصی برای پیمایش آن وجود ندارد. قله سیاه سنگ را ما زمستان سال 94 از سنگان و پاییز سال 92 از تالون صعود نموده بودیم.

فرود:

ساعت 13.30 مسیر فرود را در پیش گرفتیم. برای فرود کمی مسیرمان را عوض کرده و از نقطه دورتری رو خط الراس به سمت پایین حرکت کردیم. یعنی کمی بیشتر به سمت غرب حرکت کرده و سپس از یکی از یالها به سمت پایین سرازیر شدیم. حرکت در این بخش از مسیر به دلیل پرشیب و لغزنده بودن مسیر  کمی با کندی صورت گرفت. در نهایت ساعت 16.30 به محل پارک ماشین ها رسیدیم. ناهار و شام را یکجا پای ماشین و کمی با اعمال شاقه (بخاطر سرما) صرف کرده و ساعت 17.30 به سمت جاده چالوس و تهران به راه افتادیم.

——————————————————

+ در این روز ما متاسفانه یک اتفاق ناراحت کننده هم داشتیم که تاثیراتی در روند برنامه گذاشت که بنده برای اینکه گزارش از روند معمولی خارج نشده و برای خواننده از حالت شسته و رفتگی خارج نشود در متن گزارش به آن اشاره ای نکردم: گم شدن سوییچ ماشین اقای نظری، خداحافظی و برگشت ایشان به همراه همسر محترم که با ماشین دوستانشان بروند تهران و سوییچ یدک بیاورند. تند رفتن دوستانشان و جدا شدن از ما بخاطر اینکه بتوانند با گروه جلویی به پایین برگشته و با مینی بوس آنها برگردند و … که این شد که ما روی خط الراس از دوستان جدا شدیم و حسین آقا یک بار با دوستان قله رو صعود کردن و یک بار با ما و عکس روی قله ما سه نفره شد و ….

خلاصه در این روز شیرینی دیدار و آشنایی با دوستان جدید با اتفاق ناخوشایندِ گم شدن سوییچ، کمی به کاممان تلخ شد که ما از همراهی آقا و خانم نظری در باقی مسیر محروم شدیم. به هر حال تجربه ای بود که شاید خیری در آن بوده است.

———————————————————–

+ دانلود جی پی اس قله منار GPS

(ترک مسیر از پای چشمه زده شده است)


گزارش های مرتبط:

قله شاهدژ – اردیبهشت 93


تصاویر بیشتر در ادامه مطلب

ادامه‌ی خواندن

منتشرشده در مسیرهای گردشگری و کوهنوردی استان البرز | برچسب‌شده , , , , , , , , , | دیدگاه‌تان را بنویسید:

قله سیادر

گزارش صعود به قله سیادر از روستای کلوان

Alborz – kalvan – Siador

تاریخ اجرای برنامه: جمعه 21 آبان 95
موقعیت جغرافیایی: استان البرز، جاده چالوس، پل خواب

ارتفاع قله سیادر: 3140 متر
ارتفاع مبدا صعود: 2130 متر
طول مسیر صعود: 5.4 کیلومتر
طول کل مسیر، رفت و برگشت: 11 کیلومتر
مدت زمان صعود: 5 ساعت (7 تا 12)
کل زمان برنامه: 10.5 ساعت (7 تا 17.30)
گام حرکت: آهسته

نفرات شرکت کننده: 7 نفر
نیما اسماعیلی، محمدرضا حبیبی، مسعود کریمخانی، علیرضا یاوری، حمید محسنی، ایمان حسینی و یداله طهوری
سطح برنامه: کوهنوردی سبک

نقاط قوت برنامه: عبور از مسیر های باغی در مسیر صعود و فرود

قله سیادر - گروه نشاط زندگی

قله سیادر – گروه نشاط زندگی

مسیرهای صعود:

برای صعود به قله های سیادر و ناز از روستای کلوان دو مسیر وجود دارد:
1- مسیر یال (مسیر نرمال و عمومی صعود)
2- مسیر دره.
که مسیر دره خود شامل دو مسیر است:
الف) کف دره و از کنار رودخانه ب) پاکوب بالای دره

– ما از مسیر دره صعود کرده و از مسیر پاکوب بالا فرود آمدیم.
– مسیرهای الف و ب حدود یک ساعت بالاتر به هم می رسند.
– مسیرهای یال و پاکوب بالای دره از داخل روستا بوده اما برای مسیر دره نیاز به ورود به روستا نیست.

نکته مهم: بنده قبلا یک بار پاییز سال 1390، از همین مسیر، قله میشینه نو را صعود کرده و به منطقه و مسیر دره آشنایی نسبی داشتم. توصیه می شود که در صورت عدم آشنایی به منطقه، از مسیرهای شماره 1 و یا 2،ب ، اقدام به صعود نمایید.

 ———————————————

مسیر طی شده در گوگل ارث: (مسیر قرمز رنگ طی شد)

(برای مشاهده تصویر در سایز واقعی، بر روی آن کلیک نمایید)

مسیر قله سیادر

مسیر قله سیادر

+ دانلود فایل جی پی اس قله سیادر GPS


آدرس روستای کلوان (Calvan):

کیلومتر 35 جاده چالوس، بعد از پست سر گذاشتن سد کرج و بخش آسارا، حدود 1 کیلومتر بعد از پل خواب، ابتدا به تابلوی روستای “لیلستان” و سپس به فرعی روستای کلوان در سمت چپ جاده می رسید. وارد فرعی شوید، پس از طی 9 کیلومتر جاده آسفالته و پشت سر گذاشتن روستاهای سیرا و آیگان، در انتهای مسیر به روستای کلوان می رسید. روستای کلوان دو ورودی دارد: ورودی پایین و ورودی بالا. مسیر قله های کهار و ناز و سیادر از ورودی بالای روستا است. ماشین خود را می توانید کنار جاده، قبل از ورودی (پل) پارک کنید.


بقیه در ادامه مطلب

ادامه‌ی خواندن

منتشرشده در مسیرهای گردشگری و کوهنوردی استان البرز | برچسب‌شده , , , , , , , , , | دیدگاه‌تان را بنویسید:

جنگل الیمستان

گزارش برنامه جنگل الیمستان (و قله الیمستان)

گزارش برنامه های 7 آبان 95 و 18 آبان 96

گزارش اول:

تاریخ اجرای برنامه: جمعه 95.08.07

نفرات شرکت کننده: 19+5 نفر

خانواده های محترم اقایان رضا حبیبی، یداله طهوری، نیما اطهر، رضا نورکامی، ایمان حسینی و خودم و اقای محسن کرمی + آقای نیما نظری و دوستان گرانقدرشان

جنگل الیمستان - گروه نشاط زندگی

جنگل الیمستان – گروه نشاط زندگی

جنگل الیمستان - گروه نشاط زندگی

جنگل الیمستان – گروه نشاط زندگی

گزارش ارسالی برای ماهنامه “پیام بهمن”، آذرماه 95

جاذبه‌های گردشگری استان مازندران

الیمستان؛ تلفیقی از جنگل و مه و آرامش

الیمستان روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آمل در استان مازندران است که مناظر بی‌بدیلی را در فصول بهار و پاییز دارا است. این منطقه یکی از زیباترین مناظر را در فصول بهار و پاییز به گردشگران و طبیعت دوستان هدیه می‌دهد. وجود چشمه‌سارهای فراوان، پوشش جنگلی متنوع، دشت‌ها و آب زلال، مه غلیظ و جنگل‌های بکر و مراتع سرسبز از ویژگی‌هایی است که این منطقه را به طلای سبز ایران مشهور کرده است.

الیمستان یکی از مناطق توریستی ایران در نزدیکی شهر آمل است که تورهای زیادی از گردشگران برای تفریح و گردش به دل جنگل‌های آن سفر می‌کنند. اردیبهشت‌ماه، فصل رویش گیاه “الیما” است که ظاهراً نام جنگل الیمستان نیز برگرفته از آن می‌باشد. الیما نوعی تره کوهی است که محلی‌های الیمستان با آن کوکو سبزی و آش درست می‌کنند. ارتفاع روستای الیمستان از سطح دریا حدود 1500 متر است. ارتفاع زیاد جنگل از سطح دریا، پایین بودن دما در فصل گرما، وجود چشمه‌سارهای فراوان و پوشش جنگلی متنوع و دشت‌ها و آب زلال و اسب‌های زیبا از شاخصه‌های این جنگل است. آب مردم روستا از چشمه تأمین می‌شود و محصول آن غلات، لبنیات و عسل است. اما از همه این‌ها گذشته، قله الیمستان با ارتفاع 2500 متر از سطح دریا، یکی دیگر از جاذبه‌های این روستا است که در فصول مختلف سال کوهنوردان زیادی را به خود جذب می‌کند. بر روی قله بقعه متبرکه امامزاده قاسم قرار دارد که محلی‌ها اعتقاد خاصی به آن دارند. اگر اهل کوهنوردی باشید، این قله با تمام جاذبه‌های طبیعی اطرافش بهترین گزینه سفر کوهنوردی شما به شمار خواهد رفت. صعود به این قله حدود 3.5 ساعت زمان می‌برد. در مسیر صعود به قله، دامنه شرقی قله دماوند در پیش چشمان شما بوده و هرلحظه با شما حرکت می‌کند. اما شاید از همه جالب‌تر، منطقه نقش پای رستم است که تعجب همه کوهنوردان را برمی‌انگیزد. نرسیده به قله، جای دو شهاب‌سنگ بزرگ دیده می‌شود که حفره‌هایی به عمق ۱۰ متر ایجاد کرده‌اند. بومیان منطقه افسانه‌ای زیبا برای این چاله‌ها دارند. آن‌ها معتقدند این گودال‌ها جای زانوهای رستم است که در این منطقه زانو زده و از آب دریا نوشیده است.

قبل از رسیدن به جنگل، در ابتدای ورود به الیمستان روستایی قرار دارد که لهاش نامیده می‌شود. امامزاده حسن لهاش معمولاً توقفگاه گردشگران در مسیر رفت‌وبرگشت جهت اقامه نماز، آشامیدن آب و استفاده از سرویس‌های بهداشتی است. امامزاده لهاش سابقا چند اتاق داشت که به گردشگران اجاره داده می‌شد. در ساختمان جدید این اتاق‌ها حذف شده و به گفته متولی امامزاده، در آینده دو اتاق حدود 10 متری برای اجاره به خانواده‌ها در نظر گرفته می‌شود (فقط به خانواده ها نه گروههای گردشگر). از انتهای روستای لهاش اولین نشانه‌های جنگل دیده می‌شود. فاصله امامزاده لهاش تا ابتدای مسیر پیاده‌روی، حدود 3 کیلومتر جاده آسفالته است.

جنگل الیمستان منطقه‌ای است که با هوای خنک و مه‌آلود خود بهترین محل برای پیاده‌روی و لذت بردن از جاذبه‌های طبیعی است. دورنمای زیبای قله دماوند در طول مسیر، به زیبایی‌های الیمستان افزوده است. الیمستان، تلفیقی از مه و جنگل و آرامش است.

(تصاویر بیشتر در ادامه گزارش)

ادامه‌ی خواندن

منتشرشده در گزارش های من در ماهنامه پیام بهمن, مسیرهای گردشگری و کوهنوردی مازندران | برچسب‌شده , , , , , , , , , , , , | ۴ دیدگاه